De uitspraak van boei

Afgezien hiervan gerelateerd antwoord , Etymonline heeft:

boei (nr. ) late 13c., misschien van beide O.Fr. buie of M.Du. boeye , beide van W.Gmc. ** baukn * “beacon” (vgl. O.H.G. bouhhan, O.Fris. baken). OED ondersteunt echter M.Du. boeie , of O.Fr. boie “fetter, chain” (zie jongen), “omdat het aan een plek geketend is.”

Dus jij twee mogelijke oorsprong hebben, een oorspronkelijk uitgesproken als [bɥi (ə)] (Frans) of [bœɛi] (Nederlands), en de andere [boi] (Frans) of [bœi] (Nederlands), die allemaal kunnen worden verengelst disyllabic [buwiː] (boo-ee) of monosyllabic [bɔɪ] (boy).

Ik vermoed dat beide uitspraken al een tijdje in het Engels bestaan, en de koloniale kloof heeft net een duidelijker (regionaal) lijn ertussen.

Reacties

• @AndyF: Ik zei wel mei . : P

Een veel voorkomende 18e-eeuwse uitspraak van boei in Engeland ( en vermoedelijk ook Amerika), lijkt bwoy (/ bwɔɪ /) te zijn geweest. Het boek A Practical Grammar of English Uitspraak door Benjamin Humphrey Smart (Londen, 1810) zegt

Bw, in de woorden
(9) Bu oy, bu oyance
wordt vertegenwoordigd door bu . Ze mogen nooit worden uitgesproken als jongen, jongen.

Ik denk dat deze opmerking aantoont dat zowel bwoy als boy in 1810 Engeland werden gebruikt. Deze uitspraak verklaart ook waarom boei niet als jongen wordt gespeld.

Het 1892 Websters High School Dictionary geeft zowel boy als bwoy als uitspraken.

Het is niet moeilijk voor te stellen dat de uitspraak bwoy verandert in boo-ee . Maar het is ook mogelijk dat er in het 18e-eeuwse Engeland, naast de uitspraken boy en bwoy , een derde was, boo-ee , die nu alleen in de VS overleeft, neig ik naar de theorie dat de uitspraak boo-ee vanuit Engeland naar het Amerikaans is overgebracht, omdat de OED een citaat uit 1603 geeft waar het woord wordt gespeld ” bowie “, wat erop lijkt aan te geven dat deze uitspraak toen in Engeland bestond.

Tot slot wordt er ingegaan op de vraag welke uitspraak van boei ” correct “is – volgens Meneer Smart, we “re allemaal spreken het verkeerd uit.

Opmerkingen

• Ik niet – ik ‘ heb altijd boei uitgesproken als bwoy. Ik dacht altijd dat het gewoon een vreemde eigenaardigheid van mijn eigen uitvinding was, maar het blijkt dat ik ‘ gewoon historisch correct ben.:-D

Opgegroeid in Maryland en Virgina, staten met evenveel water als land, en omdat ik een lange maritieme traditie heb, heb ik altijd het woord Boo-wee gehoord, en het was een sjibbolet, om te zien of je echt een schipper / yachter was, aangezien bergvolk (van West-MD, West-VA en WV) consequent onwetend van jachttermen en altijd moeite om het correct uit te spreken. Ik had nog nooit jongen gehoord tot ik naar New England reisde. Bootsman, uitgesproken als Bow-sun, en de boeg van een schip, uitgesproken als bau, niet bo, werden op dezelfde manier gebruikt als sjibbolet. Tijdens de jaren zestig en zeventig was er een constante spanning tussen WASPs en etnici, en bergvolk, hoewel hoe Angelsaksisch als men maar wilde, nog steeds door de WASP-elites werden behandeld alsof ze buitenlands bloed hadden. Als Ierse katholiek met een grootmoeder in West Virginia was ik een van deze mensen wiens familie van elders was gekomen, en door me naar de voorbereidende school in Annapolis, Maryland te sturen en door een boot te bezitten, maakten mijn ouders het voor mij mogelijk om te slagen. als “lelie” wit, zolang ze “mijn achternaam niet hoorden, die handig miste was het” s O “.

Wat betreft waarom we deze uitspraak gebruiken, lijkt het dichter bij de Nederlandse woorden die door anderen op dit forum worden genoemd, en ik vermoed dat het de uitspraak in New York is, aangezien mensen daar nog steeds met een sterk Nederlands accent spreken en “Duh” zeggen voor “Dhuh”, zoals in “Stap in de auto” (pron. ” duh caa “). Voor buitenstaanders kunnen New Yorkers onverstaanbaar zijn, zelfs voor andere mensen uit relatief nabije plaatsen, zoals de staat New York, Phildelphia of Connecticut. Over het algemeen heeft de regio Washington een uitgesproken zuidelijk accent, en ik geloof dat de uitspraak” Boy “is beperkt tot New England, dat nog steeds sporen van een Engels accent heeft. Wat betreft het uitspreken zoals het is gespeld, zou” uo ” zijn “oo”, en “y” zou “ee” zijn. Zoals gewoonlijk hebben de Engelse klinkers U en O altijd een “W” -klank achteraan, hense “ee” wordt “wee”.

Mijn bescheiden speculatie,

Maxx (O “) Cassidy, uit Bowie (Prounouced Buoy), Maryland, VS.

Reacties

• Eh… hoe denk je precies dat ⟨uo⟩ zou zijn oo ? Ik kan geen enkel geval bedenken waarin tautosyllabisch ⟨uo⟩ wordt uitgesproken als / uː /, alleen / wɔ /, / wɒ /, of / woʊ / (en alle voorbeelden die ik kan bedenken zijn specifiek ⟨quo⟩ ). En wat is er Nederlands over “Duh zeggen voor Dhuh ”? Dhuh is, voor zover ik weet, geen Engels woord, en ik zou niet helemaal weten hoe ik het moet uitspreken als Ik zag het … dus dat is geen erg nuttige beschrijving van New Yorkers.
• @JanusBahsJacquet: misschien in ” fluor “? Het ‘ is echter geen goede match: de uitspraak is veranderd vanwege de volgende ” r, ” en historisch gezien was de ⟨uo⟩ geen digraph, maar vertegenwoordigde twee klinkers in hiaat.

Als ik mijn twee cent mag toevoegen, zou ik graag suggereren de mogelijkheid dat de twee varianten gerelateerd kunnen zijn aan de gebruikscontext in tegenstelling tot de regio of de huidige sociale klasse. Ik ben opgegroeid in Michigan, waar mijn grootvader antiekhandelaar was. Ik heb tot vandaag nog nooit gehoord van de uitspraak van “boo-ee”. Al mijn blootstelling aan het woord boei heeft te maken met “het opdrijven van de prijs / markt” in een veiling / aandelenmarkt. Omdat ik persoonlijk slechts marginaal geïnteresseerd was in dergelijke activiteiten, heb ik nooit vertrouwen gehad in mijn eigen uitspraak, waarbij ik afwisselend “jongen” en “bwoy” (dwz buuoy) afwisselde, maar nooit had ik ooit gedacht om “boe- ee “.

Het kan zijn dat de zeelieden aan de oostkust van de Verenigde Staten, die afstammelingen waren van een grote verscheidenheid aan sociale klassen die niet altijd gerelateerd waren aan de vroegere maritieme traditie van de Britse eilanden, nieuwe beroepen gingen zoeken als een manier om zichzelf te onderhouden en begon de oostelijke Amerikaanse maritieme uitspraak, die werd nagelaten aan navegators en ontdekkingsreizigers toen ze aan de westwaartse uitbreiding begonnen.

Handelaren en effectenmakelaars (vooral misschien vanwege hun universitaire opleiding) hebben hun taal uit verschillende bronnen verkregen, en aangezien het woord boei nooit in het gewone spraakgebruik is geweest behalve als een technische term, zijn ze nooit blootgesteld aan de alternatieve uitspraak. Dit zou mogelijk kunnen verklaren waarom watersportliefhebbers in het huidige Minnesota gebruik maken van Oost-VS. maritieme uitspraak, terwijl anderen in dezelfde staat rapporteren dat ze het nog nooit hebben gehoord.

Ook mogelijk interessant is de relatie met het woord kopen, vooral in de definitie van prijsafspraken van boei. etmonline.com noemt de oorsprong van kopen als oud Engels. De boei zou echter van Spaanse oorsprong zijn geweest, namelijk “boyar” om te drijven. Is het een te vergezocht idee om te veronderstellen dat “boyar” zelf wellicht afstamt van de Engelse aankoop?(Ik kan geen etymologische wortels vinden voor boyar online in het Spaans of in het Engels) Beide landen hebben een lange maritieme tradities, en andere Engelse handelswoorden die van het Spaans zijn geërfd, zijn account en accountant. Ik weet zeker dat er andere voorbeelden zijn, maar ik kan er momenteel geen bedenken. Zou deze theorie, indien waar, kunnen verklaren hoe boei ook de betekenis heeft gekregen van “koop” volledige cirkel?

Opmerkingen

• Hallo, Aldo. ‘ Kan ‘ en ‘ indien waar ‘ zijn geen populaire insluitsels in antwoorden hieromtrent. Maar erg interessant. Als je ‘ 50 (ik denk dat het) herhalingspunten hebt verzameld, kun je gedachten toevoegen in plaats van bewezen antwoorden als ‘ opmerkingen ‘. U ‘ d hebt hier ongeveer 6 nodig.

Uitspraken van boeien worden niet alleen bepaald door degenen die toevallig in de buurt van een kust wonen, laat staan in welke regio. Ik was opgegroeid in Minnesota, ongeveer net zo ver van een oceaan als we in Noord-Amerika komen, en had het woord boei altijd gehoord en gebruikt als homoniem voor jongen, nooit de tweelettergrepige uitspraak boo-ee.

De eerste keer dat ik het hoorde alsof het boe-e was, schrok ik ervan dat het volgens mij een verkeerde uitspraak was. Het boei-deel van woorden als drijfvermogen is in mijn ervaring altijd het jongens-geluid geweest, ook zoals gebruikt in de uitdrukking opgewekt, wat betekent dat iets werd opgetild of was opgestegen, vrolijker was geworden, meestal vanwege goed nieuws of zoiets.

Het is ook niet alleen een regionale uitspraak uit het middenwesten. Lifebuoy is een al lang bestaand zeepmerk van Unilever. Twee lettergrepen in plaats van drie, accent op de eerste lettergreep, uitgesproken als levensjongen.

Reacties

• Ik ‘ heb 40 jaar in Minnesota gewoond en ” boo-ee ” is de enige uitspraak die ik me herinner. Natuurlijk heb ik hier voornamelijk op Pepin en Byllesby gevaren, niet ” naar het noorden “. (En ik heb mijn boot ongeveer 8 jaar geleden verkocht.)

Ik denk dat de uitspraak van boei gedeeltelijk regionaal kan zijn: mijn schoonzus uit Maryland spreekt het uit als “bu-wee”; mijn man en ik – die in New Engeland-zeg “jongen”.

Opmerkingen

• Welkom bij ELU.SE. Momenteel is dit antwoord slechts een opmerking omdat het niet ‘ t eigenlijk beantwoord eh de ” Waarom ” vraag. Kunt u het antwoord toelichten om een reden voor dat verschil te geven?