Het verschil tussen “ auf ” en “ en ” wanneer we het hebben over een specifieke locatie

Gaan auf den Strand richt zich op (en impliceert noodzakelijkerwijs) het betreden van het eigenlijke strand.
In het algemeen drukt auf + accusatief een positieverandering uit die bovenop “it”.

In an den Strand ligt de focus vooral op het dichtbij het strand komen. Ze stappen misschien op het zand / de kiezelstenen / …, maar ze gaan net zo goed alleen van hun hotel of een andere meer “landinwaarts gelegen” locatie naar de boulevard aan zee.
In het algemeen an + accusatief drukt een verandering van positie uit die heel dicht bij “it” eindigt, vaak aanraken of bijna aanraken.

“auf” en “an” worden beide gebruikt als voorzetsels na “gehen”. Welke van de twee je gebruikt, hangt alleen af van het object.

Ich gehe auf die Party.

Wordt gebruikt in plaats van “an”, wat het verkeerde voorzetsel voor het object zou zijn. Meer voorbeelden:

Ich gehe auf die Jagd. Ich gehe auf die Reise. Ich gehe auf den Berg. Ich gehe auf das Dach.

Er is geen regel wanneer ik “auf” moet gebruiken en wanneer ik “an” moet gebruiken waarvan ik op de hoogte ben.

Ich gehe auf den Strand.

Dit klinkt heel vreemd en zou alleen worden gebruikt als je wilt benadrukken dat er een speciale manier is om “naar boven” naar het strand te lopen of te gaan “op” het strand.

Ich gehe an den Strand. Ich gehe ans Meer.

Dit is de gebruikelijke vorm voor die objecten.

Je hebt het niet over een locatie maar over een richting. Dat komt doordat zowel an als auf tweewegs voorzetsels zijn en de accusatief (een richting) of de datief (een locatie) kunnen hebben.

Die Touristen gehen an den Strand.

De toeristen lopen naar het strand.

Die Touristen gehen auf den Strand.

De toeristen lopen het strand op. (ze stappen erop)

Die Touristen gehen am Strand.

De toeristen lopen over het strand. (het strand als achtergrond)

Die Touristen gehen auf dem Strand.

De toeristen lopen over (de top van) het strand. (het strand als een object om op te lopen)

Opmerkingen

• Voor mij lijken de laatste twee voorbeelden vreemd omdat gehen een directionele lokale of een ander soort ” Erg ä nzung “, niet een ” Ortsangabe “. Je zou kunnen zeggen ” Die Touristen gehen am Strand spazieren ” of ” Die Touristen gehen auf dem Strand barfu ß “. Een juiste ” Ortserg ä nzung ” kan ” Die Touristen gehen zum Strand “. Afgezien daarvan en voor zover ik kan zien, ” die Touristen ” wandelen ” an / auf den Strand ” zijn in vacuo-constructies met kleine overlevingskansen in het echte leven.

Er bestaat niet zoiets als een algemene regel voor het gebruik van voorzetsels . Je moet de betekenis van de voorzetsels leren in combinatie met de werkwoorden of soms de zelfstandige naamwoorden die ze begeleiden. Dit lijkt in veel talen waar te zijn (tenminste in het Duits, Engels en Italiaans kan ik het bevestigen).

Je kunt bijvoorbeeld allebei Ich gehe in s Konzert zeggen. en Ich gehe aufs Konzert. De twee zinnen hebben gewoon een andere betekenis: de eerste verwijst meer naar een klassiek concert (de zogenaamde “ernste Musik”) in een gebouw als een concertzaal, terwijl de laatste morge verwijst naar een pop- of rockconcert.Zelfs moedertaalsprekers zullen het moeilijk hebben om u te vertellen waarom dit is, misschien vinden etymologen redenen voor het gebruik van de verschillende voorzetsels, maar er is geen manier om het juiste gebruik af te leiden van een regel die zou het voorbeeld in de eerste plaats niet bevatten.

Opmerkingen

• Het meeste van wat je schreef is prima, maar etymologie gaat over de oorsprong, geschiedenis, en veranderende betekenis van woorden, niet met hun verspreiding, dwz de omgeving waarin ze voorkomen of kunnen voorkomen. Dit laatste wordt bestudeerd door structuralisten en / of grammatici. 😉 En ze proberen zelfs nooit de waarom-vraag te beantwoorden, maar beschrijven wat er kan worden waargenomen ” zoals het is ” of ” zoals het was “.
• @multiplexetliber Ik vind dat prima. Ik denk dat het een eerlijk argument en een terecht standpunt is, dat vragen met de vraag waarom te weinig bepaald zijn en dat de wetenschap ze nooit naar tevredenheid kan beantwoorden. In die nogal strikte zin is er gewoon geen antwoord op ” Waarom wordt dit voorzetsel hier gebruikt maar niet daar? “. Maar de geschiedenis van de taal kan soms een idee geven van wanneer en waar verschillen optraden en verduidelijken dat ” dit op de een of andere manier logisch was ” bij een bepaald stadium van de taal, in een bepaalde historische en semantische context. Dat was precies waar ik naar bedoelde.
• ” Maar de geschiedenis van […] taal kan soms een idee geven van wanneer en waar verschillen optraden en laten zien dat … ” Dat ‘ volkomen waar is, en daar ben ik het mee eens. Ik ben het ook eens met uw opmerking dat etymologie gaat over de when ‘ s en de where ‘ s, maar niet over het waarom ‘ s. – Trouwens: als er bijvoorbeeld ‘ s een (rock) concert zijn aanstaande zaterdag, vraag ik meestal aan een maat: ” Gehst du [am] Samstag auch zum Konzi? ” ins , auf ‘ s EN zum – das is ‘ hart f ü r Lernende!