Hoe moet ik de nadruk op “ verwekt, niet gemaakt ” in de Geloofsbelijdenis van Nicea begrijpen?

De Arianen waren erg goed in het gebruik van dezelfde (Bijbelse) taal als orthodoxe christenen, maar betekenden door hen totaal verschillende dingen. De taal in het Credo moest zo specifiek zijn dat i t verwijdert alle bewegingsruimte. Ik denk dat ik in het credo de frustratie kan horen van iemand die zo van streek is door Arian dubbelspraak dat ze de orthodoxie naar huis beuken met enige conceptuele overlap.

Niettemin bevestigen de twee uitspraken verschillende dingen over Jezus:

eeuwig verwekt door de Vader

Dat wil zeggen, de Zoon is eeuwig. Hij werd op een bepaald moment niet verwekt, en er was geen tijd dat hij niet bestond. Maar dit betekent op zichzelf niet dat Jezus hetzelfde type wezen was als God.

verwekt, niet gemaakt

Hier denk ik dat uw CS Lewis-citaat van toepassing is. Jezus is geen schepsel, hij maakt geen deel uit van de schepping. In tegenstelling tot de Arianen, betekent verwekt niet gemaakt .De andere clausules ( ware God van de ware God , één in Zijn met de Vader , enz.) Leggen uit wat het betekent om verwekt te worden in plaats van geschapen te worden.

Opmerkingen

• Bedankt voor het direct beantwoorden van mijn vraag: dit is precies wat ik zocht.
• ” Maar dit betekent op zichzelf niet dat Jezus hetzelfde type wezen was als God. ” Als Jezus door de Vader werd verwekt (Johannes 3:16) , dan is dat precies wat het betekent. God verwekt God. Dat wil zeggen, een vader die God van aard is, zal een zoon verwekken die ook God van aard is. Een vader en zoon delen dezelfde ousia , of ” aard. ” Het ‘ is een natuurlijke wet van het universum. Elke vader is van dezelfde aard als zijn nakomelingen. Apen verwekken apen, dolfijnen verwekken dolfijnen, mensen verwekken mensen, en ten slotte verwekt God God. ” De eniggeboren zoon van God ” is een van de grootste claims van Jezus ‘ godheid in de Bijbel.
• @ H3br3wHamm3r81 vanuit een orthodox perspectief, natuurlijk. Maar Arius was het daar niet mee eens, en daarom is Nicea zo specifiek.
• Het lexicale woord voor verwekt betekent iets, maar het trinitarische begrip heeft de betekenis van het woord veranderd in iets als beginloos, of misschien zelfs verwekt. Het eindresultaat is dat het woord en de betekenis is gewijzigd om zich aan te passen aan de aardige opvatting.

I hoorde dit een paar dagen geleden op Relevante Radio op de show “Ga het je vader vragen”, dus ik kan er niet veel meer naar verwijzen, hoewel de goede Eerwaarde Know It All heeft er misschien een essay over geschreven.

Verwekt is een woord om erfelijkheid te verlenen. In de Joodse cultuur zou dit alleen worden gedaan tussen vaders en hun nageslacht. Dat is waarom er al die “Begats” in de genealogieën in de Evangeliën vandaan komen (en hoe 27 begats gelijk zouden kunnen zijn aan 42 begats).

Jezus werd “geboren” uit de Maagd Maria, maar “verwekt” door de Vader.

Ik weet dat dit niet jouw vraag is, maar ik wilde het gewoon uit de weg ruimen omdat Jezus op geen enkele natuurlijke manier uit de Vader werd geboren.

De theologie van het lichaam verwijst vaak naar de overdracht van liefde tussen God de Vader en God de Zoon als de Heilige Geest. Dat is het deel dat belangrijk is, het is een trinitarische schepping (en een mysterie). Het enige dat we over de Drie-eenheid kunnen zeggen, is dat de Vader de Zoon voortgaat en de Zoon de Heilige Geest voortgaat – maar samen zijn ze één God.

Het woord voortgaan in deze context betekent niet “er voor kwam” omdat God buiten de tijd bestaat. Dat is misschien de reden waarom “eeuwig verwekt” niet echt kan worden begrepen in enige menselijke context. Jezus, de nieuwe Adam, werd niet gemaakt naar het beeld en de gelijkenis van God. Hij “is de” Wij “zoals de oorspronkelijke man is gemaakt!

Sorry dat ik de vraag niet helemaal kon beantwoorden, hopelijk krijgen we hier een paar priesters die de vragen op een beknoptere manier kunnen beantwoorden.

Reacties

• Kunt u een primaire bron aanvoeren die zegt dat ” ” betekent gewoon ” vader “?

Dit antwoord concentreert zich op de Pre-Nicene en Nicene periode van hoge christologie. Het verklaart de paradoxale uitdrukking “verwekt niet gemaakt” van de Geloofsbelijdenis van Nicea in het licht van de Schrift en van de Ante-Nicene kerk.

De vroege kerk was niet bang om Spreuken 8:22 (LXX) te gebruiken als hun bewijstekst dat Christus van dezelfde aard is met de Vader [1].

SPREUKEN 8:22 GRIEKSE OT: Septuagint met diakritische tekens:

22 ΚΎΡΙΟΣ ἔκτισέν με ἀρχὴν ὁδῶν αὐτοῦ εἰς ἔργα αὐτοῦ

23 πρὸ τοῦ αἰῶνος ἐθεμελίωσέν με ἐν ἀρχῇ

Vertaling:

22 De Heer schiep mij de eerste van zijn weg vóór zijn wegen.

23 Ik werd gemaakt van eeuwigheid en van ouds voordat de aarde werd gemaakt.

Exegese:

De Heer schiep Jezus – de eerste schepping – van eeuwigheid vóór alle dingen (Spreuken 8: 22-23 LXX). De taal van “scheppen” ha s meer dan één betekenis in de bijbelse context.

De Schrift onthult twee soorten creëren (maken, produceren) [2]:

1) Creatie ad extra (van buiten je wezen).

2) Creatie ad intra (vanuit iemands wezen).

Creatie ad extra (van buiten iemands wezen)

Om iets of iemand te maken dat niet bestaat voor bestaand worden. Dit soort schepping gaat hand in hand met schepping ex nihilo (Hebreeën 11: 3).Het product is met zijn maker altijd niet hetzelfde van aard.

Voorbeeld: God schiep de bomen (Genesis 1:12). De bomen werden buiten Gods wezen geschapen (Hebreeën 11: 3). De bomen hebben niet de aard van God te zijn.

Creatie “ad intra” (vanuit iemands wezen)

Aan iemand zijn aard laten hebben. Dit gaat over “verwekken” op zich. Het nageslacht is altijd van dezelfde aard met de ouder.

Voorbeeld: Abraham verwekte Isaac (Mattheüs 1 : 2) Isaac werd geschapen uit het wezen van Abraham. Isaak is van dezelfde aard met Abraham. Isaak is volledig menselijk zoals Abraham is. Isaak heeft de aard van mens zijn.

De mens verwekt de mens (Matteüs 1: 2-16) .God verwekt God (Johannes 1:18). Dit bijbelse paradigma laat zien dat Jezus geen begin van bestaan had.

Zowel Trinitariërs als Arianen zijn het erover eens dat de Zoon door de Vader is voortgebracht. Maar ze zijn het niet eens over wat het betekent om verwekt te zijn. Voor Arianen betekent het “iemand een begin van bestaan laten hebben”, maar voor Trinitariërs betekent het “iemand zijn natuur laten hebben”. [3]

De eerste christenen geloofden dat Christus, die in Spreuken 8:22 (LXX) werd geïdentificeerd als Wijsheid, de eerste schepping (Protoktistos) van God was [4], maar zij zagen het niet in de zin van schepping ex nihilo, maar alleen in de zin van creatie ad intra [5].

Dat wil zeggen, de vroege kerk geloofde dat Jezus de eerstgeborene (Prototokos) was van elk schepsel, net zoals het NT leert [6]. Het betekent dat Jezus de eerste creatie was – ad intra (verwekken) en alle andere creaties zijn gemaakt – ex nihilo [7]. Dat wil zeggen, Jezus werd “gemaakt” in de zin van “verwekken” (dwz om iemand zijn aard te laten hebben) ) en niet in de zin van ex nihilo (dwz iemand of iets creëren van niet-bestaan tot bestaan). Daarom mogen we Christus alleen een “nakomeling” noemen en nooit een “schepsel”.

Aan de andere kant begon Arius in het begin van de vierde eeuw een nieuwe doctrine te onderwijzen dat Jezus Christus de eerste schepping was in de zin van creatie ad extra en ex nihilo [8]. Maar de kerk bleef staan. nog steeds. De geloofsbelijdenis van Nicea was een reactie op de nieuwe leer die door Arius werd onderwezen [9]. De kerk handhaafde het oude geloof dat de Zoon verwekt (gemaakt ad intra) niet gemaakt (ad extra / ex nihilo), van dezelfde substantie (aard, essentie) met de Vader was ” [10].

Kort gezegd: De mens verwekt de mens (Matteüs 1: 3). God verwekt God (Johannes 1:18). Dit bijbelse paradigma is nuttig voor het onderwijzen van leerstellingen (2 Timoteüs 3: 16-17). Dit bijbelse paradigma ondersteunt de bijbelse leerstelling dat Jezus Christus geen begin van bestaan had omdat hij de [enig] geboren Zoon van God is (Johannes 1:18; 3:16).

Conclusie: In Spreuken 8 (LXX) legt vers 25 vers 22 uit : Jezus is verwekt uit de Heer. God deelde zijn hele natuur met de Zoon. De Zoon is de exacte gelijkenis van Gods wezen (Hebreeën 1: 3).

Spreuken 8: 22-25 leert dat Jezus Christus de eerste activiteit in Gods wezen was, dat wil zeggen, Hij de eerste schepping “Ad intra” (de eerstgeborene) van de Vader. Dit onthult dat Kolossenzen 1: 15-16 een toespeling is op Spreuken 8: 22-25.

Verwijzingen

[1 ] http://www.christian-history.org/trinity-heresy.html] http://biblehub.com/commentaries/proverbs/8-22.htm

[2] http://www.academia.edu/11702700/Opera_Trinitaris_ad_extra_tanquam_Providentia_Dei–A_Dogmatic_Adumbration_of_Gods_Teleological_Triune_Activity http://www.tektonics.org/guest/psnicea.html

[3] https://newbirthnewlife.wordpress.com/2015/04/10/eternally-begotten-nicene-creed/ http://www.christian-history.org/the-trinity.html http://www.christian-history.org/definition-of-the-trinity.html

[4] http://biblehub.com/commentaries/proverbs/8-22.htm Clemens van Alexandrië Wie is de rijke man die gered zal worden? Sectie 12. Spreuken 8:22 (Septuaginta) Sirach 24: 9 (Septuaginta)

[5] Psalm 110: 3 (sept agint), Spreuken 8:25 (Septuaginta), Johannes 1:18; 3:16

[6] http://www.christian-history.org/doctrine-of-the-trinity.html https://www.academia.edu/13545787/The_Jesus_Paradox_Begotten_Not_Made Kolossenzen 1: 15-16 (GNV, 1599).

[7] Genesis 1: 11-12, Kolossenzen 1 : 16-17; Hebreeën 1: 2, 10; 11: 3

[8] http://www.britannica.com/topic/Arianism

[9] http://www.britannica.com/biography/Arius http://www.christian-history.org/homoousios.html

[10] https://www.google.de/search?q=nicene+creed http://www.newadvent.org/fathers/2821.htm

Frank Sheed geeft de buitengewoon beste verhandeling over de Drie-eenheid die ik ooit heb gelezen in ” Theologie en gezond verstand “. Ik beveel dit boek ten zeerste aan.

In zijn boek zegt hij:

We hebben de definitie van zoonschap gezien, de oorsprong van een levend wezen uit een ander levend wezen door middel van het communiceren van substantie naar gelijkenis van de natuur. Waar je dat hebt, heb je de relatie tussen vader en zoon. Bij dit alles is er geen sprake van een tijdsverloop tussen het ontstaan en het voortbrengen van een zoon. Dat tijdsverloop vloeit niet voort uit de aard van het zoonschap, maar uit de eindigheid van de mens, specifiek uit het feit dat hij niet tot bestaan komt met het volledige bezit van al zijn krachten, maar langzaam moet groeien.

Maar er is geen sprake van dat God een kleine eeuwigheid nodig heeft voordat hij in staat is een zoon voort te brengen; er bestaat niet zoiets als een kleine eeuwigheid – de eeuwigheid is een ondeelbaar iets; God is dat eenvoudig, en in de enige daad van zijn is alles wat hij is, en simpelweg door zichzelf te zijn, is de vader van zijn zoon. (…) Het is waar dat de Zoon zijn natuur van de Vader ontvangt, maar niet als gevolg van een beslissing die de Vader net zo goed niet had kunnen nemen Door dezelfde oneindige noodzaak is de Vader zowel is als is Vader : dat wil zeggen, door dezelfde oneindige noodzaak is de Vader en is de Zoon. … Er is een tweede persoon, in alle dingen gelijk aan de eerste, God zoals hij God is, oneindig zoals hij oneindig is.

Dezelfde redenering is appli gericht aan de Heilige Geest die voortkomt uit de Vader en de Zoon.

De sleutel tot het begrijpen van de Drie-eenheid (in de beperkte mate dat we kunnen begrijpen wat een mysterie is) is te begrijpen dat God één is. > natuur en drie personen .

Toch stuiten we hier op een schijnbaar enorme moeilijkheid; … we schijnen twee goden te hebben gevestigd, twee oneindigheden; … Het probleem is dat het concept van menselijk zoonschap ons tot gelijkenis van de natuur brengt, maar niet eenzijn van de natuur; een vader en zoon zijn zoals in de natuur: beiden zijn menselijk, maar elk heeft zijn eigen afzonderlijke uitrusting als mens, zijn eigen afzonderlijke menselijke natuur.

Jezus wordt door John in de Schrift beschreven als het Woord van God:

Het is duidelijk dat als God een woord heeft, het geen gesproken woord zal zijn, een ding uit het niets, gevormd door longen en keel en tong en tanden. God is zo niet. God is een zuivere geest, en zijn woord moet een woord in de geest zijn, verbum mentale ; met andere woorden, een gedachte of idee. … Maar als God doet, zoals we uit zichzelf weten dat hij doet, een idee van zichzelf bedenkt en een idee van zichzelf heeft, dan moet dit idee volkomen adequaat zijn, op geen enkele manier minder dan het wezen waarvan het het idee is, en het ontbreekt aan niets dat het wezen heeft . Het idee moet alle perfectie bevatten van het wezen waarvan het het idee is. … anders zou de denker onvoldoende aan zichzelf denken, wat onmogelijk is voor het oneindige.

Zo komt God het idee van zichzelf voor in de eeuwigheid, waar de tijd zoals we die ervaren niet van toepassing is, die een zoon verwekt die in alle opzichten gelijk is aan God, en samen drukken ze liefde uit in de eeuwigheid waaruit de Heilige Geest voortkomt in de eeuwigheid. Drie personen, die één oneindige en eeuwige natuur delen, voor alle eeuwigheid.

Het is een mysterie voor onze kleine geesten.