Hoe zeg je “ alles zal goed zijn ” in het Latijn?

Het werkwoord cadere (“vallen”), in combinatie met een bijwoord (of als het onderwerp gepaard gaat met een bijvoeglijk naamwoord), kan betekenen “blijken te zijn (op de manier aangegeven door het bijwoord / bijvoeglijk naamwoord)” – bijvoorbeeld:

quis negat, aut quis iam audebit , quod mannelijke cecidit, bene consultum putare? , “Wie ontkent het, of wie zal nu durven nadenken over wat slecht is gebleken als een goede maatregel?” [Cicero, Pro Rabirio Postumo 5]

haud inritae cecidere minae , “de bedreigingen bleken zeker niet leeg te zijn” [Livy 6.35.10]

In een aantal van de geattesteerde toepassingen in het Oxford Latin Dictionary is het onderwerp slechts res (“thing,” “matter”), gebruikt in het enkelvoud of meervoud:

sed si haec res graviter cecidit stultitia mea, / Philto, est ager sub urbe hic nobis . Maar als deze zaak door mijn domheid slecht is verlopen, Philto, hebben we hier een boerderij in de buurt van de stad. [Plautus, Trinummus 507]

Dus, door het meervoud res te gebruiken, en de dichtstbijzijnde tegenovergestelde van Ciceros man (“slecht”) als de eenvoudigste oplossing, zou je kunnen zeggen:

res bene cadent (of res bene casurae sunt of simpelweg res bene casurae ), “het komt wel goed.”

Hoewel je ook omnes res zou kunnen zeggen in plaats van alleen res , om “alle dingen”, “alles” te betekenen, “Ik denk niet dat het hier echt nodig is.

Ik heb enkele attesten gevonden voor omne futurum als “all things to come” ( Seneca en Statius ). Je zou kunnen zeggen omne bene futurum voor “alles zal goed zijn” (niet omnium echter, aangezien het “een meervoudsgenitief is).

Nog een eenvoudige uitdrukking, en een een die ik zou willen voorstellen, is omnia bene erunt , “alle (dingen) zullen goed komen”. Dit is goed Latijn en moeilijk verkeerd te interpreteren; omne bene futurum kan ook worden begrepen als “alles wat goed zal zijn”, wat leidt tot een nogal andere toon.

Laat een opmerking achter en vertel hoe deze aansluiten bij uw behoeften, dus Ik (of iemand anders) kan andere alternatieven voorstellen of weten dat je hebt wat je nodig hebt.

Wat ik suggereerde kan wel of niet idiomatisch Latijn zijn; zie de opmerkingen voor enkele details. Mijn antwoord was voornamelijk gebaseerd op intuïtie en gedeeltelijk op een snelle blik in een corpus — dit is geen grondig onderzocht en geciteerd antwoord. Het OP vroeg echter niet om klassiek Latijn en ik denk ook niet dat elke zinswending moet worden geattesteerd voordat deze mag worden gebruikt. Ik sta open voor andere ideeën, en als mijn antwoord aanleiding geeft tot een meer verfijnde manier om het te formuleren, geef dan zeker een nieuw antwoord. Mijn antwoord is niet sluitend (wat niet ongebruikelijk is voor vragen als deze) en kan aanleiding geven tot vervolgvragen. Aangezien het oplossen van die nieuwe vragen buiten mijn bereik ligt in dit antwoord, verzoek ik dat ze afzonderlijk worden onderzocht als er interesse is. In ieder geval geloof ik dat mijn suggesties begrijpelijk en oké Latijn zijn, of ze nu volledig idiomatisch zijn of niet.

Opmerkingen

• Heel erg bedankt! Hartelijk bedankt! (Tenminste 15 tekens, dat ‘ is waarom ik erop aandring :))
• In deze citaten is futūrum een zelfstandig naamwoord ” de toekomst “, dus uw suggestie is een ongelukkige mix van de vorm ‘ s twee grammaticale functies – Ik heb het gelezen als een enkele benefutūrum ” de toekomstige goede dingen “. Wat betreft omnia bene erunt , ik ‘ heb bene est / erit alleen gevonden als een onpersoonlijke constructie, wat betekent dat ” je zult een goede tijd hebben, ‘ geen ongemak ” hebben.Plautus heeft dē eō nunc bene sunt wat betekent, per Loeb, ” ze hebben er nu een goede tijd van “, en er ‘ een mogelijke CABALLI BELLE SVNT in een tabula Vindolandensis – het gebruik van bene als onderwerp compliment ( to omnia ) lijkt niet ‘ t te bestaan.
• @Unbrutal_Russian: het bestaat misschien niet omdat if ” dingen ” wordt begrepen, ” (alle) dingen ” , ” omnia ” vereist een bijvoeglijk naamwoord ” bona “; niet, bijwoord ” bene “. Deze uitdrukking lijkt te werken, in het Engels, omdat het bijwoord ” en ” onregelmatig is en niet eindigt.
• Unbrutal_Russian: dat Latijn gebruikt minder woorden dan Engels; dingen die worden begrepen, kunnen worden gezien in uw ” Plautus ” -quote.
• @tony: nog wat nemen tijd met dat Plautus-citaat zal je laten zien dat het impliceert illī ” zij “, en toch de bijwoord bene ” nou ja “, niet het bijvoeglijk naamwoord bonī ” goed “. Als je naar mijn antwoord hieronder kijkt, kun je voorbeelden zien zoals omnia rēctē , waarbij een open zelfstandig naamwoord omnia ” alles ” heeft het bijwoord rēctē ” right ” als predikaat, niet het bijvoeglijk naamwoord rēcta ” rechts “. Dit komt omdat het Latijn bepaalde bijwoorden toestaat als complimenten voor het onderwerp, en niets te maken heeft met het type bijwoorden dat Engels toestaat om deze functie te vervullen. Verschillende talen hebben verschillende grammaticas.

Ik vind futūrum est niet gewijzigd door een manier adjunct, waarschijnlijk niet in de laatste plaats omdat futūrum ook een zelfstandig naamwoord is “de toekomst”, en een dergelijk gebruik zou een ongelukkige mengeling zijn van de twee grammaticale functies van de vorm – ik zou het lezen als een enkel zelfstandig naamwoord benefutūrum “the good-things-to-come” standaard.

Ik “ben niet zeker van Omnia bene erunt omdat, zoals voor zover ik zie, komt het (samen met vergelijkbare bijwoorden) ofwel onpersoonlijk voor in verwijzing naar subjectieve perceptie:

• Ubi tū lepidē volēs esse tibi , mea rosa, mihi dīcitō … ( Als je een fijne tijd wilt hebben, zeg dan tegen mij: mijn roos, … Pl. Bac. 83)
• Jūrat bene sōlīs esse