Reacties
- Ik don ' t! Ik hou van spruitjes. De NYT ' ook niet: * " Voor heerlijke spruitjes, kook ze in zeer hete olie. "
- Ik ' heb gestemd om deze vraag af te sluiten als off-topic vanwege een verkeerde vooronderstelling.
- Wat je bedoel, " Wij, " Kemo Sabe?
- Hmm … ik schrijf " frietjes ", en dat zie ik de hele tijd zo. Gebruik je een hoofdletter, @medica? Ik denk niet dat ' niet denk dat spruitjes in hoofdletters moeten worden geschreven, en de woordenboeken lijken over de kwestie verscheurd. m-w.com noemt het in kleine letters. Ik schrijf de spruiten alleen met een hoofdletter als mijn elektronische apparaten ' autocorrectie dit voor mij doet.
- Ik ' m zeker dat we ' dit eerder hebben behandeld. Deze dingen zijn generalisaties (of gelijkwaardig); de oorspronkelijke referentie gebruikte het eigennaam / bijvoeglijk naamwoord zoals dat passend werd geacht, maar de neiging van verbindingen is dat ze het hoofdlettergebruik in de loop van de tijd laten vallen, naarmate de modificator in betekenis verder verwijderd raakt van de oorspronkelijke implicatie. Ik ' heb ' Duitse mazelen ' nog niet gezien. Men moet van geval tot geval een actueel woordenboek raadplegen.
Answer
Van de Grammarphobia Blog :
Hoofdlettergebruik voor voedselnamen
Q : Ik weet nooit zeker hoe voedselnamen in hoofdletters worden geschreven. Is het “Waldorfsalade” of “Waldorfsalade”? “Zwitserse kaas” of “Zwitserse kaas”? “Franse frietjes” of “Franse frietjes”? En ga zo maar door.
A : Het enige dat we u zeker kunnen vertellen, is dat de algemene zelfstandig naamwoord in deze gerechten – de salade, de frietjes, enzovoort – is in kleine letters geschreven.
Maar moet het andere deel van de naam met een hoofdletter worden geschreven als het is afgeleid van een eigennaam, zoals Waldorf ”Of“ Frans ”of“ Caesar ”? Op dat punt zijn woordenboeken en gebruiksgidsen het daar niet mee eens. In sommige gevallen bevat hun beleid meer gaten dan Zwitserse kaas.
We beginnen met het argument tegen hoofdletters, dat te vinden is in The Chicago Manual of Style (16e ed.) :
“Persoonlijke, nationale of geografische namen, en woorden afgeleid van dergelijke namen, worden vaak in kleine letters gebruikt met een niet-letterlijke betekenis. ” Merk op dat de handleiding de nadruk legt op het woord ‘niet-letterlijk’.
De redactie schrijft bijvoorbeeld: ‘de kaas die bekend staat als‘ gruyère ’ontleent zijn naam aan een district in Zwitserland, maar is niet noodzakelijk daar vandaan; Zwitserse kaas (kleine letters) is een kaas die lijkt op Zwitserse emmentaler maar niet uit Zwitserland komt.
De lijst met termen in de handleiding die zijn afgeleid van eigennamen bevat dus deze voorbeelden in kleine letters: brie , “Spruitjes”, “cheddar”, “braadpan”, “frankfurter”, “franse dressing”, “frietjes”, “scotch whisky”, * “stilton” en “Zwitserse kaas” (niet gemaakt in Zwitserland).
De Chicago Manual vermeldt niet specifiek de salades die genoemd zijn naar het Waldorf-Astoria Hotel en de chef-kok Caesar Cardini. We gaan ervan uit dat Chicago waldorfsalade en caesarsalade zou aanbevelen.
De stijlgids erkent dat hoewel het de voorkeur geeft aan eigennamen in kleine letters in hun niet-letterlijke gebruik, sommige van dergelijke namen zijn met hoofdletters in Websters . ”
Zeker, Merriam-Websters Collegiate Dictionary (11e ed. ) heeft, net als de online Merriam-Webster Unabridged , vermeldingen voor zowel Waldorfsalade als Caesarsalade.
MW Collegiate lijkt hier niet zo consistent als de Chicago Manual . In het woordenboek wordt bijvoorbeeld napoleon in kleine letters geschreven (het gebakje dankt zijn naam aan Napels, niet aan de keizer).
Het woordenboek zet ook crêpes suzette (genoemd naar een echte Suzette) in kleine letters, evenals spruitjes ”en“ frietjes ”, maar merkt op dat in deze gevallen de delen die zijn afgeleid van de eigennamen“ vaak cap ”zijn.”
En in een nogal verbijsterende inzending, de M-W Unabridged heeft” Baked Alaska “, met” gebakken Alaska “gegeven als een minder alternatief. (Waarom de mensen bij MW er de voorkeur aan geven om met “gebakken” hoofdletters te schrijven, is ons een raadsel.)
De Amerikaans erfgoed Dictionary of the English Language (5e ed.) laat ons ook achter ons hoofd krabben. De eerste term wordt in “spruitjes” en “wentelteefjes” met een hoofdletter geschreven, maar in kleine letters “frites” en “caesarsalade”.
Onze voormalige werkgever, de New York Times , beveelt in zijn stijlgids aan om “crêpes suzette”, “napoleon” (het gebak), “spruitjes” en “gebakken alaska” in kleine letters te gebruiken. Maar het eerste woord in “Beierse room” wordt met een hoofdletter geschreven en altijd een hoofdletter “Frans” in voedselnamen (“Franse frietjes”, “Franse dressing”, “wentelteefjes”, enz.).
De conclusie? Als je consistent wilt zijn, kies dan de ene of de andere route: (1) Gebruik altijd een hoofdletter voor voedseltermen die zijn afgeleid van eigennamen, of (2) kleine letters als er geen letterlijk verband meer is.
Uiteindelijk , er is hier geen goed of fout. Dit is een stilistisch probleem, en als lexicografen het daar niet mee eens kunnen zijn, moeten wij er niet uit slapen. Bon appétit . >> Patricia T. OConner en Stewart Kellerman
- Het kan zijn dat CMOS hier een wet overtreedt. De Scotch Whisky Association heeft:
Als gevolg hiervan is er geen rechtbank in welk land dan ook heeft ooit geoordeeld dat Scotch Whisky een soortnaam is. In totaal heeft de SWA Council gerechtelijke stappen tegen meer dan 1.000 merken goedgekeurd en bijna 3.000 handelsmerken wereldwijd zijn tegengesteld.
Men herinnert zich de rechtszaak die werd bedreigd en misschien tegen mensen die het hoofdlettergebruik van het woord “Biro” schrappen.
Opmerkingen
- +1 Dit is een nuttige discussie, maar ik vraag me af of de auteurs kan serieus denken dat, als u ervoor kiest om voedseltermen die zijn afgeleid van eigennamen altijd met hoofdletters te schrijven, u de spelling butterScotch moet gebruiken.
- Misschien op andere dagen: butterscotch : [C19: misschien voor het eerst gemaakt in Schotland, of misschien van scotch1 (sense 3), ' om ', omdat het oorspronkelijk met een mes in kleine stukjes was gesneden] [Collins]