Is “ openhartigheid en eerlijkheid ” grammaticaal correct?

De vraag die je stelt is niet echt grammatica- gerelateerd als redundantie is geen grammaticaal probleem (dus ja, het is perfect grammaticaal).

Voor zover het redundant is, terwijl openhartigheid wel betrekking heeft op eerlijkheid, heeft het meestal het gevoel niet alleen eerlijk te zijn, maar ook direct, openhartig of anderszins openhartig. Het is dus heel goed mogelijk om iets eerlijk te zeggen, maar niet bijzonder openhartig door er omheen te draaien of bijzonder tactvol te zijn.

Opmerkingen

• Ja, maar kun je eerlijk maar oneerlijk zijn? Zo niet, dan zeg ik ‘ dat het woord honesty hier inderdaad overbodig is.
• @TED: alleen omdat je waarschijnlijk ‘ niet tegelijkertijd openhartig en oneerlijk kunt zijn ‘ betekent niet dat eerlijkheid overbodig is in combinatie met openhartigheid . Zoals Dusty zegt, is het ‘ heel goed mogelijk om eerlijk te zijn zonder openhartig en openhartig te zijn – wees getuige van het Orakel in Delphi dat Croesus vertelt een groot rijk zal vallen als hij Perzië aanvalt.
• @ FumbleFingers – ik ‘ m niet zeker of ik je punt begrijp. Als het ene woord de mogelijke betekenissen van het andere volledig omvat, dan is dat andere woord zeker niet essecary (redundant)?
• Maar eerlijkheid omvat ‘ t openhartigheid niet volledig, hoewel oneerlijkheid is incompatibel met openhartigheid . Het ‘ is perfect mogelijk om eerlijk maar misleidend te zijn, zoals in het Oracle daar (je kon ‘ misschien niet zeggen dat het Oracle ‘ s verklaring was openhartig ). Er zijn dus contexten waarin het opnemen van openhartigheid je iets vertelt over de aard van de eerlijkheid.
• … maar je kunt net zo goed stoppen met ” eerlijkheid ” en hetzelfde zou gezegd worden, nee?

“Openhartigheid” betekent eerlijkheid of openheid, “eerlijkheid” betekent waarheid.

Zoals Dusty opmerkt, kunt u zeker eerlijk zijn zonder openhartig te zijn. Als je aarzelt om de waarheid te vertellen en die uit je moet worden getrokken, of als je eromheen draait of eufemismen gebruikt, bijvoorbeeld.

Of je openhartig kunt zijn zonder eerlijk te zijn, gaat in op de exacte definities, of misschien connotaties, van de woorden. Zoals ik ze begrijp, als je zou zeggen: “Ik was echt boos omdat Bill me beledigde”, zou dat “openhartig” zijn: je drukt vrijuit en openlijk je mening en gevoelens uit. Maar als Bills belediging triviaal was, of als het werd ingegeven door een of andere slechte handeling van uw kant waardoor een externe waarnemer zou kunnen zeggen dat u de schuldige was, dan is uw verklaring niet echt eerlijk. Dus in die zin denk ik dat u zou eerlijk kunnen zijn zonder eerlijk te zijn. Het is echter een dunne lijn.

In ieder geval probeer ik te voorkomen dat ik overbodig of herhalend ben of hetzelfde twee keer zeg. Maar redundantie is niet per se een slechte zaak. Het wordt vaak gebruikt om te benadrukken. Als je zegt: “Sally is een ongelooflijk mooi, verbluffend, prachtig meisje”, zou je kunnen zeggen dat dit technisch gezien hetzelfde is als zeggen: “Sally is mooi”, alleen overbodig. Maar de eerste zin is duidelijk nadrukkelijker dan de tweede, juist omdat ze overbodig is.

Misschien “splijt ik haren een beetje, maar als je

• gebruikt oprechtheid om onpartijdigheid en vrijheid van vooringenomenheid uit te drukken, en
• eerlijkheid om eerlijkheid en rechtlijnigheid van gedrag aan te duiden

dan versterken oprechtheid en eerlijkheid elkaar ter ere van de oprechtheid van de persoon die wordt bedankt.

Ondanks hoe oud deze vraag is, heb ik een levendig voorbeeld om het verschil uit te leggen tussen ” openhartigheid ” en ” eerlijkheid “, en hoe je openhartig kunt zijn zonder eerlijk te zijn, of vice versa.

Redundantie en grammatica

Allereerst: zoals Dusty terecht opmerkt, zou de voorbeeldzin strikt genomen niet ongrammaticaal zijn als deze overtollig was. (Hoewel in tegenstelling tot Dusty, redundantie kan ungr ammatical: in de zin, ” Hij nam een hap van de appel, ” herhaalde ” de ” tegen het einde is beide.) De zorg, voor zover die er is, is eerder stilistisch dan syntactisch. Dus: als we zeggen:

Bedankt voor je openhartigheid en eerlijkheid

hebben we kwalificeerden onszelf als Honorary Right Honourable Chair van de onnodig herhaalde afdeling van onnodige herhaling?

Waarheidsgetrouwe toon versus waarheidsgetrouwe inhoud

Het antwoord is ” nee “, omdat de twee concepten zich richten op verschillende aspecten van ” waarachtigheid ” (of misschien, om redenen die duidelijk zullen worden, moeten we zeggen ” waarheidsgetrouwheid “). Het verschil komt neer op: Oprechtheid gaat over toon; eerlijkheid gaat over inhoud. En zoals we zullen zien, is het perfect mogelijk dat een leugenaar er een heeft, maar niet beide.

Eerlijkheid zonder openhartigheid

Laten we eens kijken naar het voorbeeld van een BOGO-deal voor een middelmatig pretpark. De deal wordt geadverteerd op posters en op die kleine promotionele ansichtkaarten die uw post vol rommel maken als volgt, in grote letters:

GROTE GIVEAWAY SWEEPSTAKES! WIN EEN REIS NAAR EEN AMUSEMENTSPARK VOLLEDIG GRATIS! *

en dan, als je de kaart omdraait om te zien wat de asterisk zegt, in kleine lettertjes:

* Algemene voorwaarden zijn van toepassing. Bel 1-800-PLAYFUN voor details.

Als u 1-800-PLAYFUN belt, wordt u geïnformeerd dat u ” geluksnummer ____. ” (In feite, als u ze terugbelt, wordt u altijd hiervan op de hoogte gebracht, omdat iedereen wie roept winnen s; technisch gezien kan een loterij waar niemand ooit verliest, nog steeds als een loterij worden beschouwd, zij het een triviale.) De persoon aan de andere kant vraagt of je achter een computer zit en leidt je door een lang proces waarin je worden gewonnen voor een enorme hoeveelheid consumentengegevens zoals geboortedatum, locatie, e-mailadres, telefoonnummer overdag en uw voorkeuren met betrekking tot een aantal algemene huishoudelijke artikelen. Nadat u dit heeft gedaan, wordt u geïnformeerd dat u verplicht bent om uw gratis reis naar het pretpark op te halen – als onderdeel van de ” algemene voorwaarden ” – om een vriend of familielid in te schakelen om met je mee te gaan, die natuurlijk de volledige prijs van $ 375 betaalt. Wat waarschijnlijk betekent dat jij en je familielid of kennis uiteindelijk de helft van het ene kaartje krijgen om het andere gratis te krijgen.

” Dus het is niet echt “helemaal gratis”, ” zul je zeggen, en de persoon aan de andere kant zal je uitleggen dat je ticket helemaal gratis is, het is de andere die niet “t is. Ze zullen krachtig met je in discussie gaan dat dit nog steeds telt als het krijgen van een ” volledig gratis ticket “, en hoewel ze technisch correct zijn ( de beste soort correct? ), zult u woedend zijn over het feit dat je deed al die moeite om erachter te komen dat het ticket ” VOLLEDIG GRATIS ” was … met betrekking tot een juridische definitie van beide ” volledig ” en ” gratis “.

Notic e dat de advertentie of de telefoonmedewerker u op geen enkel moment iets onbetwistbaar onwaar heeft verteld.Dus in die zin waren ze eerlijk tegen jou. Maar ze deden hun uiterste best om een aantal uiterst relevante en onaantrekkelijke details over de deal zo lang mogelijk te verdoezelen. Met andere woorden, ze waren duidelijk niet openhartig .

Openhartigheid zonder eerlijkheid

Laten we, om te zien hoe we oprechtheid kunnen hebben zonder eerlijkheid, eens kijken naar een andere benadering van verkoop voor dezelfde aankoop, een gratis ” sweepstakes ” deal naar hetzelfde middelmatige pretpark. In dit scenario, wanneer u belt, erkent de persoon aan de andere kant de olifant in de kamer meteen. Ze geven toe – vrijuit en binnen de eerste 90 seconden van het gesprek –dat dit eigenlijk een ” sweepstakes ” is waar iedereen wint; en ja, je moet wel met een vriend meegaan / familielid dat de volledige prijs van $ 375 betaalt om toegang te krijgen tot uw ” volledig gratis ” ticket.

Maar!

De attracties zijn ongelooflijk, de lijnen zijn kort, de restaurants van het park zijn van Michelinsterrenkwaliteit en toch betaalbaar; het landschap is prachtig; het pretpark is ” niet te ver ” van een bruisende binnenstad met een geweldig nachtleven; en oh ja, hebben ze gezegd dat het park goed wordt bezocht door sexy mensen van de nabijgelegen universiteit?

Maar als jij en je vriend / familielid voldoende verblind zijn door deze pitch en ontwapend zijn door de verkoper “komt eigenlijk overeen met de ware aard en kosten van de ” sweepstakes “, om het kaartje te kopen en te vertrekken, leert u al snel dat de ritten zijn zielig, het eten is onder het niveau van de schoolkantine en exorbitant geprijsd (bijv. $ 8 voor een klein mandje met doorweekte, koude frietjes), de rijen voor beide zijn eindeloos en er is nergens schaduw; en het park ligt op 24 kilometer van de dichtstbijzijnde stad en is omgeven door lege woestijn, lelijk asfalt en (af en toe) benzinestations, zonder zelfs maar een bergketen in de buurt. Het strand ligt op 48 km afstand. En onnodig te zeggen dat die hete meiden nergens te bekennen zijn; de meeste aanwezigen lijken te zijn ingerekend voor reizen vanuit seniorencentra in het tri-state-gebied (onthoud dat de ritten zielig zijn) .

In tegenstelling tot de verkoper met een maaltijd eerste voorbeeld, niemand zou de verkoper in dit voorbeeld kunnen omschrijven als eerlijk , aangezien ze over vrijwel elke relevant aspect van het pretpark. Toch waren ze inderdaad openhartig bij u – althans selectief, met betrekking tot de ” sweepstakes ” en de BOGO-deal. Die openhartigheid was een integraal onderdeel van hun truc: een gedurfde farrago van onwaarheden kruiden met een vleugje verfrissende waarheid van tevoren, en dezelfde vertrouwelijke en directe houding behouden tijdens je hele gesprek, zodat je zou denken dat ze even waarheidsgetrouw waren als het ging om de ellendige parkervaring zelf.

Het onderscheid in het echte leven

Hoewel het een groot deel van de tijd in een informele omgeving is, ” eerlijkheid ” en ” openhartigheid ” worden door elkaar gebruikt, de twee woorden kunnen verschillende betekenissen hebben in professionele contexten . Een voorbeeld dat de afgelopen jaren in het nieuws was (lang nadat de vraag was gesteld) was het ontslag van Andrew McCabe uit zijn functie als adjunct-directeur van de FBI. Het ontslag van McCabe werd algemeen gezien als een poging van de toenmalige president Trump om ” boosdoeners ” tot zondebok te maken. ” leugenaars ” aan de top van de FBI als verklaring waarom Trump werd onderzocht vanwege zijn talrijke en verdachte Russische connecties . Het werd echter officieel gerechtvaardigd als te wijten aan ” gebrek aan openhartigheid ” van de kant van McCabe. Met name volgens het gelinkte Atlantic-artikel:

“Gebrek aan oprechtheid is onwaarachtigheid of een poging om te huichelen vanuit het standpunt van de onderzoeker”, aldus Dave Gomez, een voormalig FBI-agent en een senior fellow bij het George Washington Universitys Center for Cyber and Homeland Security. “Het probleem doet zich voor wanneer de onderzochte persoon bij het beantwoorden van een vraag probeert zijn antwoord te draaien om zijn acties in het best mogelijke licht te presenteren. Dit is normaal menselijk gedrag, maar kan door de onderzoeker worden geïnterpreteerd als een gebrek aan openhartigheid.”

Volgens voormalige FBI-functionarissen komt de verplichting van bureaumedewerkers – agenten of anderszins – om eerlijk te zijn bij de uitvoering van hun taken voort uit de noodzaak voor FBI-functionarissen om de federale overheid te vertegenwoordigen in gerechtelijke procedures, zich te gedragen als getuigen in processen en leiding geven aan informanten. Volgens de standaard van de FBI is openhartigheid niet simpelweg de waarheid vertellen – het houdt een verplichting in om relevante informatie vrij te geven, zelfs als een onderzoeker er niet rechtstreeks naar heeft gevraagd. ”

Het artikel geeft dan voorbeelden van ” gebrek aan openhartigheid ” ontslagen, enkele van waarbij sprake is van letterlijke oneerlijkheid en andere waarbij geen sprake is van regelrechte onwaarheid, maar van dubbelzinnige casuïstiek. Verder wordt opgemerkt dat dit verschilt van de norm die nodig is om ” meineed ” te bewijzen in strafzaken, waarvoor welbewust een onwaarheid (oneerlijkheid), niet alleen een bewering die waar is maar misleidend (gebrek aan openhartigheid). Dus niet alleen zijn ” eerlijkheid ” en ” openhartigheid ” anders – het levensonderhoud van echte mensen, of zelfs hun vrijheid, staan en zijn op het spel geweest vanwege het onderscheid.

Opmerkingen

• Tegenwoordig worden antwoorden zonder gezaghebbende verwijzingen (misschien gebruiksnotities uit een gerespecteerd woordenboek), gekoppeld en toegeschreven, als suboptimaal beschouwd. Ze kunnen slechts de mening van één persoon ‘ zijn, mogelijk ondersteund door bevooroordeelde voorbeelden.
• @EdwinAshworth Terecht opgemerkt. Hoewel de vragensteller voor veel vragen al relevante woordenboeken en andere bronnen heeft geraadpleegd die hun verwarring niet ‘ hebben opgelost, voor zover ze het zelfs hebben aangepakt. Zelf vind ik, als ik een term opzoek, vaak dat de ” gezaghebbende ” woordenboekdefinitie enigszins -tot matig gedateerde connotaties vergeleken met hoe ik zie / hoor de term die wordt gebruikt door moedertaalsprekers in het dagelijks leven. En naar mijn bescheiden mening is taal een te belangrijk ding om aan de erkende experts over te laten 🙂
• Maar (1) ELU verwacht dat rudimentair onderzoek wordt getoond, dat een redelijke basis geeft in plaats van een leeg plot. En merk op dat er tegenwoordig sites zijn die verschillende nuances van synoniemen behandelen. En (2) ‘ vinden we allemaal ‘ vaak dat de ” gezaghebbende ” woordenboekdefinitie biedt enigszins tot matig gedateerde connotaties in vergelijking met hoe [we] de term daadwerkelijk zien / horen die wordt gebruikt door moedertaalsprekers in het dagelijks leven? ‘ Woordenboekcompilers zijn erg actief (CED heeft een voorbeeld dat slechts 9 dagen geleden is gedateerd van een zin met ‘ openhartigheid ‘) en voeren veel uitgebreidere onderzoeken uit dan wijzelf.
• @EdwinAshworth Voorbeelden zijn per definitie ” rudimentair ” onderzoek.
• (1 ‘) Om tchrist te citeren, ‘ We zijn op zoek naar meer substantiële antwoorden met gedocumenteerde referenties, niet alleen [uitspraken die mogelijk niet meer zijn dan] een persoonlijke mening. Dat zijn slechts opmerkingen, geen antwoorden. ‘ Zelfs (of misschien wel vooral) John Lawler, een gerespecteerde medewerker (en gepubliceerde professor) die dit forum siert, citeert academische werken als gezaghebbende referenties.