Komma-gebruik in “ maar als we dat doen ”

Er worden kommas geschreven manieren om de intonatiecontour van een zin te (proberen) vast te leggen; er zijn veel varianten van dergelijke contouren , met verschillende pragmatische en semantische effecten. De komma is een nogal primitieve manier om het te doen – één binair aan / uit-teken om alle continue variaties in toon, volume en ritme weer te geven. De basisregel voor kommas is: als je het hoort, schrijf je het op . Als je het niet hoort, schrijf je het niet.

Maar waar luister je sposta naar? In feite is het “sa sinusgolf . Van de normale indicatieve mid toon naar de high toon, dan omlaag naar low en weer terug naar mid, heel snel, meestal niet meer dan twee lettergrepen. komma wordt geplaatst waar de intonatie plaatsvindt. Er is geen pauze in de geluidsstream, maar het wordt vaak een ” pauze ” genoemd omdat het functioneert om componenten van de uiting te scheiden.

De prototype intonatiecurve is het ritme en de melodie van een lijst, zoals bij het tellen:

• … vijftig -een, tweeënvijftig, drieënvijftig, vierenvijftig, vijfenvijftig, …

In de presenterende zin

• Ik heb niet veel Risk gespeeld, maar als we dat doen, kun je je voorstellen wat er zou gebeuren.

de eerste zin is een volledige zin en eindigt met een volledige stop intonatie. Het moet eindigen met een puntkomma in plaats van een komma in printkomma-intonatie is hier verkeerd; het is een klassieke komma-splitsing.

• Ik heb niet veel Risk gespeeld; maar als we dat doen, kun je je voorstellen wat er zou gebeuren.

En waarom hebben we nu een maar nodig? Door deze twee clausules simpelweg samen te voegen zonder een conjunctie, wordt het verhaal beter verteld; maar duidt op verrassing, maar er is geen verrassing in deze conclusie. En zonder maar wordt de kwestie van het overdreven commatiseren van de clausule voorkomen.

• Ik heb niet veel risico gespeeld; als we dat doen, kan zich voorstellen wat er zou gebeuren.

Na contrastive do is er nog een ander probleem. Enige proform is nodig naast do , aangezien het onderwerp is veranderd van I in de eerste clausule naar we in de volgende, dus de VP-verwijdering is niet helemaal compleet. Beter zou zoiets zijn.

• Ik heb “niet veel Risk gespeeld; als we het spelen, kun je je voorstellen wat er zou gebeuren.

Ten slotte is zal (uiteraard gecontracteerd tot wat “ll ) beter is dan zou hier; het is niet nodig om irrealis-voorwaarden herhaaldelijk in een hypothetische clausule te gebruiken – het is al denkbeeldig en kan het niet meer krijgen.

• Ik heb niet veel Risk gespeeld ; als we het spelen, kun je je voorstellen wat “er zal gebeuren.

Reacties

• ” it ‘ is een klassieke komma-splitsing ” – Kunt u uitleggen waarom het ‘ is een komma splitsing wanneer er is een voegwoord ” maar ” na de komma? FWIW , Ik ‘ heb veel van dergelijke voorbeelden op schrift gezien waarbij twee onafhankelijke clausules worden gescheiden door een tussen haakjes geplaatste afhankelijke clausule, aangegeven door kommas.
• De voorwaarden die u noemt, zijn grammaticaal , niet fonologisch. Zoals ik al zei, eindigt de eerste zin met een punt-intonatie, niet met een komma-intonatie. Dat ‘ is waarom de puntkomma vereist is – het is ‘ is een punt, fonologisch en syntactisch. Dat ‘ is wat ” komma splitsing ” betekent – een komma vervangen f of een punt.
• @HeWhoMustBeNamed ‘ Ik heb ‘ t veel risico gespeeld.Als we wel een game hebben, kun je je voorstellen wat er zal gebeuren. ‘ toont uitspraken die niet niet bij elkaar passen.

Volgens deze site is alleen de tweede correct vanwege regels 3b en 4a samen (respectievelijk connector, “maar” en afhankelijke clausule).

Ik zou ook nummer twee kiezen op basis van persoonlijke voorkeur.

Ik denk echter dat een argument zou ook voor de eerste gemaakt kunnen worden, in die zin dat het gewoon minder pauzes zijn voor een lezer om te maken.

Ondertussen zou ik zeker de derde niet gebruiken.

Zoals terzijde, zou ik hebben gezegd:

Ik heb niet veel Risk gespeeld, maar als ik (veel Risk ) , kunt u zich kunnen voorstellen wat er zou gebeuren.

omdat ik aanvoegende wijs in dit geval.

Wat denk je?

Opmerkingen

• Zelfs minder dan 100 jaar geleden zouden kommas aan elke kant van die ‘ maar ‘ bijna verplicht zijn geweest. Nu is een van beide volledig optioneel, wat aangeeft dat beide dat zijn.
• Hmmmm, @RobbieGoodwin, ik ben het half eens met je stelling. Ik denk dat de tweede komma afhangt van hoeveel nadruk we de spreker zouden willen leggen op ” maar ” maar ik denk dat de komma ervoor ” maar ” is voor 99% verplicht. Ik ‘ heb moeite met het lezen van de zin zonder de pauze die zou worden aangegeven door een komma. En u verwees naar de alternatieve zin die ik had gegeven, ja?
• Bedankt, leraar … ik was niet ‘ t aan het uitkiezen van uw zin; Ik ben het er grotendeels mee eens, maar het gaat ver van het origineel. Maar als je terugkijkt op hedendaagse edities van bijvoorbeeld Dickens of Rider Haggard, HG Wells of zelfs mijn eigen grootvader, laat staan mensen als Lovecraft of Bulwer-Lytton, dan lijken ze te denken dat kommas het belangrijkste en het einde zijn. allemaal, vooral wanneer ze een andere ‘… kunnen gebruiken, maar… ‘ zoals die van jou of een andere ‘ …, en … ‘ Dat was en blijft een kwestie van keuze en voor mij ‘ …, maar … ‘ lijkt altijd ouderwets, zo niet archaïsch …
• Heh, @RobbieGoodwin, begrijp ik. In dat geval ben ik ‘ een beetje verdwaald: O: D. Bedoel je dat je denkt dat zelfs de OP ‘ s zinnen ‘ helemaal geen kommas nodig hebben, want if ” is een van beide geheel optioneel, [dan] beide zijn “? Ik denk dat ik ‘ niet denk dat een van beide ” volledig optioneel ” is? Ondertussen begrijp ik wat je bedoelt met te veel kommas, dus ik zou helemaal in orde zijn met slechts twee (: O) kommas: D.
• Ik denk dat echte regels te subtiel zijn voor dergelijke zinnen en in alledaags Engels ‘ Ik heb ‘ niet veel risico gespeeld, maar als we dat doen, … ‘ even waarschijnlijk als de anderen … wat niet wil zeggen dat een van hen fout is.