Waar komt de zin “ rode haring ” vandaan?

Er is een aardige uitleg op vraag .yahoo .

Britse voortvluchtigen in de 19e eeuw zouden een haring over hun pad wrijven, waardoor de bloedhonden die hen achtervolgden, werden afgeleid. In de jaren twintig begonnen Amerikaanse investeringsbankiers voorlopige prospectussen rode haring te noemen als een waarschuwing aan investeerders dat de documenten niet volledig of definitief waren en misleidend konden zijn.

Bewerken: er is ook “s dit wiktionary-item

Het is afkomstig van een nieuwsbericht van de Engelse journalist William Cobbett, c. 1805, waarin hij beweerde dat hij als jongen een rode haring (een gezouten en gezouten haring) gebruikte om jachthonden te misleiden; het verhaal diende als een uitgebreide metafoor voor de Londense pers , die Cobbett “s ire had verdiend door valse nieuwsverslagen over Napoleon te publiceren.

Reacties

• Ja, maar het ‘ is belangrijk om ook uit wiktionary te citeren: ” Tot 2008 was de geaccepteerde etymologie van het idioom die rode haring werden gebruikt om honden te trainen om geuren op te sporen. Dit is een valse etymologie gebleken ” met een link naar worldwidewords.org/articles/herring.htm . Ik denk niet dat ‘ ask.yahoo een goede bron is, bijvoorbeeld werken slechts 1 van de 4 links in dat artikel.
• Nou, we ‘ ben niet erg geïnteresseerd in verkeerde etymologieën, ook al werden ze bijna twee eeuwen als juist beschouwd, toch?
• Ben je ironisch? Hoe dan ook, ik vind het allemaal erg interessant. Maar het ‘ is ook erg goed om valse etymologie als zodanig te bestempelen.
• Dus @ Theta30, impliceer je dat ask.yahoo ‘ s inzending is een rode haring?

Om meteen duidelijk te zijn , een rode haring is geen haringsoort en ook geen genetische eigenaardigheid, zoals een albino-potvis, maar gewoon een gerookte haring. Veel vroege verwijzingen naar “rode haring” in lucifers die zijn gevonden door een zoekopdracht met Google Boeken, richten zich op de commerciële handel in rode haring, of staan stil bij de verschillen tussen verse (of witte) haring, gezouten haring, ingelegde haring en rode haring. Anderen behandelen een rode haring als een soort belichaming van een zeer bescheiden maaltijd.

” Rode haring “als een vals spoor

Eerdere antwoorden hebben de recente toeschrijving van rode haring door de OED opgemerkt in de gevoel van vals spoor naar William Cobbett in een verhaal gepubliceerd op 14 februari 1807. Maar de Cobbett-instantie is minstens 25 jaar later dan twee keer in de zoekresultaten van Google Boeken waarbij rode haring hetzelfde heeft figuurlijk gevoel. De eerste bevestigde relevante overeenkomst die een zoekopdracht met Google Boeken vindt, is afkomstig van een toespraak van Mr.Courtenay op 20 maart 1782, weergegeven in het gedeelte over “Simile” in The Beauties of the British Senate: Taken from the Debates of the Lords and Commons (1786):

Hoewel ik niet de eer heb een van die scherpzinnige landheren te zijn, die zo lang hebben gepleit voor de Amerikaanse oorlog, die zo lang heeft geleid tot de red-herring geur van Amerikaanse belastingen, voordat ze erachter kwamen dat er geen spel was te voet ; zij die, net als hun prototype, Don Quichot, de kapper voor een gouden helm hebben aangezien; Ik feliciteer ze nu dat ze eindelijk hun zintuigen hebben hersteld en hun fout hebben ontdekt.

Ook relevant is dit item van The Sportsmans Dictionary; Of, The Gentlemans Companion for Town and Country , Second Edition (1782):

Maar als het is gebeurd dat uw lichaamsbeweging is zo gemakkelijk geweest zo gemakkelijk dat je je paard niet grondig zweet, dan zou je een treingeur moeten maken van vier mijl lang, of daaromtrent, en je vlootste honden opleggen, er flink op rijden en hem daarna afkoelen in het veld , en breng hem naar huis en bestel hem zoals eerder is aangegeven.

Een treingeur is het achterhalen van een dode kat of vos (en in geval van noodzaak een rode haring ) drie of vier mijl, afhankelijk van wat de berijder wil, en dan de honden op de geur te leggen.

Het zal zo zijn om voor dit doel twee of drie van de meest vloot honden te houden die mogelijk te verkrijgen zijn.

De eerste editie van dit boek werd gepubliceerd in 1778 , maar ik heb er geen voorbeeldversie van kunnen vinden.

Een overeenkomst die ik s mogelijk zelfs eerder, maar is beperkt tot een fragmentweergave en daarom niet volledig bevestigd, verschijnt in The Universal Museum and Complete Magazine , deel 2 (1763, datum niet bevestigd) [gecombineerde fragmenten]:

Lord G. Het is echter juist dat de mensheid zou het moeten nastreven. Het levert veel goede effecten op. De trompet der roem wekt grote geesten tot grote daden.

Heer O. En ook voor veel slechte. Roem, weet u, mijn Heer, heeft twee trompetten. En hoewel het nastreven ervan een goede oefening kan zijn voor de algemene troep van de mensheid, en ze in adem kan houden, lijkt het (om in mijn favoriete taal van een sportman te spreken) alleen maar een spoor te zoeken, om een rode haring eindelijk.

De verwijzing naar rode haring verschijnt hier te midden van een dialoog tussen de graven van Orford en Granville die andere bronnen, waaronder The London Chronicle , dateert uit 1763, maar zonder de ” rode haring ” taal ergens te vinden. Verschillende zoekopdrachten in fragmentweergave in het Universal Museum -deel geven aan dat de vermoedelijke datum van de kwestie in kwestie juni of juli 1763 is, maar de aanwezigheid van rode haring in de Orford – De daar opgenomen dialoog in Granville is mysterieus, zo niet een rode haring.

“Rode haring” in de zaak van drogredenen

Een ander mogelijk verband tussen “rode haring” en onjuiste redenering betreft deze eerste helft van een anekdote van “ The Spiritual Quixote , ”in The Critical Review of Annals of Literature (1773):

Een rooms-katholieke heer ging op een vastendag samen met een protestantse buurman op een vastendag: ze werden rond het middaguur door een onweersbui naar een kleine pub gedreven, waar ze niets te eten konden krijgen maar wat spek en eieren. De goede katholiek had een teer geweten en at alleen eieren; de protestant, zijn metgezel, die een van uw goede mensen was, zei: “Het kan geen kwaad als hij een stukje spek eet met zijn eieren; dat spek kan geen vlees worden genoemd; dat het niet meer was dan een rode haring ; het is een vis, zoals je zou kunnen zeggen. Dus nam de katholiek een stukje spek met zijn eieren.

“Rode haring” als een beloning voor een praktische grap

Nog een andere mogelijkheid doet zich voor in de context van een gedenkwaardige praktische grap. Van Gerard Langbaine: “ Jasper Main , “in An Account of the English Dramatick Poets (1691):

Hij [Main] stierf op de zesde dag van december, An.1672, en werd begraven in Christ-Church aan de noordkant van het Quire: hij had in zijn testament verschillende legaten nagelaten aan vrome doeleinden. Vijftig pond voor de wederopbouw van St Pauls ; Honderd pond te verdelen door de twee vicarissen van Cassington en Porton , voor het gebruik van de armen van deze parochies, met vele andere legaten: waaronder ik niet één kan vergeten , wat vaak Mirth bij de relatie heeft veroorzaakt. Hij had een dienaar die lang bij hem had gewoond, aan wie hij een koffer had nagelaten, en daarin Enigszins (zoals hij zei) waardoor hij zou drinken na zijn dood . De Dokter die dood was, de Koffer, werd snel bezocht door zijn Dienaar met machtige Verwachting, waar hij ontdekte dat deze veelbelovende erfenis niets anders was dan een Red-Herring : Zodat van hem [Main] zou kunnen worden gezegd dat zijn neiging tot onschuldige Raillery zo groot was, dat het hem zelfs na de dood gezelschap hield.

Hetzelfde verhaal over Dr. Jasper Mayne, met dezelfde clou, verschijnt bijna een eeuw later in William Owen & William Johnston, Een nieuw biografisch woordenboek met een historisch en kritisch verslag van de levens en geschriften van de meest vooraanstaande personen in elke natie, met name de Britten en Ieren, vanaf de vroegste verslagen van de tijd tot de huidige periode (1784):

Het is opmerkelijk van deze goddelijke [Mayne], die, hoewel zeer orthodox in zijn opvattingen, en streng in zijn manieren, hij was het meest grappige en prettige metgezel, en zo heerlijk dol op grappen maken, dat hij er zelfs in slaagde het te doen nadat hij dood was. Zo vertelt Langbaine in zijn verslag van hem, dat hij een dienstknecht had die lang bij hem had gewoond; aan wie hij een koffer naliet, “met iets erin”, zoals hij zei, “waardoor hij zou drinken na zijn dood.” Toen de dokter stierf, bracht de bediende onmiddellijk een bezoek aan de kofferbak; maar in plaats van een schat, of in ieder geval een waardevolle erfenis, die hij verwachtte, vond hij helemaal niets anders dan een rode haring .

Vergelijkbare accounts verschijnen in John Noorthouck, Een historisch en klassiek woordenboek (1776) en in David Baker en Isaac Reed, Biographica Dramatica, Or, A Companion to the Playhouse ( 1782). Blijkbaar was onder de klasse van zeventiende- en achttiende-eeuwse Engelsen die bedienden hadden, dit verhaal over het postuum opvoeden en vervolgens verslaan van de hoop van een oude bediende gewoon een te gekke grap om te vergeten. In dit geval is een rode haring een teleurstellende beloning in plaats van iets waarvan men zich heeft voorgesteld en verwacht dat het buitengewoon waardevol is.

Conclusie

In alle drie gevallen ( rode haring als hond- trainingsgeur, rode haring als consubstantiated bacon, en rode haring als valse prijs aan het einde van lange dienst), kan de vis worden gezien als een metafoor voor bedrog. Van de drie lijkt de hondentraininggeur rode haring het meest waarschijnlijk de bron van de term van vandaag te zijn, maar de grap rode haring lijkt het langst te bestaan, en het is niet onmogelijk dat alle drie de bronnen de huidige algemene notie van een figuurlijke rode haring als fundamenteel misleidend hebben beïnvloed.

OP “s vraag doet me denken aan Noch vis, noch vlees, noch goede rode haring , wat niet normaal gesproken iets met eetwaren te maken hebben. Het betekent meestal niet gemakkelijk te definiëren , en het wordt meestal toegepast op mensen of meningen, niet op dingen die u zou kunnen eten, of er valse sporen mee kunnen leggen.

Voor zover ik kan nagaan, is rode haring een standaardterm sinds het jaartal, terwijl het oorspronkelijk precies dat betekende (een gerookte vis, rood door de rookbehandeling).

In de jaren 1750 begon het figuurlijk gebruikt om een magere hoeveelheid eenvoudig voedsel te betekenen. Pas veel later werd het gebruikt om een lokaas te betekenen.

De vaak herhaalde uitleg van rode haringen die worden gebruikt om honden af te weren, klinkt een beetje fantasievol voor me. Wie zou er op dat moment allebei een rode haring hebben, en die de jachthonden willen afbuigen? Het klinkt voor mij als de poging van een Amerikaanse politicus van weleer om “folksy” te klinken door met een neologisme te komen dat traditioneel zou klinken, maar bij het eerste gehoor begrijpelijk zou zijn. Gelijk aan uit op een ledemaat .

Reacties

• Ik ben het eens met het sentiment: ” De vaak herhaalde verklaring dat rode haringen gebruikt om honden af te weren, klinkt me een beetje fantasievol “. Als een veroordeelde toegang had tot wat stinkende vis, en erin slaagde te ontsnappen met wat bij zich, zou de geur van vissap over hun handen en waarschijnlijk ook van kleren hangen; Ik ‘ had mijn zoekhonden gewoon getraind om de geur van de haring te VOLGEN, die me nog steeds naar de veroordeelde op de vlucht zou leiden. (Met andere woorden, die etymologie ruikt me ronduit visachtig …)

In zijn boek , Salt: A World History, Mark Kurlansky zegt over New Englanders,

Ze aten ook veel gezouten haring, hoewel ze de voorkeur gaven aan licht gezouten en gerookte rode haring, misschien vanwege hun beperkte zoutvoorraad. Wanneer deze vroege kolonisten jaagden, lieten ze rode haring achter op hun pad omdat de sterke geur wolven zou verwarren, [cursivering van mij] wat de oorsprong is van de uitdrukking rode haring, wat “een vals spoor” betekent.

Laten we eens kijken naar drie hierboven genoemde dingen, namelijk: zout, vis en wolven. De vroege kolonisten waren resoluut bezorgd met vissen en de productie van zout. In Bradfords History of Plymouth Plantation hebben we een vroege brief aan de Settlers in New Plymouth van Robert Cushman uit Engeland, die zegt:

We hebben u nu, hopelijk, mannen gestuurd en een middel om drie dingen te bereiken, namelijk vissen, zout maken en boten maken: als u ze onder de knie kunt krijgen, is uw wil zal worden geleverd. Ik bid dat u zich inspant om dit te doen.

Deze dingen zijn aangevraagd door gouverneur William Bradford van de Plymouth Colony. In Mourts Relation: A Journal of the Pilgrims at Plymouth hebben we een verslag van hoe wijdverbreid de wolven waren in de buurt van Plymouth, en hun schijnbare onbevreesdheid,

… John Goodman ging naar het buitenland om zijn kreupele voeten te gebruiken, die jammerlijk ziek waren van de kou die hij had gekregen, met een kleine spaniel bij zich. Een eindje van de plantage renden twee grote wolven achter de hond aan; de hond rende naar hem toe en tussen zijn benen voor hulp. Hij had niets in zijn hand, maar pakte een stok en gooide naar een van hen en sloeg hem, en ze renden beiden weg, maar kwamen weer; hij kreeg een pale-board [hek-staaf] in zijn hand, en ze zaten allebei op hun staart, grijnzend naar hem, en gingen weg en verlieten hem.

Helaas citeert Kurlansky geen verwijzing naar zijn etymologie van de uitdrukking. Evenmin verwijst John Smiths Description of New England, Rev. Francis Higginson s New England “s Plantation, William Bradford” s Geschiedenis van de nederzetting in Plymouth, noch Mourts Relation waarnaar Kurlansky verwijst, noemt haring (of welke andere vis) dan ook in relatie tot wolven. Dat gezegd hebbende, is de etymologie van Kurlansky, in context, gewoon een voorbijgaande nieuwsgierigheid. En ik vind het op zijn minst plausibel met het gebrek aan een andere geschikte verklaring.

Philoto noemde het volgende citaat van Wiktionary.com niet, wat belangrijk is:

Tot 2008 waren de geaccepteerde etymologie van het idioom was dat rode haring werd gebruikt om honden te trainen om geuren op te sporen. Dit is een valse etymologie gebleken.

Dit wordt ondersteund door een onderzoek van Michael Quinon, dat hier gelezen kan worden

De huidige vermelding van de OED voor de figuurlijke betekenis van rode haring verwijst naar een verwijzing in Nicholas Coxs The Gentlemans Recreation van rond 1697 (de heer Ross zegt dat het eigenlijk in een verhandeling van Gerland Langbaine over paard: rijden …) die leek te suggereren dat honden werden getraind om een geur te volgen door een rode haring op de grond te slepen. Dit was een misverstand, want Langbaine nam het op in een sectie over het trainen van paarden, zodat ze eraan gewend raakten de honden te volgen te midden van het lawaai en de drukte van een vossenjacht.

Later schreef journalist William Cobbett

een vermoedelijk fictief verhaal in de uitgave van 14 februari 1807 over hoe hij als jongen een rode haring als lokaas om jachthonden af te weren die een haas achtervolgen. Hij gebruikte het verhaal als een metafoor om de pers af te keuren, die zich had laten misleiden door valse informatie over een vermeende nederlaag van Napoleon;

Dit werd ook onthuld in een aflevering van MythBusters op het Discovery-kanaal. Toen de rode haring als geurstof werd gebruikt, stopte de hond en at de vis op, maar ging uiteindelijk weer op de achtervolging en vond de voortvluchtige.

Er is een oud rijm:

De man in de wildernis vroeg me: Hoeveel aardbeien groeiden in de zee.
Ik antwoordde hem, zoals ik goed dacht:
Er groeiden zoveel rode haringen in het bos.

Ik dacht altijd dat dit de oorsprong zou kunnen zijn van de zin wanneer deze werd gebruikt om een afleiding of een verkeerde richting aan te duiden, maar ik veronderstel dat je zou moeten weten wat het eerst kwam, het rijm of het gebruik.

Reacties

• Welkom @Sarah! Stel niet dat je een bron voor dit rijm hebt ‘ – als je een referentie hebt, voer dan je bericht uit om die informatie toe te voegen.
• Je kunt een volledige versie van het rijm zien in The Only True Mother Goose Melodies (1833): ” De man in de wildernis, / vroeg me, / hoeveel aardbeien / groeiden in de zee? / Ik antwoordde hem zoals ik dacht goed, / Zoals veel rode haringen / As groeide in het bos. ”
• Google Books vindt een nog eerdere versie van het rijm in James Kendrews, The Waggon Load of Money (1820): ” Een man in de wildernis vroeg me hoeveel aardbeien groeiden in de zee? Ik gaf hem zo goed mogelijk een antwoord, aangezien er veel rode haringen in het bos groeiden. ” Helaas is slechts een deel van het rijm zichtbaar in Google Books ‘ fragmentweergave van dat boek.
• Het ‘ is natuurlijk niet de originele bron, maar veel mensen zullen het waarschijnlijk kennen van The Tale of Squirrel Nutkin door Beatrix Potter. Het ‘ is een van de raadsels die Nutkin zingt voor Old Brown de uil.

Ik heb maar half gekeken naar een fragment over hoe het wordt gemaakt tijdens de ochtendkoffie.

Ik denk dat het in Finland was dat ze gesneden modellen van balsahout van haringen gebruiken, rood geverfd , om haring naar hun netten te lokken, als een eendenkooi (ik neem aan dat het naar het net was, het was mijn EERSTE koffie). Het rood schilderen ervan is misschien geïnspireerd door de gerookte haring, maar het lijkt mij die rode haring “s stropdassen boven iets vals of gekunsteld in de zin van een bijna-lokvogel, zouden redelijkerwijs teruggaan naar dat gebruik.

Opmerkingen

• Probeer te vinden iets dat uw hypothese ondersteunt en onderbouwt, zodat dit als een antwoord in aanmerking komt.

Jagen overlevering. Eeuwen geleden, toen Engelse heren (en dames?) Wild volgden (zoals hazen en andere dieren), waren ze op jacht naar de jacht. Rivaliserende teams sleepten een rode haring over de weg om de geur van de bloedhonden af te werpen en zo voordeel te behalen voor hun team.

De uitdrukking is nu bekend geworden als een manier om de oppositie af te leiden van een echte handelwijze, enz.

Opmerkingen

• Welkom bij EL & U. Als je niet bekend bent met Stack Exchange, houd er dan rekening mee dat dit een Q & A-site is, geen discussieforum. Antwoorden worden geacht uitleg te geven en geschikte referenties te bevatten; het antwoord dat u heeft gegeven is al gegeven, en vollediger. Ik raad u aan de sitetour te volgen en het Helpcentrum te bezoeken voor begeleiding.

Hier “een referentie die ik vond in mijn ngram zoeken naar rode haring .

In “Vier brieven aan de Hon. John Stuart Wortley door William Cobbett (1834) , lijkt Cobbett te vertellen met behulp van de rode haring als een sluwe manier om terug te keren naar de heer George Bradley door hun jachtgezelschap weg te leiden van de haas waarop ze jaagden, weg van het pad, en in een moeras. Cobbett vertelt het verhaal van zijn jeugd aan de geachte John Stuart Wortley als een analogie met het opzettelijke bedrog dat volgens hem aanwezig is in A Brief Inquiry into the True Award of an Equitable Adjustment between the Nation and its Creditors “, dat Wortley eerder had gepubliceerd.

Ik” weet niet zeker of dit de eerste referentie is, maar het is de eerste keer dat ik de term als een analogie zie.

Reacties

• Ik ‘ weet niet zeker of mijn verwijzing naar Cobbett uit 1834 hetzelfde is als de referentie uit 1807 in Sven Yargs antwoord. Als dat zo is, bied ik mijn nederige excuses aan.