Is “I was” in het Frans “J” étais “of” Je fus “omdat ik dacht dat” J “étais” zou zijn “Ik was vroeger “omdat het in de onvolmaakte tijd staat maar ik heb” Je fus “nog nooit eerder gezien ?? Wat ik eigenlijk probeer te doen, is het opzetten van een werkwoordvervoeging in mijn boek van het werkwoord être, dus als ik “J” étais “in de kolom met de onvolmaakte tijd plaats, wat zou ik dan in de kolom in de verleden tijd zetten? Bedankt
Reacties
- Volgens context " was ik " zal zijn vertaald door j ' é tais , j ' ai é t é of je fus Er zijn meer tijden in het Frans (niet net voorbij de tijden, globaal) en er ' s niemand correspondentie. Ik stel voor dat je deze pagina in het Frans bekijkt verleden tijden . Er zijn nog een paar verleden tijden, maar dit zal een goed begin zijn.
Antwoord
Je hebt meerdere kolommen in de verleden tijd nodig, niet slechts één. Dit is de afweging van elke taal met een rijk vervoegingssysteem: ther Er zijn veel vormen om onder de knie te krijgen, maar je kunt subtiele verschillen in betekenis uitdrukken.
De pagina die Laure aanhaalde is een goed begin van de twee die je het vaakst nodig hebt, de imparfait en de passé composé . Begin met dat te lezen, en als u een antwoord van deze site wilt, hier is er een van de vele.
Maar naast die twee, er zijn er nog een paar die je zeker tegen zult komen als je doorgaat in het Frans. Sommigen van hen zijn:
- De passé simple : min of meer dezelfde betekenis als de passé composé , maar voornamelijk literair.
- De plus-que-parfait : wanneer je het al hebt over wat er in het verleden is gebeurd, en je wilt zeggen dat er iets anders is gebeurd, zelfs eerder dan dat.
- De conditionnel passé : wanneer je wilt zeggen dat je zou hebben iets gedaan.
Er is een behoorlijk uitgebreide lijst in WordReference “s conjugator , maar helaas zonder die uitleg. Paginas zoals die van Laure zijn beter om ze uit te leggen.
Misschien wil je je voorbereiden kolommen voor sommige van hen, zelfs als u ze nog niet gaat invullen! Een voordeel is dat wanneer u een vreemde vorm tegenkomt tijdens het lezen of luisteren, u deze op de juiste plaats kunt zetten.
Dus met fus en étais , je kijkt gewoon naar twee verschillende tijden uit het verleden in dit ecosysteem. Als je naar het Engels vertaalt, zouden ze allebei zijn “ik was”, maar dat komt omdat het Engels het verschil tussen beide niet expliciet uitdrukt.
Fus is de passé simple . Het wordt normaal gesproken gebruikt voor eenmalige evenementen. Verwacht het voornamelijk in boeken te zien.
Je fus étonné. “Ik was stomverbaasd.”
J “étais is de imparfait . Het wordt normaal gesproken gebruikt voor evenementen die gedurende een bepaalde periode plaatsvinden.
J “étais bien content chez moi. ” Ik was heel gelukkig thuis. “
Antwoord
“Je fus” wordt “passé genoemd simple “. Het geeft iets uit het verleden aan dat kort of punctueel waar is of bestaat.
” J “étais” is “imparfait” (de l “indicatif) en komt vaker voor. Het geeft iets uit het verleden aan met een bepaalde duur of dat nog steeds waar kan zijn (of niet).
” Passé simple “wordt zelden gebruikt in gewone taal , vergeleken met “imparfait” of “passé composé”, wat in sommige opzichten dichter bij “passé simple” ligt.
Voorbeeld:
“Je fus surprise”. We hebben het over iets uit het verleden en punctueel, bij t hij moment waarover we het hebben.
“J” étais médecin “. Nog steeds in het verleden maar langer. Dit kan altijd waar zijn (“J” étais déjà médecin “) maar het belangrijkste punt is dat ik het een tijdje (of door mijn beroep / staat) was op het moment waar we het over hebben.
” J ” étais surprise “. Klinkt misschien raar (in feite) maar wordt vaak gebruikt. Het zou moeten zeggen “ik was” in een “verrassingstoestand” van een bepaalde tijd op het moment waarover we het hebben “, maar concreet gebruiken we dit zelden alleen. Bijvoorbeeld: “J” étais surprise qu “il dise ça” die in de tijd verhuist, mijn verbazing.
“J” ai été surprise “,” J “ai été médecin”. Kan lang of kort zijn, maar is verleden tijd (vandaag niet meer).
Hier zijn enkele links: imparfait en passé simple , passé composé .