Slay is altijd een “sterk” werkwoord geweest

De reden waarom we vandaag zeggen doden, doden, doden is dat het oorspronkelijk een volkomen normaal sterk klasse 6-werkwoord in het Oudengels was.

Sterke werkwoorden zijn die die hun verleden tijd laten zien met een klinkermutatie, zoals know, wist in plaats van * knowed wat een zwak werkwoord zou zijn (en natuurlijk fout).

Hoewel sterke werkwoorden zijn deze klinker-mutatie komt vaker voor in Germaanse talen en komt ook voor in het Romaanse. Het Spaanse werkwoord sabel dat weten betekent, heeft bijvoorbeeld een klinkerverandering in zijn preteritumvormen, dus sabe wordt in het heden onverwacht supo in de preteritum. En het Spaanse werkwoord dar dat geven betekent, heeft da in het heden maar een verrassende dé in het preteritum. Je kunt dit zelfs helemaal terug zien gebeuren in de Latijnse wortel dare , die dat heeft in het heden, maar een verrassende dedit in de perfect.

Dus sterke werkwoorden met klinkerveranderingen in de verleden tijd komen eigenlijk vrij vaak voor. Voorbeelden van sterke Germaanse werkwoorden van klasse 6 die vandaag de dag nog steeds sterk zijn in het Engels zijn:

• tekenen, trekken, tekenen
• verlaten, verlaten, verlaten
• schud, schudde, schudde
• dood, doodde, doodde
• vloekte, vloekte, beëdigde
• neem, nam, genomen
• wakker, wakker, gewekt

Zoals je ziet, is slay niet echt zoals de anderen daar, omdat het een beetje lijkt op draw, drew, draw maar ook een beetje als lie, lay, lain , wat in plaats daarvan een sterk werkwoord van klasse 5 was.

Dat komt omdat dood veel fonetische variatie en verwarring in zowel Oud- als Middelengels om ons vandaag te bereiken.

In het Oudengels was dood sléan , of noordelijke slán , slá . Zijn verleden tijd was slóg of slóh , zijn meervoud was slógon en zijn voltooid deelwoord was slægen, slegen, of slagen . Zoals je ziet, is er al enige variatie helemaal terug in het Oudengels.

De OED merkt op dat:

Alle delen van het werkwoord vertoont een grote verscheidenheid aan Oud-Engelse en Middelengelse vormen, deels door natuurlijke fonetische ontwikkeling en deels door assimilatie met elkaar.

De normale Middelengels infinitieven zijn slē (n uit het Oudengels sléan , en slā (n , slō (n uit Noord-Oudengels slán of uit Oud Noors slá ; de latere vormen sley, slay zijn te wijten aan de invloed van het voltooid deelwoord.

Dus dat is wat het vandaag is doden, doden, doden .

Het historische formulier van formulieren

Om te helpen illustreren hoe verward een geschiedenis is dit werkwoord in het Engels heeft gehad, hier is een samenvatting van de OEDs tracering van zijn historische vormen. Ik heb 98% van de de eigenlijke tekst want die zijn illustratief e citaties.

1. infinitief .

   • α.OE – ME slean (ME sclean , sclein ), ME sleen ; ME slæn , slen , slene .

   • β. OE, ME slæ , ME – 15 sle (ME scle ), ME-15 slee (ME sclee ), ME – 15 slea .

   • γ. ( noordelijk en Schots ) OE, ME slan , ME slane ; OE, ME slaa , OE, ME – 16 sla (ME scla ), 15–16 slae , slea .

   • δ. ME slon , slone ; ME – 15 slo (ME sclo ), ME – 15 sloo , ME – 16 sloe .

   • ε. ME slaȝe , slayn , ME – 15 slaye , 15 slaie ; ME – 16 sley (15 sleye ), ME– slay (15 sleay ).

2. aanwezig indicatief .

   • a. 1e persoon enkelvoud (ook conjunctief ) OE slea , OE, ME slæ , ME sle , 15 slee ; 15 sley (e , slaye , 16– slay .

   • b . 2e persoon enkelvoud

     • α. OE sles , slaes , ME slees ; ME slaas , slos .

     • β. OE slehst , slægst , ME sleast , sleest ; ME slast , 15– slachting ( poëtisch slayst ).

   • c. 3e persoon enkelvoud

     • α. OE sliehð , slihð , slyhð , slæhð , ME slehð , slekþ .

     • β . OE slaeð , ME sleað , slað ; OE sleð , ME sleþ , ME – 15 sleth , ME slethe ; ME sleeþ , ME-15 sleeth ; OE slaes , ME slees (e , ME slees , 16 sleas .

     • γ. ( noordelijk en Schots ) 3e persoon enkelvoud ME slaþ ; ME slas , slase , ME – 15 slaes , slais . Ook ME sloð , sloys .

     • δ. ME slaȝþ , sleith , ME – 15 sleyth , 15 sleythe , sleayeth , 15– (nu poëtisch ) doodt ; 15–16 doden ( Schots slayis ), 16– doden .

   • d. meervoud .

     • α. OE – ME sleað ; ME slen , sleen ( scleen ); ME – 15 slea , sle , slee (ME sclee ); ook noordelijke ME slees .

     • β. ME slaȝe (ð , 15 sleye , slaye , 16– dood .

     • γ. (Ook aanvoegende wijs ) ME sla , slaa , slo (e .

3. tegenwoordige conjunctief (2e en 3e persoon enkelvoud) .

   • α. OE slae , OE, ME slea , ME-15 sle , ME slee .

   • β. noordelijk ME sla , slo .

   • γ. 15 slaye , 15– slay .

4. imperatief .

   • α. OE sleh , ME sleih , sle , ME – 15 slee , 15 sley ; OE sleah , sleage , ME slea ; OE slyh , ME slygh .

   • β. enkelvoud ME, 15 sla ; ME slo , 16 Schots sloe . meervoud ME slas , slays ; slo , slos .

   • γ. 15 slaye , 16– dood .

5. verleden indicatief .

   • α. 1e en 3e persoon enkelvoud OE, ME sloh , ME slohw ; OE slog , slogh , ME sloȝ , slooȝ (ME sloþ ), ME sloȝe ; ME slog , slogh (ME sloght ), sloghe , slogh ; MIJ slo . 2e persoon OE sloge , ME sloȝe .

   • β. enkelvoud ME slowe (ME sclowe ), ME sloue ; ME langzaam (ME sclow ), ME sloow , slou ( sclou ).

   • γ. enkelvoud ME slouh , slowh , slouȝ , slowȝ (e ; ME slough , sloughe , slowgh (e . meervoud ME sloughen ; ME slowȝe , slowhe , sloughe ; ME slouȝ , slough .

   • δ. enkelvoud ME sluȝ , sluȝe , 15–16 slue ; ME slewȝ , Schots sleuch ( sleucht ), 15 scleuȝe ; ME– slew , ME – 15 slewe . Ook 2e persoon 15–16 slewst .

6. verleden conjunctief OE sloge , meervoud slogen , ME sloȝe , sluȝe , slowe .

   • α. (a) OE geslægen , geslegen , ME i-slæȝ en , i-sleien , i-slein , i- , y-slayn , y-sclayn , y-slayne , 15 y-slaine .

   • β. ME i- , hii-sleȝe , i-slehȝe ; ME sleie , sleye , slaye , slay , scley .

   • γ.OE geslagen , ME i-slaȝen , i-sclawen , i-slawen , y-slawen ; ME slaȝen , slawen , slaun , slaȝen .

   • δ. ME i- , y-slaȝe , i-slawe , ME – 15 y-slawe ; 15 y-slaw ; ME slawe (ME sclawe ).

   • ε. ME i-slæn , sleen , 15 slene .

   • ζ. noordelijk en Schots ME slan , ME – 15 slane , 15 y-slane .

   • η. ME slon , ME – 15 slone , ME sloon .

Is dat niet ongelooflijk? Ben je niet opgelucht dat er vandaag niets ingewikkelder is dan de standaard dood, dood, dood ? Ik weet dat ik het zeker ben!

Reacties

• Hoe zit het met borne , een voltooid deelwoord van bear ?

Waarom is het woord “Slain” een voltooid deelwoord van “slay”?

Omdat het is afgeleid van het Oudengels.

Modern Engels komt uit een mengsel talen, Frans, Latijn, Grieks en Germaans.

Oudengels is een Germaanse taal. Het werkwoord " om " te verslaan is in de loop van de tijd veranderd, maar is Germaans van oorsprong. Tegenwoordig wordt het een onregelmatig werkwoord genoemd omdat het niet de reguliere verbuigingen heeft die u zou verwachten.

Tegenwoordige tijd in modern Engels

Ik / jij / wij / zij slay

hij slays

Simple past (modern)

Ik versloeg , etc.

Deelwoord (modern)

Ik heb gedood , etc.

Historische opmerking

Als u ga terug naar de jaren 1600 toen de King James Bible werd gepubliceerd, “vindt u een oudere vorm die wordt beschreven in de volgende link. Deze bevat " gij doodt ", en " hij doodt ".

vervoeging van slay

Al in het moderne Engels zie je " s layed " gebruikt als eenvoudig verleden en als voltooid deelwoord onder mensen die geen klassieke opleiding hebben genoten. Het is heel goed mogelijk dat deze en andere onregelmatige werkwoorden geregulariseerd worden naarmate de eeuw vordert.

Opmerkingen

• Waar (vroeg) modern Engels gij doodt of gij doodt , Old English had ooit þ ú sl æ gst met een g die noodgedwongen een ȝ werd in Middelengels en vandaar een simpele y in Modern Engels. Het is echt allemaal logisch als het diachroon wordt bekeken, zelfs als het de hersenen gewoon volledig irriteert onder synchrone analyse, niet geïnformeerd door de geschiedenis. 🙂