Wat is ' het verschil tussen “ laten we ” en “ v á apen ”?

Voordat ik antwoord, wil ik alleen zeggen dat dit geenszins een “officieel” grammaticaal gebruik van de twee woorden is, het is gewoon de manier waarop typische mensen gewoonlijk zouden gebruik het, en dit is in ieder geval de typische manier waarop ik vandaan kom, namelijk Mexico-Stad.

Gewoonlijk wordt “vámonos” gebruikt in een context waarin je vertrekt VANAF een plaats, zoiets als ” Laten we van deze plaats gaan “-” Laten we van deze plaats gaan “.

Betreffende” Vamos “zou worden gebruikt in een context waarin je NAAR een plaats gaat, zoiets als” Vamos al cine ” – “Laten we naar de film gaan”.

Zoals ik al zei, ik kan geen grammaticale uitleg geven, alleen om te laten zien hoe ik deze twee woorden mijn hele leven heb gebruikt.

Ik hoop dat dit helpt.

Reacties

• Precies hetzelfde in Spanje. Nog enkele voorbeelden: ” V á apen naar huis ” wat betekent dat je terug naar huis wilt , dus het is alsof je ‘ wilt verlaten waar je bent. ” ¡ Laten we naar het strand gaan! “, de typische zomer …
• Ik denk dat het verschil in betekenis tussen ” weggaat van ” en ” ga naar ” is het voorzetsel dat je in het Spaans gebruikt na het werkwoord ” ir ” (” ga / ga naar ” vs ” ga naar “). Als je ” een ” voorzetsel gebruikt, kun je beide zeggen, bijv. ¡ Laten we naar het strand gaan! of ¡ V á apen naar het strand! maar als je ” de ” gebruikt, wordt de voornaamwoordelijke vorm bijvoorbeeld gebruikt ¡ V á apen op het strand! (en niet ¡ laten we naar het strand gaan!)
• Ik vond dit antwoord interessant, maar vreemd genoeg, gisteren, binnen enkele minuten nadat ik dit had gelezen, ging zitten om wat te eten en wat tv te kijken. Een show die ik nog nooit eerder had gezien – Perfect Escape – vond toevallig plaats. Tijdens deze uitzending van de show, tussen de sessies met het beantwoorden van vragen, rende een man heen en weer tussen een stel schoenen en een leeg schoenenrek.Terwijl hij dit deed, roept de man die vragen beantwoordt naar hem: ” ¡ V á monos! ¡ V á monos! ” keer op keer. Ik sprong bijna uit mijn stoel toen ik het hoorde.
• Deze ervaring versterkte mijn overtuiging dat als je echt een taal wilt leren, je jezelf er op zoveel mogelijk verschillende manieren aan moet blootstellen. ook al lijken ze op het eerste gezicht misschien niet zo legitiem.
• De manier waarop mijn (Mexicaanse) vader het mij uitgelegd krijgt, is precies dit, maar hij legde het naar / weg van het verschil uit door te zeggen dat ” v á monos ” is een verkorte vorm van ” nos vamos. ”

Wanneer ze hebben een dwingende betekenis zoals ” let “s go ” beide werkwoorden kunnen onderling uitwisselbaar zijn en kunnen dezelfde betekenis hebben (zie Sergio Romero” s antwoord om het verschil te zien). De vraag die je misschien stelt is waarom er twee manieren zijn om dat te zeggen en het is “omdat het werkwoord ” ir ” vaak wordt gebruikt op een voornaamwoordelijke manier als ” irse ” met dezelfde betekenis. We hebben dus:

• Vamos
• Vámonos = Vamos + nos (” vamos ” verliest de laatste ” s ” wanneer ” nos ” wordt toegevoegd)

Merk op dat in het tweede geval ” nos ” na het werkwoord ” vamos ” omdat het een dwingende betekenis heeft, dus ” vámonos ” kan ” t betekent zoiets als ” we gaan

(als je ” wilt zeggen, gaan we ” zeg je ” nos vamos “).

Als je naar de vervoegingstabel van het werkwoord ” ir ” je “zult zien dat ” vamos ” het cadeau is van de verb ” ir ” (dus het kan ook betekenen ” we gaan ” in plaats van ” laten we gaan ” afhankelijk van de context). Dus je kunt je afvragen waarom een cadeau een dwingende betekenis kan hebben. De imperatief in het Spaans heeft geen juiste vorm voor ” nosotros “, dus als dat gebeurt, wordt de ” imperatief ” wordt gevormd met het heden van de aanvoegende wijs , bijvoorbeeld:

seamos buenos (werkwoord SER)

cantemos una canción (werkwoord CANTAR)

Dus volgens dezelfde regel zou u kunnen denken dat het ” vayamos / vayámonos “. Dat zou je kunnen zeggen, hoewel die vorm momenteel alleen in de literatuur wordt gebruikt. Maar het werkwoord IR is een beetje lastig hierin geval. Het is op een andere manier gedaan vanwege historische redenen (zoals is uitgelegd in het tweede punt van deze link van RAE ). In het verleden , het heden van aanvoegende wijs voor ” nosotros ” kunnen beide ” vamos ” en ” zijn vayamos “. Nu is ” vayamos ” de enige aanvoegende wijs, maar ” vamos ” komt veel vaker voor als het een dwingende betekenis heeft (zoals geërfd uit het verleden). Hier hebben we wat het zegt:

La forma vamos es hoy la primera persona del plural del presente de indicativo pero en el español middeleeuws en clásico tijdperk, alternatief con vayamos, primer persona del presente de subjuntivo. Een resto de su antiguo valor de subjuntivo, la forma vamos se emplea, con más frecuencia que vayamos, con finalidad exhortativa: «Vamos, Johnny, vamos a casa que es tarde»

La forma de subjuntivo vayamos, con este sentido, ha quedado casi relegada a la lengua literaria: «Vayámonos de aquí». Er is geen enkele reden voor een bepaalde tijd, voor de vorm van een vrouw, voor de eerste keer, en voor de context waarin het zich voordoet en voor wat het is, en voor het uitdragen.

Ze lijken veel op elkaar, maar ik zou zeggen “vámonos wordt meer gebruikt in situaties waarin u wilt zeggen: laten we van deze plaats gaan . En vamos is meer als laten we naar de X-plaats gaan (de nadruk ligt op de bestemming, niet op de behoefte om de huidige plaats te verlaten). “¡Vamos!” kan ook worden vertaald als: “schiet op!” of “kom op!”.

Reacties

• ¡ V á monos! is “Laten we vertrekken”, aangezien irse “vertrekken” is. Gewoon ¡ Vamos! is minder beperkt. Akkoord? Dat wil zeggen, je kunt het eenvoudige formulier overal gebruiken, maar de reflexieve heeft een beperktere (hoewel volkomen gebruikelijke) toepassing.

“Vamos / Vamonos” is simpelweg een uitnodiging en een hacer algo. Laten we rennen. Corramos. Laten we eten. Comamos. Laten we zingen.c Cantemos. En este caso vamos / vamonos pueden significant lo mismo. Sin embargo, afhankelijk van contexto podría cambiar. Vamos! Podria signicar algos si como. Ja je kunt het krijgen! Como dándole ánimo a alguien y “vamonos “definitivamente podria ser una invitación que significantaría: salgamos de este lugar. En Mexico, España, Colombia y demás paises se debe usar así.

Het is belangrijk op te merken dat “vámonos” is een regionale uitdrukking, en niet echt als echt Spaans beschouwd. Als u het RAE-woordenboek of de meeste andere woordenboeken raadpleegt, zult u het niet vinden. De juiste uitdrukking is “nos vamos” of “nos vayamos”.

Mexicaans Spaans is enigszins eigenaardig in die zin dat, naast het creëren van nieuwe woorden of het creëren van nieuwe betekenissen voor bestaande woorden, zoals de meeste culturen doen, Mexicanen lijken graag nieuwe grammaticale vormen bedenken die erg Spaans klinken, ook al zijn ze niet echt correct. Wat is bijvoorbeeld “Ándale”? Het klinkt erg Spaans: “anda” + “le”. Behalve dat het nergens op slaat. Evenzo “Órale”: “ora” + “le”. Dat slaat ook nergens op, hoewel het klinkt alsof het zou gebeuren. Of mijn favoriet: “¿Qué onda?”

Reacties

• Raadpleeg officiële bronnen, niet StackExchange. Dit is een regionale uitdrukking en het is belangrijk om dergelijke verschillen te begrijpen.