Wat is ' is het verschil tussen “ ti ” en “ te ”?

Een opbouwend antwoord van Pablo, maar Ik wil het OP helpen het patroon te begrijpen en wat intuïtie te ontwikkelen voor het verschil.

Waarom is het niet “Y a te” en “¿Ti gusta el saco azul? “?

Te is een heel ongespannen woord, zoiets als” a “(onbepaald lidwoord) in Engels. Bijvoorbeeld: “Ik zou een paard kunnen eten”: merk op dat “a” de kleinste hoeveelheid klemtoon heeft van alle lettergrepen in de zin. Bij de uitspraak van “te” hebben we een analoge situatie. Stel je voor dat twee beleefde mensen elkaar overtreffen in hun beleefde bedankjes: “Dankjewel.” “Bedankt u .” “Nee, echt, het is jij die je best hebt gedaan om me te helpen enz.” En nu in het Spaans: “Gracias.” “Gracias a ti .” Enz.

In “¿Te gusta el saco azul?” de “te” is een onbespannen woord. Het meest beklemtoonde woord in deze zin is “azul” en “te” krijgt niet veel stress. “Ti” zou hier niet passen omdat “ti” een woord met nadruk is.

Als u bijvoorbeeld nadruk wilt leggen: “Ik weet dat jij het blauwe jack leuk vindt beter, maar mijn baas wil dat ik de zwarte draag “:” Sé que a ti te gusta más el saco azul, pero mi jefe quiere que use el negro. “Ik” gebruik cursief voor ” ti “hier zodat je” zult zien hoe ik het heb gespeld, en ook om de intonatie aan te geven. “Ti” is hier behoorlijk benadrukt, en dit geeft het contrast aan.

Kortom, “ti” werkt comfortabeler in een beklemtoonde uitspraak, en “te” is meer een wegwerpwoord (in termen van uitspraak).

Opmerkingen

• Vale la pena distinguir los pronombres personales á tonos de los voornaamwoorden personales t ó nicos . S ó lo é stos pueden funcionar como complemento preposicional ( detr á s de m í, de ti, de é l ), mientras aqu é llos son en realidad pronombres cl í ticos para los complementos directos e indirectos — y no palabras sueltas ( me dice, d í game, dec í rmelo; y anteriormente tambi é n como pronombres encl í ticos como en verzonden ó se, llevant ó se desde El Ç id hasta Galdos).

Ti en te zijn beide enkelvoudige voornaamwoorden van de tweede persoon, het equivalent van het Engelse enkelvoud jij in objectpositie. Het verschil heeft te maken met de nadruk.

Te is het niet-nadrukkelijke voornaamwoord. Het is clitic , i. e. het lijkt altijd fonetisch verbonden met een ander woord (in dit geval een werkwoord). Net als bij andere niet-nadrukkelijke voornaamwoorden, kan het voor of na het werkwoord gaan, afhankelijk van bepaalde regels. Als het ervoor gaat, wordt het apart geschreven; indien erna, wordt het samen met het werkwoord geschreven.

Te vi esta mañana pero no pude hablar te .
“I zag vanmorgen je maar ik kon niet “praten met jou . “

Ti is de nadrukkelijke vorm van de tweede persoon enkelvoudig voornaamwoord. Het is geen cliticum, dus het heeft zijn eigen spanning; het is niet verbonden met andere woorden. Het wordt gebruikt na voorzetsels. Merk op dat in het Spaans het directe object van een werkwoord, als het naar een persoon verwijst, het voorzetsel a , dus je zult deze nadrukkelijke vorm in die gevallen veel vinden.

Para esta tarea te elijo a ti .
“Voor deze taak kies ik jij .”