Er zijn enkele situaties waarin de status kan als telbaar worden beschouwd. In die gevallen kan het meervoud worden gebruikt als statussen . MacMillan-woordenboek geeft 4 definities voor status , en 3 ervan worden telbaar genoemd. Persoonlijk zou ik status gebruiken als meervoudsvorm in plaats van statussen .

Opmerkingen

• Dat ‘ is niet altijd duidelijk bij sommige zakelijke toepassingen: ” Hoeveel statussen heeft u behouden voor die bestelling? ” vs ” Hoeveel statussen heeft u behouden op dat order? ” Je zou dat natuurlijk kunnen veranderen in ” state “: ” Hoeveel staten hebben …? ” maar wanneer de gebruikte zakelijke term ” status ” en het wijzigen van de term maakt de zaken minder duidelijk. Dit is natuurlijk een gespecialiseerde use-case.
• +1 Om te zeggen dat ” statussen ” acceptabel is, en het behouden van uw standpunt door ” status ” als meervoud te gebruiken.
• Oh, omdat komt uit het Latijn , niet Grieks
• @bobobobo: trouwens, er is geen ‘ een enkel woord dat niet eindigt op -ius waarvan het meervoud eindigt op -ii (AFAIK). Iets als statii kan alleen het meervoud van “statius” zijn, en alleen onder de juiste omstandigheden. (Denk aan de onjuiste * virii , enz.) [Bewerken: En als je ‘ de rest van de antwoorden had gelezen, heb je ‘ t heb dit gepost, en als ik ‘ de opmerkingen erover had gelezen, heb ik ‘ t hebben dit ook gepost. : p]
• Ik ben een ontwikkelaar en kwam dit probleem tegen. Ik heb een methode nodig om de lijst met downloadstatus van een bepaald type items op te halen, dus schreef ik getDownloadStatuses. Ik heb ook een andere methode die slechts één specifieke status van een bepaald type item ophaalt, namelijk getDownloadStatus. Ik kan nu onderscheiden welke een lijst retourneert en welke een enkel item retourneert met een ID. Net als een voorbeeld waarin ik toevallig de woordstatussen gebruik, hoewel ik de woordstaat (en) had kunnen gebruiken.

In het Latijn is het nominatief meervoud van status als een 4e verbuiging zelfstandig naamwoord statūs . Dit zou ongemakkelijk zijn in het Engels, en daarom is het Engelse meervoud statussen .

Het Latijnse bijvoeglijk naamwoord heeft een ander mannelijk nominatief meervoud van statī , maar dan betekent iets meer als de Engelse static .

Ik zie dat ik “erg laat ben om te antwoorden. Ik probeer meestal het gebruik van” status “te vermijden als meervoud, in plaats daarvan de optie om het bijna-synoniem “ state ” te gebruiken.

Neem bijvoorbeeld deze drie pogingen om “status” meervoudig te maken, die ik allemaal heb gezien dat collegas gebruikten:

Het product moet de volgende statussen ondersteunen: Rood Groen Blauw
Het product moet de volgende status ondersteunen: Rood Groen Blauw
Het product moet de volgende status ondersteunenii: Rood Groen Blauw

Geen van deze klinkt natuurlijk , en een daarvan is objectief fout . Het probleem wordt omzeild door “states” te vervangen:

Het product moet de volgende statussen ondersteunen: Rood Groen Blauw

Reacties

• het is ‘ nuttig, net als het alternatief
• Het ‘ is waarschijnlijk triviaal, maar hoe zit het met het verwijzen naar bijvoorbeeld meer dan één Facebook-status?
• @ rybo111: Goed punt. Niet alle situaties kunnen worden vermeden!
• Welke is objectief gezien verkeerd?
• @Arien De laatste. Statii is een niet-woord.

Vele manen geleden, onze eigen tchrist schreef ^*

… Als je om een of andere bizarre reden er gewoon niet toe kunt komen om de normale Engelse meervoudsvorm “statussen” te gebruiken, dan moet je leren dat het ware meervoud van status statUs is, met een macro [n] over de u [ ie , statūs] en uitgesproken als “statoose”. Dat komt omdat status komt van de Latijnse verbuiging die meervoudsvormen vormt volgens die specifieke regel, die overigens net als de meervoudsvormen van apparaat en prospectus is, maar in tegenstelling tot het meervoud van woorden zoals straal, dat stralen wordt omdat het van een andere verbuiging komt, en ook in tegenstelling tot geslacht en corpus, die respectievelijk naar geslachten en corpora gaan omdat ze van nog een andere verbuiging zijn. En vraag me alsjeblieft niet over octopus, want het is Grieks en niet Latijn, en we willen geen gevoelige octopedale gevoelens beledigen. 🙂 Zou het niet veel gemakkelijker zijn om simpelweg s/$/es/ te gebruiken?

Een wijs woord: gebruik geen luxe formulieren van weleer, tenzij je echt Weten ECHT hoe ze werken (ed). Het klinkt gewoon raar.

^* Bericht-ID: < [email protected]> in comp.lang.perl.misc, maart   11, 1997.

Reacties

• Dit bestendigt de etymologische denkfout. In het beste geval.
• @EdwinAshworth Hoe?
• ‘ … je moet leren dat het ware meervoud van status statUs is, met een macro [n] over de u [dwz statūs] en uitgesproken als “statoose”. Dat komt omdat status afkomstig is van de Latijnse verbuiging die meervoudsvormen vormt volgens die specifieke regel ‘. Dat is misschien wel de regel voor het / de oorspronkelijke Latijnse woord (en). Maar ‘ true plural ‘ voor Engelse woorden wordt gedefinieerd door modern gebruik, ongeacht hoeveel wenselijke / ongewenste wijzigingen er zijn opgetreden sinds ze zijn aangenomen in de taal. Dus de slecht gevormde octopi heeft een vergunning van AHD en MW.
• @EdwinAshworth De geciteerde passage begint met Als je om een of andere bizarre reden er gewoon niet toe kunt komen om het normale Engelse meervoud te gebruiken vorm statussen… ”
• Dus hoe kan ” het ware meervoud van status statUs ” en ” de normale Engelse meervoudsvorm [is] statussen ” zijn beide waar als men beperkt is tot het analyseren van Engelse woorden (zoals op ELU )? Ik ‘ had niet eens ruzie met spellingcontroles die statUs met een macron boven de u verwierpen.

Ik dacht altijd dat status niet als meervoud zou moeten worden gebruikt, maar ik merk dat statussen wordt gerapporteerd vanuit de CoCA in zinnen als:

Jonge mensen met een breed scala aan sociaaleconomische statussen hechten er steeds meer waarde aan om hun eigen echtgenoten te kiezen en individuele keuze […].
[ …], maar mensen met een hogere dreigingsstatus hebben nog meer bescherming nodig.
Er werden ook bepaalde verwijzingen gemaakt naar specifieke soorten seksuele activiteit, waaronder de “maagdelijkheidsstatussen van individuen.

Statussen wordt gebruikt in academische context, met een frequentie van 192 (vergeleken met een frequentie van 3 en 4 in tijdschriften en kranten).

Gewoonlijk ” statussen “, maar sommige mensen gebruik ” status ”

Zoals anderen al hebben gezegd, zijn er verschillende meervoudsvormen van status .

• statussen, regelmatig gevormd met het Engelse meervoudsachtervoegsel – (e) s. Dit wordt vermeld in verschillende woordenboeken, bijv. Collins Engels woordenboek , Merriam Webster .

• status, overgenomen uit het Latijn. Dit wordt vermeld in een paar woordenboeken, bijv. de Oxford English Dictionary (die eigenlijk drie vormen geeft):

  Pl. ( zeldzaam ) status / ˈsteɪtjuːs /, (nu usu.) statussen / ˈsteɪtəsɪz /, ( zeldzaam ) statusses / ˈsteɪtəsɪz /.

Het is objectief gezien niet beter om de Latinate meervoudsvorm te gebruiken, of om te proberen het op dezelfde manier uit te spreken als de Romeinen. Status is al heel lang een Engels woord, niet alleen een Latijns woord. Latijnse meervoudsvormen die eindigen op -us worden zelden gebruikt in het Engels, en in feite zeggen verschillende gebruiksgidsen dat de Engelse vorm -us over het algemeen de voorkeur verdient.

Het originele Dictionary of Modern English Usage door HWFowler, 1926 (zoals weergegeven in de nieuwe editie van 2009) zegt in de vermelding voor ” -us “:

Veel [woorden die eindigen op ” -us “] komen uit het Latijnse vierde- verbuigingswoorden, waarvan het Latijnse meervoud -us is (uitgesproken als ūs); maar het Engelse meervoud -uses heeft bijna altijd de voorkeur, zoals in prospectuses.

De hedendaagse gebruiksgids schrijver Bryan Garner schreef de volgende passage:

nexus. De aanvaardbare meervoudsvormen zijn nexuses (Engels) en nexus (Latijn). Natuurlijk verdient de Engelse vorm de voorkeur, bijvoorbeeld: ” De nexuses van activiteit voor beide kamers zijn de loketten waar de marihuana wordt verstrekt. ” Glenn Martin, ” The Tokin” Joint, ” SF Chron., 24 aug. 1997, in Z1. Sommige schrijvers hebben hun onwetendheid over het Latijn verraden door * nexi te schrijven alsof het een zelfstandig naamwoord van de tweede verbuiging is.

Voor mij lijkt het eenvoudiger om gewoon de reguliere Engelse meervoud statussen te gebruiken, maar als je de voorkeur geeft aan het Latijnse meervoud status om welke reden dan ook , moet je een aantal aanvullende keuzes maken over de uitspraak (het lijkt me niet “duidelijk hoe je het uitspreekt ).

Woorden die op dezelfde manier verbuigen

Enkele andere Engelse woorden die op dezelfde manier verbogen als status in het Latijn zijn apparaat, coïtus, foetus, flatus, hiatus, impuls, gehoorgang, nexu s.

Reacties

• +1 voor een uitstekend antwoord! Ik heb het nooit eerder bewust opgemerkt, maar status (es) is echt heel vreemd in mijn idiolect: ik spreek meestal het enkelvoud / ˈstatəs / en het meervoud / ˈsteɪtəsəz / uit, met de klinker in de eerste lettergreep precies andersom verdeeld van genus / genera en opus / opera . Dat gezegd hebbende, klinkt geen van beide / ˈsteɪtəs / nor / ˈstatəsəz / vreemd voor mij, en ik heb beide waarschijnlijk bij verschillende gelegenheden gebruikt.
• @JanusBahsJacquet: I ‘ heb het uitspraakmateriaal verplaatst naar een ander bericht

Ik zie ook enkele verwijzingen naar status als ontelbaar, maar dat” slaat me niet zo op. Ik “heb altijd statii gebruikt, blijkbaar onjuist: Merriam-Webster, tenminste roept op voor ” statussen “

Reacties

• Waarom zou je in vredesnaam statii “? Zelfs als u om de een of andere reden meervoudsvormen in Latijnse stijl zou vormen, zou ” statii ” alleen het meervoud zijn van ” statius “. Het ‘ is echt een raadsel waarom mensen twee ‘i’s; zie b.v. Taallogboekberichten hier , hier , hier .
• Dat ‘ is een goede vraag. ” Statussen ” klonken gewoon verkeerd, denk ik; Ik heb nooit echt overwogen of het juist was of niet, totdat ik deze vraag las. De plaats waar ik ‘ de meervoudsvorm het meest heb gebruikt, is in discussies over rapporten van een bedrijfssysteem bij mijn werkgever, en ” statii ” was daar de meest gebruikte term. Nu weet ik beter ….
• In het Latijn is het meervoud niet ‘ statii ‘ noch ‘ stati ‘: het is ‘ statūs ‘ (4e verbuiging, of ” -u stam ” naar een Indo-Eorpeanist)