Wat is de oorsprong van de term “ ginger ” voor roodharige mensen?

De OED online heeft dit vermeld als definitie 5.B van “ginger”:

B. adj.1 dial.

Van haar: met de kleur van gember. Van een persoon: Sandy-haired. Van een haan: met rood verenkleed.

a1825 R. Forby Vocab. E. Anglia (1830), Ginger, met een bleekrode kleur, vooral toegepast op het haar.

1834 T. Medwin Visser in Wales I. 35, ik zie een fijne rode of gemberwildhaan in de tuin.

1886 R. Holland Gloss. Words County of Chester , Ginger, zandkleurig. Hij is een beetje gember.

1897 Daily News 10 2/6 september, teint en haar bruin, snor gember.

Dus, zoals aangegeven door” de kleur van gember hebben “, was iemand er op een gegeven moment behoorlijk van overtuigd dat de kleur van gember inderdaad rood was.

Opmerkingen

• Maar zandkleurig haar is blond en blond is niet roodharig.
• Dit is het enige antwoord dat verwijst naar een verwijzing. Goed gedaan.
• De kleur van gember is inderdaad rood: de bloemen van de meeste gemberplanten zijn rood. Gember is de hele plant; het gewone kruid is de gemberwortel.
• De steel is ook lekker, maar ja, het ‘ zijn de bloemen die rood zijn. (Hoewel ik ooit iemand kende die haar haar expliciet omschreef als ” Jamaicaanse gembercake gekleurd “).
• Dit was het geaccepteerde antwoord, maar bij nader inzien ‘ heb besloten dat ik ‘ ben er nog steeds niet helemaal tevreden over. Het bovenstaande OED-citaat maakt geen onderscheid tussen de concurrerende theorieën die worden uiteengezet in andere antwoorden met veel stemmen.

Ik ben alleen bekend met gemberwortels die geen rode kleur hebben.

In tegenstelling tot veel koks ” ervaring, is gemberwortel ( Zingiber officinale ) niet de enige gemberplant. De rode gemberplant van Maleisië, Alpinia purpurata , is een schitterend rood:

In het algemeen was het in de eind 18e en 19e eeuw, waarin gember roodharig of roodgepluimd ging betekenen volgens de OED-vermelding in Amandas antwoord , dat de Britten delen van Maleisië (onder andere) bezetten, en regelmatig in contact kwamen met de Rode Gember.

Opmerkingen

• Dit is schitterende informatie, bedankt. Helaas weten we niet zeker dat dit de verklaring is: maar het is zeer aannemelijk.
• Dit roept ook de vraag op ‘ Hoe veel mensen hadden eigenlijk haar deze kleur toen de term voor het eerst werd toegepast? ‘
• @SevenSidedDie De enige mensen met haar met de kleur van de hierboven getoonde Alpinia purpurata gebruikten moderne kleurstoffen.Probeer een Google-zoekopdracht naar afbeeldingen om het kleurbereik te vinden van haar dat normaal wordt geclassificeerd als behorend tot ‘ roodharigen ‘. Het ‘ is een verkeerde benaming.
• Volgens Gretchen McCulloch , het woord roodharige ‘ begon te worden [gebruikt] in het midden van de jaren 1200, ongeveer honderd jaar voordat Engelssprekenden het zelfs maar over sinaasappels hadden, laat staan over de kleur. We ‘ zeggen niet “orangehead”, want toen de term werd bedacht, ‘ t maakte geen onderscheid tussen rood en oranje. ‘ Dus, volgens dit, verscheen de term ‘ roodharige ‘ standaard, niet vanwege rood haar. Volgens de OED lijkt ‘ ginger ‘ vanaf het begin te zijn gebruikt voor minder vlammend haar.
• De rode gember is een tropische plant, ‘ groeit niet echt goed in een Brits klimaat, maar kan binnenshuis overleven. Hoeveel Britten in de 19e eeuw waren bekend met de rode bloemen? Hoevelen hebben de plant daadwerkelijk bij iemand ‘ thuis, in een winkel of in een marktkraam gezien? Zijn er krantenartikelen uit die periode waarin de kleur van de gemberbloemen wordt genoemd? Is er bewijs dat het Britse publiek bekend was met de levendige rode kleur van de gemberplant?

Het komt gewoon door de kleur van gember . Zijn huid is niet echt gewoon bruin als hij wordt schoongemaakt, maar eerder een geelbruin-rode mix van verschillende proporties.

Bovendien zijn gember en roodharige technisch verschillend omdat ze verwijzen naar verschillende tinten rood. Gember is meer een bruinachtig rood / oranje . Dan is er “s kastanjebruin ! Hier zijn twee willekeurige links die het verschil laten zien. De reden waarom sommigen gember gebruiken om naar alle roodharige mensen te verwijzen, is waarschijnlijk vanwege de negatieve connotaties van het woord in het VK; schuld door associatie!

Reacties

• Ik veronderstel dat dit het antwoord zou kunnen zijn, maar de kleur doet het nog steeds niet ‘ t lijkt me erg rood. Het kan moeilijk zijn om te laten zien, maar kent u referenties die deze link in het vroege gebruik stevig bevestigen?
• Gember en roodharig zijn technisch verschillend omdat ze naar verschillende tinten rood verwijzen. Gember is meer een bruinachtig rood / oranje . Dan zijn er ‘ s auburn ! Hier zijn twee willekeurige links die het verschil duidelijk maken. [En nee, ik ben niet ‘ iets tegengekomen dat de kleur wezenlijk met de wortelstok verbindt.]
• Interessant. Er is echter zeker een tendens om de term toegepast te zien op mensen met haar dat elke tint rood is, inclusief felrood. Ik zou in die zin graag de gebruiksgeschiedenis van gember willen traceren.
• Uw links zijn geen ‘ rechtvaardiging om te zeggen dat Ginger en Redhead anders zijn: in feite, de Wikipedia-referentie zegt: ” (informeel, telbaar) Een persoon met roodbruin haar; een roodharige. ” Ik weet niet ‘ dat er echt een vast, specifiek verschil is, aangezien als @ kleingordon zegt dat de term gember heel vaak op roodharigen wordt toegepast.
• De foto hier maakt duidelijk waar, het OP aan het maken was, dat gember niet in het minst rood is, zelfs niet vaag rood, en heeft op geen enkele manier verband met de kleur rood . Een nuttige foto!

Het lijkt erop dat het gewoon het gebruik was van de kleur van de wortel van gember toegepast op (de lichtere tinten van) rood haar.

Interessant is dat een zeer vroege vermelding van gember als kleur dateert uit de 16e eeuw:

Gember-kleur in gember

• 1538 ELYOT , melinus, na, num, whyte, russette of een gynger-kleur

• 1552 HULOET , Gynger-kleur, na een whyte russet, melinus.

Van: Sir Thomas Elyot als lexicograaf .

Gember als kleur werd oorspronkelijk voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar de lichtrode kleur van hanen:

Uit de OED:

• b. Een haan met een roodachtig verenkleed; ook een roodharige of zandharige persoon.

• 1785 GROSE Dict. Vulg. Tongue s.v. Rode hanen met gemberpatroon worden gingers genoemd.

• 1797 Sporting Mag. IX. 338 Bij het spannen, denk ik dat je geen beter ras van gingers zult vinden.

• 1857 H. AINSWORTH Spendthrift xvi. 109 De hanen onderzoeken en met elkaar gokken..dit is een grijze rug, die een gember.

En van daaruit naar haar:

• 1865 DICKENS Mut. Vr. I. ii, Rijpe jonge heer; met … te veel gember in zijn snorharen.

• 1889 N.W. Linc. Glans. (ed. 2), Gember, een lichtrode of gele kleur, aangebracht op het haar. geplaatst door Rumple om 15:43 op 8 februari 2008

• 1885 in Eng. Afb. Mag. Juni 605 Er is .. Ginger, de roodharige, die [etc.].

Reacties

• Mogelijk interessant: Gabriele Stein, Sir Thomas Elyot als Lexicograper (2014) komt overeen met het 1552 Huleot-citaat hierboven vermeld (” Gynger-kleur, na een whyte russet “) met een van Elyot die 14 jaar eerder is geschreven: ” Melinus, na, num, whyte, russette of een gynger-kleur. ” Helaas kan ik ‘ niet vertellen wat een van beide schrijvers zegt over de kleur van ” gynger coloure. ”
• @ Mari-LouA: het citaat komt van Richard Huloet, Abecedarium Anglico-Latinum . Een zoekopdracht in Google Boeken voor die titel levert overeenkomsten op voor vier exemplaren van dit woordenboek, maar geen ervan is online leesbaar, en Open Library meldt dat er ” is Geen leesbare versie beschikbaar. ” OED ‘ s vermelding voor ginger citeert Huloet ‘ s 1552 zin, maar niet naar Elyot ‘ s 1538 precursor.
• @ Mari-LouA: Eigenlijk een van de Google Books-edities van Abecedarium Anglico-Latinum is doorzoekbaar (in fragmentweergave-indeling), maar het lijkt erop dat GB ‘ s OCR kan ‘ het lettertype in oude stijl waarin het boek is ingesteld niet begrijpen en kan daarom ‘ de geciteerde passage.
• @ Mari-LouA: Wiktionary meldt dat melinus betekent (in het Latijn) ” van of met betrekking tot honing. Dit doet me afvragen of Elyot niet ‘ bedoelde dat melinus kan verwijzen naar een kleur die wit, roodbruin, of ” gynger coloure, ” maar toen verpestte Huloet Elyot ‘ s wat door het weer te geven als ” Gynger-kleur, na een whyte russet ” —in feite identificeert het ” ginger- coloure ” als equivalent aan ” whyte russet ” in plaats van als een derde kleur parallel aan wit en roodbruin. Is de oorsprong van gember als ” bleekrood ” gebaseerd op een verkeerde lezing van Elyot door Huloet?
• Dit is een betere link: books.google.co.uk/… Let op , de komma tussen whyte en rusette in het fragment. Dit is waar @SvenYargs naar verwees in zijn eerdere opmerking.

Er is een mogelijke verklaring dat is heel eenvoudig — misschien was de gemberwortel (of een deel ervan) die in de 18e en begin 19e eeuw in Engeland werd geïmporteerd, echt roodachtig. Van het web :

Er kunnen meerdere soorten gember worden gevonden, de kleur van het vruchtvlees van de wortel varieert van geel , ivoor, rood of lichtgroen, afhankelijk van de variëteit en leeftijd.

Van Het universele bonboek , Philadelphia 1818, hebben we :

Er moet veel zorg worden besteed aan het selecteren van gember voor deze doeleinden, om geen van de zogenaamde zwarte soorten te hebben, die bestaat uit dik en knoestig wortels, inwendig oranje of bruinachtig van kleur, maar uitwendig geelgrijs. Witte gember, die minder dik en knoestig is, is aan de buitenkant witachtig grijs of geel en aan de binnenkant roodachtig geel.

In tegenstelling tot de meeste gember die we tegenwoordig in de supermarkt zien, kan veel van de gember in Philadelphia in 1818 roodachtig geel van binnen hebben. Het is heel goed mogelijk dat dit de oorspronkelijke kleur was die wordt beschreven door “gemberhaar”.

Kijkend in andere boeken uit die tijd, waren zowel zwarte als witte gember de wortels van dezelfde plant, maar anders geconserveerd – zwarte gember werd gekookt, terwijl de duurdere witte gember werd geschild en in de zon gedroogd. Jamaica was een van de belangrijkste bronnen van gember, en zowel Philadelphia als Engeland hebben waarschijnlijk Jamaicaanse gember gebruikt.

Wanneer was gember niet meer roodachtig geel?

In 1859 hebben in Een woordenboek, praktisch, theoretisch en historisch, van handel en commerciële navigatie, door JR McCullough:

De best bewaarde gember is bijna doorschijnend; het moet worden gekozen uit een felgele kleur; verwerpen wat donker gekleurd, vezelig en vezelig is.

Men kan ook andere boeken vinden in Google-boeken van een paar jaar eerder in de jaren 1850 die ook lijken aan te geven dat gember geel was, maar geen van hun beschrijvingen zijn zo eenduidig als deze.

Nadat de gember die op de markt werd gevonden geel werd, lijkt het erop dat sommige mensen gember zijn gaan gebruiken voor geel gekleurd haar. Uit het antwoord van Sven Yarg blijkt dat sommige mensen in de tweede helft van de 19e eeuw lichtgeel haar als gemberkleurig beschouwden. Hij heeft de volgende definities gevonden in Google-boeken —

Uit 1860:

GINGER HACKLED, met vlas lichtgeel haar.

Uit 1886:

GEMBER, adj. zandhaar.

Beide definities lijken te komen uit een tijd nadat de gember die op de markten verkocht werd geel werd.

Het idee dat gemberhaar geel lijkt niet zo lang te hebben geduurd. Ondanks het feit dat de gember die we in winkels kopen geel is, zijn mensen het er tegenwoordig over eens dat gemberhaar rood is, en het is mogelijk een breder scala aan tinten rood dan het oorspronkelijk was.

Opmerkingen

• We hebben dit boek uit Philadelphia, 1818, die zeggen s ” Er moet grote zorg worden besteed aan het selecteren van gember voor deze doeleinden, om geen van de zogenaamde zwarte soort te hebben … intern van een oranje of bruinachtige kleur, maar uitwendig geelgrijs. Witte gember … is aan de buitenkant witachtig grijs of geel en aan de binnenkant roodachtig geel. ”
• Ik kan een paar beschrijvingen vinden van gember als geel in de tweede helft van de 19e eeuw, en dit komt chronologisch goed overeen met de twee referenties (1860 en 1886) die @Sven Yargs vond dat gemberhaar geel was .
• hackled moet afkomstig zijn van hackle die verwijst naar de veren op een haan ‘ s nek, en zoals we weten hebben hanen een zeer kleurrijk verenkleed. Zou het daarom kunnen dat gember verwijst naar twee verschillende vrij verschillende kleuren / tinten? De ene roodachtig, de andere zandblond?
• Ik denk dat de eerste keer dat gember werd gebruikt, waarschijnlijk verwijst naar de werkelijke kleur van (wat) gember in die tijd, wat ik denk dat roodachtig geel. Ik denk dat ik een boek heb gezien waarin allemaal rood , gember en geel werd gebruikt alsof het verschillende kleuren waren.
• @ Mari-Lou: ik kon ‘ geen beschrijvingen vinden van de kleur van gembervlees als geel vóór 1830 of zo.

Gembercake, althans in Noord-Engeland, is deze kleur.

Niet ver van haarkleur. Hoewel de kleur voornamelijk afkomstig is van de stroop (dat wil zeggen melasse), is de smaak gember.

Opmerkingen

• Is de kleur in deze cakes (en andere soortgelijke desserts) komen echt van de gember, of van de kaneel die er typisch bij hoort?
• Peperkoek is bruin.

“Ginger” in slangwoordenboeken en regionale woordenlijsten

De vroegste woordenboekinstantie die ik heb kunnen vinden waarin gember is gebruikt in verband met een beschrijving van de haarkleur is in Francis Grose, A Classical Dictionary of the Vulgar Tongue (1785), die dit bericht:

GINGER PATED of GEMBER HACKLED, roodharig, een term ontleend aan de cockpit, waar rode hanen gingers worden genoemd.

Het volgende is in John Brockett, Een woordenlijst met Noord-landenwoorden in gebruik (1825), die deze vermelding bevat:

GINGER-PATED, GINGER-HECKL “D, roodharig.

En dan William Carr, The Dialect of Craven: In the West-Riding of th e County of York (1828):

GINGER-PATED , CARROTY-PATED, Roodharig. Grose “s Classical Dict.

En dan Robert Forby, De Vocabulary of East-Anglia , volume 2 (1839):

GINGER, adj. van een bleekrood kleur, vooral toegepast op haar.

Charles Hartshorne, Een woordenlijst die wordt gebruikt in Shropshire , gepubliceerd als onderdeel van Salopia Antiqua (1841), heeft een interessante aanvullende opmerking over lokaal gebruik:

GEMBER HACKLED, adj. roodharig. Dit elegante epitheton wordt voornamelijk toegepast op het zachtere geslacht. Grose.

Anne Baker, Glossary of Northamptonshire Words and Phrases , volume 1 (1854) heeft dit:

GEMBERPATED. Licht in het hoofd, eigenzinnig. Een bleekrode kleur, vooral toegepast op haar.

En John Brogden, Provinciale woorden en uitdrukkingen Actueel in Lincolnshire (1866) biedt dit:

Ginger . —Een term die wordt gebruikt voor een roodharig persoon. Voorbeeld. Ik weet dat gember een slecht humeur heeft.

Maar John Hotten, A Dictionary of Modern Slang, Cant, and Vulgar Words , tweede editie (1860) heeft een andere kleur in gedachten:

GINGER HACKLED, met lichtgeel vlas haar.

En Robert Holland, A Glossary of Words Used in the County of Chester (1886) stelt vast dat de inwoners van Chester ginger gebruiken om naar een vergelijkbare kleur te verwijzen:

GEMBER, adj. zandhaar. ” Hij “een beetje ginger . ”

John Nodal & George Milner, Een woordenlijst van het Lancashire-dialect (1875) hervat echter het rode thema:

GINGER-TOPPIN “, sb. een epitheton toegepast op het hoofd van een persoon wiens haar rood is.

Zeer vergelijkbare vermeldingen verschijnen in Henry Cunliffe, A Glossary of Rochdale-with-Rossendale Words and Phrases (1886) en in Sidney Addy, Een woordenlijst gebruikt in the Neighborhood of Sheffield (1888).

Frederick Elworthy, The West Somerset Word-Book of West Somerset (1886) voegt dit toe:

GEMBER, adj. Roodachtig van kleur; vandaar gember -kop, gember snorharen. Ginger -poll is een veel voorkomende bijnaam voor een roodharige jongen.

Richard Chope, The Dialect of Hartland, Devonshire (1891) gebruikt ginger in een meer algemene zin:

GEMBER. Roodachtig van kleur. {” Gember om te plukken. “}

Vroege teksten die “ginger” associëren met de kleur rood?

De vroegste vermelding in het woordenboek van ” ginger pated ” als synoniem voor roodharig – die in Grose “s Klassiek woordenboek van de vulgaire tong – suggereert dat de term oorspronkelijk van toepassing was op roodgehakte vechthanen.En inderdaad een (kluchtige) ” Brief aan de redactie van het Sporting Magazine , ” uit een ” Sam Snaffle ” in Sportmagazine (Maart 1797) bevestigt het verband tussen hanengevechten:

Heren,

Ik ben een bok van het eerste hoofd, ik blijf een leerplan en een beugel tieten; ben een constante begeleider op Newmarket en Epsom bijeenkomsten, ren naar de Cock-pit, schiet een figuur op een zondag in Rottenrow, en ben naar mijn mening een behoorlijk volleerd kerel: en toch, heren, zou u het geloven, Ik kan juffrouw W ——— s, tegen wie ik alle tedere burgerlijke dingen in de wereld heb gezegd, niet overtuigen om naar mijn toespraken te luisteren. Ze glimlacht om mijn belijdenis van liefde en bijzondere achting voor haar, en vroeg me eigenlijk een paar dagen geleden, nadat ik haar een bepaald verslag had gegeven van een wedstrijd tussen mij en Sir John Jostle, die misschien een cherub had betoverd, of ik was niet uit mijn verstand.

…

Hoewel ik het zeg, weet ik het een en ander, want ik rijd niet boven de tien stenen, zadel, zweep en al . Bij het aanspannen denk ik dat je geen beter ras gingers zult vinden, of een leukere wandeling voor dit doel in de wereld. Ik ken de lange kansen, en indekken is mijn sterkste punt. Ik heb altijd het geluk gehad om zeven te bellen en het te pakken. Wat cricket betreft, toen ik de afgelopen zomers speelde, verklaarden de amateurs dat ze nooit zon stop achter hadden gekend, het zou je goed hebben gedaan om de inkepingen te zien die ik op mijn eigen bat had gekregen, en ik verbaasde de oudste van hen met bowlen. In mijn beroemde wedstrijd bij Biljart, met de Italiaan, gaf ik hem fix met mijn stok, en stopte hem in mijn zak. En bij Tennis versloeg ik met een blote borstel onder mijn been de bekende marker uit Parijs.

(Mijn dank aan Josh61 voor het wijzen op het bestaan van deze missive.) Een nog eerdere instantie verschijnt in een bespreking van ” The Cock-Match , ” in Hogarth Moralized: Being a Complete Edition of Hogarths Works (1768), waarin de twee afgebeelde vechthanen Ginger heten en Pye :

Let dus op deze groep gokkers, van alle rangen; zowel edelen als slagers, schoorsteenvegers, schoenzwarters, postboys, dieven en schurken van alle denominaties; ik zeg edellieden, want aan welke gemeenheid zullen mensen zich niet onderwerpen om hun heersende hartstocht te bevredigen? Lees in hun gezichten, de gezindheid van hun hart … Naast de put, aan de linkerkant van dit bord, is een man, die de weddenschappen registreert; een ander, met een zak, met daarin een favoriete haan, voor een bij-slag; en vlakbij hem een ander, met de grootste gretigheid, brullend, ” Ginger tegen Pye , voor dat stuk wie zegt klaar? ”

En datzelfde jaar een bespreking van Colley-Wesley, graaf van Mornington, in Edward Kinber & John Almon, The Peerage of Ireland , volume 1 (1768) bevat deze beschrijving van het wapen, de supporters en het motto van de graaf:

CREST.} Op een krans, een gewapende arm rechtopstaand, gekoppeld onder de elleboog, de eigenlijke hand, de pols omringd door een hertogelijke kroon, topaas, een speer in de bocht houdend, met een banier van St. George eraan toegevoegd.

SUPPORTERS.} Twee jachthanen, gember , getrimd, correct.

MOTTO .} Unica virtus noodzaak.

” Twee jachthanen , gember, getrimd, gepast ” klinkt heerlijk, maar vermoedelijk zien ze er formidabeler uit dan een pakket friteuses van Foster Farms.

Een vroege versie van gember gebruikt in de zin van roodharig verschijnt in Joseph Reed, Tom Jones: A Comic Opera , tweede editie ( 1769), dat begint bij het huis van Squire Western in de onmiddellijke nasleep van een vossenjacht:

Western . Heren, hoewel “niemand van u blijft eten, moet ik erop aandringen dat u eraan blijft werken. We hebben een zware rit gehad en een verfrissende tocht zal niet misstaan – kom, broeder sportman, naar onze volgende vrolijke ontmoeting in het veld. . { drankjes.

1e heer. Dank je, mijn ouwe ziel – { neemt de bierpul. } En hier is de wens dat de volgende vos ons net zoveel sport mag geven als die gember -colour “d heer. { drankjes.

De ” gemberkleur “d gentleman ” in dit geval is het de onlangs overleden rode vos, die het publiek ontmoet zodra het doek opengaat, omdat de toneelaanwijzingen oproepen dat de scène wordt geopend op ” WESTERN, JONES, SUPPLE, en vier Country Gentlemen, zojuist teruggekeerd van een Fox-Chace: twee Franse hoorns, een jager met een vossenkop en een dienaar met een grote kroes, die hij tijdens het lied rond geeft. / em> ”

Conclusie: waarom “ginger” voor “rood “?

Waarom werd de kleur van bepaalde speciaal gefokte kippenhalsharen geassocieerd met gember?

Een mogelijkheid is dat de plant waarnaar 18e en 19e-eeuwse Engelssprekenden verwezen niet “de pittige gelige wortel was van Zingiber officinale – hoewel het zeker goed bekend was wn in Engeland vanaf een vroege datum – maar een heel andere plant. Een kandidaat is een plant die algemeen bekend staat als tuingember . In sommige oude bronnen wordt ” garden-ginger ” geïdentificeerd met dittander ( Lepidium latifolium ) , een plant die verwant is aan mosterd en pluimen heeft met zeer kleine witte bloemen. Nathan Bailey, An Universal Etymological English Dictionary (1731) heeft deze definitie van de plant in kwestie:

DICTAMNUM, DICTAMNUS, dittander, dittany of garden-ginger; een kruid met een bijzondere deugd voor het verdrijven van gif.

Robert Lovell, Pambotanologia Sive Enchiridion Botanicum , or, A Compleat Herball , tweede editie (1665) heeft de vermelding

Garden-ginger, zie , Dittander.

en vervolgens in de vermelding voor dittander biedt deze beschrijving:

Dittander. Ger [ard] K [indes] als de common en annuall . D [emperature] de bladeren maar vooral de wortels zijn erg heet, brandend en bitter. V [ertue] veroorzaakt blaren, en door zijn hete kwaliteit herstelt het de huid van het gezicht, waarbij het korsten, littekens en schurftigheid wegneemt, als er iets overblijft na de genezing van zweren & c. Park [inson] de French is heet en vurig, scherp als de rest, en heeft dezelfde effecten: het heeft jicht en pijn in de joynts, of andere hardnekkige smarten, de bladeren gekneusd en vermengd met oude axungia, ap [plied] als ischias cressen, en h [elpeth] verkleuring van de huid, en verbranding met ijzer: de juyce d [runk] in ale c [auseth] snelle levering in travaille: de bladeren die in de hand worden gehouden verlichten de tandpijn, het wordt gebruikt voor saus voor verkoudheid.

Een andere bron zegt echter dat tuingember een andere naam is voor cayennepeper ( Capsicum annuum ) , die witte bloemen heeft maar (wanneer ze rijp zijn) felrode vruchten. Van James Halliwell, A Dictionary of Archaic & Provinciale woorden , tweede editie (1852):

TUIN-GEMBER. Cayennepeper .

Mi staken of niet, Halliwell volhardt in deze identificatie, in ieder geval via de tiende editie (1881) van zijn woordenboek.

Maar of de vechthanen “rode hackles werden gember genoemd ter ere van cayennepepers, of ter ere van blaarveroorzakende dittander, of ter ere van gewone gemberwortel, ik denk dat de meest waarschijnlijke verklaring voor het verband is dat gember (of -ginger) is heet naar smaak, en hitte suggereert vuur (of een vurig temperament), en vuur suggereert roodheid.

Opmerkingen

• Ik heb , in ieder geval de a-kopie online gevonden van de Abecedarium Anglico-Latinum gynger-kleur, na een whyte russet zonder een komma tussen whyte en russet
• Ook opmerkelijk: The University of Michigan ‘ s transcriptie van The Dictionary of Sir Thomas Elyot Kinight (1538) bevat geen komma na whyte (” Melinus, na, num, whyte russette of a gyn∣ger coloure. “), terwijl Gabriele Stein Sir Thomas Elyot als Lexicograaf (2013) [waarnaar ik in een opmerking onder Josh61 heb gelinkt ‘ s antwoord] doet: ” Melinus, na, num, whyte, russette of a gyn = ger coloure. “) doet.De vraag is of het originele Elyot-woordenboek de komma na whyte bevat.

Ik haat het om deze nogal robuuste lijst met antwoorden toe te voegen, maar ik denk dat dit misschien over het hoofd is gezien. Ik geloof dat (namens mijn leeftijd sprekend) de term ontstond omdat gember vaak werd gepekeld voor opslag, waardoor een langere levensduur en conservering voor het gebruik ervan werd toegevoegd. Als resultaat is het erg rood van kleur ….

Ingelegde gemberafbeeldingen

Dus de referentie was een natuurlijke associatie met de kleur van geplukte gember.

Het beitsen begon op verschillende tijdstippen over de hele wereld …

beitsgeschiedenis

Beitsen begon 4000 jaar geleden met komkommers afkomstig uit India. [Wiki-pedia verwijst naar een geschiedenis over beitsen die 4000 jaar teruggaat …

er is ook een bron verwijzing naar wetenschap van het beitsen

Opmerkingen

• De afbeeldingen zijn niet ‘ t lijkt de roodheid te bevestigen, ingelegde gember lijkt een zalmkleur te hebben. Ik weet niet ‘ of ingelegde gember ook in de 18e of 19e eeuw in Engeland werd gebruikt om te koken. Het ‘ is mijn indruk dat de meest populaire manier om gember te bewaren was om het te verkleinen tot poedervorm.
• Sorry, ik had je eerst moeten bedanken voor het indienen van een antwoord . Ik ‘ weet niet wat ‘ s er met mijn manieren is gebeurd. Bedankt voor je bijdrage aan het ” gingergate debat ” 🙂
• Geen probleem, ik heb deze associatie gewoon teruggeroepen uit overgrootmoeder toen ik kind was en het wilde delen, ironisch hoe het hier kwam na een recente discussie thuis. Ik wilde meer broninformatie toevoegen toen ik voor het eerst postte, maar ik had geen tijd.

Er is geen enkel verband met de wortel / specerij met dezelfde naam.

De term komt oorspronkelijk van de Amerikaanse televisie, in het bijzonder Gilligans Island . In de show waren er twee enkele aantrekkelijke vrouwtjes: “Mary Ann” (een brunette) en “Ginger” (een bleke roodharige). Er was veel discussie onder kijkers over wie de aantrekkelijkste van de twee was. Uiteindelijk gingen de debatten over op een simpele persoonlijke voorkeur: Mary Ann of Ginger? Waren brunettes of roodharigen eigenlijk aantrekkelijker?

Omdat dit een erg populaire show was op het moment dat het werd uitgezonden, werd het debat een wijdverbreid fenomeen. Zoals bij de meeste populaire trends, duurt het even voordat ze de vijver doorkruisen. Syndicatie van de show en zijn populariteit in Amerika leidde tot eventuele herhalingen in het VK.

Als je enig bewijs nodig hebt, kijk dan gewoon op Gilligans Island of actrice Tina Louise die Ginger speelde op de laten zien. Aangezien brunettes talrijker zijn en als minder exotisch worden beschouwd, is de term Mary Ann nooit een generalisatie voor hen opgevat.

Referenties: Ik ben opgegroeid in de Verenigde Staten en was in de buurt voor de discussies / debatten.

Ik zal proberen een referentie op te sporen. Ik verwacht echter dat de middelen op zijn best schaars zullen zijn. Zoals bij de meeste trends en jargontermen is er geen onmiddellijk empirisch bewijs beschikbaar. In plaats daarvan moeten gegevens uit het fenomeen worden geëxtrapoleerd om het te verklaren. Dit is een van de redenen waarom momenteel populaire termen niet voortdurend aan woordenboeken worden toegevoegd.

Ik ben het ermee eens dat de naam van het personage waarschijnlijk is afgeleid van de nauwelijks gebruikte en ter ziele gegane term. Maar de 19e eeuwse definitie is niet direct verantwoordelijk voor de huidige populariteit van de term. De meeste taalkundige trends van tegenwoordig zijn niet geworteld in de oorsprong en woordenboekgeschiedenis, maar eerder in populaire media. Als Jeremy Clarkson, Matt Smith, Snooky, Paris Hilton of gewoon een slim genoemd fictief personage een nieuw idee of slogan presenteren en het publiek vasthoudt aan de term en deze uitspreekt, is de oorspronkelijke etymologie van het woord niet de huidige bron van de populariteit van de term.

Als iemand de term uitsluitend op basis van het personage gebruikt, of het nu door zijn eigen “creatie” is of via de sociaal aanvaarde praktijk om dat te doen, is er geen directe verbinding met de traditionele term.

Opmerkingen

• Als je een betrouwbare referentie zou citeren, zou je een upvote van mij krijgen.
• Hoe breng je dat in overeenstemming oorsprong met het 19e-eeuwse gebruik van ” gember ” toegepast op haar dat in het geaccepteerde antwoord wordt genoemd? Ik denk dat het personage Ginger werd genoemd vanwege het haar, niet dat die haarkleur ” ginger ” vanwege het karakter wordt genoemd.
• Ze ‘ is niet eens zo vroeg als karakters genaamd ” ginger ” omdat ze roodharige gaan.De Biggles -boeken, de Just Wiliam -boeken, The Luck of Ginger Coffey en de Ginger Meggs -strips bevatten allemaal mensen om die reden Ginger genoemd. De kat in Beatrix Potter ‘ s The Tale of Ginger and Pickles kun je wel of niet opnemen.
• ” Ginger ” op de tv heette zo, omdat (decennia daarvoor) ” Ginger ” was de bijnaam voor een roodharige.