Wat is de referent van “ lichaam van Christus ” in 1 Korintiërs 11:29?

De context van 1 Cor 11:29 in het Grieks verwijst niet naar aan het lichaam van Christus in het algemeen (nu bestaande uit alle gelovigen), maar aan het individuele fysiologische lichaam van de gelovige in het bijzonder.

Bruce M. Metzger, op pagina 496 van de tweede editie van zijn zeer bekwame en kritisch gefilterde Textual Commentary on the Greek New Testament (Stuttgart: Deutsche Bibelgesellschaft, 2012), verduidelijkt dat het organische lichaam van Christus volgens de beste Griekse bronnen die beschikbaar zijn, NIET in dit vers te zien is. / p>

11.29 πίνων … σῶμα {A}

De betekenis van de kortere tekst, die prese is in de beste getuigen (P ⁴⁶ א * ABC * 33 1739 cop ^{sa, bo} al ), werd verduidelijkt door ἀναξίως toe te voegen (van ver. 27) na πίνων en τοῦ κυρίου na σῶμα (א ^c C ³ DGKP de meeste minuscule is syr ^{p, h, pal} goth arm al ). In elk geval lijkt er geen goede reden te zijn om rekening te houden met de weglating, als het woord / de woorden oorspronkelijk aanwezig waren . (nadruk toegevoegd)

Met andere woorden, meneer Metzger gebruikt een dubbel negatief om te zeggen (op de meest beleefde manier) dat het Griekse bijwoord ” op een onwaardige manier ” ( ἀναξίως ) en de Griekse bijvoeglijke clausule ” van de Heer ” ( τοῦ κυρίου ) verscheen nooit in vers 29 van de ” beste getuigen ” (Griekse papyri, manuscripten en minuskels). De opname van ” op een onwaardige manier ” en ” van de Heer ” waren latere toevoegingen of marginalen binnen enkele van dezelfde getuigen en andere bronnen, en dus dwalende maar goedbedoelde kopiisten maakten deze ” nuttige bewerkingen. ” Dat wil zeggen, de kopiisten zagen dat Paulus ” op een onwaardige manier noemde ” ( ἀναξίως ) en ” van de Heer ” ( τοῦ κυρίου ) in vers 27 , en daarom ” behulpzaam ” voegden dezelfde woorden toe om vers 29 te verduidelijken om parallel te zijn met vers 27. Ze wilden helpen overbrengen wat ze hadden aangenomen was de bedoelde betekenis van Paulus.

Wanneer we deze ” echter elimineren, nuttige ” bewerkingen, de betekenis van vers 29 heeft een verschil woeste betekenis. De NASB biedt hier nu een nauwkeurige vertaling op basis van de best beschikbare bronnen (of ” getuigen “) volgens de heer Metzger.

²⁹ Voor hij die eet en drinkt, eet en drinkt een oordeel voor zichzelf als hij het lichaam niet juist beoordeelt.

In vers 29 heeft Paulus daarom niet het organische lichaam van Christus op het oog, dat nu bestaat uit alle gelovigen van alle tijden, maar het specifieke fysiologisch lichaam van elke individuele gelovige. Paulus zegt dat als je niet oordeelt dat je lichaam dood is door de zonde (als je deelneemt aan de tafel van de Heer), de Heer je zal disciplineren in het hier-en-nu.

De Heer “s Tafel is daarom de herdenkingsgebeurtenis dat het specifieke fysiologische lichaam van Jezus de zonden van de wereld was geworden ( 2 Kor 5: 7 ). Ons fysiologische lichaam is daarom ” dood ” aan de zonde, omdat het specifieke fysiologische lichaam van de Nazarener voor zonden stierf. Door zijn lichaam (gebroken brood) in te nemen en leven (wijn) uit te gieten, nemen we ” ” zijn fysiologische dood op in ons eigen lichaam ( kol 3: 3 ). Dit brood en deze beker vertegenwoordigen ook het Nieuwe Verbond ( 1 Cor 11:25 ), dat de ontsnapping is aan de geestelijke dood en toegang tot zowel de Heilige Geest als het eeuwige leven. , omdat zonde en zijn kracht ” gedood ” in zijn lichaam aan het kruis waren.

Dus als een gelovige houdt zijn lichaam niet als ” dood ” aan de zonden waarvoor Christus was gestorven (vgl. Romeinen 6:11 ) wanneer hij deelneemt aan de Tafel van de Heer, dan zal die gelovige directe discipline van de Heer op de hals halen ( 1 Kor 11:31 -32 ).

26 Voor as vaak als u dit brood eet en deze beker drinkt, toont u de dood van de Heer totdat Hij komt.

27 Daarom zal een ieder die dit brood eet en deze beker van de Heer drinkt, onwaardig schuldig zijn. van het lichaam en bloed van de Heer.

28 Maar laat een man onderzoekt zichzelf en laat hem dus van dat brood eten en uit die beker drinken.

29 Want wie onwaardig eet en drinkt, eet en drinkt voor zichzelf verdoemenis, zonder het lichaam van de Heer te onderscheiden. / p>

toon – predik of verklaar.

Het eten en drinken van de elementen predikt de dood van Christus en alle gevolgen daarvan.

Daarom bepaalt een onderzoek van onszelf of ons leven echt dat geloof weerspiegelt. Hebben we vergeven zoals ons is vergeven? Hebben we lief zoals we zijn liefgehad? Zo niet, dan maakt het zonder discretie deelnemen aan de elementen iemand een “zwijn”:

Pr 11:22 ¶ [As] een juweel van goud in een zwijnsnuit, [zo is] een mooie vrouw die zonder discretie is.

Mt 7: 6 Geeft niet dat wat heilig is aan de honden, en werpt uw parels niet voor de zwijnen, opdat zij ze niet vertrappelen onder hun voeten, en keer om en verscheur je.

Le 11: 7 En de zwijnen, hoewel hij de hoef verdeelt en gespleten is, herkauwt hij niet; hij [is] onrein voor jou.

In dit geval is het lichaam van Christus de kerk zoals in alle andere gevallen. Bij zelfonderzoek, als je niet merkt dat je liefdevol en vergevingsgezind bent, dan heb je gemerkt dat je niet het lichaam van Christus bent en onder de verdoemenis bent.

De verdoemenis komt niet door de elementen te nemen. Je hebt gemerkt dat je verdoemd bent door het onderzoek voordat je de elementen opneemt. Het kruis redt ons of beoordeelt ons op basis van het feit of we het lichaam van Christus zijn of niet. Als je merkt dat je niet het lichaam van Christus bent en deel hebt aan de elementen, predik je je eigen verdoemenis.

De bredere context van deze verzen is dat toen ze samenkwamen als een kerk, ze het avondmaal behandelden als een gewone zaak, als een gewone maaltijd. Niet alleen zo, maar daarbij behandelden ze het als een partij waarbij ze de armen negeerden en hen verwondden door hun daden. Er waren ‘divisies’ onder hen v18. Sommigen van hen gingen door met ‘privémaaltijden’. Het resultaat was dat de ene persoon honger bleef houden en de ander at en dronk overmatig, zelfs dronken worden. v22 Daarom zeggen de apostelen: ‘Hebben jullie geen huizen om in te eten en te drinken? Of veracht je de kerk van God door degenen die niets hebben te vernederen?

Volg daarom het verband van hoe deze onwaardige manier van het beoefenen van het avondmaal des Heren met de resulterende waarschuwing en mogelijk oordeel met betrekking tot niet onderscheiden waarvoor we wel moeten beslissen, is de zonde die voornamelijk is gericht tegen het lichaam van gelovigen dat gewond is geraakt, het lichaam van Christus in het sacrament dat irrelevant wordt behandeld als een gewone zaak, of een combinatie van beide.

De causale conjunctie voor verbindt het onderscheiden van het lichaam met de voorgaande vereiste van zelfonderzoek dat moet plaatsvinden voorafgaand aan deelname aan de elementen in het avondmaal. Dit is onze meest solide draad die zelfonderzoek verbindt met de communie. Het misbruik van het ‘lichaam van Christus’ is slechts een deel van die algehele oneerbiedigheid die verbonden is aan het deelnemen aan het lichaam zonder de juiste betekenis te onderscheiden van wat er wordt gedaan. Met andere woorden, hun hele gedrag was een ontheiliging van het avondmaal. De secundaire betekenis van het ‘lichaam van Christus’ als de gewonde leden van de kerk wordt niet direct geïdentificeerd als het lichaam uit de tekst. Daarom geven zowel katholieke als protestantse commentaren over het algemeen de voorkeur aan de betekenis als het lichaam van Christus in het avondmaal, niet aan de kerk zelf, met natuurlijk uitzonderingen.

Bijvoorbeeld een rooms-katholiek commentaar legt uit dat het misbruikte feest een voorbereidende maaltijd was voor de mis, maar attitudes hielden rechtstreeks verband met hoe ze later aan de mis zelf deelnamen. De zonde was feitelijk niet het feitelijke lichaam van Christus in het brood herkennen en alleen denken dat het gewoon gewoon brood was (volgens de opvatting van transsubstantiatie):

Om hen ervan te overtuigen dat dit onchristelijke avondmaal geen goede voorbereiding is Mis, hij herinnert hen formeel aan het fundament van de mis en de betekenis ervan … Niet onderscheiden: niet onderscheidend – in handeling geen onderscheid maken tussen het Lichaam en gewoon brood. Hun zonde was geen ongeloof maar oneerbiedigheid. (Rees, W. (1953). 1 en 2 Corinthians. In B. Orchard & EF Sutcliffe (Eds.), A Catholic Commentary on Holy Scripture (B. Orchard & EF Sutcliffe, Ed.) (1094).)

Calvin zegt:

Hij voegt de reden toe – omdat ze niet het lichaam van de Heer onderscheiden, dat wil zeggen als een heilig ding van een niet-ingewijde. Ze hanteren het heilige lichaam van Christus met ongewassen handen (Marcus 7: 2), ja zelfs, alsof het niets is, ze bedenken niet hoe groot de waarde ervan is.3 Ze zullen daarom de straf betalen van zon vreselijke godslastering. ” (Calvin, J., & Pringle, J. (2010). Deel 1: Commentaries on the Epistles of Paul the Apostle to the Corinthians (389))

Lange heeft een vergelijkbare aanpak:

het lichaam niet onderscheiden. – Het werkwoord διακρίνειν wordt ofwel vertaald om te onderscheiden – in dit geval van gewoon eten en drinken, of, om te ontsnappen aan de noodzaak om een andere betekenis van dat in ver. 31, om te oordelen., I. e., met betrekking tot het lichaam van Christus, wiens symbool hij ontvangt; – met andere woorden, om een zorgvuldige inschatting te maken van de heiligheid en het belang ervan (Meyer). (Lange, JP, Schaff, P., Kling, CF, & Poor, DW (2008). Een commentaar op de Heilige Schrift: 1 Corinthians (239).)

Misschien komt de beste verklaring van Hodge:

Laat een man zichzelf onderzoeken. Met andere woorden, laat hem nagaan of hij de juiste opvattingen heeft over de aard en het ontwerp van de verordening, en of hij de juiste gemoedstoestand heeft. Dat wil zeggen, of hij nu dankbaar de dood van de Heer wil herdenken, hernieuwd wil genieten van de voordelen van die dood als een offer voor zijn zonden, in het openbaar het genadeverbond met al zijn beloften en verplichtingen wil aanvaarden, en zijn gemeenschap met zijn broeders als gezamenlijke leden met hemzelf van het lichaam van Christus. En laat hem dus eten. Dat wil zeggen, na dit zelfonderzoek en, zoals duidelijk wordt geïmpliceerd, nadat hij zich ervan heeft vergewist dat hij over de nodige voorbereiding beschikt. Het is echter niet essentieel voor deze voorbereiding, zoals eerder opgemerkt, dat we verzekerd zijn van onze goede staat, maar gewoon dat we het intelligente verlangen hebben om te doen wat Christus van ons verlangt als we aan zijn tafel komen. Als we hem nederig komen zoeken, zal hij ons welkom heten en ons voeden met dat brood waarvan een mens eet, hij zal nooit sterven … waar wordt gezegd dat hij die onwaardig eet schuldig wordt bevonden met betrekking tot het lichaam van de Heer. Niet onderscheidend, i. e. omdat hij het lichaam van de Heer niet onderscheidt. Het woord διακρίνω, vertaald met onderscheiden, betekent scheiden en vervolgens laten verschillen, zoals 4: 7; en ook, oordeelt over, hetzij in de zin van het ene ding van het andere onderscheiden, hetzij in de zin van juist inschatten. Deze passage kan daarom betekenen, het niet discrimineren van het lichaam van de Heer, i. e. geen verschil maken tussen het brood in het avondmaal en gewoon voedsel; of het kan betekenen dat we het niet juist inschatten, het niet vereren als het aangewezen symbool van het lichaam van de Heer. In beide gevallen is de overtreding hetzelfde.De grond van de opgelopen veroordeling is het beschouwen en behandelen van de elementen in het avondmaal des Heren alsof er niets was om ze te onderscheiden van gewoon brood en wijn. Hier worden, net als voorheen, de onzorgvuldigen en profanezen gewaarschuwd. Er is daarom niets in deze passages dat de tafel van de Heer met somberheid zou moeten omringen. We zijn niet geroepen tot de berg bedekt met wolken en duisternis, van waaruit de tekenen van toorn voortkomen, maar tot de berg Sion, naar de plaats van barmhartigheid en genade, waar alles liefde is – de stervende liefde van hem die nooit het gekneusde riet breekt. (Hodge, C. (1857). Een uiteenzetting van de eerste brief aan de Korinthiërs (233). New York: Robert Carter & Brothers.)

Een alternatieve weergave die ik niet onderschrijf Hoewel ik de weergave niet heb toegevoegd dat dit voornamelijk zou kunnen verwijzen naar het lichaam van Christus als de kerk (omdat het een minderheidsstandpunt lijkt te zijn en ik ben er niet van overtuigd dat dit standpunt rechtstreeks uit de tekst wordt gehaald) hier is een voorbeeld van hoe het op die manier kan worden opgevat:

In deze context verwijst het specifiek naar de verdeeldheid en factie van sommigen in de kerk in Korinthe (vgl. II Cor. 13: 5) … ” Zijn lichaam ”lijkt niet te verwijzen naar het fysieke lichaam (1) van Jezus o r (2) de deelnemers, maar aan de Kerk als groep (cf. 10:17; 12: 12-13, 27). Verdeeldheid is het probleem. Een geest van superioriteit of klassenonderscheid vernietigt de gemeenschap. (Utley, RJ (2002). Deel 6: Pauls Letters to a Troubled Church: I and II Corinthians. Study Guide Commentary Series (135). Marshall, TX: Bible Lessons International.)

Ik ben het niet eens met deze uit de context-benadering, aangezien de context het avondmaal is, zoals door de meerderheid is begrepen. Natuurlijk heeft de meerderheid niet altijd gelijk, ik noem ze alleen als ik aan de kant van hen kies, omdat het een bepaald gewicht geeft dat een minderheid meer moeite moet doen om op te heffen bij het proberen te corrigeren.

Opmerkingen

• Bedankt, Mike, voor het geven van een uitgebreider antwoord hier. Overigens ben ik het laatste standpunt.
• @Soldarnal – Ik denk dat een verborgen deel van de exegetische beslissing is of men het bijbels vindt dat verdeeldheid mogelijk leidt tot doodstraf of het publiekelijk niet respecteren van een kerkelijk sacrament bestraffing door de dood. Deze aanname heeft een significante invloed op onze kijk op God ‘ s rechtvaardig oordeel bij het opstellen van verwachte minimumnormen in het Nieuwe Testament.

Het betekent Jezus “lichaam en bloed:

1 Korintiërs 11: 23-30 (DRB)

Want ik heb van de Heer ontvangen wat ik ook aan jou heb overgeleverd, dat de Heer Jezus , dezelfde nacht waarin hij werd verraden, nam brood. 24 En dankend, brak en zei: Neemt en eet: dit is mijn lichaam, die voor u zal worden overgeleverd: doe dit ter herdenking van mij. 25 Op dezelfde manier ook de kelk, nadat hij had gegeten, zeggende: Deze kelk is het nieuwe testament in mijn bloed: dit doet gij, zo dikwijls u zult drinken, voor de commemora van mij. 26 Want zo dikwijls u dit brood eet en de kelk drinkt, zult u de dood des Heren verkondigen, totdat Hij komt. 27 Daarom zal een ieder die dit brood eet of de kelk des Heren onwaardig drinkt, schuldig zijn aan het lichaam en aan het bloed des Heren. 28 Maar laat een mens zich bewijzen, en laat hem zo van dat brood eten en uit de kelk drinken. 29 Want wie onwaardig eet en drinkt, eet en drinkt oordeel aan zichzelf, het lichaam van de Heer niet onderscheiden. 30 Daarom zijn er veel zieken en zwakken onder u, en velen slapen.

Toen Jezus zei “Dit is mijn lichaam”, hield hij de Afikomen vast. Ik begrijp dat het is nadat de afikomen is opgehaald, aangezien hij, zoals het hoofd van het huis zei: “Neem, eet” en jij niet eet totdat het is begraven en opgehaald. Om te erkennen dat de afikomen lieten zien dat Jezus stierf voor onze zonden en werd opgewekt uit de dood is, naar mijn altijd absoluut nederige mening, om “het lichaam van de Heer te herkennen”.

Als ik mag, het is noch transsubstantiatie, noch symbolisch.

In onze christelijke ervaring is er iets dat” spirituele realiteit “wordt genoemd. De Heilige Geest is de Geest van werkelijkheid (Johannes 14:17; 15:26; 16:13; 1 Johannes 5: 6). En Hij zal ons naar de hele realiteit leiden.

Alles wat ons kan scheiden van de leiding van de Geest is geen realiteit. God is Geest, en degenen die Hem aanbidden, moeten Hem aanbidden in geest (Johannes 4:24). Buiten de sfeer van de Geest, die de sfeer van God is, is er geen werkelijkheid.

Alleen dat wat spiritueel is, is echt, en spirituele dingen kunnen alleen bestaan in het rijk van de Geest. Als iets gescheiden is van de Geest, is het dood. Als we in een spirituele realiteit moeten worden gebracht, kan dat alleen door onze ervaring van de Geest van de realiteit.

De woorden van de Heer laten geen ruimte voor transsubstantiatie of symboliek.

Over het brood zei Hij: “Dit is mijn lichaam”, en van de wijn zei Hij: “Dit is Mijn bloed. “Toen Hij het Zijn bloed noemde, noemde Hij het ook de vrucht van de wijnstok. Tegelijkertijd is het Zijn bloed en is het de vrucht van de wijnstok . Er heeft geen transsubstantiatie plaatsgevonden. Deze vrucht van de wijnstok is Zijn bloed. De ene is de andere.

Paulus citeerde de Heer: ” Deze beker is het nieuwe verbond opgericht in Mijn bloed “. Het is de beker met wijn, maar het is nog steeds het bloed . In 1 Kor. 10:17, “Aangezien er één brood is, zijn wij die velen zijn één lichaam”, zullen we zeker zeggen dat “wij” verwijst naar letterlijke mensen. Hoe kan dan het “ene brood” figuurlijk zijn? ? Letterlijke en figuurlijke taal kunnen niet in één zin worden gecombineerd.

Toch ervaren we als we de spirituele realiteit op het Op de tafel van de Heer zien we het gebroken lichaam van Christus en Zijn vergoten bloed. Maar tegelijkertijd is het het brood en de wijn.

(Ik begrijp het niet, of wel?)

Reacties

• Bedankt en welkom bij Bijbelse hermeneutiek. Het kan helpen verduidelijken als je hebt uitgelegd wat Paulus bedoelt met de Korinthiërs ” te onderscheiden. ” Betekent het in contact komen met de spirituele realiteit ?
• Erm … indirect. Waarom zeg ik dit? Hoewel het lichaam in 11:24 het fysieke lichaam van Jezus aanduidt, gebruikt Paulus in vers 29 de uitdrukking “het lichaam niet onderscheiden” om ook het mystieke lichaam aan te duiden. Het Lichaam van Christus heeft veel te maken met Zijn bestuur voor het uitvoeren van Zijn wil. Het lichaam onderscheiden is eerst beseffen dat Christus slechts één mystiek lichaam heeft. Het is dus buitengewoon ernstig om aan de tafel van de Heer te komen met een geest die verdeeldheid zaait en daardoor het lichaam niet te onderscheiden. Omdat veel van de gelovigen in Korinthe (1: 10-4: 21) het lichaam niet konden onderscheiden, werden sommigen zwak.
• Um … nee jij ‘ is niet echt logisch. Ik heb tenminste moeite om de draden hier te volgen of zelfs heel duidelijk over wat jouw interpretatie deze betekenis heeft. Misschien zou het handig zijn om dit te bewerken met meer van de feitelijke verzen waarvan je denkt dat ze gerelateerd zijn en om te laten zien hoe de 1e Cor-tekst gerelateerd is. Misschien maakt het verbinden van de punten voor ons het gemakkelijker om te begrijpen waar je terecht bent gekomen.

De Heer s avondmaal is een combinatie van het levitische priesterschap van Israël dat de offers voor God eet, en Israël zweert zich aan de voorwaarden van het verbond te houden (het is verbonden met de jaloerse inspectie in Numeri 5.) Vóór het Mozaïsche verbond waren alle offers heel. Brandoffers. De Noachische priesters aten niet met God. Om dit te doen was een grotere ceremoniële reinheid vereist.

Het onderscheid hier, het “onderscheidingsvermogen”, moet dus een terecht oordeel zijn tussen heilig voedsel en gewoon voedsel, tussen het huis van God en de huizen waarin we leven. Voor Israël , dit was het verschil tussen Pascha en Loofhutten. Met Pascha werd Israël afgezonderd voor zuivering. Bij Loofhutten / Loofhutten werd een gezuiverd Israël geroepen om de andere naties te “voeden”. Voor de christen is dit het verschil tussen de tafel van de Heer en het liefdesfeest. We onderzoeken onszelf, eten met God en zullen dan eten met de onbekeerden met het juiste hart, dienend vanuit Gods overvloed.

Reacties

• Mike voordat je tijd gaat besteden aan antwoorden, moet je eerst de problemen oplossen die we ‘ heb eerder opgevoed. Ik wil niet ‘ niet dat je tijd en energie verloren gaat, maar we hebben hier wel heel specifieke vereisten voor antwoorden waarbij je je werk moet laten zien. Veel van uw eerdere antwoorden staan op het punt te worden verwijderd. Als je steeds meer van hetzelfde posten, gaan ze dezelfde route volgen. Ik ‘ ben er zeker van dat ‘ niet is wat u wilt dat er met uw inhoud gebeurt, maar we staan erop dat de antwoorden hier worden weergegeven het interpretatieve proces dat ze hebben doorlopen om tot een conclusie te komen, niet alleen tot de conclusies.
• Zie de uitwisseling op dit antwoord van jou voor meer achtergrondinformatie, maar je hebt nogal wat andere antwoorden met hetzelfde probleem.Als er een deel hiervan is dat u niet ‘ begrijpt, aarzel dan niet om het in de chat ter sprake te brengen, zodat we het kunnen bespreken. De vereiste om werk te laten zien is redelijk vast, maar we kunnen je helpen eraan te werken als je ‘ daartoe bereid bent. Als u ‘ niet bereid bent om binnen deze richtlijnen te werken, zal al uw tijd die u besteedt aan het beantwoorden van de vragen verloren gaan. Bal ‘ s in uw baan. Wat wil je doen?
• Nou, ik dacht dat deze nogal vanzelfsprekend was en helaas heb ik ‘ geen tijd. Het ‘ is leuk en interessant geweest.