Wat is het verschil tussen aroma en geur ? Als ik naar de NOAD kijk, zou ik zeggen dat er weinig verschillen zijn.
- Aroma: een kenmerkende, typisch aangename geur
- Geur: een kenmerkende geur, vooral een die aangenaam is
Als Italiaan zou ik aroma gebruiken, aangezien dat ook een Italiaans woord is. Zijn er gevallen waarin ik liever praat over geur ?
In het Italiaans is het andere woord dat ik zou kunnen gebruiken profumo (waarschijnlijk te vertalen met “geur , “in dit geval), die ook voor koffie kan worden gebruikt, zoals in Che profumo di caffè! (” Wat een […] koffie! “). Ook in het Italiaans, als ik de betekenis van aroma (“aroma”) uitleg, zou ik het uitleggen in termen van profumo .
Antwoord
Er zijn momenten waarop ik de voorkeur zou geven aan de ene boven de andere, maar ik “heb problemen met het bedenken van een eenvoudige regel die dicteert welke ik zou kiezen. Ik zou beschrijven:
- Het aroma van brood, koffie en wijn, maar
- De geur van een stinkdier, een parfum, een bloem of een vrouw
Aroma lijkt het meer natuurlijke woord te zijn voor het beschrijven van mengsels van voedsel en specerijen, terwijl geur lijkt geschikter om de natuurlijke geur van een plant of dier te beschrijven.
Ook, niet al te veel anders dan atomen en moleculen , geuren lijken meer fundamenteel, terwijl aromas meer een mengsel of blend lijken. Dus ik zou het kunnen hebben over de geur van een bepaalde kaars, maar de aromas van de kaarsenwinkel.
Toch is de literatuur er in overvloed y van tegenvoorbeelden, zoals de geur van brood , of de geur van de bloem , of de geur van de wijn , dus het zou een vergissing zijn om een van deze gedachten als “regels” te interpreteren. De twee woorden zijn grotendeels synoniem, dus er is voldoende ruimte voor overlapping. Als iemand zou zeggen dat slechts een van de twee woorden in een bepaalde context kan worden gebruikt, “zou ik dat beschouwen als ruikend naar vis .
Reacties
- Ik denk dat " geur van een skunk " verschilt categorisch van uw andere voorbeelden. In alle gevallen zijn geuren onderscheidende geuren, maar in de zin van " de geur die een dier of persoon heeft, wat sommige dieren kunnen volgen ", aangenaam wordt niet geïmpliceerd. Ik denk dat het ' dit gevoel is waar aroma minder waarschijnlijk is: een dier heeft geurklieren, geen aromaklieren.
- In jouw voorbeelden van aromas ben je dat verwijzend naar iets dat is gemaakt van groenten of plantaardige stoffen. Kan het zijn dat wat het verschil maakt? Zelfs als het geen algemeen geldige regel is, kan het dan als algemene richtlijn worden gebruikt?
- @kiamlaluno Het ' s niet beperkt tot planten, maar je hebt gelijk. Zie sense one in Collins: " een kenmerkende, gewoonlijk aangename geur, vooral van kruiden, wijnen en planten "
- @snailplane: Je ' corrigeert natuurlijk. (Overigens heb ik dat voorbeeld met opzet opgenomen; ik hoopte dat punt duidelijk te maken, maar niet noodzakelijkerwijs uit te leggen. Bedankt voor uw hulp, uw opmerkingen hebben mijn antwoord aanzienlijk verbeterd.)
- Een geur kan onaangenaam zijn of neutraal (hoewel kenmerkend). Ik denk niet ' niet dat ik ' ooit " aroma " gebruikt om iets minder dan aangenaam te beschrijven, behalve misschien in een ironische context.
Antwoord
Ik denk dat het verschil ligt in het doel.
Bij aromas is de geur niet afhankelijk van wat er gebeurt:
– brood bakken, koffie zetten, zweten.
Geuren, aan de andere kant, heb de intentie:
– stinkdieren, om roofdieren af te schrikken
– kat / hond wee, om territorium te markeren
– parfum, om een seksuele partner aan te trekken
– bloemen, om bijen aan te trekken voor bestuiving
Antwoord
In Modern Engels worden deze beide woorden normaal gesproken gebruikt om naar aangename geuren te verwijzen; er zijn andere woorden voor onaangename woorden (stank, stank, stank, …)
Engels heeft veel woordparen die bijna precies hetzelfde betekenen, vanwege de vele lagen van massale leningen.In dit geval komt aroma uit het Grieks via het Latijn en oorspronkelijk verwezen naar aangenaam ruikende kruiden om voedsel mee op smaak te brengen; geur is ontleend aan het Franse sentir (wat ook aanleiding geeft tot het moderne Engelse werkwoord sense ) en verwees oorspronkelijk naar het volgen van een wilddier aan de hand van zijn geur.
Sommige van deze woordparen hebben een fijn onderscheid in hun fundamentele betekenis: bijvoorbeeld hout en bos kunnen beide een stuk land betekenen dat dicht begroeid is met bomen, maar een bos is doorgaans kleiner dan een bos. Anderen niet. Moedertaalsprekers kiezen tussen deze woorden op basis van hoe ze passen in het ritme van de grotere zin, of onderscheidingen in toon of connotatie die moeilijk te beschrijven zijn. U hoeft zich geen zorgen te maken of u het bij het verkeerde eind hebt terwijl u de taal nog aan het leren bent. Als u uw gehoor wilt verbeteren voor de fijne onderscheidingen, kunt u dit het beste doen door veel in de taal te lezen.