Co oznacza 1 Koryntian 2:15?

Wydaje się, że źle czytasz Pismo Święte w aby zrozumieć werset Pisma Świętego, musimy również przeczytać i zrozumieć inne wersety przed i po tym, który chcemy zrozumieć, a czasami nawet musimy przeczytać i zrozumieć rozdziały przed i po tym, który zawiera nasz werset. Czasami musimy nawet zrozumieć, o czym jest cała książka, dotyczy to tego wersetu.

Kościół w Koryncie został zapoczątkowany przez Pawła podczas jego pierwszej podróży. Było to bogate miasto i duże centrum handlowe. Sam Kościół przeżywał pewne zamieszanie ze względu na fakt, że istniało kilka różnych teologii nauczanych przez zróżnicowaną grupę ludzi.

List Pawła został wysłany, aby pomóc im rozeznać prawdziwy bieg naśladowanie Chrystusa. W 1 Koryntian 2: 1-16. Temat Pawła to Chrystus ukrzyżowany, nie w świecie, ale w niebie, mądrość pośród doskonałych.

Spójrzmy więc na kilka wersetów i zobaczmy, czy możemy określić, co mówi Paweł.

Całe Pismo jest cytowane z tłumaczenia King James, chyba że zaznaczono inaczej.

1 Koryntian 2: 9 do 16 Ale jak jest napisane, ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani nie weszło do serca człowieka, to, co przygotował Bóg dla tych, którzy go miłują. Ale Bóg objawił nam je przez swojego Ducha: Duch bowiem bada wszystko, tak, głębokie sprawy Boże . Bo który człowiek wie o człowieku, oprócz ducha ludzkiego, który jest w nim? mimo to nikt nie zna Bożych rzeczy, tylko Duch Boży. Teraz otrzymaliśmy nie ducha świata, ale ducha, który jest z Boga ; abyśmy mogli poznać rzeczy, które są nam dobrowolnie dane przez Boga. Ale cielesny człowiek O czym też mówimy, a nie słowami, które mądrość człowieka naucza, ale czego naucza Duch Święty; porównując rzeczy duchowe z duchowymi. nie przyjmuje rzeczy Ducha Bożego, gdyż są one dla niego głupstwem: i nie może ich poznać, ponieważ są duchowo rozeznani. Ale ten, który jest duchowy, ocenia wszystko, a on sam nie jest osądzany przez nikogo. Bo któż poznał zamysł Pana, aby mógł go pouczyć? Ale my mamy umysł Chrystusowy.

Przełóżmy to i przeanalizujmy, co Paweł im mówi.

1. ocal ducha człowieka, który jest w nim? Tak więc rzeczy Boże nie zna nikogo, tylko Duch Boży.

Tutaj Paweł mówi: zwykły człowiek w swoim materialnym stanie nigdy nie może poznać rzeczy duchowych.

1. Bóg objawił nam je przez swojego Ducha: gdyż Duch przenika wszystko, tak, głębię rzeczy Boże .

Paweł mówi tutaj, że Duch Święty rozmawia z naszym duchem, a nawet uświadamia nam głębokie sprawy Boże.

1. Który człowiek wie, co jest ludzkie, oprócz ducha człowieczego, który jest w nim? mimo to nikt nie zna Bożych rzeczy, tylko Duch Boży.

Dalej mówi, że człowiek nawet nie zna siebie, ale jego Duch wie, i żaden człowiek nie zna Bożych dróg, tylko Duch Święty zna.

1. Teraz otrzymaliśmy nie ducha świata, ale ducha, który jest od Boga; że my otrzymaliśmy może znać rzeczy, które są nam dobrowolnie dane od Boga.

Teraz Paweł nie mówi już ogólnie, mówi o sobie.

1. O których też mówimy, nie słowami, których uczy mądrość człowieka, ale których naucza Duch Święty; porównując sprawy duchowe z duchowymi.

Tutaj Paweł mówi w rzeczywistości, słuchajcie mnie, a nie tych, którzy nie uczą tego samego, czego ja uczę, ponieważ to, co wam mówię tego nauczył mnie Duch Święty.

1. Ale ten, kto jest duchowy, ocenia wszystko, a on sam nie jest osądzany przez nikogo.

Więc teraz otrzymujemy do wersetu, o który pytałeś, a Paweł nie mówi już o sobie ani o żadnym innym człowieku. Mówi o Bogu! w rzeczywistości jest to trzecia część Trójcy, którą jest Duch Święty.

1. Bo któż poznał zamysł Pana, aby go pouczał? Ale my mamy umysł Chrystusa.

Wreszcie to, o czym mówi Paweł, to czy jakikolwiek człowiek zrozumiał zamysł Boga, aby był w stanie sądzić Ducha Świętego. I kończy mówiąc, że przyszedł zobaczyć rzeczy tak, jak robi to Chrystus.

Cóż, zacznijmy od wersetu w pytaniu

Ci, którzy są duchowi, mogą wszystko ocenić, ale sami nie mogą być oceniani przez innych.

1koryntian 2:15

w zasadzie ponieważ nie pytasz jakąkolwiek konkretną denominację, podam tylko ogólną odpowiedź, na którą, jak sądzę, wszystkie denominacje mogą się zgodzić.

Ten werset odnosi się do Dzieci Bożych, które mając Ruach haKodesh (Ducha Świętego) mogli rozeznać, osądzić, oceniać lub rozumieć rzeczy lepiej niż ludzie cielesni (nie duchowi). Duch Święty jest również określany jako duch mądrości, wiedzy i zrozumienia, więc czyni człowieka błogosławionym w rozeznawaniu (osądzaniu) sytuacji.

Jeśli chodzi o drugą część tego wersetu, „ale nie mogą być osądzeni przez inni „odnoszą się do faktu, że nie możemy być sądzeni, ponieważ jesteśmy usprawiedliwieni przez Chrystusa (jesteśmy zbawieni, odkupieni, odpuszczone są nasze grzechy), a człowiek nie może nas sądzić. Ponieważ dziecko Boże ma ducha świętego, nie może być osądzane przez zwykłych cielesnych ludzi, którzy nie potrafią rozróżnić spraw duchowych ani naszych duchowych czynów, a ta cielesna mentalność zaciera ogólny osąd rzeczy, tak jak Dziecko Boże ma odpowiedzi z wysoka ( Niebo) przez Ducha Świętego.

Czy ten werset mówi że ludzie duchowi stoją ponad osądem tych, którzy nie są duchowi?

Mówi się, że w królestwie sądu ci, którzy nie mają ducha Boga nie są w stanie osądzać rzeczy duchowych. Nie chodzi o to, by być „ponad”. To bardziej przypomina stwierdzenie, że ci, którzy nie są niewidomi, widzą wszystko, ale sami nie mogą być widziani przez niewidomych.

Jest to również opisane w 1 Liście do Koryntian;

1 Koryntian 2:14 Ale człowiek cielesny nie przyjmuje tego, co jest z Ducha Bożego, bo są dla niego głupstwem, i nie może ich poznać, bo są duchowo rozeznani.