Co oznacza ta notatka – B # – oznacza?

W tonacji, w której w sig jest już kilka krzyżyków (lub bemoli), tak jak tutaj, za każdym razem, gdy grana jest jedna z tych nut, musi być ostra (lub płaska) . W klawiszu E lub C # m, tutaj klucz, każda inna nuta jest naturalna – E, A i B. Więc jeśli trzeba zagrać nutę brzmiącą jak C, nie można jej po prostu zapisać jako C, ponieważ gracz automatycznie wyostrzyłby ją, aby zagrać w C #.

Są więc dwa sposoby zapisania tej właściwej nuty: C naturalna lub B. Będzie to zależeć od technicznej natury rzeczy, na przykład jaka byłaby ta nuta zanim musiał się zmienić. Jeśli, na przykład, harmonia pod spodem wytworzyła akord rozszerzony, w którym E, G #, B stało się E, G # B #, tak to byłoby napisane. Gdyby na innym takcie, akordy pod spodem poszły z A maj. do Amin., to zmieniona nuta nie będzie już C #, ale C natural. Zatem poprawnie przeliteruj akord, nawet jeśli jest to tylko jedna nuta z tego akordu.

Włącz pozornie wydaje się niepotrzebne, ale z technicznego punktu widzenia jest poprawne. Wielu graczy prawdopodobnie byłoby tak samo szczęśliwych czytając C naturalną, ale następnym błędem MOŻE być to, że każdy kolejny C # w pasku musiałby mieć wpisany przypadek, co jest dodatkowym materiałem do przeczytania.

Komentarze

• również, FWIW, w niektórych strojach / temperamentach / na niektórych instrumentach, C faktycznie różni się nieco od B # itd., Patrz en.wikipedia.org/wiki/Sharp_%28music%29 & en.wikipedia.org/ wiki / Flat_% 28music% 29
• ” następna usterka MOŻE być „: w rzeczywistości następną usterką jest prawdopodobnie to, że Bis jest tonem wiodącym akordu dominującego, po którym prawie zawsze następuje akord toniczny, którego pryma jest o pół kroku wyżej niż ton wiodący. Następnym najbardziej prawdopodobnym akordem jest podporządkowany, trzeci lub znajdujący się o pół kroku wyżej niż ton wiodący. W rzeczywistości jest bardzo mało prawdopodobne, aby Cis nie następował tuż za Bis.

Nuta jest tym samym tonem co C.

Zapisuje się ją jako B # zamiast „C natural”, aby wskazać „rolę” nuty zgodnie z zasadami harmonii klasycznej (muzycznej).

Domyślam się, że ta część utworu muzycznego jest napisana w języku Cis-moll, a grane arrpegio to dominujący akord (G # B # D # F #). Ponieważ w tonacjach molowych akord dominujący zawsze ma VII ton (B jest VII tonem w Cis-moll) podniesiony o półton (więc brzmi to jak dominujący akord), otrzymujesz B # zamiast naturalnego C. trochę wielka sprawa w muzyce klasycznej i muzyce w erze muzyki romantycznej (Franz Liszt, Franz Schubert itp. … nie jestem pewien, czy Liszt jest), ponieważ to samo akord może być różnie odbierany (gdy jest grany w sekwencji akordów) w zależności od tonacji sekwencji / partii, w której jest grany.

O ile nie mówisz o muzyce atonalnej , zwykle nie możesz po prostu losowo ustawiać sharps / flats / naturalals. Stąd naturalny B # zamiast C.

To jest istota tego.

Komentarze

• nuta jest tym samym kluczem co C. Nuty i klawisze to różne rzeczy. To jest coś wielkiego w muzyce klasycznej i muzyce w epoce muzyki romantycznej. Nic tutaj nie jest specyficzne dla muzyki romantycznej .
• @BenCrowell ” Notatki i klucze to różne rzeczy. ” To ' szukanie czarów. Nie ' nie mówimy tutaj o matematyce ani programowaniu. ” Nic tutaj nie jest specyficzne dla romantycznego ” Przegapiłeś ” klasyczny „. B # zamiast C wskazuje, że jest to dominujący akord w tonacji molowej zgodnie z do zasad tradycyjnej harmonii.
• @BenCrowell – ty ' znajdziesz go ' to ten sam klawisz fortepianu, ten biały na lewo od dwóch czarnych …
• W angielskiej odpowiedzi Cis-moll powinno brzmieć cis-moll .

Tak, B # to po prostu C, ale jest napisane w ten sposób, ponieważ ta notatka jest funkcją jak „B” zamiast „C”. Jeśli spojrzysz na notatki, masz G #, B # i F #. Wygląda podobnie? Jest to 7. dominująca pozycja G # (piąta jest pominięta, ale nie jest to niespotykane).

Bardziej szczegółowe pytanie dotyczące tego pomysłu można znaleźć w tym pytaniu dlaczego notatki mają alternatywne nazwy .

Komentarze

• Nie, nie do końca, ponieważ, jak wskazuje kilku komentatorów, ten B # jest nie tylko C.
• @RosieF B # mapuje na C na fortepianie. Na innych instrumentach, które ' nie zawsze są prawdziwe, ale znowu mówimy tylko o fortepianie. Ta odpowiedź stwierdza, że ' jest napisane w ten sposób ze względów funkcjonalnych, co też jest w kilku innych odpowiedziach.
• @Dom jest tam na jakimkolwiek instrumencie, na którym istnieją różne sposoby grania Bis i C? Z mojego doświadczenia wynika, że naprzemienne palcowanie jest zwykle omawiane pod kątem tego, który z nich jest wyższy lub niższy, a nie który należy do jakiej enharmonicznej pisowni nuty. być niższe lub wyższe niż C, zależy od systemu strojenia i kontekstu.
• @p Hoog bezprogowe instrumenty strunowe mogą grać w różnych temperamentach, co prowadzi do tego.

^{Dodaj zrzeczenie odpowiedzialności Niektórzy najwyraźniej nie mogli zrozumieć, do czego zmierzam ta odpowiedź, lub nie rozumieją humoru lub cokolwiek i dlatego oznaczyłem odpowiedź. Zapewniam, że wszelkie znalezione tu błędy ortograficzne są z natury całkowicie enharmoniczne , a zatem nie mają znaczenia. A może? Jeśli myślisz, że masz rację.}

To jest węzeł a C. Prawda – jeśli ewe whir poprosi dwie osoby zagraj tę nutę na fortepianie (lub w istocie większości innych zachodnich instrumentów), użyjesz tego samego klawisza / palcowania co drewno owcze cztery ♮ C, ale nadal zawiążesz tę samą nutę: koncepcyjnie . Pomyśl o tym jak o słowach, które zdarzają się dwie pszczoły wymawiane w ten sam sposób , ale mają zupełnie inne rzeczy, są napisane inaczej, a nawet gdy mówione można rozróżnić, kupić kontekst.

( I są to a nie naprawdę mówi się dokładnie w ten sam sposób; wymowa zawsze trochę się różni. To także prawda o czterech muzyce; dobrzy śpiewacy lub gracze np. instrumentów smyczkowych używają nie dokładnie tego 12edo rozbija drewno fortepianowe, ale dopasowuj ich intonację, aby najlepiej pasowały do kontekstu. Zwykle wynikiem jest coś pomiędzy 5-ograniczeniowym tylko intonacją a strojeniem pitagorejskim.)

Jak to działa, omówiono w innych pytaniach na ten temat wzrok i gdzie indziej. W tym konkretnym przypadku B♯ występuje całkiem naturalnie jako nuta wiodąca dominującego G♯ ₇ , prowadząca do dwóch toników c♯ mineralnych. OTOH, drewno C wydaje się dziwne i wyrwane z kontekstu, ponieważ w rzeczywistości wpływa na sam tonik przypadkowo. Tak więc nawet czterech doświadczonych pianistów, choć zwracając uwagę fizycznie na wykonanie tego samego ruchu, C wood bee zła instrukcja w tym momencie, jak pszczoła, która myli cztery osoby czytające wiadomości, jeśli miał dwóch przeczytało tekst tej odpowiedzi.

Komentarze

• Czy mógłbyś złagodzić błędy w pisowni? Widzę, co próbujesz ' zrobić, na podstawie głosowania, tak samo jak kilka innych osób, ale otrzymaliśmy też kilka skarg. Nie jestem pewien, czy składający skargę myśleli, że trollujesz, czy po prostu ' nie zrozumiał zamiaru lub co, ale jest trochę trudny do odczytania. Myślę, że już po kilku przypadkach.
• Twoje ulepszające pisownie są zachwycająco dezorientujące.

Gdyby został napisany jako C, faktycznie byłby to C # … ponieważ masz cztery ostre znaki po lewej stronie (te ####) i zasadniczo oznaczają, że:

• F = F #
• G = G #
• C = C #
• D = D #

Który jest E-dur. Zamiast tego piszą to jako B #, ponieważ chcą, abyś zagrał w rzeczywistym C.

Można to również zapisać jako C ze znakiem naturalnym ♮ … znak naturalny „zniwelowałby” ostry # na C.

Chciałbym tylko wyjaśnić kilka rzeczy, o których myślę, że nie zostały w pełni wyartykułowane.

Po pierwsze, należy rozumieć rozróżnienie między pojęciami „nuta” i „wysokość”. Nuta jest symbolem w partyturze. Reprezentuje ton, który należy zabrzmieć. Równoważność enharmoniczna to idea że ta sama wysokość może być reprezentowana przez różne nazwy nut. Na przykład nuty D # i Eb reprezentują ten sam czarny klawisz na fortepianie. Widzimy tutaj, że wysokość, którą jesteśmy przyzwyczajeni nazywać nutą C, jest nazywana przez zamiast tego uwaga B #.Są to ekwiwalenty enharmoniczne.

Jeśli chodzi o drugą część pytania, „dlaczego?”: Istnieje powód, dla którego nuty w skali są zapisywane w taki sposób, w jaki są: każda nuta w durie lub moll skala ma określoną funkcję i określony związek z innymi nutami na skali. Pisownia wyraża te relacje i funkcje. Funkcją stopnia siódmego skali jest zwykle wytwarzanie wysokiego stopnia napięcia harmonicznego, które trzeba pilnie rozwiązać.

Towarzyszą temu zasady, że nuty wprowadzające napięcie są zazwyczaj rozwiązywane w określony sposób. Siódmy stopień skali jest często nazywany „tonem wiodącym”, ponieważ w większości przypadków rozchodzi się do ósmego (tonicznego) stopnia skali. Byłoby zupełnie nie na miejscu, gdyby napisać tę nutę jako C natural; konsekwencje tej pisowni są całkowicie sprzeczne z funkcją harmoniczną.

Komentarze

• ” uwaga jest symbolem w partyturze „: niekoniecznie. Słowo może również oznaczać ton grany lub śpiewany w określonym tonie lub przez określony czas, lub oba. Niektórzy wolą zdefiniować ” uwaga ” i ” wysokość ” dokładniej jako terminy sztuki na potrzeby dyskusji teoretycznej, ale nie jest błędem używanie tych słów z ich zdrowymi zmysłami.

To nie ma nic wspólnego z wyimaginowanymi problemami w pisaniu naturalnego C! Chodzi o poprawną pisownię wielkiej tercji powyżej G # i sprawienie, by interwał WYGLĄDAŁ jak trzeci , a nie czwarty.

Wygląda na to, że C #-moll otrzymuje ton wiodący (B) podniesiony o pół tonu. Masz rację sądząc, że B # i C są grane w tym samym miejscu, ale dla celów teorii muzyki nie są to te same nuty. Są to tak zwane ekwiwalenty enharmoniczne, czyli dwie nuty o różnych nazwach granych w tym samym miejscu.

Główne nuty skala tonalna składa się z 7 wysokości, z których każda jest konsekwentnie oznaczona własną literą. Tak więc utwór C-dur generalnie używałby tonów C-D-E-F-G-A-B-C. Kawałek w C # major użyłby C # -D # -E # -F # -G # -A # -B # -C #. Oznaczanie ich jako C # -D # -FF # -G # -A # -CC # byłoby niepoprawne, ponieważ byłyby dwa „smaki” F i C, ale nie byłoby „smaku” E lub B. Utwór w Twoim przykładem wydaje się być „Moonlight Sonata” w języku C # moll. Tonacja poniżej C # jest więc zapisana jako B #.

Ten utwór jest w tonacji E-dur lub C # moll. Linia melodyczna biegnie G # – B # – F #, wypowiadając G # 7, dominujący akord III (mediant) skali, drugorzędną dominantę do submedianty (w tym przypadku VIm lub C # m). Ta harmonia byłaby normalnie g-moll mającą B zamiast B #, ale ze względu na swoją drugorzędną dominującą naturę będzie miała trzecią wyostrzoną.

Komentarze

• Rzeczywiście, sposobem na wyostrzenie nuty jest podniesienie jej przez wzmocnioną unisono. W ten sposób litera część nazwy pozostaje niezmieniona; ta część to nadal B. Więc wynikiem wyostrzenia B jest B #. Zapisanie C zamiast B # oznaczałoby umieszczenie go na złym stopniu skali.
• wygląda jak sonata Beethovena op. 27 nr 2 ' quasi una fantasia '

* Jestem zdezorientowany, bo jak powinienem zagrać drugą nutę poniżej, B #. Czy to znaczy, że to „sa C? Czy to możliwe? W takim przypadku ** dlaczego jest napisane w ten sposób, a nie tylko C? **

*

Krótko mówiąc, B jest podniesione o (1/2) krok do B # jako korekta do Harmonia piosenki. Aby to zrozumieć, zharmonizujmy skalę C # moll za pomocą triad.

Jak wskazuje sygnatura kluczowa, tonacja C # moll ma cztery krzyżyki: (F #, C #, G # i D #).

Oto pierwsze siedem tonów w skali C # Natural Minor:

C # – D # – E – F # – G # – A – B

i Harmonia:

i. C # Minor: C # – E – G #
ii. D # Zredukowany: D # – F # – A
III. E Major: E – G # – B
iv. F # Minor: F # – A – C #
v. G # Minor: G # – B – D #
VI. A Major: A – C # – E
VII. B Major: B – D # – F #

Zauważ, że akord na piątym (dominującym) stopniu skali to Minor (G # Minor).

= = =
W teorii muzyki ton siódmej skali (B naturalny) diatonicznej (naturalnej) skali molowej jest podniesione o pół tonu, aby uzyskać akord durowy na dominującym (piątym) stopniu skali. Oto skala teraz:

C # – D # – E – F # – G # – A – B #

Dominant Chord jest teraz Major:
(V.) G # Major: G # – B # – D # lub (5 – # 7-2)

To (B #) daje nam również ton wiodący w oktawie i skali harmonicznej moll. Przez ton wiodący mam na myśli, że wejście do oktawy jest teraz o 1/2 kroku (B # – > C #) z (poprzednio) cały krok (B natural – > C #). Ponadto:

• Mamy teraz trzecią parę (1/2) stopni skali

D # – > E (2 – > 3)
(5 – > 6) G # – > A
B # – > C # (7 – > 1)

Z punktu widzenia kompozycji, Autentyczna kadencja (V / V7 – > I) jako rozdzielczość, w wersji Minor, może brzmią bardzo dramatycznie, gdy tony akordów są rozwiązywane.

Ponadto posiadanie (B #) jako siódmego stopnia skali powoduje te zmiany w zharmonizowanej skali C # moll:

V. G # Major: G # – B # – D #
vii. B # Zmniejszone: B # -D # – F #

~

Aby jeszcze bardziej zmylić rzeczy, nuty mogą być tylko enharmoniczne (ta sama wysokość) w jednakowym temperamencie. W przypadku innych temperamentów mogą mieć nieco inne tony.

Komentarze

• To jest nieprawidłowe. W każdym 12-tonowym temperamencie oraz w wielu temperamentach z większą liczbą tonów mogą mieć tylko tę samą wysokość. Mogą się różnić tylko w nieutrudnionym kontekście (instrumenty lub głosy, które mogą zmieniać strojenie podczas gry) lub w temperamencie, który ma oddzielne B♯ i C (na przykład klawiatura z dodatkowym klawiszem dla B♯).