Co to znaczy napisać piosenkę w określonej tonacji?

Aby zrozumieć odpowiedź na to pytanie, potrzebujesz i zrozumienia następujących pojęć:

• Centrum klawiszy
• Tonalność
• Akord progresje w harmonii funkcjonalnej
• Kadencja

Utwór jest uważany za będący w tonacji C-dur jeśli ton C jest jego kluczowym środkiem, jeśli nuty w utworze należą głównie do gamy C-dur (w przeciwieństwie do skali C-moll lub jednego z pozostałych trybów skali oparta na C), a triada akordów C-dur pełni funkcję akordu tonicznego w całej sekwencji akordów w utworze.

Od wszystkiego są wyjątki. Utwór byłby ogólnie uważany za utrzymany w tonacji C-dur, gdyby zaczynał się w tonacji C-dur, nawet jeśli kończył się inną tonacją. Niektóre utwory pozostają w tej samej tonacji przez cały czas, a inne zmieniają tonację. Lub może zaczynać się od C-dur, ale zawierać akordy zapożyczone z innych tonacji, używać nut melodycznych poza nutami w skali C-dur lub może pozostawić tonację C-dur całkowicie w jednym punkcie, aby powrócić do C-dur przed nią kończy się.

Komentarze

• Jaka jest więc zaleta stwierdzenia, że piosenka jest nawet w określonym tonacji ?
• bobobobo, nie ' nie wiem o ” przewadze „, ale celem wybrania klawisza dla utworu muzycznego jest to, abyś mógł powiedzieć zespołowi, w jaki sposób chcesz, aby tonował utwór.
• @bobobobo Zobacz ostatni akapit mojej odpowiedzi poniżej, aby uzyskać jedną z takich zalet.
• Nie ' właściwie nie opisujesz, czym jest ” centrum kluczy ” is …
• @bobobobo: aswer by slim zawiera listę 5 dobrych powodów, dla których warto wybrać konkretny klucz dla piosenka.

Obie istniejące odpowiedzi są dobre. Chcę dodać, że w zależności od Twojej definicji „piosenki” może nawet nie mieć zdefiniowanej tonacji.

Jeśli śpiewasz Yankee Doodle i zaczynasz na „C” , „śpiewasz to w C-dur.

Jeśli śpiewasz Yankee Doodle i zaczynasz od„ F ”, to„ śpiewasz to w F-dur.

piosenka nie ma klawisza; twoje wykonanie go ma.

(Uwaga: nie wszystkie melodie zaczynają się od prymy klawisza, w którym się znajdują. Jeśli grasz melodię z Poranek z utworu Peer Gynt Griega i zaczynasz od „G”, grasz go w C-dur. Jeśli zagrasz tę melodię i zaczniesz od „ C „grasz to w F-dur.)

Kiedy wykonujesz piosenkę, koniecznie wybierasz klawisz, w momencie, gdy zagrasz pierwszą nutę.

Kiedy zapisujesz piosenka, w większości notacji musisz koniecznie wybrać tonację, ponieważ notacja wymaga zapisania absolutnych nut. Wyjątki od tej reguły obejmują numery w Nashville i Względne Sol-Fa

Powody wyboru określonego klucza to:

• zakres wykonawcy lub instrumentów
• wierność określonemu wykonaniu / nagraniu
• łatwość gry ( np. D-dur lub G-dur dla początkujących gitarzystów)
• wydobycie określonych barw na jakimś instrumencie
• wydobycie określonych subtelnych rytmicznych modulacji na jakimś instrumencie

Często trzeba iść na kompromisy. Na przykład śpiewasz i akompaniujesz sobie na gitarze. Myślisz, że twój akord C-dur na gitarze brzmi szczególnie przyjemnie. Ale to oznacza, że musisz zagrać Bb-dur w dalszej części utworu i zawsze je psujesz, więc zamiast tego grasz w D – ale w D odczuwasz zmęczenie głosu, aby dotrzeć do niższych dźwięków, więc próbujesz grać w E. zamiast. Im więcej głosów i instrumentów jest zaangażowanych, tym bardziej się to komplikuje.

Komentarze

• I ' dodam do powodów: poszczególne notatki / klucze mają swój własny styl oddzielone od barwy instrumentu. Przynajmniej dla mnie niektóre utwory brzmią lepiej w określonych klawiszach, niezależnie od używanego instrumentu. Szczególnie podoba mi się E (moll i major) i ' nie wiem dlaczego;)

Mówiąc najprościej, piosenka w tonacji C-dur będzie zawierała głównie nuty w skali C-dur.

• Może zawierać ostre i płaskie elementy.

• Może zmień klawisze pomiędzy.

• mogą występować inne anomalie.

Muzyka to słuch art. Kiedy piszemy muzykę, opieramy ją na zbiorze reguł / tradycji / formatów. Na przykład, ta sama nuta, którą gramy na fortepianie, na papierze może być nazwana G♯ lub A ♭: jest oparta na konwencji.

Posiadanie tych konwencji ułatwia muzykom wybieranie utwór i zagrają go. Kiedy zobaczą „C-dur”, zrozumieją, gdzie będzie miała miejsce większość akcji i jak powinna brzmieć muzyka. Opierając się na zapisie, nie tylko będą w stanie zagrać dowolną sharps i flats, ale także będą miały solidne odniesienie i nie będą miały zamieszania co do tego, co się dzieje, aby odtworzyć muzykę.

Ta odpowiedź jest inna niż moja druga, ponieważ próbuje udzielić bardziej podstawowej odpowiedzi, aby spełnić prośbę o nagrodę.

Co dokładnie to znaczy, jeśli na przykład piosenka jest napisana w C-dur? Czy oznacza to, że nuty utworu nie mogą zawierać ostrych ani płaskich dźwięków?

W najbardziej podstawowym sensie tak, właśnie to oznacza. Melodia i akordy będą zbudowane tylko z nut w skali C-dur – a to są białe nuty fortepianu; bez ostrych ani bemolów.

Czy to znaczy, że piosenka może mieć tylko akordy z ABCDEFG, ale używać głównych akordów tych skal, które mogą oznaczać krzywe i bemole?

Nie. Akordy będą również zawierały tylko nuty C-dur.

Zatem dostępne akordy durowe i molowe to: C, Dm, Em, F, G, Am, Bm. Są to akordy, które otrzymujesz, zaczynając od nuty oznaczonej w nazwie akordu (C, D, …), i stamtąd grasz trzecią i piątą nutę w skali C-dur .

Teraz, jeśli zobaczysz utwór, który nie ma ostrych ani bemolów, to nie wystarczy, aby ci powiedzieć, czy jest to C-dur, czy a-moll – ponieważ oba są grane bez ostrych lub mieszkania. Aby zdecydować, co to jest, musisz ustalić, jakie jest tonalne „centrum” melodii. Jest to kwestia wyczucia, więc nie jest możliwe podanie ścisłej definicji. Ale często (ale nie zawsze) jest to pierwsza nuta melodii; jeszcze częściej (ale nie zawsze) końcowa nuta melodii; i jest to nuta, która często kończy frazy w melodii.

Tak więc, jeśli melodia nie ma ostrych ani płaskich dźwięków i wydaje się, że ma „dom” na C, to jest w C-dur. Jeśli wydaje się, że ma „dom” w punkcie A, to jest to A-moll.

Jeśli jego „dom” wydaje się być nutą inną niż A lub C, to melodia jest bardziej niejasna ( w muzyce zachodniej); sugeruję unikanie tego tematu, dopóki nie zaznajomisz się z podstawami.

Powodem, dla którego niektóre inne odpowiedzi były mniej jasne, jest to, że przy bardziej zaawansowanych utworach rzeczy stają się bardziej Jeśli przemycisz (na przykład) jedną Bb do utworu, który „jest inaczej w C-dur”, prawdopodobnie nadal będzie to C-dur. Dlatego musimy używać słów takich jak „głównie”.

Komentarze

• Ciekawa odpowiedź. Czy to oznacza, że w rzeczywistości można używać dowolnych akordów, które składają się wyłącznie z nut C-dur? na przykład mógłbym zagrać A7sus4 (A, E, G, D, E) zamiast a-moll, a to nadal byłoby w tonacji C-dur?
• Tak, dowolna kombinacja nut CDEFGAB jest w tonacji C. Możesz trzymać je wszystkie razem, jeśli chcesz (nie ' oznacza to ' dźwięk good).
• Nawiasem mówiąc – A7sus4, ponieważ nie zawiera ani C, ani C #, nie ma żadnego wskazania, czy ' jest głównym czy podrzędnym. W utworze C-dur A7sus4 będzie się czuł tak, jakby miał ” brakujące ” C. W utworze A-dur, będzie czuć, że ma ” brakujące ” C #.
• Dodatkowa uwaga na temat smukłego ' na temat A7sus4: Dzieje się tak, ponieważ tercja została zastąpiona czwartą (która jest definicją akordów sus4), a ponieważ różnica między dur i moll jest zdefiniowana w trzecim, rozróżnienie jest usunięty. Jest często używany w celu dodania napięcia do progresji akordów, co jest rozwiązywane przez lądowanie na wersji akordu innej niż sus4.
• Dziękuję za wyjaśnienie tego slim i @awe.' Będę musiał wypróbować to jakiś czas w C. Ponadto to wyjaśnia, dlaczego A7sus4 brzmi tak cholernie dobrze w e-moll.

Po pierwsze, naprawdę musisz dobrze zrozumieć, czym są skale durowe i mollowe. Kiedy już to wiesz, łatwiej zrozumiesz akordy. Następnie powinieneś przestudiować podstawowe progresje akordów dla każdego klawisza, które są oparte na skalach. Nie musisz koniecznie ograniczać się do krzyżyków i bemoli w danej tonacji tylko dlatego, że piszesz w tej tonacji, ale generalnie będziesz się ich trzymać, co oznacza, że piszesz muzykę w tej tonacji. Pisanie w C-dur nie oznacza, że nie ma ostrych i bemolów, ale za pomocą przypadkowości można mieć w muzyce krzyżyki i bemory. Wygląda na to, że naprawdę skorzystałabyś na zaproszeniu prywatnego nauczyciela na zajęcia teoretyczne. Powodzenia w twoich przedsięwzięciach.

Istnieje różnica między „w C” a „w tonacji C-dur „.

Utwór jazzowy w C może być niejednoznaczny między kilkoma trybami (jak, powiedzmy, równoległy dur i moll lub równoległy miksolidyjski, dorian i naturalny moll lub wszystkie z nich), a wspólnym mianownikiem jest pryma C. Ta nuta prymy określa „tonację” muzyki.

Podobnie, blues w C niekoniecznie oznacza dur lub moll. Melodia mogłaby równolegle wykorzystywać pentatonikę molową i durową, a także tryton.

„Tonacja C-dur” jest nieco bardziej restrykcyjna niż tylko tonacja. Sugeruje to, że muzyka jest prawdopodobnie zorganizowana wokół tradycyjnych koncepcji harmonii zakorzenionych w europejskiej tradycji klasycznej. (Nawiasem mówiąc, pusta tonacja nie implikuje tonacji C-dur; może to oczywiście być a-moll. Jeśli występuje harmoniczna lub melodyczna moll, F # i G # pojawiają się jako incydenty.)

Tonacja lub tonacja mogą odnosić się tylko do początkowych taktów muzyki. Muzyka, która moduluje do innego środka tonalnego, jest nadal zwykle identyfikowana przez tonację początkową. Często kompozytorzy przywracają muzyce oryginalną tonację, ale nie zawsze.

Na przykład w muzyce barokowej wspólna dwuczłonowa forma często przechodzi od I do V w pierwszej części, a druga część powraca z V do I. Całość jest identyfikowana jako po prostu I-dur lub moll. Przejścia do innych kluczy nie są uwzględniane w podstawowej identyfikacji. Tak więc taka a taka „sonata kompozytora w takiej a takiej tonacji mollowej” może z łatwością przejść przez wszystkie dwanaście tonacji durowych i molowych. Wielogłosowe dzieło można zidentyfikować jako całość, ale mają całe ruchy, które nie są w C-dur. Przykładem tego jest „Concerto per Flautino” Vivaldiego C-dur (RV 443). Część początkowa i końcowa są durowe (przynajmniej na początku i na końcu). Wolna część środkowa w a-moll.

Ponadto utwór określony jako C-dur mógłby pozostać w C, ale wprowadzać niewielkie „nawiasowe” modulacje, takie jak zastosowanie dominantów stosowanych (zwanych „drugorzędnymi”). Jest to urządzenie harmoniczne, za pomocą którego kompozytor udaje, że docelowa nuta lub akord, który znajduje się w tonacji, jest w rzeczywistości toniką swojego własnego klucza. Kompozytor następnie zapisuje kadencję, która jest rozstrzygana w tej nucie. Kadencja może być po prostu VI (gdzie I nie jest kluczem otaczającym, ale nuta docelowa) lub coś nieco bardziej rozbudowanego, jak II-VI.

Na przykład zdecydowanie możesz zastosować akord A7 w muzyce C-dur. Może to stworzyć napięcie, które przekształci się w Dm. Progresja akordów C A7 Dm G7 może służyć jako podstawa utworu C-dur.

A7 to po prostu odrobina „koloru”, która wykracza poza skalę, b ale nie jest to pełna modulacja. Zidentyfikowanie Twojej muzyki jako tonacji C-dur nie wyklucza użycia niektórych ostrych i płaskich dźwięków, które nie są kluczowymi zmianami.

Myślę, że jest to trochę dziwniejsze niż pojęcie „jakich akordów możesz użyć” i nadal być w określonej tonacji, chociaż oczywiście jest to wskaźnik.

Np. Brown Sugar przez Rolling Stones zaczyna się w G. Następnie główny riff zaczyna się na Cmaj .. następny akord to Ebmaj, który w ogóle nie pasuje do CMaj, a zaśpiewane nuty są generalnie zgodne z cminorem, ale powiedziałbym, że cała piosenka jest C-dur, ponieważ jeśli spróbujesz zagrać akord Cmin zamiast C-dur, to po prostu nie działa.

Myślę, że bardziej chodzi o to, gdzie piosenka „czuje”, jakby chciała wrócić do domu (Kadencja?), A zrobienie czegoś, co musisz wypracować lub na co czekać, buduje napięcie, które jest umiejętnością dobrego pisania piosenek. Brown Sugar wydaje się „chcieć” rozwiązać kwestię C-dur po kontekście zwrotki / refrenu .

Niektóre piosenki mają rozszerzenie tonacja niejednoznaczna, np. My Woman from Tokyo (Deep Purple) – zwrotki w Emaj, refreny w Gmaj. W którym kluczu się znajduje? Nie wiem 🙂 Wydaje mi się, że w tym momencie musisz po prostu iść z pierwszym zagranym akordem, którym jest Emaj.

W przypadku popularnego rocka – muzyka klasyczna staje się bardziej skomplikowana, ale myślę, że pojęcie poczucia „klawisza domowego” (tj. akordu) nadal działa.

Na zajęciach z teorii muzyki w collegeu nauczono mnie, że tonację definiuje relacja tonika / dominanta7 akordów. Na przykład C G7 C-dur lub c (moll) G7 c-moll. Utwór C-dur może nie używać akordu G7, ale akord G, nadal byłby w tonacji C-dur, ale akord G7 mógłby być używany i nadal być w tonacji.

Gdyby akord ag-moll został użyty w C, wskazywałoby to na miksolidyjski tryb C. Jeśli w c, tonacja 3 bemolami użyto ag-moll, oznaczałoby to, że utwór był modalny, czyli . Akord g-moll znajduje się w sygnaturze tonacji, ale „tonacja” c-moll używa akordu G7 lub G-dur jako dominującego akordu.