Pytasz, czy zapożyczenia z francuskiego są same w sobie uznawane za angielskie.
Według Loanwords: główne okresy zapożyczeń w historii języka angielskiego autorstwa prof. S. Kemmera z Rice University , pożyczki zwykle przechodzą następujący proces:
- słowo w języku obcym (powiedzmy francuskim, dla uproszczenia w poniższym) jest używane w języku pożyczenia (np. angielskim), prawdopodobnie podczas rozmowy z innymi którzy rozumieją francuskie słowo;
- słowo to jest używane przez osoby, które rozumieją francuskie słowo, gdy rozmawiają z osobami, które go nie znają. Obecnie nazywa się to obce słowo – Kemmer cytuje jako przykłady, bon vivant (Frenc h), mutatis mutandis (łac.) i Schadenfreude (niemiecki); i wreszcie,
- ludzie, którzy nie rozumieją francuskiego słowa, używają tego słowa – jest ono teraz skonwencjonalizowane i nazywane jest pożyczaniem lub zapożyczone słowo .
Zakłada się, że zapożyczone słowa to Angielskie słowa same w sobie, na podstawie niepodważalnych przykładów „zapożyczeń, które przyszły do języka angielskiego” (jak to ujął Kemmer), takich jak kotwica i masło (z okresu germańskiego).
Ponieważ oba wspomniane przez ciebie słowa (cafe i touché) pochodzą z języka francuskiego, ale są używane przez osoby spoza Francji, byłyby uważane za zapożyczenia w języku angielskim, a zatem angielskie słowa same w sobie .
Czy formularze bez znaków diakrytycznych czy błędy ortograficzne są dyskusyjne. Listy ODO kawiarnia i touché w te formy, znaki diakrytyczne nieobecne w jednym i prese nt w drugim. Dlatego cafe zdecydowanie nie jest błędem ortograficznym. Jeśli chodzi o touche , to to prawdopodobnie błąd ortograficzny; ale ponieważ angielski nie używa ogólnie znaków diakrytycznych, niektórzy mogą to zaakceptować. Jeśli chodzi o statystyki, touche jest kilka razy bardziej rozpowszechnione touché w oparciu o bazę danych używaną przez Ngram .
Komentarze