Kiedy mówił te słowa, wielu wierzyło na niego . (8:30 KJV)
Kiedy mówił te rzeczy, wielu wierzyło w niego . (8:30 ESV)
ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος πολλοὶ ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν powiedziałJezus do tych Żydów, którzy wierzyli w niego … (8:31 KJV)
Więc Jezus powiedział do Żydzi, którzy mieli , uwierzyli mu … (8:31 ESV)
ἔλεγεν οὖν ὁ Ἰησοῦς πρὸς τοὺς πεπιστευκότας αὐτῷ
Wiele tłumaczeń, takich jak KJV, traktuje fraza πεπιστευκότας αὐτῷ, uważał go za to samo, co ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν, wierzył mu / w / na niego. ESV prawidłowo rozpoznaje różnicę. Ponieważ autor użył obu wyrażeń w tak bliskim sąsiedztwie, wydaje się, że mamy do czynienia z pewną różnicą między tymi dwoma zdaniami. Prowadzi to do mojego pierwszego pytania:
- Jakie istnieją dowody na to, że te wyrażenia powinny być traktowane jako synonimy, czy też powinny być postrzegane jako przekazujące coś innego?
Następnie, biorąc pod uwagę kontekst pobytu Jezusa w świątyni (8: 2), ” wiele ” wersetu 30 byłoby Żydów. Wtedy wersety 30 i 31 przekazałyby coś takiego:
Kiedy to mówił, wielu [Żydów] uwierzyło w Niego. Więc Jezus powiedział do [niektórych] Żydów, którzy Mu uwierzyli …
Wygląda na to, że Jezus zwraca się tylko do ” [niektórzy z] Żydów ” spośród ” wielu [Żydów]. ” Następnie to, co następuje, jest skierowane do tej mniejszej grupy ” Żydów ” Jezus wybrał. Zasadniczo w Świątyni są dwie różne grupy Żydów. ESV „s ” uważał, że ” również sugeruje coś z przeszłości. To rodzi dwa dodatkowe pytania:
-
Czy to możliwe, że Jezus mówi do mniejszej grupy tych, którzy ” uwierzyli Mu „, ale nie wyznaje już tych samych przekonań (ani niewierzących, ani ludzi, którzy wyznawali nowe przekonania)?
-
Ponieważ wydarzenia następują po Święcie Namiotów, czy ” wierzył, że ” odnosi się do rzeczy, które Jezus powiedział podczas Święta Namiotów, czy też musimy ograniczyć ” wierzył Mu ” z 8:31 tylko w tych wydarzeniach, które bezpośrednio poprzedzały?
Komentarze
Odpowiedź
Odpowiedz
Te dwa wyrażenia nie są używane zamiennie. Pierwsza fraza, ἐπίστευσαν εἰς αὐτόν (uwierzyła w Niego), jest uznawana za „silniejszą” deklarację wiary:
Następnie Jezus powiedział tym Żydzi, którzy w niego uwierzyli . Lepiej, powiedział Jezus , zatem Żydom, którzy uwierzył Mu . Nastąpiła zmiana w wyrażeniu szanującym ich przekonania. W Jana 8:30 S.Jan używa mocnego wyrażenia „uwierzył w Niego”; tutaj używa znacznie słabszego „uwierzyli Mu” (zob. Ew. Jana 1:12), jakby chciał nas przygotować na upadek ich wiary. [Ew. Jana 8:31 Cambridge Bible for School and Colleges Commentary]
Jak omówiono bardziej szczegółowo w mojej odpowiedzi na pytanie Czy w Ew. Jana 8: 31–44 Jezus odnosi się do „Żydów, którzy w niego uwierzyli” jako dzieci diabła? „Wierzyć w…” jest użyte 33 razy w Jana i 2 razy w 1 Liście Jana. Te 35 zastosowań stanowi prawie 80% przypadków opisanych w Nowym Testamencie. Z drugiej strony, wyrażenie „uwierzył Mu” nigdzie indziej w Ewangelii nie występuje. 1 „Uwierz w…” jest podstawowym stwierdzeniem wiary w Korpus Jana.
Werset cytowany w komentarzu z Cambridge skupia uwagę na kluczowym aspekcie wiary, którą próbuje sformułować autor Czwartej Ewangelii:
Ale wszystkim, którzy Go przyjęli, dał im prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w Jego imię (Ew. Jana 1:12) [cały tekst ESV]
Podobnie jak we fragmencie 8: 30-31, są dwie grupy ludzi. Pierwsza składa się z tych, którzy Go przyjęli. Ta grupa została zamknięta, ponieważ Jezus powrócił do Swojego Ojca, a ludzie nie są już w stanie Go przyjąć, tak jak to zrobili Jan i inni. Druga grupa, wierzących w Jego imię (πιστεύουσιν εἰς …), pozostaje otwarta do chwili obecnej. Ponadto, pomimo osobistego kontaktu z Jezusem, ci, którzy Go przyjęli, mają taki sam status jak ci, którzy wierzą w Jego imię. Każdy miał / ma zdolność stania się dziećmi Bożymi. Podobnie jak robotnicy z przypowieści o winnicy (Mateusz 20: 1-16), Ewangelia św. Jana opisuje egalitarną rodzinę, w której niezależnie od tego, jak i / lub kiedy ktoś wchodzi do rodziny, wszyscy są jednakowo „dziećmi” Boga. P. >
Ewangelia kończy się apelem o tej samej treści:
ale są one napisane, abyś mógł uwierzyć, że Jezus jest Chrystusem, Synu Boga i abyś wierząc, miał życie w jego imieniu. (Ewangelia Jana 20:31)
Celem Ewangelii jest przekazanie napisanego zapis rzeczy, które pozwolą każdemu przyszłemu czytelnikowi mieć takie samo życie w Jego imieniu, jak ci, którzy Go przyjęli. Według Jana, wierząc, że Jezus jest Chrystusem, daje czytelnikowi nowe życie w Jego imieniu, czyli możliwość stania się dzieckiem Bożym. Poprzez „wiarę w…” Jan stwierdza, że czytelnik jest w tym samym stanie, co pisarz Ewangelii i ci, którzy przyjęli Jezusa Chrystusa w ciele.
Element doczesny jest integralnym elementem dwóch wyrażeń wiary Jana 8:
Mówiąc te rzeczy , wielu w niego wierzyło. Dlatego Jezus powiedział do Żydów, którzy [w przeszłości] wierzyli w … (Jana 8: 30-31)
Kontekst, jak mówił… opisuje coś, co dzieje się w teraźniejszości, gdzie imiesłów doskonały wierzył… opisuje akcję poprzedzającą. 2 Ten obraz jest nietypowy, ponieważ logicznym sposobem przekazania pozytywnego stwierdzenia tego, w co wierzy się w sytuacji „gdy ktoś mówi”, jest zgłoszenie, że „uwierzyli Mu” . ”
Po przyłapaniu kobiety na cudzołóstwie Jan odnotowuje, że Jezus twierdzi, że jest boski. On jest posłany przez Ojca (8:16); On jest z góry i nie z tego świata (8:23); On wypowiada dwa stwierdzenia „JA JESTEM” (8:24, 28). Po usłyszeniu tych rzeczy można się spodziewać, że ktoś Mu uwierzył. Jednak Jan jedynie donosi, że wielu „uwierzyło w Go”, nigdy nie stwierdzając, co oczywiście musi być również prawdą: „uwierzyli Mu”.
Znaczenie tej konstrukcji pojawia się, gdy weźmie się pod uwagę nawiasowe stwierdzenie wyjaśniające znaczenie „uwierzył w Niego”:
Włącz ostatniego dnia święta, dnia wielkiego, Jezus wstał i zawołał: „Jeśli ktoś pragnie, niech przyjdzie do mnie i napije się. Kto wierzy we mnie , jak mówi Pismo: „Rzeki wody żywej popłyną z jego serca”. Teraz to powiedział o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w Niego wierzyli , ponieważ Duch nie został jeszcze dany ponieważ Jezus nie był jeszcze uwielbiony. (Jana 7: 37-39)
Wielu, którzy w Niego uwierzyli, gdy mówił te rzeczy , otrzymało Ducha później, gdy Jezus został uwielbiony. Dlatego Jan zapisał wydarzenia z rozdziału 8 w taki sposób, że czytelnicy znajdą się w takiej samej sytuacji, jak ci, którzy byli fizycznie obecni i faktycznie Go słyszeli.Jeśli czytelnik wierzy w zapisy, otrzymają Ducha dokładnie w taki sam sposób, jak ci, którzy „w Niego uwierzyli”, gdy mówił to na Święto Szałasów. Ci, którzy byli obecni, gdy mówił te rzeczy , musieli czekać, aż Jezus zostanie uwielbiony; ci, którzy czytają, nie czekają, ponieważ Jezus został uwielbiony.
Wymóg „uwierzenia Mu” lub „przyjęcia Go” kończy się, gdy nie ma Go już na ziemi. W ten sposób Jan przedstawił pisemny zapis tego, co powiedział Jezus i celowo robi to w sposób, który daje każdemu, kto czyta i wierzy w Jego imię ta sama zdolność stania się dzieckiem Bożym, jak ci, którzy Go przyjęli i ci, którzy Go usłyszeli.
Jan ignoruje „wierzyć Mu” jako sposób na otrzymanie Ducha z trzech powodów :
- Ci fizycznie obecni muszą nadal czekać, aż Jezus zostanie uwielbiony, co jest przyszłym działaniem.
- Stawia czytelników, którzy mogą tylko w Niego wierzyć, w tej samej pozycji, co ci, którzy byli fizycznie obecni.
- Ci, którzy są obecni i wierzą w Niego, mogą się zmienić i zdecydować, że Mu nie wierzą, co dzieje się zarówno podczas Święta Szałasów, jak i Paschy w Kafarnaum (Ew. Jana 6). Z perspektywy czasu ci, którzy przestali Go naśladować (Kafarnaum) lub próbowali Go zabić (Jerozolima), są umieszczani w grupie tych, którzy Mu uwierzyli i wykluczeni z grupy, którzy w Niego wierzą.
1. „Wierzył sobie” lub „sam wierzył” ἐπίστευσεν αὐτὸς jest używane w 4:53 w odniesieniu do urzędnika z Kany po tym, jak dowiedział się, że jego syn został uzdrowiony.
2. Daniel B. Wallace, The Basics of New Testament Syntax , Zondervan, 2000, s. 267. W przeciwieństwie do stwierdzenia wiary „ gdy mówił te rzeczy… ”, stwierdzenie tego, w co wierzono w przeszłości, poddaje w wątpliwość to, co ta grupa wierzy w te rzeczy, które właśnie powiedział.
"Believing Into ..."nie jest właściwie grecko-rzymską konstrukcją językową. To wyrażenie jest w rzeczywistości ” semityzmem ” – i ma specjalne znaczenie, (wiara w związek z lub w miłość do Boga …) . Zobacz powiązane pytanie Jakie jest pochodzenie słów „Wierz w” i „Wierz w” w Nowym Testamencie? . Wygląda na to, że autor sugeruje bardzo różne rzeczy – jeśli zdecyduje się użyć tych dwóch wyrażeń w tym samym dokumencie.