Czy dżin “ brudzi ”?

Według niektórych napowietrzanie dżinu poprzez rozpryskiwanie go zmienia smak lub ” siniaki ” it; lub bardziej zauważalnie, można by szybko zauważyć małe bąbelki zakłócające jego normalną teksturę języka / podniebienia.

Z Wikipedii, ” Wstrząśnięty, nie mieszany „:

Niektórzy koneserzy uważają, że trzęsący się gin to faux pas, prawdopodobnie dlatego, że drżący ” siniaki ” dżin (termin odnoszący się do lekkiego gorzkiego smaku, który może rzekomo występują, gdy gin jest wstrząsany). W powieści Fleminga „Casino Royale” stwierdza się, że Bond ” obserwował, jak głębokie szkło jest oszronione bladozłotym napojem, lekko napowietrzonym przez stłuczenie wytrząsarki, ” sugerując, że Bond zażądał wstrząśnięcia z powodu zawartej w niej wódki. Przed 1960 rokiem wódka była w większości rafinowana z ziemniaków (zwykle tańszych marek). Ten element tworzył wódkę Aby rozproszyć olej, Bond kazał wstrząsnąć martini, więc w tej samej scenie, w której zamawia martini, opowiada barmanowi, jak wódka zrobiona ze zboża, a nie ziemniaków, sprawia, że jego napój jest jeszcze lepszy.

Lepiej z FAQ Martini ;

… chociaż wszyscy powinniśmy trzymać się niepowtarzalnego pana Bonda w sprawach takich jak zaawansowane technologicznie gadżety szpiegowskie, zaimprowizowana walka wręcz i techniki uwodzenia wstecznego, jego rozumowanie w tej sprawie jest zwodnicze. Aby ” bruise ” wino lub spirytus oznacza podjęcie działania, które zmienia jego smak. Mieszanie, a tym samym napowietrzanie dżinu lub wódki, zmienia jego smak: sprawia, że smakuje ” ostrzejszym „. Nadaje pewien kęs lub zing. Biorąc to pod uwagę i biorąc pod uwagę jego niechęć do posiniaczonego ducha, Bond powinien nalegać, aby jego napój był ” wymieszany, a nie wstrząśnięty, ” od wstrząśnięcia ” siniaki ” dżin bardziej niż mieszanie.

… Oto fakty: Wstrząsanie chłodzi pij szybciej. Potrząsanie jest bardziej skłonne do odpryskiwania małych odłamków lodu, z których część przedostanie się do napoju, bez względu na to, jak ostrożnie się je odcedza i nalewa. Co może być jednym z powodów, dla których … Chociaż dżin spędza mniej czasu z lodem, gdy jest wstrząsany, potrząsanie napojem w rzeczywistości bardziej go rozcieńcza niż mieszanie. W bardzo rzadkich przypadkach wstrząsanie może spowodować powstanie chłodnej mgiełki (wytrącenie bardzo małych cząstek stałych) z wermutu, nadając napojowi mętny wygląd. Wstrząsanie tworzy małe bąbelki w mieszance, które tymczasowo nadają napojowi mętny wygląd. Wstrząsanie powoduje, że pewna klasa cząsteczek w roztworze (aldehydy) łączy się z tlenem bardziej niż mieszanie. Utlenianie tych cząsteczek również nieznacznie zmienia smak, czyniąc go ” ostrzejszym ” (Miller, Anistatia R. i Jared M. Brown. Shaken Not Stirred: A Celebration of the Martini. New York: HarperCollins, 1997).

„Nie obijaj dżinu” to bardzo stara prośba. NIE jest spowodowana wstrząsaniem, ale mieszaniem dżinu. Przed stalą nierdzewną łyżki batonowe były wykonane z żelaza, stali lub srebra. Obydwa żelazne i stalowe łyżki rdzewieją, jeśli nie zostaną odpowiednio wyczyszczone i wysuszone. Jeśli barman zamieszał Gin łyżką z rdzą, zmieniłby kolor i smak Ginu, który był określany jako siniaczenie. Dlatego wstrząsanie NIE mieszanie zapobiega zmiażdżenie dżinu.

To jedna z tych rzeczy, na które każdy ma odpowiedź, ale nikt nie ma żadnych dowodów.

Prawie nikt. Witryna Proof66 zdecydowała, że są one wyjątkowe kwalifikuje się do dostarczenia rzeczywistych … dowodów.Przeprowadzili kontrolowany eksperyment na ślepo z 4 różnymi sposobami pobicia dżinu. Sprawdź to.

Podsumowanie pytania „Czy możesz zgnieść dżin?”:

Nie, to kompletna bzdura. Jedyna różnica polega na niewielkiej prezentacji i potencjalnym rozcieńczeniu lodu.

Teraz zwróćmy uwagę na dwa interesujące fragmenty kontekstu z naszych innych odpowiedzi, ponieważ może się zdarzyć, że raz było możliwe zrobienie ginu, ale już go nie ma:

1. Gdyby kiedyś w dżinie znajdowała się znaczna ilość oleju, mówisz teraz o innym zwierzęciu, zarówno pod względem chemicznym, jak i konsystencji. Mógłby mieć bardzo różne cechy niż dzisiejsze giny. Eksperyment, który cytowałem, nie odnosi się do tego.

2. Gdyby ludzie mieli kiedyś zwyczaj zanurzania wysoce reaktywnych metali w napoju (zwłaszcza wypełnionym olejkami lotnymi), aby go zamieszać, to tak, to z pewnością mogłoby zmieniły również smak.

Zatem stwierdzenie, że „siniaczenie” dżinu jest pojęciem nieoperacyjnym dzisiaj , nie oznacza, że nigdy koncepcja operacyjna, szczególnie w czasach, gdy powstawały pierwsze książki o Bondzie, co było bardzo, bardzo odmienną erą pod względem produkcji & napojów. Ale jeśli ktoś nie ma innych faktycznych dowodów – albo z teorii chemicznej, albo z kontrolowanych eksperymentów – wydaje się, że nie działają one w dzisiejszym kontekście (przynajmniej w przypadku dżinów wykonanych w stylu Tanqueray, który jest wprawdzie bardzo komercyjny, bardzo produkt produkowany masowo.)

Ponadto stwierdzenie, że „siniaczenie” jest pojęciem nieoperacyjnym, nie oznacza, że energicznie wstrząsane martini nie może smakować inaczej niż to, które jest delikatnie mieszane. Ale znowu wydaje się, że ma to wszystko wspólnego z kryształkami lodu i rozcieńczaniem, które można kontrolować, i niewiele ma wspólnego z „tossy” pojęciami, takimi jak „siniaki”.

Wstrząsanie dżinem uwalnia oleje zawarte w jagodach jałowca i nadaje nieco ostrzejszy lub posiniaczony smak

Komentarze

• Nie ' jestem trochę zdezorientowany tym, jak to działa. Czy nie ' t nie musiałyby być jeszcze jagody w gin – skąd te oleje są ” uwalniane ” w ginie zawierającym wyłącznie płyn? I ' Chciałbym to lepiej zrozumieć, czy możesz wyjaśnić więcej?

Pojęcie siniaków gin jest w równym stopniu prawdą i nonsensem. Prawda w tym, że zmienia nieco, jeśli nie smak per se, to przynajmniej to, jak spoczywa na podniebieniu. nonsens, ponieważ tak naprawdę, ze wszystkich słów, których moglibyśmy użyć do opisania niech będzie ten efekt … napowietrzanie, besztanie, włączanie … „siniaczenie” wydaje się być najbardziej tandetne.

Są pewne koktajle, w przypadku których korzystam z mocno „posiniaczonego” dżinu. Na przykład ostatnie słowo, a właściwie którykolwiek z tak zwanych „ożywiaczy zwłok”. Te napoje lubię mętne, ostre i mocne. Z drugiej strony Martini powinno być zrobione w ten sposób:

Schłodzone do centymetra poczytalności, poprzez wstępne schłodzenie dżinu (konieczne tylko w cieplejszych klimatach), wstępne oblodzenie klasy ORAZ udekorować i oczywiście mieszać z lodem. Powstały napój powinien być tak kryształowy (z braku potrząsania, a co ważniejsze z braku wermutu), aby można było przez niego wyraźnie przejrzeć – do barmana – który sumiennie robi drugą rundę. A TY, drogi panie, powinieneś hojnie dawać napiwki temu draniu. Ma brodę do nakarmienia.

Nauka.

https://talesofthecocktail.com/techniques/scientific-argument-never-shaking-your-gin

„Każda złożona mieszanina zapachów jest ogólnie podzielona na trzy części: nuta górna (w perfumach znana również jako nuta głowy), nuta środkowa (nuta serca) i nuta bazowa lub utrwalacz ”- powiedział Stewart.

[…]

W ginie najbardziej wyraziste i atrakcyjne nuty to piękny jałowiec i kolendra. To właśnie sprawia, że gin jest tak kuszący.

„To jest najwyższa nota” – powiedział Stewart. „A jakość jałowca w rzeczywistości nie pochodzi z jednego związku, ale raczej z mieszanki lekkich alkoholi.”

Więc kiedy mieszasz gin – powiedzmy, potrząsając nim do martini – wywołujesz górne nuty do rozproszenia. Te kawałki sosny i roślin, które z niecierpliwością czekają na rozpad i nudę. Efekt końcowy: koktajl, który wcale nie jest tak rześki, jak powinien.

„To jest to, co nazywamy siniakami” – powiedział Stewart. „Po wstrząśnięciu reszta napoju zawiera tylko nuty środkowe i bazowe. Fuj. ”

Komentarze

• Patrz cooking.stackexchange.com/help/referencing , aby uzyskać więcej informacji o tym, jak używać innych, ' pracuj nad udzieleniem odpowiedzi.' Naprawdę lepiej byłoby używać tych cudzysłowów na poparcie własnych słów, a nie tylko tworzyć odpowiedzi całkowicie z cytowanego tekstu.