Popularne powiedzenie to: „Czas nie istnieje”, istnieją tylko zegary. ”

Czas, na przykład wszystkie jednostki miary są abstrakcjami.

W fizyce najczystszym sposobem porównania jest ten bezpośredni: jak długo to jest w porównaniu z tamtym. Daje ułamek jakiegoś rodzaju, co najważniejsze jest niezmienny .

Ten ułamek nie ma jednostek, jest bezpośrednio związany z pierwotnym pytaniem i nigdy się nie zmienia, bez względu na nasz układ odniesienia lub jednostkę miary.

Rzecz w tym, że jeśli nie możemy zmierzyć jednej z rzeczy przed jutrem, a drugiej nie możemy zmierzyć drugiej rzeczy po dniu dzisiejszym. To wtedy wprowadzamy jednostki miary, ponieważ jednostki miary współ-zmienne .

Kiedy zmieniamy nasz układ odniesienia, powiedzmy udając, że wszystko jest dwa razy większe (efektywnie y przecinając wszystkie nasze jednostki odniesienia o połowę), wszystkie nasze pomiary idą w górę o współczynnik dwa.

Dlatego też porównywanie pomiarów ze sobą nadal daje niezmienną część!

Czas jest mierzony w sekundach, co definiuje się jako dużą liczbę okresów w promieniowaniu mikrofalowym emitowanym przez atomy cezu schłodzone do pewnej niskiej temperatury w pewnych specjalnych warunkach, w zegarze atomowym.

Ale zegary atomowe podlegają dylatacja czasu dzięki specjalnej i ogólnej teorii względności.

Jeśli umieścisz zegar atomowy na statku kosmicznym (tak przy okazji) i wyślesz go na orbitę, niższa grawitacja sprawi, że zegar kosmiczny nie będzie się zgadzał z identycznie skalibrowany bliźniak pozostawiony na Ziemi.

Więc kiedy mówimy „zajmuje to N sekund”, naprawdę mamy na myśli „jeśli postawię obok tego zegar atomowy, tarcza zegara atomowego pokaże liczbę N kiedy ten proces osiągnie stan końcowy. ”

Ludzie odczuwają upływ czasu z powodu pewnych procesów fizycznych zachodzących w naszym mózgu Podobnie jak (bardzo niedokładne w porównaniu z atomowymi) zegary.

Ale co wtedy jest abstrakcją czasu? Entropia.

Wszechświat nieustannie pogrąża się w chaosie informacyjnym, zwykle w postaci ciepła. Entropia zaczyna się w prawach mechaniki kwantowej, gdzie pewna wszechobecna interakcja powoduje utratę informacji; można udowodnić, że jest to przykład twierdzenia Liouvillea.

Niektórzy kosmolodzy i matematycy epistemologiczni uważają obecnie, że ostateczne sformułowanie mechaniki kwantowej nie będzie nigdzie uwzględniać „czasu” jako parametru, a ten czas będzie być wielkością dającą się wyprowadzić.

Komentarze

• ” niższa grawitacja spowoduje, że zegar kosmiczny będzie się z nim nie zgadzał identycznie skalibrowany bliźniak pozostawiony na Ziemi. ” Odniosłem wrażenie, że zmiany we względnym czasie są spowodowane prędkością, a nie grawitacją. Czy występuje tu wiele efektów i czy zegar atomowy w kosmosie faktycznie doświadcza innego czasu lub po prostu ” działa nieprawidłowo ” z powodu zmian grawitacji?
• @Cain Gravity i przyspieszenia są nierozróżnialne według ogólnej teorii względności. Zegar nie ” działa nieprawidłowo. ”
• tam ' s bardziej do czasu niż ” Entropia „. jest też przyczynowość. strzałka czasu.

Ma sens. (2-3) to popularne sposoby. Chciałbym odnieść się do Twoich zmartwień w (1).

Czas rozciąga się nieskończenie w przeszłość. W tym przypadku nie rozumiem, jak teraźniejszość ze mną w tym mogłoby istnieć, ponieważ istniałby nieskończony okres czasu, który istniał przed teraźniejszością.

Rozważ dziedzinę niepozytywnych liczb całkowitych ( Z ^– = {0, -1, -2, …}). Zinterpretuj 0 jako „teraz”, a pierwszeństwo jako „<” na Z. Jeśli użyjemy Z do modelowania czasu, możemy spełnić twoją hipotezę, że:

(1) Czas rozciąga się nieskończenie w przeszłość: ¬ ∃ _{i &in; Z} (∀ _{j &in; Z} (i &leq; j)).

Teraz, chociaż oznacza to, że nieskończony okres poprzedza obecny moment, nadal mamy to, że:

(2) Teraźniejszość istnieje: ∃ _{i &in; Z} : i = 0.

Zwykle liczby wymierne lub rzeczywiste są używane do model czasu, ale ten model jest wystarczający do naszych celów.

Komentarze

• Niestety ja ' m nie jest dobry z matematyki. Czy twierdzisz, że ' można matematycznie przedstawić nieskończony okres czasu poprzedzający chwilę obecną? Zobacz mój komentarz powyżej.
• Tak. Chodzi mi dokładnie o to, co powiedział powyżej User4894. Chociaż podzielam Twoje zmartwienia, myślę, że nieintuicyjność ukończonych nieskończoności nie powinna ' nas powstrzymać. Duża część matematyki jest w stanie kontynuować tylko dzięki akceptacji nieskończoności coraz wyższych rzędów. Na przykład, zgodnie ze słynnym twierdzeniem Cantora ' s, jeśli weźmiesz nieskończony zbiór, taki jak nieujemne liczby całkowite, i wyodrębnisz zbiór wszystkich jego podzbiorów, otrzymasz większy zestaw. Oznacza to, że istnieją nieskończoności, które mają elementy, które pojawiają się po wszystkich elementach innych nieskończoności!
• Było to sprzeczne z intuicją wielu wielkich umysłów w przeszłości, ale matematycy nauczył się przyjmować rajskiego, który stworzył dla nas Cantor. Istnieją liczby w, w + 1 itd., Które pojawiają się po zakończeniu serii 0, 1, 2, … Jest więcej interesujących liczb, ale najpierw musisz zacząć zgłębiać jakąś logikę i teorię mnogości, aby móc je docenić.

(3) Zdecydowanie.

Przyrównałbym to do procesu krystalizacji. A może nawet kondensacji.

Czas nie istnieje. Istnieje tylko zmiana. Możemy obserwować zmianę, porównując teraźniejszość z tym, co pamiętaj.

Relatywistyczna fizyka mówi o przyspieszaniu lub zwalnianiu „czasu” w zależności od tego, jak szybko się poruszasz. Wszystko, co się zmienia, to szybkość zmiany obiektu, który porusza się szybciej lub wolniej.

Jeśli weźmiesz na przykład zegar analogowy, jeśli nie będziesz go oglądać przez „jakiś czas”, wykona on kilka 24-godzinnych obrotów. Jeśli nie wiesz, czy na zewnątrz jest dzień czy noc, możesz nawet nie wiedzieć, która jest godzina lub czy jest to właściwy czas. To tylko jakiś wymyślony instrument, który daje nam coś, czego możemy się trzymać w oceanie zmian.

Spróbuję przedstawić stanowisko fizyka Julian Barbour , który przedstawił przekonującą odpowiedź na to pytanie w wykładzie, który przedstawił w Oksfordzie ( ten wykład ).

Zdecydowanie nie jest w obozie tego ostatniego punktu widzenia w twoim tytule, ale niekoniecznie bym go też umieszczał w byłym obozie. Swoje spojrzenie na czas umieszcza w terminów pierwotnego / drugorzędnego rozróżnienia jakości i odnosi się do Galileo, który w 1623 r. sklasyfikował atrybuty takie jak kolor i dźwięk jako drugorzędne cechy materii zależne od postrzegającego. Zamiast fotonów wpadających do oczu lub wibracji do uszu, w przypadku czasu mamy do czynienia z następstwem zdarzeń przepływających przez system, który znamy jako świadomość. Postępy te odpowiadają wzrostowi złożoności systemu, ze wszystkimi świadomościami doświadczającymi upływu czasu wzdłuż linii rosnącej złożoności.

W sumie fascynujący punkt widzenia, że prawie nie oddałem tu sprawiedliwości. Po wykładzie zalecił, aby ludzie obejrzeli ten film w celu dokładniejszego przyjrzenia się (zakładając, że nie chcą czytać The End of Time lub którykolwiek z jego artykułów), więc też to przekażę.

Na koniec dodam coś, ponieważ rozśmieszyło mnie to i dlatego, że z pewnością wyjdzie na jaw, jeśli weźmie się pod uwagę konsekwencje tego stanowiska: kiedy ktoś zapytał go, co to wszystko oznacza o wolnej woli, odpowiedział: „Nie jestem pewien, czy to ma duże znaczenie. i tak za darmo, i nie mogę się doczekać, aby dowiedzieć się, co zrobię dalej.

Myślę, że może istnieć czwarta opcja, która jest ściśle związana z twoją opcją (2). To znaczy czas zaczęło się od Wielkiego Wybuchu i od tego czasu istniało niezależnie od naszych umysłów, tworząc nasz „stożek czasowy” Einsteina-Minkowskiego.

Oczywiście, co było przed Wielkim Wybuchem, a jeśli jest to nawet pytanie, na które ma sens, jest przedmiotem debaty, ale z pewnością nie byłoby potrzeby zakładania figury Boga, aby to zadziałało, więc możesz uniknąć nieskończonego regresu z pierwszej przyczyny.

Czas, jaki postrzegasz, jest naturalnie konstruktem umysłowym, ale wydaje się odpowiadać elementowi rzeczywistości.

„W pełnej teorii istnieje element odpowiadający do każdego elementu rzeczywistości. Warunkiem wystarczającym dla realności wielkości fizycznej jest możliwość przewidzenia jej z pewnością, bez zakłócania systemu „- EPR

Jednak , wiemy, że rzeczywistość jest absurdalna

„Teoria elektrodynamiki kwantowej opisuje Naturę jako absurdalną z punktu widzenia zdrowego rozsądku. I to w pełni zgadza się z eksperymentem. Mam więc nadzieję, że możesz zaakceptować Naturę taką, jaka jest – absurdalne. „- Feynman

Więc masz to, czwarta możliwość tym razem odpowiada elementowi rzeczywistości i absurdalnie przenosi się w nieskończoność w przeszłość.

Inni ludzie proponowali tutaj postrzeganie czasu jako domeny liczb całkowitych lub jako osi liczb rzeczywistych, ale w jaki sposób przyczynowość jest reprezentowana w takiej analogii ?

Komentarze

• Odpowiadając na twoje pytanie: przyczynowość można przedstawić poprzez narzucenie dalszych aksjomatów na zwykłe aksjomaty pola. Niestety nie ' nie wiem wystarczająco dużo o przyczynowości, aby omówić wiarygodność tego podejścia, ale nie ' nie widzę bezpośredniego powodu, dla którego nie można tego zrobić.

Czy czas jest mentalną abstrakcją, czy też istnieje poza świadomością?

To drugie. Czas istnieje niezależnie od nas.

Najprawdopodobniej czas istnieje niezależnie od dnia świadomość. Oznacza to, że chociaż może być tak, że doświadczenie, które nazywamy upływem czasu, jest częściowo tworzone przez nasz mózg, nadal istnieje proces fizyczny, któremu ono odpowiada, i jest to coś, czego nie można zawiesić ani zainicjować. przez nasze mózgi.

Chociaż możliwe jest, że czas istnieje tylko wtedy, gdy jest coś, co można „obserwować”, czas z pewnością istnieje, gdy ludzi nie ma w pobliżu, co można zweryfikować po prostu za pomocą magnetowid / magnetofon do rejestrowania zdarzeń w obszarze pozbawionym ludzi lub nawet całego inteligentnego życia (w określonym promieniu). Alternatywnie, we wszystkim jest wiele subtelnych znaków, które sugerują, że procesy fizyczne przebiegają bez bezpośredniej obserwacji ludzi / zwierząt.

Nieskończone linie czasu

Czy czas rozciąga się nieskończenie wstecz lub ma punkt wyjścia ?

Mówisz, że którakolwiek z tych możliwości jest mniej korzystna niż opcja, w której czas jest po prostu abstrakcją mózgu, i rozumiem to, jeśli skojarzysz ideę nieskończonej osi czasu konkretnie z ideą bóstwo.Również twoja opcja 1) (nieskończenie wsteczna oś czasu) obejmuje ideę nieskończoności, która rzeczywiście może być w jakiś sposób wewnętrznie sprzeczna.

Jednak możliwość, że czas ma określony punkt początkowy, nie oznacza, że istnieje jakiś „podmiot”, który zainicjował oś czasu.

Biorąc to pod uwagę, nie wiem, jak odróżnić opcję 1) od 2). Wiemy tylko, że odpowiedź na 3) to ten czas przebiega bez nas, w jakiejś formie lub formie.

Na poziomie zdrowego rozsądku można powiedzieć, że jako czas nie jest fizyczny jak materia, z pewnością jest abstrakcją. Nie można dotknąć, poczuć ani zobaczyć czasu inaczej, jak tylko jako idea. Jednak ze wszystkich praktycznych powodów czas istnieje poza naszą świadomością i można go zmierzyć za pomocą zegara. Ale filozoficznie odpowiadając na pytanie jest bardzo trudne. Słowa takie jak konstrukcja mentalna, abstrakcja, istnienie, świadomość, niezależność będą musiały zostać zdefiniowane lub przynajmniej odpowiednio opisane trzeba będzie ustanowić wzajemne relacje między nimi. Dobre informacje na temat czasu i filozofii czasu można znaleźć na Wikipedii – http://en.wikipedia.org/wiki/Time , internetowej encyklopedii filozofii – http://www.iep.utm.edu/time/ i Stanford Encyclopaedia of Philosophy.

Wpadłeś na jedną z linii myślenia Kanta.

W jego myśleniu obie opcje (1) & (2) są prawdziwe; dla Kanta sugeruje to, że jest to rzeczywista sprzeczność, antynomia w jego języku i która jest nierozwiązywalna; przez nas; można powiedzieć, że jesteśmy na granicy myśli, ludzka zdolność rozumowania – stąd krytyka czystego rozumu ; ustalenie w ten sposób granic.

Sprzeczności & antynomie w głównym nurcie Filozofia europejska jest surowo marszczona; istnieje założenie, być może od Oświecenia, że rozum może rozwiązać wszystko, że cały świat jest uporządkowanym i zrozumiała całość. Na mysterium tremendum przyjrzano się tylko we właściwy sposób, we właściwym duchu nieustannych poszukiwań, aby ujawniło się jako mniej potężne i mniej tajemnicze.

Możemy przypuszczać, że ontologiczna tkanka świata, tkanka rzeczywistości jest zrozumiała, ale będąc stworzeniami skończonymi, możemy również przypuszczać, że musimy być epistemlogicznie skończeni; a pomiędzy tymi dwoma myślami, które są oddzielnymi myślami, a także tą samą myślą, jest antynomia; antynomia, która niemniej jest nie mniej antynomią dla bycia dynamicznym.

Kant ogłosił się nowym Kopernikiem; który niedawno przeniósł filozofię na nową orbitę; zamienił się rolą podmiotu i przedmiotu; czas i przestrzeń tracą tam przedmiotowy charakter i stają się podmiotowe; są to formy intuicji, które umysł posiada tak, że może w ogóle doświadczyć; są warunkami doświadczenia; ale będąc podłożem subiektywnego doświadczenia, zachowują także swój obiektywny charakter; wydaje się, że jest to antynomia, ale można ją rozwiązać.

Sfera fenomenalna jest zarówno sferą obiektywną, jak i subiektywną, w rozumieniu normatywnym. Kant wyjęty spod prawa noumena, czyniąc go niewypowiedzianym i niewypowiedzianym, jest zakazem numinous. Z emanacjonistycznej ontologii Spinozy zachowuje on sposób rozszerzania i myślenia; inne tryby, ich nieskończoność – atrybuty Boga i samego Boga są na stałe umieszczone za zasłoną.

W Ghazalis Occasionalism; nie tylko Bóg jest potrzebny do stworzenia świata; od chwili do chwili musi go tworzyć; a raczej podtrzymać go; napędzać go poprzez dynamikę prawa naturalnego – jego prawa (możemy je również nazwać prawem Wisznu); a więc także prawo przyczyny i skutku.

Kant, w ruchu prometejskim, zabiera to z rąk Boga do umysłu człowieka; ale ta część umysłu, która jest dla nas niedostępna; nie nieprzytomny Freuds; ani coś niższego; ale coś, co jest immanentne. Czy można zapomnieć o czasie? Z pewnością można napisać słowa …

To, co kiedyś było triadą: człowiek – Bóg – przedmiot; jest teraz diadą: Człowiek – Przedmiot; Kant wygnał Boga, tak jak kiedyś Bóg wygnał człowieka; potem po wygnaniu – wykonanie: gest Nietzscha.

Najbliższą abstrakcją czasu jest ruch. Upływ czasu jest zawsze śledzony przez jakąś formę ruchu, czy to tykanie zegara, dni, pory roku, starzenie się itd. Jeśli ruch wszystkiego we wszechświecie ma się zatrzymać, czas jest zatrzymany. Ponieważ czas bezpośrednio odpowiada okresowemu (powtarzającemu się ruchowi), można argumentować, że jest on fizyczny, a nie czysto umysłowy. Ale jeśli zapytasz, czy czas jest tak „rzeczywisty” jak przestrzeń, cóż, tak nie jest.

Ref: motionmountain.net

Komentarze

• Wydaje się, że Czas śledzony / rejestrowany w jakimś ruchu byłby pozbawioną znaczenia abstrakcją w pustym wszechświecie.Wyobraź sobie wszechświat pozbawiony wszelkiej energii / materii, z wyjątkiem pojedynczego fotonu. Dokąd zmierza ten foton i jak szybko się porusza? Iść i poruszać się w porównaniu z czym?
• To ' jest powodem, dla którego możemy mówić o początku czasu, który zbiega się z bigbangiem. Przed Wielkim Wybuchem nie można było ' śledzić ani istnieć

Przedstawiłeś fałszywą dychotomię: tylko dlatego, że coś jest „konstrukcją umysłową”, nie oznacza, że nie może być również rzeczywistą własnością fizycznego wszechświata.

Weź długość jako Przykład: „Długość” jako taka nie istnieje fizycznie. To nie jest coś, co można zobaczyć lub dotknąć. Niemniej jest to rzeczywista jakość obiektów fizycznych – istnieje „tam”, a nie tylko w naszych głowach. Pod tym względem długość jest jak każda inna miara – jest abstrakcją w tym sensie, że nie istnieje sama w sobie, ale mimo to opisuje rzeczywiste właściwości obiektów fizycznych.

Czas nie jest inny. Im lepiej rozumiesz fizykę, tym mniej sensu ma myślenie o „wydłużaniu się” czasu w jakimkolwiek kierunku. Czas nie jest „medium”, jest miarą , a mierzy to zmiana. Jak cóż … to wciąż jest pytanie bez odpowiedzi!

(1) to trochę zbyt obciążone lub egzystencjalne pytanie. Jeśli wystrzelimy klasyczną strzałę w powietrze, możemy podzielić każdy moment jej lotu na nieskończenie wiele dziecięcych chwil . W pewnym sensie czas rozciąga się w nieskończoność do chwili obecnej. Czym jest ruch „ciągły”, jeśli nie matematyczny model liczby wymiernej? W jednej sekundzie istnieje niezliczona liczba ułamkowych sekund; mówiąc inaczej, może podzielić 1.000 … 0 na nieskończoną liczbę ułamków.

Pojęcie „nieskończoności” jest abstrakcyjną konstrukcją myślową. Z samej definicji „nieskończoności” nie można zmierzyć. Przyznając to, może kusiło mnie, by stwierdzić, że jest to zmyślenie istnieje tylko w ludzkim umyśle. Kolejna z naszych „konstrukcji”, która ma na celu uporządkowanie i wyjaśnienie tego, co określamy jako „niepoliczalne” procesy i reguły logiki.

To nie znaczy, że nie istnieje lub nie jest poprawne. „to więcej niż wystarczająca praca naukowa, aby zasugerować, że jest to rzecz naturalna i„ prawdziwa ”.

Komentarze

• Niepoliczalne to termin techniczny w matematyce, który tutaj nie ma zastosowania (wymówki są policzalne). Zastanawiam się też, co masz na myśli, mówiąc miara . Nieskończone zbiory można porównywać pod względem wielkości, klasyfikować itp. W sposób, który niektórzy mogą uznać za formę pomiaru.

Podsumowania matematyczne są całkowicie prawdziwe niezależnie od „czasu”, więc samo pytanie nie ma żadnego znaczenia. Tak, istnieje „czas”, ale podobnie jak grawitacja, istnieje, ale nie znaczy to aż tak wiele, dopóki nie zaczniesz mówić o dużych odległościach (powiedzmy między planetami). Tak, „liczy się czas”, gdy twoja średnia prędkość podróży wynosiła co najwyżej 4 mil na godzinę trudny teren, na przykład z Filadelfii do Bostonu.

Ale kiedy lecisz SR-71 z Los Angeles do Nowego Jorku w 45 minut, to naprawdę nie ma to większego znaczenia.

miało to duże znaczenie w branży kolejowej, ponieważ nie chciałeś, aby dwa pociągi poruszały się po tych samych torach w przeciwnych kierunkach w tym samym czasie. „Ale” prędkość podróżowania „(czas) została rozwiązana przez samoloty. Nasza” nowoczesność ” jest bardzo silnie zdefiniowany jako „pośpiech”, który być może można wytłumaczyć trudnymi odległościami „podróż” napotykanymi w Ameryce Północnej drogą lądową w dowolne miejsce. („Czas to pieniądz”).

Tak naprawdę nigdy nie było to prawdą w Wielkiej Brytanii czy Niemczech, ponieważ ukształtowanie terenu, odległości i historia sprzyjały tym, którzy „przez cały czas na świecie”.

Amerykanie spieszyli się … było złoto w Kalifornii i srebro w Nevadzie. „Żeby to osiągnąć, trzeba było się tam dostać … i to szybko” najwyraźniej …

3 jest poprawna. Czas to abstrakcja, zbiór używany do porządkowania zdarzeń i wspomnień w logiczny system przyczyny i skutku.

Według teorii względności przestrzeń i czas nie są odrębnymi bytami, ale pojedynczą konstrukcją zwaną czasoprzestrzenią. Powiedzenie, że coś ma X km długości, jest równoznaczne z powiedzeniem, że ma to Y sekund. Wszystkie jednostki czasu są oparte na pomiarach odległości i można je do nich sprowadzić.

Czas jest konstrukcją umysłową używaną do nadawania sensu ruchowi. Ruch wywołuje odczucie czasu, a nie odwrotnie.

Komentarze

• ” Powiedzenie, że coś ma X km długości, jest równoznaczne z powiedzeniem, że jest to Y sekund. ” to niedokładne stwierdzenie.
• @Dave ma rację: matematycznie to nazywamy czasoprzestrzeń to rozmaitość 4D o nazwie Przestrzeń Minkowskiego.' opisujesz tak, jakby czasoprzestrzeń była po prostu rozmaitością 4D, ale Przestrzeń Minkowskiego ma dodatkową strukturę, która wiąże ze sobą wymiary przestrzenne i czasowe ( dając początek relatywistycznym pojęciom, takim jak stożek światła).
• Nie słyszałem jeszcze definicji jednostki czasu, która nie redukuje się do odległości ani kołowego / nieskończonego regresu w naturze.