Najpierw trochę informacji ogólnych: kiedy czytałem niektóre wcześniejsze odpowiedzi w języku angielskim L & U, natknąłem się na to stare pytanie , w którym najczęściej przyjęta odpowiedź utrzymywała, że wśród Brytyjczyków istnieją wyraźne różnice klasowe w używaniu wyrażenia „na zdrowie”. Niektórzy ludzie nie zgadzali się z tonem przyjętej odpowiedzi; w szczególności odpowiadający został oskarżony o stereotypowanie w komentarzach, a jego odpowiedź została zakwestionowana przez innego użytkownika, który w odpowiedzi udzielił czegoś, co najwyraźniej uznał za śmieszny stereotyp mówienia po angielsku z wyższych sfer: „Top drawer, what?!”
Przypomniałem sobie wtedy, że często widziałem i słyszałem słowo „wot wot” używane w ten sam szyderczy sposób. Na przykład jeden z moich przyjaciół z dzieciństwa, gdyby chciał udawać Brytyjczyka, mógłby powiedzieć coś takiego: „ Tally-ho, old bean, wot wot? ”Googlowanie informuje mnie, że to użycie nie jest z jego strony specyficzne; najwyraźniej wiele osób interesuje się historią tego wyrażenia, ponieważ Google sugeruje „wot wot British” jako zapytanie, a IMO zawiera kilka pomocnych odpowiedzi na pierwszych kilku stronach.
Czy to wrażenie jest dokładne? : Czy Brytyjczycy z wyższych sfer (lub jakakolwiek inna klasa, jeśli o to chodzi) naprawdę używali tego słowa, tj. Czy to wyrażenie kpi, ponieważ jest tak archaiczne, że wydaje się teraz zabawne? Jeśli nie, skąd się wzięła ta karykatura? / p>
Komentarze
- Warto ' d również, gdyby ktoś mógł wyjaśnić, w jaki sposób " co " w " Górna szuflada, co?! " nadaje zdaniu dodatkowe znaczenie.
- To użycie " …, co? " na końcu zdania jest alternatywą dla powiedzenia " don ' t myślisz? " lub " czy tak nie jest? " , zamieniając stwierdzenie na nieco retoryczne pytanie, czy słuchacz się zgadza. Zwykle jest całkowicie kojarzony z klasą wyższą, w szczególności z Hoorah Henrys.
- To ' jest bardzo rozpowszechnioną karykaturą, a ty ' Znajdę go w wielu telewizji i literaturze, więc byłoby interesujące dowiedzieć się, że ' nie jest prawdziwy!
- " wot wot " to po prostu powtórzenie / błędna pisownia " co " (chyba).
- Zawsze myślałem czym był " gangster " wyrażenie: urbandictionary.com/define.php?term=what%20what
Odpowiedź
O ile wiem, tik werbalny „wot wot” jest specyficznie brytyjski, gruziński i zdecydowanie dotyczy wyższej klasy.
Rzeczywiście, jednym z najbardziej znanych adeptów tego tiku werbalnego „wot wot” był Jerzy III (ten z amerykańskiej niepodległości), jak widać w filmie „Szaleństwo króla Jerzego” (zalecane ).
Nie liczyłem ich, ale scenariusz wkłada dziesiątki tych „wot wot” w usta aktora Nigela Hawthornea. I zdają się odnosić obojętnie zarówno do nieistotnych wydarzeń z życia codziennego, jak i do ważnych spraw politycznych. Cecha ta przyczynia się do przedstawiania króla, który nieustannie potrzebuje aprobaty swojej świty, często nękany wątpliwościami, czy jest on zdolny do wykonania zadania, jakie mu spoczywa, czasami skłonny do chowania się za autorytaryzmem, ale w rzeczywistości niepewny bycia naprawdę postrzeganym jako pierwszy. Angielski król z dynastii Hanoweru.
Co znamienne, jest on, z mojego najlepszego wspomnienia, jedyną postacią w filmie dotkniętą tym słownym tikiem. Nie jest to bynajmniej wystarczające, by przypuszczać, że mógł zapoczątkować ten trend. Jeśli jednak filmowi można ufać w tej kwestii, z pewnością musiał go wzmocnić. Tym bardziej, biorąc pod uwagę długość jego panowania (ponieważ najwyraźniej istnieje zasada dotycząca szalonych królów we Francji i Anglii, że powinni cieszyć się długim panowaniem ;-))
W niektórych dzisiejszych brytyjskich cholewkach -klasowe kręgi, nadal można to usłyszeć w postaci pojedynczego „co?”, dodanego na końcu krótkiego potocznego zdania jako krótkiego pytania „co powiesz?” w kontekście zaproszenia.
Przykładowe użycie to: „Chodźmy na spacer, co? [co powiesz]” lub „burza się zbliża, co? [o czym myślisz]”. Ponieważ jest postrzegany jako staroświecki i nieco snobistyczny, jest delikatnie wyszydzany w sztukach, pokazach i kulturze popularnej, a teraz stał się również banałem.
Albo w czasach „Króla Jerzego” i „czerwonych płaszczy”, albo może być później (ale to nie byłoby „wot wot”, ale „co”) ten stereotyp mógł zostać rozszerzony w Stany Zjednoczone dla całego narodu brytyjskiego (znowu przypuszczam, że się boję).
Na marginesie, w języku angielskim jest wiele innych regionalnych tików werbalnych, w których ludzie wtrącają słowo na końcu zdania, aby prosić o aprobatę.
- Na przykład w Kanadzie często mówią „eh?”. To jak wysyłanie zaproszenia do „empatycznej aprobaty” i stało się to również stereotypem. „Canucks nie może go zgubić, co?”
- W Singapurze jest „jeden” lub „lah”.
„Znowu będzie padać, lah. Lepiej zostań w domu, jeden. W tym przypadku oznacza to coś w rodzaju „Nie sądzisz?” Lub bliskie „Jestem tego całkiem pewien”. - W Stanach Zjednoczonych można czasem usłyszeć, jak niektórzy ludzie często wtrącają się „jak” na końcu zdań, a czasem nawet w środku. W tym przypadku myślę, że potrzeba semantyczna jest podobna do bardziej powszechnego „wiesz”: prośba o pozwolenie nie na rozwinięcie. Nie mam jednak pojęcia, jak to się stało „jak”.
Komentarze
- @Alain Pannetier Żeby było jasne, Alain, to nie jest tak, że twoja odpowiedź nie jest doskonała (tak jest), ale aby ręcznie przyznać nagrodę, najwyraźniej muszę poczekać 24 godziny … aby podziękować za odpowiedzi na tak wiele trudnych pytań!
- @Billare, to wydaje się być nową nagrodą 😉 Dzięki. Ponieważ niektóre punkty są tylko przypuszczalne, proponuję poczekać kilka dni, aby zobaczyć, czy więcej członków EL & S może uzupełnić to, co zaproponowałem.
- @Alain Pannetier OK.
- +1 dla historii. Wygrałeś ' nie słyszysz " co? " używany obecnie w brytyjskim języku angielskim oprócz wywołują obrazy twitów z wyższych sfer, ale pojedynczy " co? " jest dość powszechnym znacznikiem wyższej klasy. A tak przy okazji, ' to konkretnie ludzie z Nowej Fundlandii, którzy często mówią " Eh? " zamiast wszystkich Kanadyjczyków, co?
- Albo z Asterix w Wielkiej Brytanii , " mówię, nie ' czy wiesz, co ' s wot, co? "
Odpowiedź
Prawidłowa (lub przynajmniej oryginalna) pisownia tego terminu to „wot”. „Co co!” jest malapropem, który wynika z błędnej interpretacji terminu „s znaczenie” i utrwala go.
„Wot” jest bardzo stare. Pochodzi z archaicznej, formalnej, trzecioosobowej odmiany „dowcip” (czasownik ), co kiedyś oznaczało „wiedzieć” lub „rozumieć”. W takim razie pełne wyrażenie brzmiało pierwotnie „ty wot”. Ostatecznie zostało skrócone do „y” wot ”, a na koniec po prostu„ wot ” .
Dzięki temu cel wyrażenia powinien być teraz całkiem jasny. „Wot” to po prostu bardzo, bardzo stara wersja jednego z najczęściej używanych zwrotów we współczesnym języku angielskim: „y” know ”.
Komentarze
- +1 dla linku do dowcipu. Oto przy okazji kolejne pytanie dotyczące dowcipu . Dzięki za tę aktualizację. Jestem ' m od moich staroangielskich książek, ale sprawdzę to jak najszybciej.
- To ciekawy pomysł, ale nie ' nie wierzę w to. Czy są jakieś wiarygodne odniesienia?
- Myślę, że ' to stereotypowa karykatura brytyjskich mówców z początku XX lub końca XIX wieku, ale zastanawiam się, czy stereotypowe, ale nie spotykane w ówczesnej literaturze, jako pisemny dowód, że prawdziwi Brytyjczycy mówili w ten sposób lub nie.
Odpowiedź
PG Fikcyjna postać Wodehousea, Bertie Wooster, dużo mówi „co?”. Bertie Wooster to karykatura angielskiego twita z wyższej klasy. Zobacz kilka przykładów pod adresem http://f2.org/humour/quotes/fic/wodehouse.html
Komentarze
- Jeśli mógłbyś trochę rozwinąć tę odpowiedź, ' chciałbym udzielić Ci odpowiedzi. ' Jestem trochę bardziej ciekawy historii!
Odpowiedź
„…, co?” kojarzy mi się ze stereotypem staroświeckiego oficera wojskowego, takim jak Pułkownik sterowiec . „Wot wot” (wymawiane tak samo, a więc celowy analfabetyzm) może być efektem komika Russell Brand .
Obecnie najczęstszym zastosowaniem jest program telewizyjny dla dzieci w wieku przedszkolnym The WotWots i powiązany asortyment zabawek.