„Samogłoska” w alfabecie to litera reprezentująca dźwięk z przedłużonym dźwięcznym tonem przy otwartym gardle usta i wargi, zwykle różnicowane przez położenie języka i warg, w porównaniu do „spółgłoski”, która jest dowolnym innym fonemem, zwykle charakteryzującym się pozycją warg i zębów (wargowo-wargowa, obustronna, zębodołowa, głośni), natychmiastowa lub przedłużona ( plosive, fricative) i czy to dźwięczne, czy bezdźwięczne. Samogłoski są zawsze dźwięczne i nie mają własnego ataku.
Zatem, zgodnie z tą definicją, „y” i „w” mogą przedstawiać samogłoski w słowach. Zwykle, gdy reprezentują samogłoski, są używane w połączeniu z jedną lub kilkoma innymi samogłoskami, aby utworzyć polipthong: „w” reprezentuje „oo”, a „y” reprezentuje „ee”. Na przykład słowo „droga” jest wymawiane jako „oo-a-ee”. „słodki” i „jak” to inne przykłady w, podczas gdy „siano”, „powiedz” i „tak” są dobrymi przykładami normalnego zachowania Y. To sprawia, że litery Y i W najlepiej opisywać jako „modyfikatory samogłosek”. są rzadko spotykane jako dźwięczne bez sąsiedniej samogłoski, więc nie są uważane za pełne samogłoski.
Co jeszcze bardziej komplikuje sprawę, w ma zarówno dźwięczne, jak i bezdźwięczne cechy, w wyniku ewolucji alfabetu łacińskiego, który zastąpił alfabety runiczne w językach germańskich. Wyłapywał także inne sztuczki; W w połączeniu z H jest zwykle bezdźwięczne (chociaż niektóre dialekty brzmią „wh”, jakby to było „w”), reprezentując bezdźwięczny zaokrąglony zębodołek wargowy; zasadniczo tworzy „oo „i mówiąc„ h ”. Ponadto, w zależności od pochodzenia słowa,„ w ”może używać swojej romantycznej wymowy półdźwięcznego przybliżenia labiowelarnego („ miękkie v ”).
„ Y ”nie ma takie wielokrotne osobowości; zawsze jest to samogłoska lub modyfikator samogłoski, który prowadzi dźwięk samogłoski monopthong lub dipthong w kierunku „ee”. Jednak jest to rzadkie samo widziane; główne wyjątki to ostatni dźwięk słowa, takiego jak „chrześcijaństwo”, „powoli” lub „szczęśliwy”. W większości innych przypadków, jeśli pożądane jest „ee”, używa się go lub na przemian niemieckiego „ie”. Więc znowu, ponieważ rzadko występuje samodzielnie, nie jest uważana za „pełną” samogłoskę.
Komentarze
A samogłoska jest w zasadzie literą wymawianą z otwartym traktem głosowym. Y jest półsamogłoską, ponieważ czasami wymawia się je z otwartym traktem (jak na niebie), a czasami nie (jak wczoraj). Zwróć uwagę na pozycję swojego języka podczas wymawiania samogłosek i spółgłosek, a zauważysz różnicę.
Komentarze