czy to jest czy to jest

Czy to jest łącząca, ponieważ reprezentuje warunek, ponieważ osoba mówiąca nie zna twojego życia i tego, co ty będzie rozmawiać o. Czy jest słowem warunkowym, więc tworzy tryb łączący czasowników, które zwykle wyglądają tak samo jak bezokolicznik

Jednak w powszechnym użyciu czy jest jest również akceptowalne. Jednak nie jest uważane za formalne. Prawdę mówiąc, możesz użyć formy łączącej lub teraźniejszej po tym, czy i oba będą zrozumiane.

tj. „Czy biegnie szybko czy wolno” oraz „czy biegnie szybko czy wolno”.

Czas teraźniejszy jest w moim doświadczenie, bardziej powszechne.

Wydaje się, że tryb łączący jest bardziej powszechny w przypadku bardzo popularnych czasowników, takich jak być lub go, a także modali, takich jak może lub powinien.

„Subjunctive” to kategoria gramatyczna, która jest dość ważna w różnych językach europejskich, ale ma marginalne znaczenie w języku angielskim, prawdopodobnie częściowo dlatego, że w większości przypadków nie ma innej formy niż zwykły („indykatywny „) czasownik.

Najczęstszym sposobem przetrwania (do którego prawdopodobnie odnosisz się, wspominając o przeszłości) jest użycie „przeszłego trybu łączącego” dla warunkowych warunków przeciwstawnych:

Gdybym był bogatym człowiekiem …

ale

Gdyby był bogatym człowiekiem, … (nie sprzeczne z faktami: mówca nie wie, czy był bogaty, czy nie)

To ma odrębną formę tylko dla jednego czasownika w całym języku, a następnie tylko w pierwszej i trzeciej osobie liczby pojedynczej: „Ja / ona / on / to było” zamiast „Ja / ona / on / to / był „. W przypadku jakiegokolwiek innego czasownika lub jakiejkolwiek innej osoby jest on nie do odróżnienia od zwykłej (indykatywnej) formy:

Jeśli tam byłeś,. ..

Gdyby tego chcieli, …

z których oba mogą być sprzeczne z faktami lub nie.

Drugim pozostałym trybem łączącym jest tryb łączący teraźniejszy, który w każdym przypadku jest identyczny z podstawą dla m (bezokolicznik) czasownika; a więc różni się od oznajmowania tylko w trzeciej osobie („dawać” vs „daje”) i we wszystkich osobach czasownika „być” („być” a „jest / są / jestem”). Najczęstszym zastosowaniem tego jest w żądaniach i napomnieniach:

Nalegam, aby komisja to omówiła!

To użycie jest szczególnie powszechne w języku politycznym i organizacyjnym, a częściej w języku amerykańskim niż brytyjskim. Wiele osób użyłoby określenia („że komisja omawia tę kwestię”) w zwykłym przemówieniu.

Użycie, o które pytasz, jest mniej powszechne. Powiedziałbym, że każdy, kto go dziś używa, jest celowo archaiczny:

Jeśli tak …

Czy tak będzie … .

Komentarze

• Może z " jeśli ", ale ", czy " jest często określane. Często tak to powtarzam. Zależy to tylko od mojego nastroju lol. Nigdy nie powiedziałbym ", że komisja omawia to ", kiedy należy użyć trybu łączącego. Drażniłoby mnie to w uszach.
• Właściwie wydaje mi się, że więcej osób powiedziałoby ", że komitet powinien omówić to ".
• Prawdopodobnie w Anglii, ale w Stanach Zjednoczonych nie, powiedzieliby to z łączeniem. " Nalegam, żebym to ja rządził. " " To ' musi udać się do Waszyngtonu." " To ' ważne, aby tego nie dotykać. " " Żądam, żeby mi powiedział. " " Radzę, żeby nauczyła się pisowni tych słów. " " To ' lepiej, jeśli pójdzie sam. "
• Zwykle łapię się na używaniu trybu łączącego trochę częściej niż uważam za normalny dla Brytyjczyka, Colin, ale ja ' d normalnie używaj orientacji w OP ' s przykład: < < Więc jakie są trzy rzeczy, które teraz robisz, o których możesz porozmawiać … czy to ' szkoła, związek osobisty czy na przykład hobby (?) > > I ' d zgadzam się że tryb łączący często brzmi archaicznie (lub, co gorsza, górnolotnie), przynajmniej w Wielkiej Brytanii. Ale czy masz jakieś dodatkowe odniesienia (i tak, zdaję sobie sprawę, że ELL jest mniej wymagające), proszę?