Wszystkie przykłady soli $ \ ce {NO3 -} $ są rozpuszczalne w wodzie (wszystko, o czym wiem). Czy zawsze tak jest, czy jest jakaś sól, która nie rozpuszcza się w wodzie?
Jeśli tak, jaki jest tego powód?
Odpowiedź
Nie, poprawny sposób na umieszczenie go to $$ \ mathrm {Prawie ~ wszystko ~ z ~ \ mathbf {nieorganiczne} ~ azotany ~ sole ~ są ~ rozpuszczalne ~ w ~ wodzie.} $$
Rodziny organicznych soli azotanowych to zazwyczaj azotany azoli i imidazoli. Niektóre jasne przykłady to ( R ) & ( S )-azotany mikonazolu, azotan izokonazolu i azotan ekonazolu. Azotan ekonazolu (Inne nazwy: Spectazole , EN) jest najpowszechniejszą organiczną solą azotanową i uważa się, że jest bardzo słabo rozpuszczalna w wodzie, mniej niż 0,1 $ \ mathrm {\ frac {g} {100 ~ g}} $ ( 1 , 2 , 3 )
W nieorganicznych solach azotanowych, przy odrobinie cierpliwości, Zauważyłem, że azotan baru , azotan rtęci (I) i azotan kobaltu (III) są najmniej rozpuszczalnymi solami azotanowymi z monoatomowym kationem. Są na krawędzi nierozpuszczalności, ale nadal nie nazwałbym ich nierozpuszczalnymi, ponieważ
- Ich rozpuszczalność nie jest tak niska w STP; gdzieś w okolicy $ \ frac {5 ~ \ mathrm {g}} {100 ~ \ mathrm {g}} $ . ( $ \ ce {Hg2 (NO3) 2.2H2O} $ rozkłada się w wodzie, więc RSC mówi )
- Ich rozpuszczalność znacznie wzrasta wraz z temperaturą.
Powód, jak mówisz?
Cóż, pomyślmy dlaczego jeden związek jest rozpuszczalny w wodzie, a drugi nie. Kiedy tworzy się związek jonowy, uwalniana jest energia. Nazywa się to Entalpia kratowa przy stałym ciśnieniu. Proces tworzenia sieci krystalicznej z oddzielnych jonów jest zwykle silnie egzotermiczny. Dlatego też, gdy związek jonowy rozpuszcza się w wodzie i kiedy ta sieć „rozpada się”, reakcja byłaby wysoce endotermiczna.
Zatem, aby rozpuścić się w wodzie, jony muszą „pokonać” energię sieci. W jaki sposób? Oczywiście wynikająca z tego sieć przyciągania między cząsteczkami wody a jonami musi być silniejsza. To przyciąganie jest rodzajem tworzenia bardzo, bardzo słabego wiązania (a jego słabość jest powodem, dla którego nie jest ono sklasyfikowane jako takie), a zatem jest egzotermiczne. To uwalnianie energii, gdy następuje rozpuszczenie, nazywa się entalpia hydratacji , pod warunkiem, że jony są w stanie gazowym.
Zatem azotan jest naprawdę duży anion, z pojedynczym ładunkiem. Mniejsze stężenie ujemnego ładunku skutkuje stosunkowo mniejszymi entalpiami sieci krystalicznej. Ponadto możliwość tworzenia wiązań wodorowych z wodą zwiększa rozpuszczalność poprzez zwiększenie entalpii hydratacji.
To „Dlatego prawie wszystkie azotany są rozpuszczalne.
Komentarze
- $ \ ce {BiO (NO3)} $ prawdopodobnie można by dodać do listy … Zacytować kolegę z kursu praktycznego loterii jonowej. ' Znaleziony azotan, nie rozpuścił się; tylko jeden nierozpuszczalny azotan. ' (Uwaga: miał na myśli, że nie otrzymalibyśmy żadnych innych).
- Ponownie powtórzę mój poprzedni komentarz. $ \ ce {BiONO3} $ jest trudno rozpuszczalny (3,2 $ \ times 10 ^ {- 4} ~ \ mathrm {M} $) w $ a (\ ce {H3O +}) = 0,025 $, z rozpuszczalnością malejącą wraz z wyższym $ \ mathrm {pH} $.
- Nitron (1,4-difenylo-3- (fenyloamino) -1H-1,2,4- sól wewnętrzna triazolium) tworzy prawie nierozpuszczalny azotan.