Czy zjadanie robaków jest szkodliwe dla mojego kota?

Z mojego doświadczenia wynika, że koty bardzo dobrze określają, czy coś, co złapały, powinno zostać zjedzone – jeden z kotów, z którymi dorastałem, był zapalonym łowcą, ale podczas gdy on bawił się szczurem, który zjadł truciznę, nie próbował go zjeść. Inne koty, w których mieszkałem, nie były tak chętne do polowania, ale żaden z nich nigdy nie próbował jeść niczego trującego, chociaż zjadałyby robaki całkiem wesoło (w tym chrupanie koników polnych).

Jeśli nie zatruwasz owadów, które dostają się do środka, nie powinno być problemu – ale uważaj na jadowite pająki, które są powszechne w Twoim miejscu zamieszkania. Twój kot prawdopodobnie nie będzie próbował ich jeść, ale polowanie na nie może przynieść kot ugryzł, co miało brzydkie konsekwencje.

Aktualizacja dla tych, którzy sprzeciwiają się mojej propozycji anegdotycznych dowodów na to, że większość moich 47 lat spędziłam z co najmniej jednym kotem oraz tych, którzy uważają, że mój brak zainteresowania kotami jedzącymi owady jest problematyczny:

• Wyszukiwanie w sieci nie przyniosło żadnych ostatecznych odpowiedzi, czy jest ogólnie bezpieczne, czy nie. Istnieje wiele dowodów na to, że owady uzupełniają dietę zdziczałych kotów.
• to samo wyszukiwanie w sieci zawierało dowody na to, że koty są znacznie bardziej narażone na zatrucie pestycydami niż zjadanie szkodników, których właściciel domu może próbować wyeliminować.
• W zależności od flory i fauny, w której mieszkasz, i od swojego własnego kota tolerancji, wyniki mogą się różnić. Myślałem, że to coś, czego nie trzeba mówić wprost. Najwyraźniej się myliłem.
• Coś, co nie przeszkadza zdrowemu dorosłemu kotu, może być problemem dla kociaka. Znowu pomyślałem, że to zbyt oczywiste, by trzeba było o tym wspominać, ale najwyraźniej się myliłem.
• Kolejna anegdata – pomimo tego, że był zapalonym łowcą błędów w Australii, mój 18-letni kot nigdy nie próbował ścigać któregokolwiek z garstki robaków z USA, których poszukiwania wskazały, że mogą być szkodliwe (błędy miłosne – których nie można było trzymać z dala od domu w jednym z miejsc, w których mieszkałem). Polowała na „bezpieczne” owady (głównie mrówki, które nie zostały zatrute, a także niektóre muchy i komary), dopóki nie zrobiła się za stara na takie bzdury z młodymi kotami.
• Mój szwagier (który jest weterynarzem w Australii) nigdy nie próbował trzymać żadnego z rodzinnych kotów z dala od owadów. Jeśli weterynarz w kraju, w którym żyje więcej śmiercionośnych trujących stworzeń niż w jakimkolwiek innym miejscu na świecie, uważa, że koty nie mają problemów z jedzeniem robaków , Nie zamierzam się z nim kłócić.
• Zawsze będą wyjątki. Świat nie jest bezpieczny i tak bardzo, jak byśmy chcieli, nie możemy uczynić go całkowicie bezpiecznym dla nas lub dla nasze zwierzęta. Wyjątki mogą być tragiczne, ale nie mam zamiaru trzymać moich kotów z dala od wszystkich owadów, gdyby nie przypadek, że któryś z nich źle zareagowałby na owada, który zabili i zjedli. To zajęłoby obserwowanie ich w każdej minucie. każdego dnia, a ja i mój mąż pracujemy i musimy spać od czasu do czasu.

Komentarze

• Kot uczy się na podstawie doświadczenia jeśli kot dowiedział się, że robaki można bezpiecznie jeść … jest to prawdą tylko wtedy, gdy takiego nie ma.
• @Chad – z mojego doświadczenia wynika, że koty dość rozróżniają, co robią ' Spróbują zjeść. ' Spróbują złapać wszystko, co wyzwala ich instynkty drapieżnika, ale jeśli cokolwiek w tym jest (brzydki zapach, użądlenia itp.) przeszkadza im, że wygrali ', aby tego nie zjeść. ' nigdy nie mieszkałem z kotem, który zachowywałby się inaczej. div id = „06435f3f87”>

Nie wiem, jak jedzenie przypadkowych owadów wpłynie konkretnie na koty, ale ogólnie jadowite robale smakują naprawdę paskudnie – celem bycia trucizną jest wyszkolenie drapieżników, aby nie zjadali przedstawicieli twojego gatunku. Twój kot prawdopodobnie nauczył się już nie jeść żadnego z tych, które możesz mieć w domu.

W szczególności mrówki nie są zazwyczaj trujące (tj. zawierają substancję, której spożycie jest niebezpieczne), ale wiele z nich jest jadowitych (tj. mogą wstrzykiwać niebezpieczną substancją poprzez gryzienie lub kłucie).Wiele jadów nie jest naprawdę niebezpiecznych do spożycia – są trawione, zanim dotrą do krwiobiegu. Jest wiele mrówek, które bronią się na przykład kwasem mrówkowym, którego opryskiwanie jest bolesne i prawdopodobnie okropnie smakuje, ale jest dość powszechnym środkiem konserwującym.

W przypadku mrówek głównym problemem jest w rzeczywistości ludzie trucizną używają do kontrolowania ich. Trucizny na mrówki muszą działać wolno, aby mieć czas na oddziaływanie na całą populację. (Mrówki robotnice zazwyczaj żerują w poszukiwaniu pożywienia, a kiedy spotykają się dwie siostrzane mrówki, dzielą się zawartością żołądka, więc pożywienie stopniowo „uśrednia się” w całej kolonii). Więc jeśli mrówki z jednej kolonii biorą trującą przynętę, a kot jest jedząc mrówki, może też gromadzić tę truciznę. Żeby było jasne, jest to coś, co mogę sobie wyobrazić, ale nie wiem, jakie to naprawdę ryzyko.

Komentarze

• Nie ' nawet o tym nie pomyślałem, jest to coś, czego zdecydowanie powinienem być świadomy, ponieważ na górze mieszkają inni ludzie, którzy mogą używać trującej przynęty, chociaż ja nie.
• Dodałem zastrzeżenie, aby wyjaśnić, że nie ' nie wiem, czy zdarza się to tak często – wiem więcej o mrówkach niż o kotach.
• Zdecydowanie jest to coś, o czym należy pamiętać, myślę, że nawet jeśli nie jest to ' t powszechne.
• @AshleyNunn to samo jest prawdą zatrutych myszy

Koty są naturalnymi drapieżnikami, więc cokolwiek polują, nie ma znaczenia, są po prostu podążając za ich naturalnymi instynktami. Większość robaków domowych nie jest trujących, więc nie wyrządzą krzywdy Twojemu kotu, ale są też takie, które mogą zaszkodzić Twojemu kotu, jeśli je zje. Powinieneś uniemożliwić jej zjedzenie tych.

Spójrz na to , aby zobaczyć listę trujących błędów.

Mój weterynarz poinformował mnie, że nie jest dobrze, jeśli mój kot je świerszcze. Najwyraźniej świerszcze zjadają pchły, a pchły mogą być nosicielami tasiemców. Ta ostatnia spowoduje problemy dla każdego kota.

Istnieje kilka błędów zarażających lub wydzielających toksyny, które teoretycznie mogą szkodzić ssakom jeśli zostanie połknięty w wystarczających partiach. Przykładami są biedronki lub pluskwy z zieloną tarczą.

Ale to zwykle się nie zdarza. Toksyny wytwarzane przez robaki mają cel ewolucyjny. Ma to na celu zapobieganie zjadaniu owadów przez drapieżniki. robak, aby zapobiec zjedzeniu przez użycie toksyny?

1. Toksyna może po cichu zaszkodzić drapieżnikowi, np. uszkadzając narządy takie jak wątroba lub nerki. Gdyby drapieżnik zjadł wystarczająco dużo robaków, zachorowałby i ostatecznie umrzeć.

2. Toksyna może natychmiast zabić drapieżnika.

3. Toksyna może mieć wyjątkowo zły smak lub mieć natychmiastowy podrażnienie Jedynie bardzo długotrwałe spożywanie mogłoby spowodować znaczne zagrożenie dla zdrowia drapieżnika.

Z różnych powodów najlepszą strategią jest pozycja nr 3, a najgorsza nr 1. Nr 1 ani nie zapobiega zjadaniu owada, ani nie uruchamia procesu uczenia się u drapieżnika.Prawdopodobnie jeden drapieżnik zjada dużą grupę owadów, a czas życia drapieżnika może być skrócony lub nie. po prostu. Zwłaszcza jeśli błąd jest rzadkim gatunkiem.

Nr. 2 jest nieco lepszy, ale łatwo stanie się bezużyteczny, ponieważ większość drapieżników ma tendencję do rozmnażania się przy wystarczającej ilości pożywienia. Efekt ewolucyjny (drapieżniki zaczną złagodzić błąd) będzie miał miejsce tylko wtedy, gdy owady będą mogły być odróżnione przez drapieżnika od innych gatunków. Zwykle osiąga się to przez zabarwienie ostrzegawcze.

Nr. 3 jest najlepszy, ponieważ zwykle wystarczy jeden kontakt owada z drapieżnikiem, aby zapobiec dalszym atakom tego osobnika. Otwiera nawet możliwość przetrwania przez indywidualny błąd, ponieważ jest uwalniany przed połknięciem. Drapieżnik przetrwa i zajmie niszę ekologiczną, uniemożliwiając innym drapieżnikom o podobnych nawykach żerowanie na robakach. Jeśli umiejętności społeczne drapieżnika są wystarczająco wysokie, przekaże mem nawet jego potomstwu. W połączeniu z ostrzegawczym ubarwieniem, takim jak na biedronkach, opcja ta maksymalizuje prawdopodobieństwo, że nie zostaną zjedzone przez tego rodzaju drapieżniki.

Dlatego większość alomonów wytwarzanych przez owady ma przede wszystkim działanie drażniące lub odstraszające, które ma pierwszeństwo przed zdrowiem niebezpieczeństwo drapieżnika według wielkości. Zarówno ofiara, jak i drapieżnik zyskują na tej strategii.

Możesz więc bezpiecznie założyć, że twój kot będzie smakował tylko bezkrytyczne porcje niezdrowych robaków.

Nie polecam tego, ponieważ niektóre robaki mogą być śmiertelne dla jedzenia i mogą powodować choroby. Borelioza jest jedną z tych, które są szkodliwe zarówno dla ludzi, jak i zwierząt. Jeśli Twój kot ma gorączka powyżej 100 ° F (37,8 ° C) zgłoś się do lekarza.Niektórzy weterynarze radzą pilnować kota lub psa, może mieć coś, co jest poważnie niebezpieczne.