Na samym końcu Kompleks Baader Meinhof Po tym, jak wysiłki mające na celu uwolnienie przywódców RAF zawiodły i popełnili samobójstwo w więzieniu Stammheim, Brigitte Mohnhaupt przemawia do następnego pokolenia członków RAF, które są wściekłe, że rząd rzekomo przeprowadził egzekucje, których się obawiali. / p>
Jednak Mohnhaupt bezpośrednio im zaprzecza i ujawnia, że ich planem było popełnienie samobójstwa przez cały czas w ramach kontrolowanego wysiłku społeczności:
Mohnhaupt: Oni nie są ofiarami i nigdy nie byli.
Członek RAF: Co? Co to za gówno teraz? Sam powiedziałeś, że życie Stammheimerów jest w niebezpieczeństwie, że musimy ich teraz wydostać teraz ! To były twoje słowa.
Mohnhaupt: Określili swoją sytuację do ostatniej chwili. To znaczy, że to zrobili, a nie że to im się stało. .Nigdy nie znałeś tych ludzi. Przestań ich widzieć tak, jakby nie byli.
Teraz śmierć w Stammheim była w przeszłości wylęgarnią spisku teorie i nie mam zamiaru kwestionować prawdy o wersji filmu (iw dużej mierze oficjalnej) ani debatować nad ostateczną prawdą o tym, kto dokładnie wie, co i kto robi, co robi. a29f777bf9 „>
dlaczego Brigitte Mohnhaupt celowo obala mit o możliwym męczenniku, który potwierdzałby ich pogląd na temat rządu . W rzeczywistości wcześniej powiedziała o tym tylko Boockowi i specjalnie poinstruowała go zachować to dla siebie. Ale jej kończący dialog ma niemal rozczarowujący charakter, zwłaszcza ostatnie zdanie.
Teraz film pozostaje zdecydowanie neutralny i obiektywny oraz raczej stroni od zbyt skomplikowanych szkiców postaci, ale wydaje się dość niezwykłe, że celowo zaprzecza możliwe budowanie legendy w ten sposób i zastanawiam się, dlaczego to zrobiła. Jeśli bohaterowie i motywy filmu nie mają wyjaśnienia, zapytam dalej , jak dokładna jest ta konkretna scena i jeśli prawdziwa Brigitte Mohnhaupt prawdopodobnie kiedykolwiek skomentowała, jaką wersję o śmierci Stammheim utrwaliła reszcie RAF (w końcu film został opublikowany niedługo po jej wyjściu z więzienia).
Lub czy autorzy skorzystali tutaj z pełnej swobody twórczej , aby wstawić coś z celowo demistyfikującego oświadczenia końcowego? Czy twórcy filmu ostatecznie przypisali pani Mohnhaupt autorefleksję, która może nie być całkowicie dokładna, czy też jak inaczej należy interpretować ten zamykający dialog?
Odpowiedź
Rzeczywiście istnieje faktyczna podstawa dla tej sceny, a przynajmniej Mohnhaupt, która wyraźnie mówi innym o samobójstwie. Nie mogłem znaleźć żadnego oświadczenia od samej Mohnhaupt, ale zgodnie z tym artykułem w gazecie z 1990 roku , niedawno aresztowana członkini RAF drugiego pokolenia Monika Helbing stwierdziła, że Mohnhaupt powiedział jej śmierć była samobójstwem w mieszkaniu w Bagdadzie:
Kurz nach dem Tod von Baader, Ensslin und Raspe und der Ermordung Schleyers habe Brigitte Mohnhaupt eingeräumt, so Helbings Aussage, „daß die Gefangenen in Stammheim keinen anderen Weg sahen, als sich selbst umzubringen”. Anlaß sei jedoch nicht etwa „Verzweiflung” über die gescheiterte Befreiung gewesen, sondern der Wunsch, „die Politik der RAF weiter voranzutreiben”.
Moje tłumaczenie:
Wkrótce po śmierci Baadera, Ensslina i Zabójstwo Raspea i der Schleyera, Brigitte Mohnhaupt przyznała, zgodnie z „zeznaniami Helbinga”, że więźniowie w Stammheim nie widzieli innej drogi niż samobójstwo. pragnienie „dalszego rozwoju polityki RAF”.
Jeśli chodzi o interpretację, zamiast „demistyfikować” lub „autorefleksję”, można postrzegana jako Mohnhaupt potwierdzająca swoją pozycję jako nowej przywódczyni RAF: „Nigdy ich nie znałeś, nie wiesz, co się stało, ale ja tak!”. – i według doniesień była dość autorytarną przywódczynią.
Pamiętaj jednak, że chociaż słyszymy, jak mówi, że jako widzowie filmowi, w rzeczywistości była to prywatna wypowiedź. O ile wiem, w swoich publicznych wypowiedziach RAF uprawiali mit męczenników. Z pewnością nigdy nie powstrzymali tego swoich sympatyków.