Dlaczego nazywa się “, aby nie wyciągać żadnych uderzeń ” i jak powstała ta fraza?

Od Christine Ammer, The American Heritage Dictionary of Idioms (1994):

nie uderzaj pięścią Zachowuj się niepohamowanie, nic nie powstrzymuj, jak w Lekarz wyciągnął nie cios, ale powiedział nam całą prawdę . To wyrażenie pochodzi z boksu, w którym pociągnij za „ciosy oznacza " uderzać mniej mocno niż można. " Ten idiom również został zastosowany bardziej ogólnie, jak w Postanowili wyciągnąć swoje ciosy podczas tych delikatnych negocjacji. {Pierwsza połowa XX wieku.}

Robert Chapman & Barbara Kipfer, Słownik slangu amerykańskiego (1995):

pull one „s uderzenia v phr walka o nagrody do 1934 r. Aby złagodzić ciosy, bądź wyrozumiały i umiarkowany [przykład pominięty].

Znalazłem przykłady idiomu sięgające 1915 (w wynikach wyszukiwania w Google Books) i 1909 (w Library of Congress Ch wyniki wyszukiwania ronicling America), ale sens " ciągnięcia " jako znaczenia " wycofanie się z rzucania (uderzenia) z pełną siłą " jest już na miejscu w tych najwcześniejszych przykładach.

Wczesne dopasowania w Książkach Google

Najwcześniejsze dopasowanie do sprzymierzonej frazy w wynikach wyszukiwania w Książkach Google pochodzi od Charlesa Van Loan, „ Too Much Pepper ,” w Everybodys Magazine (czerwiec 1915):

Duffy miał jedną wielką zaletę: nie musiał wyciągać żadnych ciosów , aby uniknąć skrzywdzić przyjaciela [ponieważ nikt w walce wręcz nie był jego przyjacielem]. Wszystko, co wylądowało, było jak aksamit. Oczywiście [jego sześciu przeciwników] w końcu wyciągnęli go [z pokoju], ale każdy z nich miał jakieś pokwitowanie przeniesienia, a pokój wyglądał, jakby uderzył w niego rozwidlony piorun. Łatwo jest umieścić silnego mężczyznę po drugiej stronie drzwi, jeśli wolałby nie iść. Duffy zabrał ze sobą część mebli, kiedy w końcu wylądował na korytarzu. Bentley i Petersen mieli między sobą troje czarnych oczu, McGrath miał rozciętą wargę, nos Pricea był zmiażdżony, a Morton i Harlow byli posiniaczeni w łydkach, w które Duffy ich kopnął.

Od HC Witwer, „ Your Girl and Mine ”, w The American Magazine (wrzesień 1917):

„Słuchaj!” Odpowiadając na jego propozycję, odpowiadam: „Jak robak chciałby usłyszeć, że łowienie ryb jest zabronione na całym świecie? Co mam z tym zrobić, wysadzić most?”

Ani!” uśmiecha się. „Będziesz moim osobistym asystentem i trenerem. Chcę, żeby jakiś wielki husky, taki jak ty, nadał mi formę do tych zdjęć. Chcę mężczyzny, który nauczy mnie boksu, zapasów, brania kar i ćwiczeń doda mi mięśnie i wzmocni mnie tak, że gdy Desperate Dan zrzuci mnie z klifu na trzecim bębnie, nie będę musiał spędzać następnego miesiąca na oddziale. Więc chcę trenera. Pragnę być zahartowany. Możesz posunąć się tak daleko, jak chcesz i nie będziesz musiał wyciągać ze mnie żadnych ciosów , kiedy zaczniemy trening. Nie będę , zapewniam cię! spodziewam się , że kilka razy mnie pobiją, więc nie miej żadnych skrupułów. Co teraz powiesz?

Pierwsze dopasowania wyrażenia „wyciągnął pięści” pochodzą od Franka Condona, „ Punch and Julie , ”W Colliers (6 sierpnia 1921):

Ogólną i uzasadnioną skargę kapelusz w swoich [sfilmowanych] scenach walki Hugh Foley uderzył pięścią . Jego walki, zdaniem krytyków i opinia publiczna, były fałszywymi bójkami i pozbawionymi szczerości.Zamiast uderzyć odrażającego złoczyńcę za kilka bramek, Hughie uderzył go delikatnie i czule, udając ogromną ilość przemocy, ale nikogo nie łudząc. W najmniejszym stopniu te fałszywe bitwy zmyliły szlachtę o rysich oczach, która wchodzi i siada po zapłaceniu kasjerowi dwóch kawałków.

Od Williama Hamiltona , Barometr giełdowy (1922):

Znając i lubiąc [Charlesa H.] Dowa, z którym pracowałem w ostatnich latach jego życia, często, wraz z wieloma jego przyjaciółmi, irytował mnie jego nadmierny konserwatyzm. Pokazało się to szczególnie w jego artykułach wstępnych w Wall Street Journal, do których należy teraz wspomnieć, ponieważ są one jedynym pisemnym zapisem teorii Dow o ruchu cenowym. Napisałby mocny, czytelny i przekonujący artykuł wstępny na temat publicznego zagadnienia mającego wpływ na finanse i biznes, aw ostatnim akapicie dodałby zabezpieczenia i klauzule oszczędnościowe, które nie tylko usunęły z tego żądło, ale także usunęły z niego „tupot”. Mówiąc językiem pierścienia z nagrodami, wyciągnął swoje ciosy .

Z Everybodys Magazine , tom 49 (1923) [połączone fragmenty]:

”Czy wie pan, jak to jest walczyć z dwoma złamanymi rękami, panie Overton? Mogę ci powiedzieć, że to piekło! Czy jest jakikolwiek inny wojownik, żywy lub martwy, czego by nie uderzył dwoma złamanymi rękami? Czy jest jakikolwiek inny wojownik, który mógłby pomóc wyciągnąć swoje ciosy ? Teraz „pytam” pana, panie Overton! ”

Pięć pierwszych wystąpień " uderzanie pięściami " działa w ten sposób: jedna nieoceniona walka wręcz, jeden proponowany schemat treningowy, jeden przypadek fałszywej walki o film, jedno metaforyczne użycie " uderzenia pięścią " w związku z tekstami redakcyjnymi i jeden przypadek meczu bokserskiego, w którym ręce zawodnika były " odpadł. " Co zaskakujące, żaden z tych przypadków nie wiąże się z walką o nagrody. W każdym razie powody, dla których osoba może zgodnie z prawem chcieć uderzać pięściami (faktycznie lub w przenośni), są bardziej więcej niż można by się początkowo spodziewać.

Wcześniejsze użycie terminu

Baza danych Biblioteki Kongresu zawierająca historyczne gazety amerykańskie pojawia się jeszcze wcześniej od początku 1909 roku. Jednym z najwcześniejszych przykładów jest „ James MSherry debiutuje jako nadchodzący mistrz ” w [New York] Evening World (16 stycznia 1909):

„Tego chłopca można przekształcić w wielkiego wojownika” – powiedział Johnny White. „Mógłby dziś wejść na ring i pokonać wszystkich Burkesów i Thomasów w grze. Jest wojownikiem w stylu Ketchela i wkrótce będzie w stanie argumentować Ketchel. Jego główną wadą jest to, że tak długo uczył boksu i uderzając pięściami boi się pozwolić im odejść . … ”

MacSherry był instruktorem boksu w Yale. Artykuł w Salt Lake [City] Herald (19 lutego 1909) zawiera prowokacyjny nagłówek „ Nauczyciele sprawiają, że biedni wojownicy: instruktor boksu wydaje się niemożliwy Zapewnij mocne uderzenie ”, a następnie cytuje nieco„ Świat Wieczoru Nowego Jorku ”na temat problemu ciągnięcia ciosów:

Niestety, instruktor boksu nie może się odciąć i mocno uderzyć. Straciłby zbyt wielu źrenic, gdyby rozdał podbite oczy. Tak więc mężczyźni, którzy przez dłuższy czas uczą boksu, zapominają, jak mocno uderzać. I to jest talent, którego nieuchwytny jestem, gdy raz przegrałem. Tommy West, jeden z najtwardszych zawodników dziesięciu lat temu, założył kiedyś szkołę boksu i uczył przez kilka miesięcy. Kiedy ponownie zaczął walczyć, stwierdził, że nie może pomóc wyciągając ciosy . Więc zebrał sztab szkoleniowy sluggerów i przez miesiąc walczył z nimi tak mocno, jak potrafił. Z biegiem czasu odzyskał moc. Ale Tommy powiedział mi, że nigdy nie będzie uczył innego ucznia, dopóki nie odejdzie z ringu na dobre.

Max Balthasar, „ Papke Is Out of the Ring ,” w Salem [Oregon] Capital Journal (20 maja 1910):

Praca Papkea, a raczej brak pracy, był najgorszym, jaki kiedykolwiek widziano na lokalnym ringu [San Francisco] i chociaż ściągnięto tu wiele podróbek, jego wszystkie inne pokonały o milę. To, że Thomas nie uczestniczył w tej pracy, jest oczywiste, ponieważ Kalifornijczyk, 15 funtów lżejszy od swojego przeciwnika, całkowicie pozbawiony kreski, którą pokazał podczas treningu i wystraszony na śmierć, naprawdę starał się jak mógł, ale to niewiele mówi.

Dopiero po piątej sesji było jasne dla wszystkich w domu, z wyjątkiem sędziego Jacka Welcha, że Papke nie próbował, że ciągnięcie za pięścią , celowe chybienie i przytulanie przy każdej okazji. Raz po raz Thomas zostawiał otwory tak szerokie jak drzwi do stodoły i zamiast ich wykorzystywać, Papke robił fałszywą przewagę, chybił i wpadał w klincz. Od czasu do czasu walczył zaciekle – swoją twarzą – przybierając minę byka, z którą miał nadzieję przekonać widzów, że zamierza zrobić coś naprawdę zuchwałego, ale potem odmawiał.

Kiedy siódma runda otworzyła dom rozbrzmiewający okrzykami „fałszywe”, „wyrzuć je”, „cal lall [wezwij wszystkie] zakłady” i „rotetn [zgniłe]”.

To ostatnie konto jest szczególnie interesujące, ponieważ opisuje " ciągnięcie ciosów " w kontekście ustalonej walki —I reakcja tłumu na to.

Komentarze

• Czy mam rację w kwestii push vs pull w odniesieniu do uderzenia? ' Szczególnie interesuje mnie pojęcie " uderzania pięścią. "
• Na marginesie, dlaczego bokser miałby chcieć złagodzić swoje uderzenie w przeciwnika?
• @MatthewMoisen: Myślę, że s podobne do wyrażenia " ciągnięcie za sznurek " w baseballu, gdzie miotacz rzuca tym samym ruchem on ' użył do fastballu, ale zamiast tego zapewnia zmianę. Powodem, dla którego warto zadać cios, jest uniknięcie przypadkowego zranienia kogoś, albo dlatego, że w walce wręcz są ludzie, których ' nie chcesz skrzywdzić, albo dlatego z jakiegoś powodu nie ' nie chcesz wyłączać przeciwnika. Niektóre z wczesnych przykładów, które ' znalazłem dla tego wyrażenia, mogą pomóc w wyjaśnieniu takich okoliczności.

Odsuwasz się od siebie; ciągniesz do siebie. A więc uderzenie pięścią oznacza cofnięcie ciosu w swoją stronę iz dala od przeciwnika.

Bokser uderzyłby partnera sparingowego lub rzucił walkę z prawdziwym przeciwnikiem (to znaczy celowo przegrać z tym przeciwnikiem).

Komentarze

• Potrzebujesz wyjaśnienia lub odniesienia do idiomu rzuć walkę .
• Bokser rzuciłby bójkę tylko w przypadku, gdyby strój hazardowy go przekupił, prawda?
• @MatthewMoisen No tak i nie! W walce odwrotnej między Muhammadem Alim i Sunny Listonem historycy boksu powołują się na groźbę zabicia Listona & jego rodziny (raczej nie jest to łapówka) ze strony jego byłych pracodawców, mafii, ' nie rzucaj się na Ali. Dlatego w leksykonie boksu mamy tak zwany " phantom punch ", który opisuje raczej kiepski cios niż ciągnięty. Nigdy nie było sugestii, że Ali brał w tym udział.

W przeciwieństwie do większości przedstawionych tutaj opinii , gdy zadajesz cios, instynktownie uderza się w punkt kontaktu i nie dalej. Więc kiedy celujesz w kogoś, starasz się skontaktować z nim pięścią. Ale aby skutecznie walczyć, musisz wyrzucić ciosy poza punkt kontaktu, aby nadążyć. Wtedy możesz zadać maksymalne obrażenia. Przypomnij sobie, że zatrzymujesz zamach, gdy piłka uderza w twój kij / maczugę / raquet, w przeciwieństwie do sposobu, w jaki wszyscy jesteśmy nauczeni. Kiedy „wyciągasz pięść”, nie nadążasz.