Wygląda na to, że -que było traktowane jak słowo. Zwłaszcza Owidiusz nie traktuje go jako enkliktyki, ale bardziej jako niezależne słowo. Staje się to widoczne w cudzysłowach, gdzie -que znajduje się poza cudzysłowem, ale słowo, do którego jest dołączony, znajduje się wewnątrz. Spójrz na to pytanie dotyczące konkretnego wystąpienia tego (dla wersji -c ) i tę listę dla wielu podobnych przypadków w Owidiuszu.

Nie jestem pewien, jak Rzymianie rozumieli lub definiowali słowo. Znane nam odstępy między wyrazami —, w tym nasze wydania starożytnych tekstów — , nie były starożytne zjawisko . Konwencje pisowni ewoluowały w czasie, także w czasach rzymskich.

Nie znam żadnych innych starożytnych skrótów, w których „słowo” -que ma własną literę. Ale nie udało mi się również znaleźć żadnych innych skrótów zawierających -que . Wobec braku przykładów w obu kierunkach trudno wyciągnąć bardzo mocne wnioski. Współczesne skróty mogą być dość liberalne, ale spieranie się za pomocą nowoczesnych analogii jest niebezpieczne.

Warto zadać pytanie, czy naprawdę wiemy, co oznaczają wszystkie litery w SPQR. Fakt, że Świątynia Saturna w Forum Romanum ma pełne opisanie Senatus populusque Romanus ( podobnie łuk Tytusa , jak wskazał luchonacho) jest dowodem na poparcie standardowego czytania, ale nie wyklucza ściśle innych opcji. Jednak wydaje mi się, że najprawdopodobniej Q jest -que , a standardowe czytanie jest poprawne.

Możemy tylko zgadywać, dlaczego istnieje Q, chyba że jakiś starożytny autor omówi właśnie w tym punkcie. Być może chodziło o podkreślenie „i”. Być może -que było uważane za osobne słowo.Być może ktokolwiek to wymyślił, nie zastanawiał się nad tym zbytnio i jego decyzja utknęła w martwym punkcie. Być może chodziło o odróżnienie go od Suomen Punainen Risti (Fiński Czerwony Krzyż). Jednak ostatnie przypuszczenie jest prawdopodobnie złe.

Komentarze

• +1 dla fińskiego komentarza (żart). (Nie można znaleźć odpowiedniego dopasowania w języku hiszpańskim)
• Istnieje wiele współczesnych przykładów akronimy lub inicjały, w których litery są zawarte w wewnętrznej części słowa, chociaż zwykle dzieje się tak w przypadku akronimów ze względu na wymowę lub lepsze kalambury. Mogę też ' Nie mam w tej chwili żadnego przykładu.
• @Darren Mogę ' wyobrazić sobie, jak wymawianie SPQR jest łatwiejsze niż SPR, ale nie wiem wystarczająco Mówiąc tak po łacinie.
• @luchonacho w moim domu dziadków ' było zdjęcie Romulusa, Remusa i wilka z SPQR. Żart był taki oznaczało SPera Que Ruja (poczekaj, aż wilk ryk s). Miałem 5 lat i nie mogłem ' przestać się śmiać
• @luchonacho s í. Nie mogę też ' znaleźć odpowiednika w języku hiszpańskim, ale właśnie przypomniałeś mi ten żart. Początkowe e w espera jest pomijane, aby wymusić żart.

Wydaje się, że konsensus jest taki, że SPQR oznacza Senatus Populusque Romanus, ale istnieje również teoria, że SPQR nie mean Senatus Populusque Romanus.

Mogło to być również S enatus P opulus Q uirites R omani.

Przeczytałem to we wpisie o Quirites w słowniku Langenscheidt Großes Schulwörterbuch Lateinisch-Deutsch , do którego niestety nie mam teraz dostępu.

[1] Quiritesque (Pons)

[2] Quiriti (Treccani)

Komentarze

• Witamy w serwisie! Czy powinno to być Senatus Populus Quiritesque Romani ? Miałoby sens użycie znaku et lub -que , chociaż asyndeton nie jest czymś niezwykłym.
• Jedyny problem, jaki widzę z tą odpowiedzią, jest taki, że jedyny napis, który znalazłem, który zawiera pełne wyrażenie, to Łuk Tytusa (@JoonasIlmavirta może znasz coś więcej?). Ten napis wykorzystuje wersję ” populusque „. Jednak łuk ten został zbudowany około 82 roku naszej ery, czyli wtedy, gdy istniało już Cesarstwo Rzymskie (wydaje się, że określenie SPQR odnosiło się do Republiki Rzymskiej, która zakończyła się w 27 roku pne). Więc jeśli Q ma inne znaczenie, może to oznaczać, że Łuk Tytusa nie miał na celu używania SPQR, jak używano wcześniej.

Źródło, do którego odwołuje się wpis w Wikipedii :

SPQR är en förkortning för Senatus Populusque Romanus, [se „na: tus popu” luskwe ro „ma: nus], vilket betyder ” senaten och det romerska folket „. Eller Senatus Populus Quiritium Romanus Romerska riket, senaten och det kviritisk-romerska folket. [1]

Gdzie odwołanie [1] odnosi się do posta na blogu ” maximuxz ” 4 czerwca 2007 r. Kto skopiował fragment tekstu stąd . W poniższym zacytowanym tekście znajdujemy poniższe wyjaśnienie. podpisy.

Edytuj: prześledziłem źródło z powrotem do e bardziej zaawansowana wersja wpisu z Wikipedii. Więcej informacji o SPQR można znaleźć w dyskusji w Wikipedii dotyczącej SPQR tutaj . Jednak poniższy tekst (pochodzący ze starszej wersji wpisu SPQR w Wikipedii) powinien nadal stanowić dobre podsumowanie:

” SPQR to łaciński inicjał, który jest ozdobiony sztandarami legionów rzymskich i używany przez republikę rzymską i imperium rzymskie. Obecnie pojawia się we współczesnym herbie Rzymu, równie dobrze jak na wielu budynkach miejskich i pokrywach włazów (te ostatnie były pierwotnie umieszczane na rozkaz Mussoliniego, który często wykorzystywał SPQR jako propagandę reżim.)

Sam inicjalizm jest przedmiotem ciągłej debaty, poza rozbieżnymi frazami i tłumaczeniami oferowanymi jako wyjaśnienia (jak każde tłumaczenie, inicjalizmy mają dyskusyjne znaczenie i dokładność, ponieważ znaczenie słów podlega zmiana i złożoność.) Jego cel był prawdopodobnie archaiczny nawet w czasach starożytnego Rzymu.

S z całą pewnością reprezentował Senatusa – ” Senat „.

P jest kwestionowany, niektórzy widzą w nim Populus lub Populusque, ” ludzie ” i ” i ludzie „, odpowiednio.

Q jest sporne, a que (” i „) lub Quirites lub Quiritium (oba oznaczają ” włócznicy „. Pierwotnie przymiotniki rzymscy obywatele byli żołnierzami.)

R prawdopodobnie oznaczało Romae, Romanus lub Romanorum, przetłumaczone na ” z Rzym „, ” Roman ” lub ” Rzymian „. Wszystko to prowadzi do rozbieżnych fraz:

Możliwe interpretacje

• Senatus Populus Quiritium Romanus

Senatus Populus Quiritium Romanus Senat i obywatele „współpracownicy rzymscy, Quiritium jest dopełniaczem liczby mnogiej Quirisa, ” obywatel „. Inicjalizm ten został podany między innymi przez Castiglioni i Mariotti, autorów znanego słownika łacińskiego.

• Senatus Populus Quiritium Romanorum

Senatus Populusque Quiritium Romanorum Ta wersja jest niezwykle podobna do powyższego dziennika i kieruje się tą samą logiką: self przetłumaczone jako ” Senat i ludność obywateli rzymskich. ”

• Senatus Populus Quirites Romanus

Senatus Populus Quirites Roman us To jest kolejna wersja i również kieruje się tą samą logiką.

• Senatus Populusque Romanus

Senatus Populusque Romanus Senat i rodzina rzymska Ta wersja zaczęła być używana od zupełnie wczesnego okresu republiki rzymskiej, a następnie była używana w okresie imperium rzymskiego. Jako taki pojawia się w większości najważniejszych zabytków i dokumentów. Doskonałym tego przykładem jest Łuk Tytusa zbudowany około 81 roku ne na cześć Tytusa i jego ojca, cesarza Wespazjana. Jest również używany w Kolumnie Trajana, która została zbudowana w 113 rne, aby oddać hołd cesarzowi Trajanowi.

• Senatus Populusque Romae

Senatus Populusque Romae. Ta wersja przekłada się na obecnie obchodzony Senat i ludność Rzymu. Cel Populus ” people „, sufiks que oznacza ” i „, a charakterystyka Romae ” Rzymu „. Ta wersja ma tę wielką zaletę, że jej angielskie tłumaczenie jest po prostu lepiej brzmiące, ale jej historyczna dokładność jest szczególnie wątpliwe. Angielskie tłumaczenie jest używane w wielu filmach i serialach telewizyjnych o starożytnym Rzymie.

O Quiris

Trzeba sobie uświadomić, że od obywatela Rzymu spodziewano się bić za republikę rzymską. obejmują kobiety, dzieci, a prawdopodobnie nawet niewolników. Wszystkie te klasy należały do ludu rzymskiego, ale nie były obywatelami republiki rzymskiej. Wolny rzymski mężczyzna, który miał przymiotniki praw i wypełniał swoje obowiązki, który był kompetentny i chętny do walki o republikę i naród, był obywatelem, członkiem ograniczonej, w efekcie podgrupy wewnątrz ludu. Dlatego początkowo obywatel byłby nazywany Quiris – a ” włócznikiem „.

O dziwactwach

Można to również zobaczyć w oryginalnym nominale obywatela: ” Ius civile Quiritium „. Przy pewnej godnej zaufania okazji Juliusz Cezar podbił powstańczy legion, najwyraźniej akceptując ich żądania przymiotników, a następnie zwrócił się do nich słynnymi słowami: ” Quirites ” – ” obywatele ” Swetonius: Divus Julius 70. Zszokowani legioniści krzyczeli, potwierdzając swoją lojalność wobec ukochanej wspólnoty.

Informacje o SQPR vs SPQR

Być może dokładniejsze współczesne tłumaczenie pierwotnego celu byłoby: ” Senat i obywatele Rzymu.” – ” Senatus Quiritesque Populi Romae „, co niestety zmieniłoby inicjalizm na ” SQPR „. Ponieważ jednak słowo instrukcja jest drugorzędne w stosunku do koniugacji w obrębie łaciny, można je zmienić na ” Senatus Populique Quirites Romae ” lub ” Senatus Populi Quiritesque Romae ” for ” SPQR ” . Nie byłaby to elegancka łacina, ale zrozumiała.

Uwaga: nigdy nie uczyłem się łaciny.

Komentarze

• Jedyny problem, jaki widzę z tą odpowiedzią, to fakt, że jedyny napis, który znalazłem, który zawiera pełne wyrażenie, to Łuk Tytusa (@JoonasIlmavirta może znasz coś więcej?). A ten napis używa ” populusque ” wersja. Jednak łuk ten został zbudowany około 82 roku naszej ery, czyli wtedy, gdy istniało już Cesarstwo Rzymskie (wydaje się, że wyrażenie SPQR odnosiło się do Republiki Rzymskiej, która zakończyła się w 27 roku pne). co oznacza, że może to oznaczać, że Łuk Tytusa nie miał na celu używania SPQR, jak używano wcześniej.
• @luchonacho I ' Nie jestem wystarczająco zaznajomiony z rzymskim napisy, aby powiedzieć, które odczyty SPQR zostały w całości znalezione, a które nie. Wspomniałem o świątyni Saturna w mojej odpowiedzi, więc z tym łukiem triumfalnym daje to wynik 2 dla Senatus populusque Romanus . Oczywiście dobrze jest mieć świadomość, że ta lektura może nie być jedyna, ale poświadczenia jakiejkolwiek alternatywy w literaturze lub inskrypcjach potwierdziłyby to znacznie. (Mimo to ta odpowiedź zyskała moje uznanie za przedstawienie wielu opcji.)
• @JoonasIlmavirta Mmm, ciekawe, że najwyraźniej ostateczna wersja inskrypcji w Świątyni Saturna pochodzi z około 3 wieku, czyli także po Republice Rzymskiej. Byłoby bardzo interesujące znaleźć taki napis pochodzący z rzeczywistej Republiki Rzymskiej. Ktoś musiał to przestudiować! Może w książce lub artykule jest jakieś wyjaśnienie.
• Mówi się, że oryginalne źródło pochodzi z ” ” Geschichte der R ö mer ” – (eng. Tranlation: History of the Romans) autor: Oskar J ä ger „, a użytkownik Wikipedii powiedział o nim: ” i jest bardzo dokładny w swoich faktach „. Możesz samodzielnie przeczytać dyskusję, ale z powodu braku jasnych dowodów teoria została usunięta z Wikipedii.

Jeśli chodzi o to, co pamiętam z moich studiów łacińskich i historii rzymskiej (jakiś czas temu), Q (co oznacza que = i, jak już wyjaśniono w innych odpowiedziach i komentarzach) zostało specjalnie wprowadzone do podkreśl związek Senatu i Ludu , ale nie pamiętam okazji ani nie mogę wskazać źródła.

Komentarze

• Witamy w serwisie! Jeśli Ty (lub ktokolwiek inny) przypomnisz sobie szczegóły na ten temat, byłoby to bardzo interesujące.
• @JoonasIlmavirta: dzięki za powitanie! Widziałem link do tego posta i byłem ciekawy, o co chodziło (.. mieszkam w starej ziemi Sabines ' ..).

Co ciekawe, książka z 1895 r. (lub 1896 r.) Inskrypcje łacińskie autorstwa James Egbert Jr. zapewnia dokładne przestudiowanie, no cóż, inskrypcji łacińskich, w tym akronimów. Wersję online książki można znaleźć tutaj .

Moim zdaniem odpowiedni cytat (strony 415-6):

Przy interpretacji skrótów pewne ogólne zasady okażą się przydatne.

1. Słowa zapisane w formie skróconej składają się z pierwszej litery ( si (n) g (u) la ) lub z ciągłej grupy liter więcej lub mniej ograniczone. W tym drugim przypadku ostatnia litera skrótu jest pierwszą spółgłoską sylaby, ale nie jest to dokładna reguła. T = Tytus ; TIB = Tiberius ; CLAVD, CLAV, CLA = Claudia ; QVIR, QVI, Q = Quirina .

2. Jeśli słowo składa się z kilku elementów, powyższa reguła ma zastosowanie do słowa traktowanego jako całość lub do każdej części składowej traktowanej jako pojedyncze słowa.Zatem signifer może być syntetycznie skracane w skrócie SIG lub SIGN lub analitycznie SIGF dla signum i fer , więc BENEFlC, BENEF, B lub jeszcze raz BF = beneficjentiarius , DVMTAX lub DT = dum taxat , QQV = quoquoversus , PQ = populusque .

Teoretycznie jest to system skrótów do końca trzeciego wieku ne

Kiedy lekceważenie tych zasad po raz pierwszy dało się odczuć w tworzeniu skrótów, nie może być dokładnie ustalone, ale prawdopodobne jest, że nieznajomość lub niezrozumienie drugiej zasady, połączone z nieznajomością części składowych wyrazów określających formy skrócone, doprowadziły do naruszenia zasady ciągłości liter ….

Strony od 417 do 460 zawierają listę akronimów, na których możemy zobaczyć kilka dodawanych Q whe n słowo zawiera przyrostek que , aczkolwiek nie jest to uniwersalna reguła. Przykłady obejmują:

• DNMQE: devotus numini maiestatique eius
• EQDD: eademque dedicavit
• FQEEV: fideque el esse videbitur
• HHQ: heres heredesque
• IMP.PQR: imperium populusque Romanus
• LLQ: liberis liberabusque
• PQS: posterisque suis
• S.ET SLPQE: sibi et suis libertis, libertabus posterisque eorum

Co ciekawe, SPQR nie był jedynym skrótem opartym na SPQ. Powyższa książka wymienia również kilka SPQ + X, gdzie X obejmuje: A (Albensis), C (Corsiolanus), L (Lavininus), T (Tiburs).

Być może w książce znajduje się jakaś dalsza analiza istotne dla omawianego pytania, ale w tej chwili nie mam na to czasu. Jedyne, co mogę z tego wywnioskować, to fakt, że „w teorii”, aż do trzeciego wieku naszej ery zasadą było dodawanie Q dla que w akronimie. Stąd SPQR sprzed III wieku naszej ery.

A może często dodaje się pierwszą literę spójników (lub przynajmniej koniunkcję „-que”) do akronimów?

Patrzysz na to z perspektywy współczesnej angielskiej tradycji pomijania artykułów takich jak „i” lub „z” w akronimach. Rzymianie niekoniecznie trzymali się tej samej estetyki.

Rzekomo Rzymianie uważali za „que” jako osobne słowo, & skróciłem je oddzielnie.

Jednym z powodów może być e była rzeczywistą wymową wyrażenia w tamtym czasie. Być może podczas mówienia kładli nacisk na -que. Plus jest fakt, że nie oddzielili swoich słów oddzielnie, tak jak robimy to dzisiaj. Być może przyrostek -que zaczynał się jako osobne słowo, ale został uznany za przyrostek znacznie później.

Komentarze

• Witamy na stronie! Początkowo łacina rozwinęła się jako język mówiony, więc ' nie jestem pewien, co to znaczy, że -que zaczynało się jako osobne słowo, a nie sufiks. Warto jednak zwrócić uwagę na rzymską definicję słowa (lub jej brak!). Wpływ enkliktyki na stres został wspomniany w starszym pytaniu , jeśli jesteś zainteresowany.