Londyńskie siły dyspersyjne mają podobno najmniejszą siłę spośród wszystkich sił międzycząsteczkowych. Ale $ \ ce {CS2} $ , który ma tylko siły rozpraszania, ma wyższą temperaturę wrzenia (a tym samym silniejsze siły międzycząsteczkowe) niż $ \ ce {COS} $ , który oprócz sił dyspersyjnych ma przyciąganie dipolowo-dipolowe. Dlaczego tak jest?
Przypuszczam, że ma to coś wspólnego z $ \ ce {CS2} $ mającym grubszą / bardziej indukowalną powłokę elektronową, ale potem pojawia się nowe pytanie: skąd możesz wiedzieć, czy siły dyspersji w jednej cząsteczce są silniejsze niż siły dipolowo-dipolowe w innej? .)
Komentarze
- COS nie jest aż tak dipolem. A propos twojego pytania: ogólnie rzecz biorąc, ' nie wiesz tego, dopóki nie spróbujesz. W końcu chemia jest nauką eksperymentalną.
Odpowiedź
Chociaż indywidualne siły rozpraszania są słabe, kumulują się i rosną wraz z masą molową. Z reguły temperatura wrzenia rośnie wraz z masą molową.
Cząsteczki polarne będą miały wyższe temperatury wrzenia w porównaniu z cząsteczkami o podobnej masie molowej. Na przykład etanol ( $ \ ce {CH3CH2OH} $ ) ma wyższą temperaturę wrzenia niż eter dimetylowy ( $ \ ce { CH3OCH3} $ ).
$ \ ce {CS2} $ jest ok. 16 g / mol cięższy niż COS.