Rozumiem, że buddyści nie oddają czci technicznie, ale modlą się do Buddy lub medytują (przepraszam za wszelkie błędy). Moje pytanie brzmi: czy buddyści mają określoną liczbę razy dziennie na uwielbienie / modlitwę / medytację? I czy jest określony dzień / dni w tygodniu, w których zbierają się razem, aby oddawać cześć / modlić się / medytować?
Komentarze
- Jeśli jedna z odpowiedzi wydaje ci się dobra, czy chcesz ją przyjąć lub wyrazić opinię? ^ _ ^
- @Hrafn Tak, zgadzam się i mam właśnie zaakceptowałem odpowiedź, po prostu ciężko było wybrać, że wszystkie są tak dobre 🙂
Odpowiedź
Tutaj to Uposatha dni, w których człowiek podejmuje zwiększony wysiłek w przestrzeganiu wskazań (bądź bardziej sumiennym z pięciu wskazań, albo tymczasowo przyjmując osiem).
Rozumiem, że w dzisiejszych czasach często odbywa się bardziej świadoma medytacja lub nauka, oprócz precep t następujący:
Zwykle świeccy udają się do miejscowego klasztoru i spędzają wszystko dzień i noc . W różnych klasztorach, oczywiście, sposób spędzania czasu nie będzie taki sam i wiele zależy od tego, który aspekt Dhammy jest tam podkreślany: studiowanie czy praktyka. Tam, gdzie jest więcej studiów, wysłuchają aż trzech lub czterech dyskursów o Dhammie wygłoszonych przez starszych mnichów i będą mieli książki do przeczytania i być może zajęcia z Abhidhammy. Ale mają swobodę planowania własnego czasu poprzez medytację, dyskusję o Dhammie z mnichami i tak dalej. W klasztorze medytacyjnym świeccy otrzymają mniej instrukcji i będzie to dotyczyło Praktyki Dhammy, podczas gdy większość ich czasu będzie poświęcana uważnej pracy – chodzenie i medytacja w pozycji siedzącej, z czasem pomagając mnichom w ich codziennych obowiązkach. Tak więc cały ten dzień i noc (a entuzjastyczni świeccy ograniczają sen) oddany jest Dhammie .
Następnie są inne różne święta i festiwale . Nie jestem pewien, czy którekolwiek z innych świąt wiąże się ze zwiększoną praktyką, czy nie. Niektóre wydają się obejmować po prostu oddanie szacunku Buddzie (Vesak) lub mnichom (ceremonia Kathina).
Odpowiedz
Po pierwsze, w twoim pytaniu „ale módl się do Buddy” nie jest poprawne technicznie, ponieważ nie możemy „modlić się” (przyjmując znaczenie słowa „módl się „jako modlitwa do zewnętrznej istoty, tj. boga) do Buddy (nie ma go już tutaj, aby słuchać modlitw). Oddajemy szacunek Buddzie (, Dhammie i Sanga). Jednak w pewnym sensie zgadzam się z tobą, że niektórzy ludzie faktycznie” módlcie się „do Buddy. Nie sądzę jednak, aby przyniosło to jakiekolwiek korzyści.
OK, jeśli chodzi o pytania, zgodnie z moim zrozumieniem i doświadczeniem:
Czy buddyści mają określoną liczbę razy dziennie, uwielbiać / modlić się / medytować?
Odpowiedź brzmi NIE .
Czy jest jakiś dzień / dni słabszych, których zbierają się razem, aby oddawać cześć / modlić się / medytować?
Odpowiedź brzmi Dość NIE .
Jednak podczas pełni księżyca (w krajach takich jak Sri Lanka) obserwujemy „Uposatha sil”. W niektórych kulturach dzieje się to co tydzień zgodnie z czterema fazami księżyca.
W każdym razie, w praktyce, jeśli chodzi o codzienną rutynę, lubimy zaczynać dzień od szacunku dla Buddy, Dharmy i Sangi, a kończyć medytacją przez co najmniej 5-10 minut.
Co więcej, jeśli chodzi o rzeczywistą medytację, myślę, że możesz to zrobić podczas większości codziennych czynności. Możesz zrobić „medytację oddechu”, kiedy czekasz na autobus, lub trochę medytacji chodzenia, idąc do pracy itp.
Odpowiedź
Opierając się na moich doświadczeniach z zachodnimi społecznościami buddyjskimi: Zwykle jest dzień (lub więcej) w tygodniu, w którym członkowie sanghi mogą się spotykać i wspólnie medytować. Ale to nie jest konkretny dzień, tylko wtedy, gdy jest to dogodne dla organizatorów.
Komentarze
- Czy nie przeszkadzałoby Ci określenie, które Zachodnie społeczności buddyjskie, z którymi masz doświadczenie? Myślę, że pomogłoby to uczynić tę odpowiedź bardziej użyteczną dla przyszłych czytelników.
Odpowiedź
Parinirvana obchodzony jest w mojej Sanghi ( Triratna ) i wierzę, że niektóre społeczności buddyjskie z Azji Wschodniej. Jest to pełnia księżyca, która jest najbliższa śmierci Buddy lub parinirwany.
Tradycja głosi, że Budda osiągnął oświecenie lub nirwanę, kiedy był młodym mężczyzną (około trzydziestki). Postanowił kontynuować szerzenie Dharmy jako część świata przez kolejne 50 lat, osiągając ostateczne wyzwolenie po swojej śmierci – parinirwanę. Uważam to za bardzo sugestywne.
W każdym razie jest to dla nas okazja, aby ponownie zaangażować się i pogłębić naszą praktykę. Aby naprawdę utknąć – z innymi członkami społeczności