Doktorant vs doktorant

W niektórych krajach (np. W Holandii, gdzie uzyskałem stopień doktora), nie są uważani za studentów, ale za opłacanego pracownika (pracownika) uczelni. Aby to rozróżnić, ludzie czasami tłumaczą swój status na angielski, używając terminu „doktorant”. Przy okazji, nie ma to nic wspólnego z długością programu ani z Twoimi postępami.

Komentarze

• Warto również zauważyć, że wynagrodzenie Holenderski doktorat jest konkurencyjny w stosunku do miejsc pracy dla początkujących w, powiedzmy, firmie konsultingowej lub programistycznej, zakładając oczywiście, że na początek są fundusze.
• @PaulHiemstra ogólnie mówiąc 🙂 Powiedziałbym, że jest to co najmniej 500 euro luka. Zwłaszcza po czterech latach pensja doktora jest znacznie poniżej tego, czego mógłby oczekiwać programista lub konsultant z czteroletnim doświadczeniem. Jest to ' ten sam ogólny zakres, ale nie ' nie nazwałbym tego konkurencyjnym.
• @Peter The pay a warunki pracy są z pewnością blisko szczytu skali, gdy porównuje się je z tym, co otrzymują doktoranci w innych krajach.
• @Peter, tutaj w Brazylii różnica ta jest bardzo zróżnicowana. Stażysta w małej firmie zwykle zarabia mniej niż doktorant / kandydat. Tak więc małe firmy rzadko zatrudniają najzdolniejszych ludzi. OTOH, duże firmy z łatwością płacą początkowe pensje równoważne dwukrotności zarobków doktoranta (trzykrotność, jeśli kandydat jest dobrym rozmówcą). Poza informatyką dodatkowy dochód z 4 lat doświadczenia jest znikomy. Wszystko zależy więc od wolnych miejsc pracy w dużych firmach w Twoim mieście.
• Jest w tym także element polityczny, ponieważ są politycy, którzy chcą zmienić status doktorantów z bycia pracownikiem na bycie odbiorca dotacji. Dlatego też, kiedy nadal robiłem doktorat, bardzo mocno podkreślałem, że nie jestem studentem i mówię to również obecnym doktorantom.

Aby rozszerzyć to, co powiedział JeffE – „Każdy wydział jest inny.”, oto przykład z mojej uczelni (czołowej szkoły UC ):

Wydział matematyki jest dość rygorystyczny, a „egzamin kandydacki” składa się głównie z tablicy i kredy. Rzucają w ciebie masą rzeczy, robią dziury w twoich propozycjach, sprawiają, że pocisz się epsilonami i deltami ze wszystkich twoich porów, zanim ogłosisz cię „kandydatem”.

Na wydziałach nauk przyrodniczych / fizycznych wymagana jest pisemna propozycja zawierająca 20-30 stron + prezentacja na jej temat + wstępne wyniki (zwykle przynajmniej 1 czasopismo artykuł), a członkowie komitetu rozpatrują propozycję.

W ECE / CS (stosowane, a nie teoretyczne), laboratoria / PI są na ogół dość rygorystyczne i do czasu, gdy uczeń jest gotowy do podjęcia egzamin kandydacki, oni „v Posiadaliśmy co najmniej 2 pierwsze publikacje autorskie i 3-4 publikacje konferencyjne. W tym momencie ich kurs jest dość ustalony, a członkowie komisji generalnie nie czują, że muszą mówić / robić dużo (chyba że istnieją poważne wady dotychczas niezauważone). W związku z tym egzamin kandydacki jest bardziej formalny – nie 30 propozycji stron (kto je czyta?); Tylko prezentacja na temat artykułów już opublikowanych + pozostała praca w przyszłości.

Najważniejsze z tego wszystkiego jest to, że nie ma standardowych zasad / definicji / procesów związanych z uzyskaniem tytułu „doktoranta”. Zwykle oznacza to, że „ta osoba wykazała się zrozumieniem podstawowych pojęć (w dniu testu), jej propozycja / wykonana praca jest oryginalna i ma potencjał oraz” ukończyła wszystkie prace związane z kursem / inne wymagania poza pracą dyplomową „.

W Australii (przynajmniej na moim uniwersytecie) zaczynasz jako„ tymczasowy kandydat ”.

Następnie wypełniasz propozycję rozprawy doktorskiej – w której przedstawiasz około 20-stronicowy raport wstępny i prezentujesz go jako seminarium grupie rówieśników – po zaliczeniu otrzymasz „Potwierdzenie kandydatury”, a następnie kontynuujesz aby ukończyć pracę jako „Potwierdzony kandydat”.

Zwykle robi się to w ciągu pierwszych 1-2 lat studiów doktoranckich.

Komentarze

• ” Kandydat tymczasowy „? I ' d wolę ” Kandydat na kandydata ”
• @FedericoPoloni, cóż, tak właśnie ' nazywaliśmy się przed propozycją dysertacji.
• Jest to bardzo podobne do mojego doświadczenia w Szwajcarii.

Jaka jest różnica między doktorantem a doktorantem?

Dla kogoś spoza twojego wydziału różnica jest bardzo mała, ponieważ ludzie (tj. potencjalni pracodawcy) po prostu nie przejmują się warunkami . chcą wiedzieć, co osiągnąłeś do tej pory.

Dla kogoś, kto ma doktorat o określonym czasie trwania (np. „typowy” 3-letni program doktorancki w Wielkiej Brytanii), różnica jest bardzo niewielka. Łatwiej jest po prostu podać swój rok.

Dla kogoś, kto ma doktorat o nieokreślonej długości (np. „Typowy” program doktorancki w USA), jest to niezły kamień milowy.

Podobnie jak inne powiedział, że wymagania dotyczące kandydowania różnią się znacznie w zależności od kraju, uniwersytetu, a nawet wydziału. To powiedziawszy, myślę, że to prawie uniwersalne (i to jest bardzo ważne w środowisku akademickim), że kandydatura oznacza, że następna „ocena” będzie dotyczyła twojej pracy doktorskiej i poza ograniczeniami czasowymi lub nadzwyczajnymi okolicznościami, dopóki jesteś chcąc opłacić czesne i opłaty, wydział pozwoli ci zostać doktorantem.

W mojej instytucji (w USA), jesteś uważany za doktoranta do czasu zdania egzaminów kwalifikacyjnych. Po zdaniu zostajesz uznany za doktoranta.

Egzamin kwalifikacyjny jest zwykle zdawany przez około 2 lata w programie lub po zaliczeniu wszelkich wymaganych lub zalecanych zajęć. Składa się z egzaminu pisemnego, którym może być jedno lub więcej pytań od każdego z członków komisji. Egzamin pisemny w mojej instytucji pozostawia się do uznania członków komisji (w rzeczywistości jest to główny doradca), może to być książka otwarta lub zamknięta, bardzo szczegółowa lub bardziej teoretyczna, 24-godzinny lub 1 miesiąc, nawet nadzorowany przez członek Komisji. Egzamin ustny też może być dowolny. Członkowie komisji mogą zadawać bardzo szczegółowe pytania lub pytania bardziej teoretyczne. Przygotowanie do egzaminu ustnego może być trudne, zwłaszcza jeśli masz członków z innych działów i środowisk. Na przykład mam w swoim komitecie gleboznawcę, biologa, ekologa przeciwpożarowego, modelarza krajobrazu i specjalistę ds. Teledetekcji. Wszyscy zadawali bardzo różne pytania, specyficzne dla ich dziedzin.

Trzy z moich egzaminów pisemnych składały się z około 8 pytań, na rozwiązanie których miałem 8 godzin. To była otwarta książka i nie była nadzorowana. Do egzaminu przystąpiłem z domu. Jeden egzamin składał się z 12 pytań i dostałem miesiąc (tak, pociłem się przez miesiąc!). Wszyscy zadawali bardzo szerokie pytania na egzamin pisemny, aby dowiedzieć się, w których obszarach dobrze rozumiem, a które wymagają poprawy. Egzamin ustny był w zasadzie przesłuchiwaniem mnie przez czterech doktorów (czytaj przesłuchiwanie!). Zaczęli od kilku łatwych pytań, ale potem zadawali trudniejsze pytania z dziedzin, w których nie byłem tak kompetentny.

Myślę, że odpowiedź Jaapa jest trafna, tj. opłacany personel (jak w Holandii, Niemczech …) vs. status studenta (jak na przykład w Wielkiej Brytanii).

Osobiście wolę „doktoranta”, ponieważ ludzie tutaj są masowo uprzedzeni do „studentów” (młodych, nieodpowiedzialnych, ciągle imprezujących …), mimo że ja ” m oficjalnie zarejestrowany jako student, a nie pracownik.

Tylko po to, aby wyjaśnić, że ludzie nie są zobowiązani do używania jednej rzeczy.

Komentarze

• Czy masz egzaminy kwalifikacyjne?

Może być różnie w zależności na region, kraj, uniwersytet, a nawet wydział.

Na moim wydziale na uniwersytecie na Tajwanie musimy ukończyć wszystkie wymagane kursy zaliczeniowe i zgłosić jedno międzynarodowe czasopismo jako kamień milowy, aby otrzymać tytuł doktoranta.

Na uniwersytecie, do którego uczęszczałem w Wielkiej Brytanii, uznano, że jeden z nich ma tymczasowy status do czasu uzyskania viva, co był nie tylko ustnym „wywiadem”, ale zawierał również dokładny przegląd wszystkich badań zakończonych w tym momencie, artykuł krytyczny na 20 000 słów oraz szczegółowy plan pracy magisterskiej. Następnie student, który odniósł sukces, został zgłoszony do kandydatury, podczas gdy student, który nie przeszedł pomyślnie, otrzymał tytuł M.Phil i został usunięty z programu. Procedura ta została ujednolicona w całej uczelni, niezależnie od wydziału. Dla kandydatów jedyną przeszkodą, jaka pozostała, była obrona tezy.

Doktoranci powinni ukończyć wszystkie zajęcia, zanim zostaną doktorantami. Po zaliczeniu wszystkich zajęć doktoranci muszą zdać kompleksowy egzamin pisemny (oraz kompleksowy egzamin ustny), aby uzyskać tytuł doktora. Ilość rygoru kompleksowego egzaminu zależy od działu do działu. Niektóre wydziały wymagają zdania kompleksowego egzaminu ze wszystkich czterech (lub pięciu) obszarów seminariów oraz zastosowanych metod. Inne wymagają, abyś zadeklarował swój główny obszar i przekazał obszerny obszar tylko dla tego głównego obszaru wraz z metodami. Departament może również wymagać od ciebie wymyślenia ram dla twojego tematu rozprawy, zanim przyznają ci status kandydatury. Ponownie, między departamentami istnieją różnice w sposobie przyznawania kandydatury. Po zmianie statusu z doktoranta na doktoranta, nie musisz już brać udziału w zajęciach. Jednak powinieneś być zapisany na godziny przygotowawcze i rozprawy (zwykle 24 godziny; 6 godzin w semestrze, aby zachować status w pełnym wymiarze godzin), aby kontynuować swoją rozprawę. Po kompleksowym egzaminie pracujesz z przewodniczącym i komisją. Doktoranci są również nazywani doktorantami, a ABD – All But Dissertation.

Komentarze

• Doktoranci powinni ukończyć wszystkie zajęcia, zanim zostaną Doktorant – generalnie nie jest to prawdą (tj. Nie we wszystkich dziedzinach / we wszystkich wydziałach).
• Głosowałem za tym, ponieważ jest to specyficzne dla bardzo ograniczonego obszaru bez określania tego obszaru lub nawet wspominając o fakt.

Kiedy zobaczysz doktorat KANDYDAT, myślę, że jest KANDYDATEM do pracy w ich pole.

W porównaniu z doktorantem, nadal są studentem uczącym się swojego kierunku studiów.

Na Texas Public University jesteś kandydatem, kiedy zdasz wszystkie egzaminy doktorskie. Zwykle w tym momencie masz już ukończone wszystkie prace związane z kursem. Kończysz swoje projekty badawcze, piszesz artykuły do publikacji, piszesz rozprawę i szukasz pracy.

-Nick, doktorant chemii

Jestem zaskoczony tą kontrowersją i odpowiedziami. Kiedy ktoś ubiega się o status, nazywa się go kandydatem. Jeśli ubiegasz się o pracę, możesz zostać nazwany kandydatem do pracy. Kiedy ubiegasz się o stypendium na dowolny program doktorancki, możesz nazywać się doktorantem. Kandydatura oznacza chęć bycia wybranym. Możemy mieć kandydata na prezydenta, kandydata do pracy i tak dalej. Jeśli dana osoba ubiega się o przyjęcie na studia podyplomowe, będzie nazywana kandydatem PG. Każdy program PG, UG lub PhD będzie miał tylu kandydatów, ale nie wszyscy zostaną wybrani. Po wybraniu status zmienia się na Student. Wiele uczelni wciąż zmusza doktorantów do nauki wielu aspektów doktoratu. Po zakończeniu programu i pomyślnym zdaniu przez studenta wymagań lub egzaminów, student otrzymuje stopień doktora / PG / Graduation.

Tak więc trzy etapy kandydata do doktoratu to;

1. aby zostać wybranym jako doktorant (niektórzy nie kwalifikują się do tego etapu również, ponieważ nie spełniają wymagań kandydatury, a następnie
2. zostać wybranym na doktoranta, a na koniec
3. zdać wymagania, etapy i egzamin (viva) i zostać doktorantem, abyś mógł napisz doktorat jako tytuł w swoim imieniu.

Komentarze

• To jest tak różne od innych odpowiedzi / krajów / działów – być może Ty czy możesz wspomnieć, jakiego obszaru (geograficznego lub innego) to dotyczy?
• W różnych miejscach obowiązują różne zasady. W Niemczech nie ' t ” stosuj „, dopóki się nie bronisz.
• Doktorant jest kandydatem na status ” z tytułem doktora, ” nie jest kandydatem na ” przyjęcie na studia doktoranckie ” (w każdym przypadku ' mam świadomość)
• W mojej instytucji studenci ubiegający się o przyjęcie na studia lub stanowisko doktora określani są jako potencjalni studenci lub potencjalni studenci.