Historia stworzenia w buddyzmie?

Stworzenie lub brak stworzenia wszechświata należy do pytania Buddy bez odpowiedzi , tj.

1. Czy świat jest wieczny?
2. … czy nie?
3. … czy jedno i drugie?
4. … lub żaden z nich?

Odpowiedź brzmi: nie przejmuj się takimi sprawami. Budda naucza jednej rzeczy, a tym jest wyzwolenie.

ALE

Co ciekawe, w Aggañña Sutcie istnieje mit stworzenia. Ale nie sądzę, aby traktować to zbyt poważnie, ponieważ uważam, że jest to satyra na system kastowy.

Komentarze

• Uzupełnienie tej odpowiedzi , deklaruje wielokrotnie w kanonie, że " nie ma wyraźnego początku ". Zakładając, że te pytania oznaczają to, co o nich rozumiemy, zachwycający, jak ostrożny jest, że nie wykorzystuje tej obserwacji do wyciągania wniosków.
• Historia stworzenia w Agga ñ ñ Sutta to sposób, w jaki ludzie przybyli do życia na Ziemi po tym, jak wszystkie światy zostały zniszczone aż do Abhassry. To ' nie jest historią stworzenia wszechświata …

Po prostu buddyzm nie ma takiej historii o stworzeniu, ponieważ odrzuca koncepcję Boga Stwórcy. Zamiast tego, w Aganna Sutta , Budda opowiada historię o tym, jak człowiek istoty przybyły, by zamieszkać na Ziemi. Budda powiedział, że prędzej czy później, po bardzo długim czasie, nadejdzie czas, kiedy świat się skurczy. W miarę kurczenia się wszechświata wielu jego mieszkańców umrze. Spośród tych zmarłych stworzeń, niektóre narodziły się ponownie (z powodu dobrej karmy) w niebiańskiej krainie Abbhasara (Lucid Light). Tam unosiły się bardzo – bardzo długo, jako bezcielesne, promieniujące ekstremalnym światłem. Nie jedzą ani nie piją, ponieważ odżywiają się czystą duchową radością.

Uczeni wyciągnęli następujący wniosek, że Anganna Sutta Buddy bardzo ściśle koresponduje z poglądem naukowym. „Budda wydaje się przedstawiać model kosmologii, w którym wszechświat rozszerza się i kurczy przez bardzo długie okresy czasu. Niektórzy stwierdzili, że opis ten jest zgodny z modelem rozszerzającego się wszechświata i Huk. Wydaje się, że Budda mówi tutaj, że wszechświat rozszerza się na zewnątrz, osiąga punkt stabilizacji, a następnie zawraca swój ruch z powrotem w kierunku centralnego punktu, co powoduje jego zniszczenie, a proces ten ponownie jest powtarzany w nieskończoność. W trakcie tego procesu rozszerzania się i kurczenia obiekty znalezione we wszechświecie podlegają okresom rozwoju i zmianom na przestrzeni długiego czasu, w zależności od środowiska, w którym się znajdują. Po powyższym fragmencie Buddha mówi dalej, że „istoty”, które opisał w tym paragrafie, przywiązują się do planety podobnej do ziemi, odradzają się na niej i pozostają tam przez całe życie. Konsekwencją tego są zmiany właściwości fizycznych i zmiany ewolucyjne. Jest to często interpretowane jako bardzo przybliżona teoria ewolucji. Co więcej, Aggañña Sutta przedstawia wodę jako istniejącą przed planetami podobnymi do Ziemi, z planetą formującą się z wodą i życiem przemieszczającym się z wody na ziemię. Budda nie mówi o konkretnej Ziemi, ale ogólnie o planetach podobnych do Ziemi. „

Komentarze

• Dobra odpowiedź. Dodałbym odniesienie do ostatecznego cytatu. Ludzie mogą chcieć przeczytać artykuł lub esej, który zacytowałeś. Dzięki ..
• @DharmaEater Kopię cytatu można znaleźć tutaj . Może to być cytat z wcześniejszej wersji en.wikipedia.org/wiki/Buddhism_and_evolution

Jak słusznie stwierdza Crab Bucket:

Odpowiedź brzmi: nie przejmuj się takimi sprawami, Budda naucza jednej rzeczy, a tym jest wyzwolenie.

Gdybyś odniósł się do teorii stworzenia w czasach Bhuddy, najbliższym jej wystąpieniem byłaby dualistyczna kosmologia Sankhji. Filozofia była wówczas głównym nurtem myślowym (racjonalizacja & systematyzacja metafizycznego, religijnego i rytualistycznego braminizmu;), a samkhja była jej wiodącą filozofią, zanim buddyzm ją udoskonalił. Samkhja postrzega stworzenie w następujący sposób:

System Samkhya popiera dualizm, postulując dwie nieredukowalne, wrodzone i niezależne rzeczywistości: Purusza (Istota Kosmiczna (s)) lub Self (ves,) i Prakriti (fenomenalna sfera Natury). Dwie monady:

• Purusza: „kontroler” jest inteligentny, obojętny i nieaktywny, ale wszechobecny.

• Prakriti: ma wszystko moce (ukryte, potencjalne i rzeczywiste) i są aktywne i niezdarne.

Kiedy spotykają się te dwie odrębne zasady, następuje tworzenie.

W buddyzmie (podobnie jak w Samkhji) wyzwolenie polega na pozbyciu się wpływu elementów wulgarnych, organów działania i zmysłów, umysłu i ego; aby osiągnąć Przebudzenie i wejść w stany niezamanifestowanej / avyakta (które różnią się nieco między różnymi filozofiami i wierzeniami religijnymi Indii, ale pozostają dla nich wszystkich w fenomenalnym królestwie Natury).
O ile powrót do Jaźni (Purusza) Buddyzm nie wydaje się być tym zainteresowany.

Zrozumienie odwrotnego procesu tworzenia (wyzwolenia), którego nauczają te szkoły filozoficzne (samkhja, bhuddyzm i joga), pozwala ludziom aby lepiej zrozumieć proces tworzenia, jest to prawie takie samo dla wszystkich filozofii indyjskich (łącznie z braminizmem, w jego czysto religijnej formie).