Ile elfiego pochodzenia ma Aragorn?

Zaokrągla w górę do zera, ale dotarcie do celu jest fajne.

Uwaga przed rozpoczęciem: ja ” mam zamiar używać słowa ” krew ” często i bardzo nieprecyzyjnie. Nie mam na myśli dosłownie krwi ani markerów genetycznych, czy coś takiego. Mam na myśli pochodzenie, tak bym nazywał siebie 1/4 Irlandczyka, ponieważ moja babcia była etnicznie Irlandką. ” Krew ” to tylko nieco prostszy sposób wyrażenia tego pomysłu.

Pochodzenie Aragorna odbiega od Elfy z Elrosem, bratem Elronda, który wybrał Edainów pod koniec Pierwszej Ery. Nie ma innych małżeństw mieszanych z Elfami wzdłuż linii Aragorna, dopóki nie dotrzemy do samego Aragorna, więc możemy po prostu policzyć królów ( i królowe) z Numenoru, Gondoru i Arnoru oraz wodzów Dúnedainów, aż dotrzemy do Aragorn. Zaczynamy od części I Dodatku AI, królowie Numenoru.

Księga Thaina zawiera pomocne drzewo genealogiczne królów Numenoru, który schodzi aż do Isildura, zanim przeskoczymy do Aragorna, więc możesz zobaczyć, jak ci różni ludzie odnoszą się do siebie:

Ze względu na dostępność, a także cytując niektóre z bardziej zaskakujących stwierdzeń, przejdźmy przez łańcuch:

1. Elros Tar-Minyatur
2. Vardamir
3. Tar-Amandil
4. Tar-Elendil

W tym momencie linia Aragorna odbiega od królów. Następnym królem jest syn Tar-Elendila Tar-Meneldur, ale Dodatek A mówi nam, że Aragorn jest potomkiem córki Tar-Elendila, Silmariën:

W czasach Tar-Elendila do Śródziemia przybyły pierwsze statki Numenorejczyków. Jego starszym dzieckiem była córka Silmariën. Jej synem był Valandil, pierwszy z Władcy Anduni na zachodzie kraju, znani z przyjaźni z Eldarami. Od niego pochodzili Amandil, ostatni lord, i jego syn Elendil Wysoki.

^{Powrót króla Dodatek A ” Roczniki Królów i Władców ” (i) ” Numenor ”}

Kontynuujmy więc listę

5. Silmariën
6. Valandil

Niestety, nie wiemy nic więcej aż do Eärendura, ale jest on zidentyfikowany w Niedokończonych Opowieściach jako piętnasty władca Andúnië, więc tam 13 nie ma na koncie imion.

20. Eärendur
21. Nienazwany syn (lub córka) Eärendura
22. Númendil
23. Amandil¹
24. Elendil
25. Isildur

W tym miejscu przechodzimy do części ii dodatku A, ” Krainy na wygnaniu „. Księga Thaina ponownie zebrała pomocne drzewo genealogiczne Władców Arnoru i Wodzów Dúnedainów, od Elendil do Aragorn:

Ze względu na dostępność:

25. Isildur
26. Valandil
27. Eldacar
28. Arantar
29. Tarcil
30. Tarondor
31. Valandur
32. Elendur
33. Eärendur
34. Amlaith of Fornost
35. Beleg
36. Mallor
37. Celepharn
38. Celebrindor
39. Malvegil
40. Argeleb I
41. Arveleg I
42. Araphor
43. Argeleb II
44. Arvegil
45. Arveleg II
46. Araval
47. Araphant
48. Arvedui
49. Aranarth
50. Arahael
51. Aranuir
52. Aravir
53. Aragorn I
54. Araglas
55. Arahad I
56. Aragost
57. Aravorn
58. Arahad II
59. Arassuil
60. Arathorn I
61. Argonui
62. Arador
63. Arathorn II
64. Aragorn II

Mamy więc do czynienia z tym, że Aragorn jest 64 potomkiem Elrosa. Krew elfów z każdym pokoleniem staje się coraz bardziej rozcieńczona. Niestety nie możemy ustalić dokładnej wartości procentowej, ponieważ nie znamy pochodzenia tych 64 żon; kiedy zdobędziesz drzewo tak głębokie, prawie nieuniknione jest, że poślubisz swojego 30-tego kuzyna lub coś takiego (Arvedui poślubił swojego 23-go kuzyna 6 razy usuniętego) ² .

Ale możemy postawić dolną granicę, zakładając, że wszyscy małżonkowie byli w 100% ludźmi, więc linia krwi rozrzedza się o połowę w każdym pokoleniu. Wierz lub nie, ale istnieje „wzór na obliczenie tego: dla pokolenia i ilość krwi elfów wynosi n/(2^i), gdzie n to ilość krwi w pokoleniu 0 (w tym przypadku Elros).

Teraz Elros nie był pełnym elfem. Oboje jego rodzice byli pół-elfami, a jego babcia była nawet bardziej pół-elfką.

• Elros „ojcem był Eärendil, który był syn Tuora (Człowieka) i Idrila (Elfa), więc Eärendil była 1/2 Elfem
• Elrosem ”była Elwing, córka Diora (syna Beren i Lúthien ³ ) oraz Nimloth, w pełni elfka. Dior był 1/4 elfem, przez co Elwing był 5/8 Elfów.

Oznacza to, że Elros był genetycznie 9/16 elficki.

Wreszcie możemy dojść do odpowiedzi ., używając wzoru z wcześniejszego ⁴ :

Ta niewielka liczba to najmniejsza ilość elfiej krwi, jaka może znajdować się w żyłach Aragorna. Bez jego pełnego drzewa genealogicznego, a nie tylko linii królów i królowych, to najlepsze, co możemy zrobić. Jednak biorąc pod uwagę, jak mała jest ta liczba, mocno wątpię, czy w całym Numenorze było wystarczająco dużo krwi elfów, aby podnieść ją znacznie wyżej; możesz zyskać kilka miejsc po przecinku, ale ostatecznie nadal będzie to faktycznie zero.

Aby dać Ci wyobrażenie o tym, jak niewielka kwota to jest , jeśli zmieszam jedną kroplę krwi , o objętości 0,0357 ml, w Lake Erie przy objętości wody 4.8x10^14 L, jezioro Erie miałoby tyle samo ” me ” w nim , ponieważ Aragorn ma ” Elf ” w nim.

¹ To, że Amandil był synem Númendila, jest często powtarzane w całej Historii Śródziemia XII. p .>

² Jest prawie niemożliwe, aby nie było jakiegoś małżeństwa pomiędzy (dalekimi) kuzynami w drzewie genealogicznym Aragorna. W artykule z 2004 roku oszacowano, że ostatni wspólny przodek wszystkich ludzi żył około 3000 lat temu, a Aragorna i Elrosa dzieli znacznie więcej, niż to ⁵ W rzeczywistości wiemy, że zdarzyło się to przynajmniej dwukrotnie: żona Arvedui była księżniczką Gondoru, która pochodziła od Elendila, a matka Aragorna, Gilraen, była podobno spokrewniona z wodzami Dúnedainów.

³ Ponieważ matka Lúthiena, Melianka, była Maią, możemy użyć tej samej formuły, aby określić, że Aragorn to 1/(2^66)=1.355x10^-20=0.000000000000000001355% Maia

⁴ Ponieważ moja formuła zakłada, że Elros należy do generacji 0, ale moja lista liczy od 1, zamierzam użyć wykładnik 63 zamiast 64, które podałem wcześniej dla numeru pokolenia Aragorna.

⁵ Z dodatku B Elros zmarł w SA 442, a Aragorn urodził się w TA 2931; więc Aragorn urodził się prawie 6000 lat po śmierci Elrosa.

Komentarze

• Give or ta ke kilka 0 ' s.Szczerze mówiąc, przy tak małych liczbach rząd wielkości nie ' nie ma znaczenia
• Biorąc pod uwagę, że ludzie mają tylko około 3×10 ^ 9 par zasad, wydaje się to niezwykle mało prawdopodobne że Aragornowi zostało jakiekolwiek elfickie DNA.
• @microtherion To ' znajduje się trochę poza moją sterówką, ale mogę ' nie kłócić się z tobą. Ilość elfickiego materiału genetycznego w ciele Aragorna ' jest prawie homeopatycznie niska
• @JasonBaker, co zgodnie z teorią homeopatyczną uczyniłoby Elfishness wszystkim WIĘCEJ potężny) 🙂
• Słusznie zauważasz, że jest to dolna granica, ale powiedziałbym, że jest to skrajna dolna granica: Rody królewskie są zwykle znacznie bardziej chowane niż zwykli ludzie na wolności. Ród Elendila nie był tak wsobny jak na przykład Targaryenowie czy Habsburgowie, a kiedy rządzili w And ú nie, nie musieli przestrzegać prawa, które wymagało od królów N ú menor tylko po to, by poślubić innych potomków Elrosa, ale nadal, na przykład pod koniec TA Arnor, pula kwalifikujących się szlachcianek D ú nadańskich narzeczonych byłoby dość małe i ze sobą powiązane,

Odpowiedź na to pytanie powinna przede wszystkim zależeć od tego, jak wiele pokoleń minęło między Elrosem i Aragornem, ale raczej przez to, ilu Edainów pierwotnie zamieszkiwało Numenor. Gdyby było tylko od pięciu do dziesięciu tysięcy Edainów (cytowane tutaj: Ilu Edainów pozostało pod koniec Pierwszej Ery? ), to po mniej niż dwudziestu pokoleń, prawie wszyscy pierwotni osadnicy należeli do jednej z dwóch kategorii. Byliby tacy, którzy nie mieliby żywych potomków i byliby przodkami w zasadzie wszystkich żyjących Numenorejczyków.

Do upadku Numenoru prawie wszyscy na wyspie mieliby z grubsza równe elfie pochodzenie. Ponieważ początkowa populacja licząca mniej niż dziesięć tysięcy miała jednego członka, który był w przybliżeniu w połowie elfem, każdy członek populacji miałby elfie pochodzenie na poziomie około części na dziesięć tysięcy.

Gdyby Aragorn był czystej krwi Dunadanie, ten poziom elfiej krwi nie uległby dalszemu zmniejszeniu. Z drugiej strony, gdyby jego przodkowie zawierali związki małżeńskie z pospolitym ludem Arnoru, jego ułamek nieludzkich przodków zostałby odpowiednio zmniejszony. Jednak łączna kwota nigdy nie może być tak niska, jak liczby podane w innych odpowiedziach na to pytanie.

Komentarze

• Ponadto osoby, które mają więcej Elfickie pochodzenie może mieć przewagę w zalotach (i śmiertelności dzieci), sprawiając, że nawet szacunki Buzza ' są niskie.

Zrobiłem to jakiś czas temu, korzystając z arkuszy kalkulacyjnych. Dokładna liczba pokoleń od Elrosa do Aragorna nie jest znana, ale mieści się w przedziale 65. Obliczyłem, że daje to Aragornowi 0,000000000000000003049318610115481% elfich „genów” i 0,00000000000000000033881317890172013562732900027186% genów Maia.

p> Tabela pokazuje kilka interesujących rzeczy: chociaż Elrond jest często nazywany półelfem, jest bardziej elfem niż człowiekiem. Tylko Earendil był naprawdę półelfem, 50/50.

Ponieważ Arwen ma jakieś ludzkie „geny” od swojego dziadka Earendila, jej i Aragorna syn Eldarion jest bardziej ludzki niż elfi.

Komentarze

• Czy możesz opublikować swoje obliczenia dla Aragorna? ' Ciekawi mnie, gdzie się rozeszliśmy
• Właśnie ' właśnie zaktualizowałem post, ponieważ popełniłem głupi błąd, więc teraz powinien być poprawny. Mówiąc prościej, wziąłem Elrona ' procent elfów (ponieważ Elros miał tyle samo) i podzielił go przez 2 64 razy. To samo z procentem Maia. Wynik zakłada, że było 65 pokoleń (w tym Elros i Aragorn) i że nie było innych małżeństw z elfami w tej linii.
• Jason, mój arkusz kalkulacyjny pokazuje, że Elrond (a więc i Elros) był elfem w 56,25%, czyli 9/16. Arkusz roboczy jest ogólnie podstawowy – każde dziecko dziedziczy połowę każdego rodzica ' z ludzkiego / elfa / maia.
• OK, rozumiem, co zrobiłem źle; Przeliczyłem procent dla Elwinga – to ' jest tym, co otrzymuję, próbując zrobić to w mojej głowie w środku nocy. Nie zgadzamy się co do współczynnika 2 (i błędu zaokrąglenia), ponieważ podzieliłem przez 2 tylko 63 razy. Uważam jednak, że było to poprawne; Myślę, że zamiast tego ' obliczyłeś procent krwi elfów w Eldarionie
• Luthien był również naprawdę półelfem. Ale drugą połową była Maia, a nie człowiek.

We wszystkich odpowiedziach założono, że wśród przodków Aragorna nie było chowu wsobnego, co jest niemożliwe biorąc pod uwagę zakładana wielkość populacji Numenoru i liczba pokoleń. Odpowiedź Buzza dotknęła tego.

Nie możesz po prostu zrobić tego matematyka i powiedz (na przykład) „Półelf 50 pokoleń temu oznacza, że ilość krwi elfów wynosi 2 ^-51 ”. Jest bardzo mało prawdopodobne, że populacja ludzka Ardy 50 pokoleń temu wynosiła 2,252 biliarda, co byłoby konieczne, gdyby cała Aragorn W tamtych czasach przodkowie byli zupełnie niepowiązani. Zgodnie z tą odpowiedzią (która cytuje Ludy Śródziemia ), faktyczna liczba Edainów na początku Drugiej Ery wynosiła Maksymalnie 15 tysięcy .

Gdzieś po drodze niektórzy kuzyni pobrali się; w rzeczywistości zdarzyło się to wiele razy. Wiemy z Akallabêth , że Numenorczycy nie zgadzali się z małżeństwem między kuzynami, ale małżeństwo między kuzynami bardziej odległymi było dozwolone (i byłoby konieczne).

Konkluzja: bez bardziej szczegółowych informacji Wiedza na temat liczebności populacji Numenorian i ilości chowu wsobnego w rodzinie królewskiej jest niemożliwa do ustalenia. Szkoda, że Aragorn nigdy nie zbadał swojego DNA!

Komentarze

• Twoja odpowiedź zawiera błąd. Ty ' zakładasz, że w innych numenoriańskich wierszach jest więcej krwi elfów. Nie było ' t. Oczywiście różne linie dzieci Elronda ' z pewnością miałyby ślady elfiej krwi, ale zmniejszyłyby się one niezwykle szybko. Do 1/4 wcześniej kuzyni z pierwszego drugiego stopnia mogliby być nawet żonaci. Gdyby to było rzadkie, spadłoby to śmiesznie szybko do maleńkich liczb. ny pokolenie. Stając się bardzo nieznaczną częścią jego rodu.
• Cześć @Edlothiad, nie ' nie zakładałem tego. Moim jedynym założeniem było to, że całkowita potencjalna pula rozrodcza w Drugiej Erze była ograniczona do populacji N ú menor, ponieważ nie było ' dużo ruchu między N ú menorem a Śródziemem (prawdopodobnie nawet mniej wśród rodziny królewskiej). I masz rację (podobnie jak Buzz), że ilość krwi elfów szybko osiągnie prawie nieznaczną proporcję, ale nadal ponad 2 < sup > -64 < / sup >.
• @Edlothiad Zgadzam się, że ' są bardzo małymi porcjami! Ale 1/15000 różni się znacznie od 1/18 446 744 073 709 551 616 lub 6,1×10 ^ -20 w przyjętej odpowiedzi. Prawdziwa odpowiedź jest gdzieś pośrodku.
• Mówiąc jak plakat z zaakceptowaną odpowiedzią, na którą zdajesz się najbardziej urazić, zgadzam się absolutnie ze wszystkim, co mówisz. Moja odpowiedź to dolna granica i nic więcej, jak wielokrotnie powtarzam
• @JasonBaker, och, w ogóle nie popełniono przestępstwa! W rzeczywistości głosowałem za twoją odpowiedzią za jej dokładność. Moim jedynym celem było ” naprawdę nie ' nie wiemy „, ale to było za krótkie za odpowiedź! (Lub: ” gdzieś pomiędzy naprawdę małą a jeszcze mniejszą „)

To fascynujące pytanie, ale myślę, że niektóre z bardzo dobrze zbadanych odpowiedzi powyżej, popełniły błąd, nie obliczając chowu wsobnego, który koniecznie musi wystąpiły. Problem polega na tym, że nie ma prostego wzoru, który można zastosować, ale są pewne ogólne argumenty, które mają zastosowanie. Ale jest kilka prostych argumentów, które pozwalają nam oszacować odpowiedź, i że dramatycznie zwiększa elfie pochodzenie Aragorna.

Zacznij od faktów, jakie znamy: Elros był jedyną półelfką, która przyczyniła się do powstania przodków Aragona. Elros był pierwszym królem Numenoru i jak zauważył @Buzz, Numenor został zasiedlony przez od 5 000 do 10 000 Edainów, a populacja stamtąd wzrosła. Nie sądzę jednak, abyśmy mieli jakiekolwiek dane o populacji na późniejszy okres.

Więc mają populację 10 000 założycieli, z których jeden był w 50% elfem. (Wiem, że to nie jest dokładnie to, ale to wystarczająco blisko.) W naszej historii królowie, będąc bogaci, mieli zwykle więcej niż przeciętną liczbę potomków. Prawdą jest, że ich spadkobiercy mieli tendencję do wysokiej śmiertelności, ale pozostawiali też więcej bękartów niż przeciętny człowiek. Zatem geny królów mają tendencję do rozprzestrzeniania się w populacji skuteczniej niż geny zwykłych ludzi.

Dopóki Numenorczycy nie zaczęli żyć na kontynencie Śródziemia, prawdopodobnie pobierali się prawie wyłącznie między sobą. W ciągu około 13 pokoleń każdy Numenorczyk miałby około 10 000 13. pradziadków i nastąpiłby upadek przodków wielkiej ligi. Odnosi się to do wszystkich i jest nieuniknione, ponieważ żaden Numenorczyk nie mógł mieć więcej niż 10 000 różnych przodków w momencie założenia. Co oznacza, że przeciętny Numenorczyk miał około 1/20 000 elfiego pochodzenia (niektórzy mieli więcej, niektórzy mniej, ale to „dolna granica średniej przy założeniu, że potomkowie Elrosa” mieli średni lub lepszy sukces reprodukcyjny).

W miarę upływu czasu, o ile Numenorczycy rozmnażają się tylko między sobą, procent elfich przodków nie może się dalej zmniejszać! Może być znacznie wyższy tylko wtedy, gdy „potomkowie Elrosa mają tendencję do posiadania większej liczby dzieci, które przeżyły, niż dzieci innych ludzi”. (Uwaga: nie mówię o linii królów, ale o wszystkich ludziach pozbawionych królestwa wielu pokoleń, którzy mimo wszystko byli potomkami Elrosa). Biorąc pod uwagę wierzenia o Królach Ludzi, myślę, że można by wysunąć wiarygodny argument że tak jest, ale nie spróbuję tutaj.

(Oczywiście linia królów mogła być bardziej wsobna niż przeciętny Numenorczyk, a to miałoby pewien wpływ na procent Aragorna , również.)

Gdy Numenor się rozpadł, a Numenorianie stali się panami Gondoru i Arnoru, procent elfiej krwi dalej spadał, w zależności od ułamka krzyżówek. Bardzo trudno powiedzieć, jak często byli, ale nadal w czasach WP, nadal istnieje poważny zaszczyt posiadania krwi Numenorian i mówi się o ludziach jako o prawdziwych lub czystych Numenorianach. klan, że tak powiem, i że w niektórych rodzinach ułamek nie-numenorskich przodków wo będzie znacznie mniej, niż sugerowałby czysty przypadek.

Konkluzja: ułamek elfickiego pochodzenia Aragorna był dużo wyższy niż 10 ^-20 i jeśli był czystą krwią numenoriańską, najprawdopodobniej było to około 1/20 000, ale mogło być wyższe.

(Zauważ również, że zakłada się, że elficka krew jest zgodna z zasadami ludzkiej krwi. Jest to rozsądne założenie, ale jest to tylko założenie i można wysunąć wiarygodny argument, że tak nie jest. Należy również zauważyć, że wydaje się mało prawdopodobne , że w Śródziemiu „elfickość” jest przenoszona niektóre zestawy genetyczne loci różniące się od ludzkich ”. Elfickość wydaje się bardziej kwestią ich ducha lub duszy niż ich DNA.)

Wiemy, że to jest zbyt daleko w swoim rodowodzie, aby faktycznie twierdzić, że jest elfem. Jednak co, jeśli geny elfów są dominujące w genach ludzkich i te geny zwykle są przekazywane? To nie jest kwestia krwi, a raczej kwestia DNA, chromosomy, dominujące i niedominujące geny.

Nie będę udawać, że jestem ekspertem w tej dziedzinie, ponieważ najwyraźniej nie jestem i wiem trochę więcej niż przeciętny Joe (mam komputer programista), ale z mojego zrozumienia, gdybym powiedział, że elfy mają dominujące cechy, które miałyby większą szansę na przejście przez każde pokolenie zamiast ludzkich, to technicznie Aragon nadal byłby bardziej elfem. Teraz oczywiście są to spekulacje, ale tak jak Rozumiem, elfy są dla mnie bardziej rozwiniętymi ludźmi. Mówię to, ponieważ oczywiście mają wspólnego przodka, co oznacza, że należą do tego samego gatunku, ale są bardziej zaawansowani d pod każdym względem żyją dłużej, mają więcej mądrości, lepszy wzrok, szybszy refleks, nie są pewni, czy są silniejsi, ale prawdopodobnie mają taki potencjał.

Dobry przykład ze świata rzeczywistego to związek między wczesnymi ludźmi, neandertalczykami i współczesnymi homo sapiens . Rozróżniłem homo sapiens i ludzi tylko dlatego, że większość dzisiejszego świata, szczególnie na obszarze Eurazji, ma pewien procent genów neandertalczyka, w przeciwieństwie do naszych czystych ludzkich przodków, którzy przybyli z Afryki byli (nie pamiętam nazwy), zanim skrzyżowali się z neandertalczykami, aby nas stworzyć.

Ponieważ elfy i ludzie mogą rozmnażać się razem bez genetycznej deformacji lub komplikacji, nauka dowodzi, że pochodzą od bezpośredniego wspólnego przodka , gdzie ten przodek z jednego powodu wyewoluował w człowieka, a ten sam przodek z innego powodu wyewoluował w elfa. Głównym powodem ewolucji jest potrzeba przetrwania, gatunek albo zostaje zniszczony, albo jest zmuszony do podjęcia zmiany, która pozwoli mu przetrwać.

Wyobraź sobie 2 zestawy knurów, jeden z grubą okrywą wierzchnią i jeden z mniejszą szatą w zimnym klimacie, grubszy dzik lepiej zatrzymywałby ciepło i z kolei potrzebowałby mniej energii do utrzymania temperatury i prawdopodobnie być bardziej krępym w przeciwieństwie do dzików z mniejszą sierścią, który musiałby jeść więcej, ponieważ tak dużo jego energii przeznaczano by na utrzymanie temperatury.Rezultatem tego nie byłaby potrzeba dalszej ewolucji dla gruboskórych dzików, ale knur o mniejszej sierści musiałby ewoluować, aby być mniejszym i chudszym, aby potrzebować mniej pożywienia, aby utrzymać ciało i mięśnie, tak aby cała jego energia była kierowana na regulację temperatury. Gdyby tak się nie stało, najprawdopodobniej nie byłby w stanie utrzymać swojej temperatury i umrzeć, chyba że wystąpiłaby inna korzystna cecha ewolucyjna.

Najprawdopodobniej przodek, który stał się człowiekiem, musiał „mieć to łatwiejsze i nie”. nie trzeba ewoluować tak drastycznie, jak przodek, który wyewoluował w elfa. Dobrym przykładem może być jedenaście oczu i ich dokładność.

Wyobraź sobie świat z dużą ilością pożywienia i bez prawdziwego drapieżnika oprócz ludzi . Ludzie będą się dobrze rozwijać i nie będzie potrzeby zmian. Następnie wyobraź sobie ten sam gatunek na obszarze, na którym na przykład brakuje pożywienia i wielu drapieżników próbuje jeść. Ten gatunek na początku cierpiałby i zaczął umierać Najsilniejsi i najszybsi przetrwaliby i rozmnażali się, a proces ten powtarzałby się, dopóki te cechy nie zostałyby dopracowane do niemal perfekcji, aby dać większe szanse na przeżycie. Szybkość wzroku i siła to dobre przykłady.

Podsumowując, geny elfów są bardziej niż prawdopodobne, ponieważ one allo z większymi szansami na przeżycie i prawdopodobnie przenoszenie ich z pokolenia na pokolenie. Więc jest bardziej niż prawdopodobne, pod każdym względem technicznym, dobrym elfem, nawet jeśli jego wygląd nie wygląda na to, ponieważ geny, które się tym zajmują, mogą iść w jedną lub drugą stronę, ponieważ tak naprawdę nie mają przewagi czy w inny sposób, albo są „bardzo drobnymi zaletami lub wadami.

Komentarze

• 1), które ' nie tak, jak działają dominujące cechy (przynajmniej w genetyki mendlowskiej) i 2) twoja odpowiedź może skorzystać z niektórych wcięć akapitów, odniesień i zdrowego rozsądku na tyle, aby nie umieszczać ściany tekstu. Ponadto nie ' nie odpowiadam na pierwotne pytanie.
• Czy mógłbyś podzielić to na akapity?