Mam 22 lata i niewielkie doświadczenie z małymi dziećmi.
Moja rodzina (mój mąż, 5-letnia córka i ja) przeprowadziliśmy się do domu mojej babci, aby pomóc jej w leczeniu jej chorób. Mój mąż pracuje 13 godzin dziennie i ma mało czasu z rodziną, więc Często czuję się jak samotna mama.
Moja córka po prostu wymknęła się spod kontroli. Proszę ją o zrobienie prostych rzeczy, takich jak posprzątanie po zabawie, a ona robi największe wrażenie i woła mnie po imieniu i często fizycznie się do mnie moja twarz i wrzeszczy na mnie i czasami szczypię lub uderzam.
Czas drzemki jest okropny – jest tak aktywna (radość, szkoła, czas na zabawę) Chcę, żeby była wypoczęta, żeby mogła się dobrze bawić i bądź miły.
Zaczęła szkołę w zeszłym tygodniu i radzi sobie bardzo dobrze, ale kiedy jest przy mnie, kompletnie mnie nie szanuje. Jednak z moim mężem próbuje go obalić, ale on po prostu mówi jej, żeby przestała i ona wie. Ciągle czuję się pokonany, ponieważ nie wiem, co robię źle, a moja babcia myśli, że wie, ale tylko pogarsza sytuację. Za każdym razem, gdy mówię „nie” (co Czuję, że to tylko absurdalne prośby), ona wpada w szał.
wariuję, tracę sen i wagę. Czasami chcę się poddać. Jak ocalić rodzinę !?
Komentarze
- How do you say ” no „? Może nie wierzy w to ” nie „?
- Czy możesz wyjaśnić, dlaczego uważasz, że potrzebuje drzemki ? Większość dzieci przestaje potrzebować drzemki, gdy mają 3 lub 4 lata, i nie ma sensu jej wymuszać.
Odpowiedz
Odwagi, można to naprawić!
Mój (obecnie 21 lat stara) córka miała bardzo podobne wzorce zachowań, gdy była dzieckiem. Była wspaniała dla wszystkich i przerażająca dla nas. Odpowiedziałem obszernie na podobne pytanie. Możesz przeczytać całość, ale podsumuję.
- Przeczytaj „ The Strong Willed Child ” autorstwa dr. Jamesa Dobsona
- Zdobądź autorytet, stosując konsekwencje, szybko i konsekwentnie
- Reaguj na ZACHOWANIE, a nie na postawę
- Działaj zanim się zdenerwujesz
- Bądź konsekwentny i przewidywalne
Zerwanie z 5-letnim nawykiem zajmie trochę czasu, ale można je złamać. W końcu nauczy się, że kiedy {wstaw tutaj złe zachowanie}, za każdym razem {wstaw konsekwencje}, bezbłędnie, więc przestanie {wstaw złe zachowanie}.
To proste. Niełatwe, w rzeczywistości dość trudne. Ale proste i bezpośrednie.
Odpowiedź
Wygląda na to, że masz zajęte ręce i opiekuje się pięciolatkiem i babcią. Mam nadzieję, że Ty też masz trochę czasu dla siebie!
Niedawno przeczytałem „Jak słuchać, aby dzieci mogły mówić i jak mówić, aby dzieci mogły słuchać”. Bardzo mi to pomogło w komunikacji moje dzieci (w wieku 6 i 8 lat).
Jedna część to po prostu opisanie tego, co widzisz „Widzę, że wszystkie zabawki są na podłodze”. O dziwo, działa to znacznie lepiej w przypadku moich dzieci niż „Wyczyść zabawki z dala „. Jeśli to nie zadziała, możesz wyjaśnić, co sprawia, że czujesz się„ Jestem naprawdę wyczerpany, a widok tych wszystkich zabawek na podłodze sprawia, że chcę iść spać i zasnąć na zawsze „.
Techniki opierają się na szanowaniu twojego dziecka i informowaniu go o tym, czego doświadczasz.
Jeśli chodzi o drzemkę, może nie jest już ona dla niej potrzebna. Możesz jej powiedzieć, że potrzebujesz czasu, więc co z chwilą spokojną (rysowanie lub czytanie), aby mama mogła odpocząć.
Powodzenia
Odpowiedź
Bardzo lubię „logiczne konsekwencje”. Dzieje się tak, gdy decydujesz się coś zrobić w wyniku zachowania dziecka związanego z tym, co zrobiło. To nie jest konkretna kara, sposób, w jaki może być uderzanie lub uziemianie, ale ma to jakiś sens.
Weź przykład odkładania zabawek. Kiedy moje dzieci były w tym wieku, zabawki były trzymane w pudełkach na niskich półkach w salonie, były też wyższe półki, do których dzieci nie mogły dosięgnąć. Powiedziałem im, że nie zawsze mam czas na odkładanie ich zabawek i naprawdę powinni to zrobić. „Gdybym je odłożył” powiedziałem: „ Podniosę je wysoko i spuszczę je tylko w dni, w których mam czas je wyczyścić. ” W końcu nadszedł dzień, kiedy zabawki nie zostały odłożone i położyłem je wysoko. Później poprosili o „Nie teraz, ponieważ nie mam czasu na ich późniejsze posprzątanie”. „Ale my” je wyczyścimy! „ ” Możesz, ale nie zawsze i nie mam pewności.„ Niedługo potem zdjąłem zabawki dla nich i przypomniałem im „ jeśli je odłożysz, zawsze możesz je wyjąć z powrotem, kiedy chcesz ”. To zadziałało . Przeważnie odkładali je, gdy skończyli. (Nikt nie jest doskonały). Rozwinęli nawyk i chcieli być tymi, którzy kontrolują tę część swojego życia.
W przeciwieństwie do tego „zrób to teraz, bo krzyczę na ciebie” lub „zrób to teraz, bo inaczej cię uderzę, przekroczę limit czasu lub wezmę coś od ciebie” nigdy dla nas nie pracował. Nienawidziłam, gdy usłyszałam, jak inni rodzice mówią „Widzę, że zdecydowaliście się pójść na chwilę do swojego pokoju” i zabrać ich ze sobą, podczas gdy dziecko krzyczało ” Nieee! Nie chcę !!! Zostań heeeeere! „. Takie podejście wydawało się polegać na udawaniu, że nie przejmujemy się uczuciami dziecka. Nie wydaje się też, że daje dziecku kontrolę.
Kilka logicznych konsekwencji, z których korzystałem już w wieku dwóch lat:
- jeśli uda nam się wyjść za drzwi w ciągu następnych pięciu minut, będzie czas, aby zatrzymać się w parku droga, jeśli nie, będziemy musieli iść od razu tam
- jeśli to posprzątasz, a ja posprzątam, będziemy mieli czas na zagranie [czegoś konkretnego] później, ale jeśli będę musiał to wszystko zrobić Nie będę miał czasu na zabawę
- jeśli nie możesz teraz grzecznie ze mną rozmawiać, proszę nie rozmawiaj ze mną, dopóki nie będziesz mógł
- jeśli zrobisz sobie lunch, możesz wybrać jaki jest owoc
- jeśli się ubierasz, możesz wybrać własne skarpetki. A jeśli podejdziesz tutaj do komody i rozejrzysz się po niej, możesz wybrać własne skarpetki.
W ten sposób zamiast być żebrzącym sługą „ok kochanie, nienawidzisz niebieskich skarpetek, nie ma problemu, czy zgodziłbyś się nosić te urocze zielone skarpetki, nie, oczywiście, że nie jak głupie z mojej strony, czy te byłyby w porządku? ” lub tyran „ do cholery to jest mój dom i zapłaciłem za te wszystkie skarpetki, a ty będziesz nosić te, które wybiorę ” możesz zamiast tego oddać kontrolę w ręce dziecka (prawdopodobnie nie obchodzi cię, które skarpetki nosi, o ile nosi jakieś) i odciąć się od siebie.
Daj mu kontrolę i bardziej zrelaksowany czas na wspólną zabawę w zamian za podjęcie części pracy swojego życia. (Wolisz się z nią bawić, niż się z nią kłócić, prawda? Zabawa z dziećmi to główna nagroda za bycie rodzicem.)
Komentarze
- To! Chciałbym móc to bardziej głosować. Ja (staram się) zrobić to podobnie z moim dzieckiem i na razie działa to całkiem nieźle. Szczególnie podoba mi się to, że oprócz zachowania pewnej dyscypliny, uczy to dziecko, że czyny mają konsekwencje i że konsekwencje te nie są narzucane przez rodziców, ale przez okoliczności.
Odpowiedź
Rodzicielstwo to ciężka praca, zwłaszcza jeśli to Ty jesteś teraz za to odpowiedzialny.
Zajęcia dla rodziców mogą być bardzo pomocne, jeśli w pobliżu Twojego miejsca zamieszkania są oferowane zajęcia, zwłaszcza jeśli rady, które otrzymujesz od innych, nie przynoszą efektów. Zwykle spotykają się raz w tygodniu na około godziny i trwają kilka tygodni, a dyscyplina jest jednym z głównych tematów, które są omawiane. Mam na myśli kilka dużych zalet w porównaniu z książką – masz możliwość zadawania pytań i dzielenia się / posłuchaj historii innych osób mających dokładnie te same problemy co Ty (lub gorzej!)
Oprócz wyszukiwania w Internecie możesz dowiedzieć się o dostępnych w Twojej okolicy zajęciach, dzwoniąc do gabinetu pediatry, lokalnych szpitali, biblioteki itp. Zajęcia są często bezpłatne lub niedrogie.
Odpowiedź
Zapytaj ją, co jest nie tak. Ta zmiana jest prawdopodobnie bardzo uciążliwa dla ją i wygląda na to, że obwinia cię za to. Ponadto, jeśli jest zbyt aktywna, może to dodatkowo obciążać jej system.
Komentarze
- nie ' nie myślę, że to przejście, ponieważ wszystko idzie bardzo dobrze, a ona tylko kibicuje i szkolę. ' nie jestem pewien, czy to tylko faza, czy coś poważnego, a jeśli to faza, jak długo to potrwa i jakich technik powinienem użyć, aby poradzić sobie z napadami złości i nastawieniem?
- Jednak dowody wskazują inaczej. ' Aktualnie czytam książkę o nazwie ” Najszczęśliwszy maluch na bloku ” . Zawiera wiele sugestii, ale Twoje dziecko jest poza tym zakresem. Być może jest następna książka. Podstawową techniką ' jest mówienie do dziecka z szacunkiem i pokazywanie, że rozumiesz, czego dziecko chce i czuje, zanim nakłonisz je do zrobienia czegoś.
Odpowiedź
Konsekwencje niegrzeczności! Wyobraź sobie ją za 10 lat. Nie możesz sprawić, by była uprzejma, ale możesz z pewnością sprawić, że bycie niegrzecznym będzie niepożądane.„Och, wow, miałem zamiar zabrać cię do parku, ale nie zachowujesz się dobrze, więc zmieniłem zdanie.” Czy nie tak byś odpowiedział przyjacielowi lub ukochanej osobie. Oczekuj więcej od swojej córki w małych kawałkach i bądź stanowczy. Wydaje się, że ma silną wolę, ale może reagować na idee kontroli. I myślę, że czasami całkowicie ignorowałbym te niegrzeczne słowa, uśmiechałbym się i odpowiadał na pozytywne słowa. Daj jej znać, kiedy będzie dobrze. Myślę, że szczypanie zasługuje na przerwę. LINK: Artykuł Psychology Today „Skoncentrowanie się na dobrym zachowaniu zmniejsza ryzyko niewłaściwego zachowania”. Czerwiec 2016 r.
Komentarze
- Witaj Laurie. Edytowałem Twój post, aby dodać link. Nie ' nie zgadzam się na zmyślanie. (” O rany, zamierzałem cię zabrać do parku „) Myślę, że konsekwencje zawsze powinny być prawdziwe i logiczne. Małe dzieci wiedzą, kiedy kłamiemy, dlatego stosując dyscyplinę, zawsze mów prawdę. JEŚLI park został już uzgodniony, usunięcie go z powodu złego zachowania jest piękną i naturalną konsekwencją.