1 Koryntian 15: 5 NASB
5 i że ukazał się Kefasowi , potem do Dwunastu.
Wydaje się, że we wszystkich opowieściach czterech ewangelistów nie ma wzmianki o spotkaniu Chrystusa z Kefasem, a następnie Dwunastoma po jego zmartwychwstaniu, ale że spotkał ich razem
Mateusza 28:16 NASB
16 Jednak jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, którą Jezus wyznaczył. 17 Widząc go, oddali mu pokłon; ale niektórzy mieli wątpliwości. 18 A Jezus podszedł i rzekł do nich, mówiąc: „Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi.
Mark 16:14 NASB
14 Potem pojawił się jedenastce siebie, gdy siedzieli przy stole; i wyrzucał im ich niewiarę i zatwardziałość serca, ponieważ nie uwierzyli tym, którzy widzieli Go po zmartwychwstaniu.
Łukasza 24:38 NASB
36 Kiedy oni opowiadali te rzeczy, On sam stanął pośród nich i * powiedział do nich: „Pokój wam”. 37 Ale byli zaskoczeni i przestraszeni i myśleli, że widzą ducha.
Jana 20:19 NASB
19 Tak więc, gdy był wieczór tego dnia, pierwszego dnia tygodnia, i kiedy drzwi były zamknięte tam, gdzie byli uczniowie, z obawy przed Żydami przyszedł Jezus i stanął pośród nich i * powiedział do nich: „[b] Pokój z wami”.
Czy Paweł może odnosić się do innego wydarzenia, które nie zostało zapisane przez ewangelistów?
Odpowiedź
Jan wyraźnie stwierdza, że jego Ewangelia (a co za tym idzie także inne Ewangelie) są dalekie od ukończenia (Jan 20 : 30, 31, 21:25) – Jezus zrobił WIELE innych rzeczy, których nie można było zapisać.
Samo spotkanie Jezusa z Piotrem / Kefasem jest jednym z nielicznych incydentów zapisanych poza Ewangeliami. Jako inny przykład, zobacz Dzieje 1: 5-11, aby zapoznać się z serią szczegółów, które nie zostały zapisane w Ewangeliach.
Zatem jeśli Paweł pod boskim natchnieniem w 1 Kor 15 stwierdził, że Jezus spotkał Kefasa, to muszę przypuszczać, że że jest to zapis faktów.
Odpowiedź
Paweł nie polegał na Ewangeliach w swoim historycznym opisie wskrzeszenie. Polegał na naocznych świadkach. W 1 Kor. 15 Paweł rozprawił się z tymi w Koryncie, którzy zaprzeczają zmartwychwstaniu cielesnemu. Dlatego odniósł się do zeznań naocznych świadków zmartwychwstania.
Celem Pawła, zwracając się do żyjących świadków, jest zaproszenie swoich czytelników do sprawdzenia jego faktów, jeśli wątpią w jego słowa.
Keener, CS (1993). Biblijny komentarz IVP: Nowy Testament (1 Kor 15: 6). Downers Grove, IL: InterVarsity Press.
Zwrócił również uwagę na to, jak ważne jest zmartwychwstanie dla ewangelii.
przede wszystkim to, co ja również otrzymałem: że Chrystus umarł za nasze grzechy zgodnie z Pismem, że został pogrzebany, że został wskrzeszony trzeciego dnia zgodnie z Pismem, i że ukazał się Kefasowi, a następnie dwanaście. Potem ukazał się jednorazowo ponad pięciuset braciom, z których większość nadal żyje, choć niektórzy zasnęli. Potem ukazał się Jakubowi, a potem wszystkim apostołom. Wreszcie, jako przedwcześnie urodzony, ukazał się także mnie. (1 Kor. 15: 3–8, ESV)
A jeśli głosi się, że Chrystus powstał z martwych, jak niektórzy z was mogą powiedzieć, że nie ma zmartwychwstania? Ale jeśli nie ma zmartwychwstania umarłych, to nawet Chrystus nie został wskrzeszony. A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, to daremne jest nasze głoszenie, a wasza wiara jest daremna. (1 Kor. 15: 12–14, ESV)
Jeśli chodzi o korelację relacji Pawła z Ewangeliami, nawet relacje o zmartwychwstaniu Chrystusa w Ewangeliach wydają się być sprzeczne ze względu na ogromną ilość pominiętych szczegółów, jak napisał Jan:
Teraz Jezus uczynił wiele innych znaków w obecności uczniów, które nie są opisane w tej książce; (Jan 20:30, ESV).
Jest też wiele innych rzeczy, które zrobił Jezus. Gdyby każdy z nich został napisany, przypuszczam, że sam świat nie mógłby zawierać książek, które zostałyby napisane. (Ew. Jana 21:25, ESV)
Jednak dokładne zbadanie relacji o zmartwychwstaniu ujawnia, że mogą one być spójne, jeśli weźmie się pod uwagę pominięte szczegóły. Ten fragment Łukasza może być odniesieniem do Chrystusa ukazującego się Piotrowi:
mówiąc: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi!”(Łk 24:34, ESV)
Pojawienie się Kefasa, to znaczy Piotra, nie jest zapisane w Ewangeliach poza przelotną wzmianką w Łukasza 24.
Witherington, B., III. (1995). Konflikt i wspólnota w Koryncie: komentarz społeczno-retoryczny do 1 i 2 Koryntian (s. 300). Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans Publishing Co.
Zauważ, że materiały do pisania (papirus i pergamin) były w tamtym czasie drogie, a kodeks (obecna forma książkowa) nie był jeszcze znany. Zwoje miały praktyczne ograniczenie rozmiaru. Zatem Ewangelie zawierały mniej szczegółów, niż byśmy chcieli. Ewangelia Jana jest celowo inna, ponieważ unikał powtarzania szczegółów z innych Ewangelii, aby mieć miejsce na ważne szczegóły pominięte w innych Ewangeliach.
Paweł podał informacje o Piotrze, których nie ma w Ewangeliach. Miał bezpośredni kontakt z Piotrem (Dzieje 15: 7; Galacjan 2: 11-14).