Wlewam 100 g kwasu borowego, 400 g wody i próbuję wykrystalizować w niskiej temperaturze i powoli ostudzam, jednak rekrystalizuje się jako tekstura przypominająca igłę . Potrzebuję miękkich dużych kryształów, takich jak mika. Czy ktoś może pomóc?
Odpowiedź
Stosunek wydaje się być właściwy, chociaż roztwór może być nieco bardziej nasycony, ponieważ rozpuszczalność kwasu borowego w $ \ pu {100 ml} $ wrzącej wody to $ \ pu {27,5 g} $, więc do $ \ pu {400 ml} $ wody można teoretycznie użyć $ \ pu {110 g} $ kwasu borowego.
Z mojego doświadczenia wynika, że bardzo ważne jest, aby początkowe zarodkowanie zachodziło na powierzchni , a następnie otrzymano kryształy podobne do płatków . To powiedziawszy, trzeba zacząć bardzo powoli schładzać roztwór, najlepiej używając ciepłej łaźni wodnej i zamkniętego naczynia o dużym przekroju (powinno wystarczyć szeroka zlewka ze szkiełkiem zegarkowym na górze). Nie spiesz się proces chłodzenia, zwłaszcza na początku – krystalizacja powinna rozpocząć się na powierzchni, a nie w objętości, w przeciwnym razie powstanie wiązka kryształów o różnej morfologii.
P. S. Podczas suszenia kryształów na końcu po wypłukaniu ich zimną wodą na filtrze, nie przekraczaj $ \ pu {130 ° C} $, w przeciwnym razie kwas borowy zacznie się rozkładać i tworzyć kwas metaborowy $ \ ce {HBO2} $, następnie po dalszym ogrzewaniu $ \ ce {H2B4O7} $, a na końcu $ \ ce {B2O3} $ [1, pp. 119–120].
Odniesienie
- Patnaik, P. Podręcznik chemii nieorganicznej; Podręczniki McGraw-Hill; Nowy Jork, 2003 , ISBN 978-0-07-049439-8.