Jaka jest różnica między ostrą nutą & płaską nutą?

Właściwie to zależy od instrumentu.
Niektóre instrumenty mogą generować różne nuty dla A # i Bb, a inne nie.

Istnieją różne sposoby intonacji. Z jednej strony mamy intonację właściwą lub harmoniczną, która jest zbudowana na skali harmonicznej (każdy ton ma matematyczną relację między tonem bazowym), dzięki czemu każda tonacja ma swoją własną intonację; po drugiej stronie mamy umiarkowaną intonację, która stanowi kompromis między częstotliwościami i różnymi tonacjami, dzieląc oktawę interwału na półtony o równej odległości, aby jeden instrument mógł grać w różnych klawiszach, zawsze używając tych samych dźwięków.

Tutaj znajduje się dobre wyjaśnienie na ten temat. Alsto warto przeczytać to .

W praktyce, aby móc precyzyjnie nastroić akord (po prostu / harmoniczna intonacja w gitarze lub różne instrumenty grające / śpiewające razem) należy podnieść lub obniżyć niektóre tony. Często trzecia część akordu wymaga regulacji. Na przykład trzeci akord F # (A #) powinien być wyższy niż Bb. Jeśli twój instrument nie potrafi na nim grać (jak na fortepianie), wylądujesz na temperowanej intonacji, jeśli potrafisz na nim grać (lub zginać ton gitary / harmonijki / itp.), To możesz uzyskać akord intonowany po prostu / harmonijnie.

Wheat Williams opublikował tę bardzo przejrzystą tabelę w swojej odpowiedzi do inne pytanie . Zwróć uwagę, że tercja w akordzie jest wyższa lub niższa w zależności od modelu intonacji, którego używasz. (A # w moim przykładzie akordu F # dur).

O relacji matematycznej między tonami w skali harmonicznej:
(źródło tutaj )

Komentarze

• Wyjaśnienie nie ' nie ma sensu. Trzeci akord F to A, ' nie ma A # w Czy mówisz, że A # i Bb mogą się nieco różnić nuty, w zależności od stroju konkretnego instrumentu? Pianina będą generalnie strojone w umiarkowany sposób, więc będą brzmiały dobrze w każdej tonacji.
• Miałem na myśli F # (dur), poprawiłem odpowiedź. I w tym przypadku gram A # na skrzypcach, czyli śpiewam z inną intonacją (wyższą) niż umiarkowany Bb. Pianina to ograniczone instrumenty w zakresie modeli intonacji (tylko intonacja lub intonacja umiarkowana). Fortepian brzmi dobrze w zespole z umiarkowaną intonacją, ale nie w zespole barokowym, używającym tylko intonacji.
• To prawda, ale nawet w innym kontekście pojawia się problem. Kiedy gram z kwartetem smyczkowym lub z muzyką wokalną, często dyskutujemy, czy gramy umiarkowanie, czy po prostu. Jeśli jest z fortepianem, nie ma dyskusji 🙂
• I ' dodam, że różnica nie jest ' t tylko w tonacji. Nawet w równej intonacji, w której wysokości A # i Bb są takie same, użyłbyś jednego lub drugiego w pewnych kontekstach. Nie ' nie masz Bb w skali F # dur, chyba że przypadkowo, ponieważ ma już B naturalną.Nawet jako przypadkowa, ma inne znaczenie niż A #: ' jest zmniejszoną czwartą czwartą, a nie wielką tercją (choć zdarza się, że brzmią tak samo w równej intonacji). Może to nie mieć sensu dla wielu muzyków-amatorów, ale kiedy zaczynasz postrzegać muzykę w kategoriach fraz, a nie tylko pojedynczych nut, staje się to ważne.
• W przypadku 5-limit tylko intonacja A # jest niższa (976,5 centów) niż B-dur (1017,6 [2 piąte, potem mała szósta w górę] lub 996,1 [dwie czwarte wyżej]).

Nuty enharmoniczne są różne, np G # i As, chociaż nie zawsze jest tak, że instrumenty wydają różne dźwięki dla tych różnych dźwięków. Te różne nazwy nut służą do wskazania różnic pod względem melodyjnej lub harmonicznej zawartości muzyki.

Na przykład w a-moll G # jest często spotykane jako „ton wiodący” w tonice. Zapisanie tego dźwięku za pomocą asów źle oddałoby to, co dzieje się w muzyce. Podobnie zapisanie akordu E-dur jako E, A-dur, B nie oddaje poprawnie harmonicznej relacji między prymą akordu a tercją (lub kwintą, jeśli oznaczono ją c-bem). Byłaby to po prostu konwencja notacyjna, gdyby nie przypadek, że wiele instrumentów może i rzeczywiście wyraża różnice między dźwiękami enharmonicznymi w kategoriach dźwięków, które tworzą.

Kluczowym instrumentem w tym względzie jest głos: jest to najczęściej spotykany instrument z ciągłą regulacją wysokości tonu, a komponowanie i analizowanie muzyki wokalnej było kluczowym aspektem historycznego rozwoju zachodniej teorii muzyki, który jest kontekstem, w którym pojawia się to pytanie.

z powrotem do wiodącego tonu a-moll, wokalista śpiewający a cappella będzie miał tendencję do podnoszenia tonu tej nuty w stosunku do odpowiadającej nuty fortepianu, będącej składową „ekspresyjnej intonacji”. Lekkie wyostrzenie nuty sprawia, że jest ona tonik (A) bardziej satysfakcjonujący. Podobne rozważania dotyczą zawartości harmonicznych: akord E-dur to E, G #, B – G # wskazujące nutę trzecią powyżej E; w grupie chóralnej osoby śpiewające G # (zwykle) wybierają tam tonację, która będzie zgodna z E ”(która różni się od G # o równym temperamencie na fortepianie). Rozważania te odnoszą się do innych instrumentów o ciągłej tonacji, w szczególne nieretuszowane instrumenty smyczkowe w orkiestrze.

Pójście dalej wymagałoby zagłębienia się w historyczne aspekty strojenia, temperamentu i intonacji, a także ogólny opis funkcjonalnej harmonii i melodii …

Mimo że klawisze i gitary, które są głównymi instrumentami używanymi w muzyce popularnej, nie wydają różnych dźwięków dla tych różnych dźwięków, dokładne opisanie tego, co dzieje się w muzyce, czy to melodycznie, czy harmonicznie, wymaga rozróżnienia pomiędzy nutami wzmacniającymi.

Dodanie do doskonałej odpowiedzi Sergio: Istnieje wiele sposobów, w jakie nuty enharmoniczne (nuty zasadniczo tej samej wysokości, z różnymi nazwami, takie jak A # i Bb) wchodzą do PLA y, jak to było. Jeden dotyczy różnych strojów. Odpowiedź Sergio cytuje tabelę, która dotyczy dwóch strojów, równych i sprawiedliwych. W rzeczywistości istnieje wiele strojów, z których wiele wiąże się z różnymi kompromisami między strojem o równym temperamencie a strojem platońskim, „naturalnym” (opartym na współczynnikach całkowitych). więc zobaczysz różne różnice między tonami enharmonicznymi, tak że F #, który pojawia się w D7, nie musi koniecznie równać się z Gb, który pojawia się w Ab7 (nawet jeśli C pojawia się w obu akordach). Instrument dostrojony do zagranie pierwszego akordu może nie być w stanie dobrze zagrać drugiego i odwrotnie .

Ten przykład pokazuje inny sposób, w jaki nuty enharmoniczne mają znaczenie: teoria muzyki. brak wewnętrznego wpływu na to, jak nuta brzmi ; są to raczej różnice w sposobie użycia lub interpretacji nuty. Akord D7 składa się z nut D, F #, A, i C. Gdybyś miał „przeliterować” to D, Gb, A, C, brzmiałoby to zasadniczo tak samo, ale na egzaminie oznaczałoby to błędnie, ponieważ ten drugi ton i nie jest używany jako Gb, ale jako F #. To D7 zazwyczaj przechodzi do akordu G – durowego lub mollowego – i w każdym przypadku, ton o pół kroku w dół od G jest używany jako siódmy lub wiodący ton tej gamy G.

To wyjaśnia również niektóre przypadłości występujące w prawdziwej muzyce, które zazwyczaj mylą początkujących uczniów, takie jak podwójne ostrza i podwójne bemole. Po co notować coś Fx, kiedy G brzmi tak samo? Taka sytuacja często pojawia się, gdy mamy drugorzędną dominantę : dominujący akord rozstrzygający się na akord inny niż tonik. Jeśli piszesz coś w B-dur, powiedz, i masz D # dur (V / vi) rozstrzygający na g # moll (vi), to D # Major powinien być zapisany D #, Fx, A # – nie D #, G, A #, nawet jeśli te wysokości są takie same, ponieważ nuta, która przechodzi do G #, powinna być Fx, a nie G.

Dotyczy to również różnych akordów. Ostre 9 i płaskie 13 „zmienionego” dominującego akordu septymowego (znanego również jako podstawienie trytonu) są przesunięte z ich naturalnego położenia , tak że dla naszego starego dobrego akordu D7, ostry 9 byłby E #, nie F, a płaska 13 byłaby Bb, a nie A #. I tak dalej.

Proste pytanie zasługuje na prosta odpowiedź. Oto moja próba zrobienia tego drugiego: kiedy po raz pierwszy wynaleziono ostre narzędzia i bemolery, nie, A # i Bb NIE były tym samym tonem. A # było wyższym tonem niż Bb. Ale spróbuj wyobrazić sobie klawiaturę, na której jest wystarczająco dużo klawiszy na oktawę, aby można było zagrać wszystkie dostępne krzywe i bemole. Musiałbyś mieć piętnaście palców na każdej dłoni, a każdy palec musiałby mieć stopę długości. (Mniej więcej). Więc muzycy zebrali się i postanowili (większość z nich) stworzyć kompromis, w którym A # i Bb SĄ ten sam ton, a D # i Eb SĄ tym samym tonem. Ten kompromis nazywa się Tempering the Scale, w wyniku czego powstaje Skala Hartowana (a nie, jak powiedział jeden z komentatorów, skala umiarkowana, która byłaby zupełnie inną rzeczą). Ponieważ ten kompromis została stworzona większość instrumentów klawiszowych i progowych produkuje wysokości tonu, w których tak, A # i Bb SĄ tą samą nutą. Odpowiedź na twoje pytanie zmieniła się w czasie.

Na mojej gitarze mam licznik częstotliwości. Używając tej samej struny i tego samego progu (A # – B flat) oczywiście otrzymam tę samą wartość (częstotliwość) Jeśli częstotliwość to ton, i jeśli pytanie brzmi „Czy nuty A # i B są takie same?” Odpowiedź, używając powyższych stwierdzeń, musi być A # i B są tymi samymi tonami. Jednakże, ustalę es, jak pewnie już widzisz, nie mam pojęcia o teorii muzyki. Myślę, że to wszystko w PYTANIU

Komentarze

• Cześć Robert. W przeciwieństwie do internetowych forów dyskusyjnych nie ' nie wchodzimy do dyskusji ani spekulacji. Przeczytaj Jak odpowiedzieć , aby uzyskać wskazówki. Twój post nie ' tak naprawdę nie odpowiada na pytanie – ale zawsze możesz go edytować, aby go ulepszyć. Ponadto ' nie potrzebujesz podziękowań ani podpisów w postach.

Na przykład: Czy A♯ & B ♭ to to samo? I czy C♯ & D ♭ to to samo? Czy to robi jakąś różnicę, jeśli chodzi o dźwięk wytwarzany przez instrumenty?

To zależy.

1. Na nowoczesnej klawiaturze jest tylko jeden czarny klawisz między A i B (lub C i D). Oznacza to, że nie tylko brzmią tak samo, ale w rzeczywistości są takie same. Na tej klawiaturze.

2.Istnieją klawiatury, które rozróżniają A # i Bb, jeden przykład jest tutaj: [ http://www.gothic-catalog.com/Gothenburg_Sweden_The_North_German_Baroque_Organ_s/675.htm]

3. Jako muzyk orkiestrowy (gram na fagocie) wybór A # lub Bb (może) pomóc mnie zrozumieć funkcję tonu w akordzie. A kiedy zrozumiem funkcję mojego tonu, może zechcę zmodyfikować jego wysokość, aby akord brzmiał lepiej. Wiem, że aby zabrzmieć najlepiej, tercja wielka akordu powinna być niska, tercja mała wysoka. Wiele orkiestr, gdy osiągną pewien poziom, dokona tego rodzaju regulacji, aby zbliżyć się do samej intonacji. Fajnym eksperymentem jest zagranie toniku i dominacji na nowoczesnym klawiaturze, powiedzmy C i G, a następnie zaśpiewanie tercji wielkiej. Kiedy już będziesz miał ładnie brzmiący akord, naciśnij trzeci, E. Klawiatura E będzie nieco wyższa niż to, co śpiewasz. Spróbuj to samo z tercją małą, Eb, a klawiatura będzie cicha.

4. Jako mała ciekawostka, mój fagot ma w rzeczywistości dziury zarówno w tonach Gb, jak i F #. Ponieważ jest to nowoczesny instrument, są one bardzo zbliżone, ale na starszych instrumentach były zupełnie inne. Powietrze, usta i usta służą do modyfikowania wysokości tonu.

# jest lekko wyższy ton niż BB. Musi to wiązać się z naturalnie rezonującymi różnicami harmonicznymi w tonacjach durowych i molowych.

Muzycy grający na instrumentach smyczkowych bez progów w naturalny sposób poprawiają tonację. Dobrzy gitarzyści i muzycy grający na instrumencie progresywnym również to zrobią, lekko pociągając za strunę w razie potrzeby.

Jestem zaskoczony, że poprawna odpowiedź została obniżona.

Komentarze

• Może również zależeć od tego, w jakim klawiszu znajdują się funkcje A # / Bb.
• To naprawdę zależy od kontekstu, czy w danym systemie strojenia A # czy Bb jest wyższe lub niższy od drugiego. Nawet przy jednakowym temperamencie, w którym wysokość dwóch nut jest równoważna, każda z nich reprezentuje bardzo różne koncepcje.

Tak, z technicznego punktu widzenia jest. Łatwo to zauważyć, grając na skrzypcach lub altówce. Dzieje się tak, ponieważ jeśli zagrasz A #, a jeśli zagrasz Bb, będą brzmiały tak samo. Jeśli to było zagmatwane, przepraszam.

Pytanie: Jaka jest różnica między ostrymi dźwiękami na gitarze lub ogólnie w każdym instrumencie muzycznym & płaskie notatki? Na przykład: Czy A♯ & B ♭ to to samo? I czy C♯ & D ♭ to to samo? Czy to robi jakąś różnicę, jeśli chodzi o dźwięk wytwarzany przez instrumenty?

Moja odpowiedź:

Technicznie i naukowo to dokładnie jedna i ta sama nuta.

Jedna osoba odpowiedziała, mówiąc: „Niektóre instrumenty mogą dawać różne nuty dla A # i Bb, inne nie”.

To stwierdzenie niestety nie jest prawdziwe zarówno z naukowego, jak i technicznego punktu widzenia. Oto powody:

Fakty naukowe i techniczne są następujące: Weźmy jako punkt odniesienia pierwsze A tuż nad środkowym C. Z naukowego punktu widzenia jest ono określane jako A4 i ta nuta ma częstotliwość 440 000 Hz (Hertz jest jednostką miary częstotliwości) A # 4 i B ♭ 4 mają tę samą częstotliwość 466,164 Hz C5 (pierwsze C powyżej środkowego C) ma częstotliwość 523,251 Hz C♯ 5 & D ♭ 5 obie mają tę samą częstotliwość 554,365 Hz

Mam pełną listę wszystkich częstotliwości od A0 aż do C8. Każda akord będzie miał ostatecznie również swoją własną, unikalną częstotliwość. Ta lista częstotliwości ma ogromne znaczenie przy precyzyjnym projektowaniu, budowaniu i strojeniu praktycznie każdego instrumentu muzycznego (dotyczy to również programowania dźwięków instrumentów wirtualnych).

Osobiście z punktu widzenia projektowania, budowania, strojenia i pisania (pisząc odwołuję się do notacji muzycznej z nut), wyczuć, żeby nadać tej samej nucie dwie różne nazwy. Tylko trochę interesująca ciekawostka: flet pan lub syrinx jest najwyraźniej piątym najstarszym instrumentem z prawdopodobieństwem, że był to pierwszy instrument, który był w stanie wytwarzać półtony. Odbywa się to poprzez odchylanie kąta rury od ciała gracza, zmieniając w ten sposób kąt, pod jakim powietrze wpływa do / nad rurką, a tym samym skutecznie wydłużając drogę powietrza do / nad rurą, tak jakby było to niższe Uwaga. Jedynym sposobem na zagranie krzyżyka (w tym przykładzie użyjmy A # 4) jest zagranie kolejnego bemola (w tym przypadku B ♭ 4). Z przyczyn tak historycznych sensowne byłoby pozbycie się ostrych narzędzi i nazywanie ich tylko bemolami dla wszystkich nut półtonowych. Mówi się, że pierwszy organ został skonstruowany w oparciu o ideę rurek na flecie pan.

(Uwaga dla tych, którzy chcieliby się zdenerwować tą logiczną sugestią / rozwiązaniem, najbardziej z pewnością nie pierwszy raz w historii wszystkie zapisy muzyczne zostały przepisane zgodnie z najnowszą metodologią / standardami ……)

Mam nadzieję, że te informacje okażą się pomocne.

Komentarze

• W pewnym sensie rozumiem, skąd pochodzisz, ale ta odpowiedź nie ' nie wydaje się uwzględniać wpływ temperamentu. # I Bb mogą mieć tę samą częstotliwość w jednakowym temperamencie, ale nie ' t koniecznie w innym systemie. Kontekst jest również dość ważny. Jeśli nuta jest trzecią, może mieć inne strojenie do tej samej nuty co kwinta.
• Ta odpowiedź jest bardzo dobra, ale tylko z punktu widzenia 12edo, który wprawdzie jest obecnie powszechnie używany . Brakuje dużej ilości informacji, które są istotne dla pytania, na temat starszego stroju pitagorejskiego, który był używany (i nadal służy autentyczności ' ze względu na to) w muzyce z epoki, czyniąc go tym, czym był.
• Donald – jeśli przeczytasz doskonałą odpowiedź Sergio ', zobaczysz, dlaczego twoja odpowiedź jest poprawna tylko dla niewielkiej części teoria. W rzeczywistości istnieją różnice, zarówno naukowe, jak i techniczne w różnych temperamentach – możesz nawet zmierzyć różnicę w Hz.

Myślę, że odpowiedź nr 1 jest bardziej złożona niż zadane pytanie. Bezpośrednia odpowiedź jest taka, że nie, A # i Bb nie są dokładnie tymi samymi nutami. Chociaż są blisko, A # ma nieco wyższy ton niż Bb. Na niektórych instrumentach, takich jak skrzypce czy głos śpiewający, można zagrać oba te nuty z ich prawidłową częstotliwością, ponieważ gracz może bardzo precyzyjnie kontrolować wysokość każdej nuty. Jednak gracz ma mniej precyzyjną kontrolę wysokości dźwięków na innych instrumentach, takich jak gitary i fortepiany, i nie byłoby praktyczne dodanie wystarczającej liczby strun lub progów, aby uwzględnić wszystkie możliwe krzywe i bemole. Jako kompromis, gitary i fortepiany są strojone „umiarkowanie”, co oznacza, że używają tej samej nuty zarówno dla A #, jak i Bb, a częstotliwość tej nuty jest gdzieś pomiędzy dokładnymi częstotliwościami A # i Bb. Większość słuchaczy nie zauważa, że temperowane dźwięki nie są dokładnie dopasowane.

Komentarze

• Ta odpowiedź jest myląca.W jednakowym temperamencie A # i Bb to różne nuty, które mają dokładnie tę samą wysokość (i na przykład mają wspólny klawisz na fortepianie). ' nie oznacza, że ' re ” wyłączone ” z ich ” prawidłowych częstotliwości „, to ' równych temperament definiuje je jako identyczne wysokości. Zamiast myśleć o samej intonacji jako ” dobrze ” i równej intonacji jako ” źle ” lub ” prawie na prawo „, to ' należy pamiętać, że ' dotyczą różnych systemów temperamentu, które mają określone cele.
• I ' Generalnie nie jest prawdą, że A♯ jest wyższe niż B ♭. ' prawdopodobnie odnosisz się do tonu wiodącego A♯, który ' „grawituje” w kierunku rozdzielczości B. Ale poza takimi nutami prowadzącymi, sama intonacja ma w rzeczywistości tendencję do obniżania ostrych dźwięków niższych w porównaniu do strojenia 12-edo (ponieważ ostra nuta jest bardziej prawdopodobna jako trzecia część akordu durowego). / li>
• @leftaroundabout wiodących tonów są również niższe w samej intonacji; są one również zwykle jedną trzecią wielką akordu.
• @phoog: to ' jest przedmiotem poważnych sporów. Pablo Casals nalegał, aby tony wiodące były renderowane prawie o ćwierć tonu wyżej niż tylko intonacja, aby było jasne, że masz nie harmonijną tercję w akordzie spółgłoskowym, ale raczej energiczną nutę prekursora, pozostawiając nieodwzajemnioną dominantę dla toniku.
• @leftaroundabout to Pablo Casals nie używał tylko intonacji.