Zgodnie z książką dla związku binarnego, najpierw przypisujemy pierwiastkowi o większej elektroujemności jego stopień utlenienia (tlen zawsze -2 z wyjątkiem nadtlenków). Mamy więc -2 x2 = -2. Zatem każdy tlen miałby stopień utlenienia -2. Książka mówi, że odpowiedź to -1.
Jedyne, co przychodzi mi do głowy, to to, że ponieważ bar jest metalem alkalicznym, ma stopień utlenienia +2, więc każdy tlen będzie wynosił -1. Ale to zaprzecza sobie, ponieważ w zasadach. W przypadku związku binarnego „pierwiastek o większej elektroujemności ma przypisany ujemny stopień utlenienia równy jego ładunkowi w prostych jonowych związkach pierwiastka”.
Komentarze
- Czy szukałeś w sieci dwutlenku baru, aby znaleźć informacje o wiązaniu?
- W związkach bar jest powszechnie spotykany jako Ba (II). Nie znam żadnych związków, na których bar ma inny stopień utlenienia.
Odpowiedź
iv class = ' „answer”>
„tlen zawsze -2 oprócz nadtlenków”
Ten wyjątek dotyczy w efekcie tutaj, ponieważ $ \ ce {BaO2} $ jest nadtlenkiem składającym się z $ \ ce {Ba ^ {2 +}} $ i $ \ ce { Jony O2 ^ {2 -}} $. Stopień utlenienia Ba wynosi + II, a stopień utlenienia każdego z atomów tlenu w anionie nadtlenkowym wynosi -I. Odpowiada to ładunkowi anionu nadtlenkowego ($ 2 \ times -1 = -2 $), a ponieważ $ \ ce {BaO2} $ jest związkiem obojętnym, suma wszystkich stopni utlenienia wynosi 0. Ponadto jest ich jeszcze więcej wyjątki od przytoczonej powyżej reguły ogólnej, na przykład anion rodnikowy ponadtlenkowy $ \ ce {O2 -} $ o ułamkowej liczbie utlenienia $ – \ frac {1} {2} $ lub kation dioksygenylu $ \ ce {O2 +} $ z formalnym stopniem utlenienia $ + \ frac {1} {2 } $ za każdy tlen.
W przeciwieństwie do nadtlenków , „proste związki jonowe” tlenu to tlenki , które zawierają anion $ \ ce {O ^ {2 -}} $. Ładunek anionu tlenkowego wynosi 2- $, więc stopień utlenienia tlenu w tych związkach wynosi -II.
Komentarze
- Myślę, że Muszę również uwzględnić ujemną połowę stopnia utlenienia w przypadku supertlenków w ogólnym prawie na początku odpowiedzi.
- @SatwikPasani Zredagowałem swoją odpowiedź, aby uwzględnić ten aspekt.
Odpowiedź
Liczby utleniania są niezwykle użyteczną formą rozliczania chemikaliów, ale nie należy ich uważać za rzeczywiste. Na przykład ułamkowe stopnie utlenienia są całkowicie możliwe, ale nie można mieć połowy elektronu. Liczba utleniania +7 jest przypisana do chloru w nadchloranach, ale pomysł, że można by usunąć 7 elektronów z atomu chloru, jest nie do pomyślenia (zsumuj pierwsze 7 potencjałów jonizacji). Jest to druga część cytatu, który podajesz, jest myląca, aw wielu przypadkach niepoprawna. Należy przede wszystkim pamiętać, że stopień utlenienia danego pierwiastka w związku jest ładunkiem, jaki miałby JEŚLI związek był całkowicie jonowy. Znak ładunku opiera się na względnej elektroujemności atomów wiążących. Metalom grupy I i II (z wyjątkiem bardzo rzadkich przypadków) przypisuje się ładunki odpowiednio +1 i +2. Tlen jest najczęściej -2, ale w przypadku nadtlenków przypisuje się mu stopień utlenienia -1, aby połączone stopnie utlenienia osiągnęły w tym przypadku zero lub całkowity ładunek na grupie atomów, jeśli jon.