Jaki jest właściwy sposób gry na gamy A-Flat na fortepianie?

Nie ma nic złego w rozpoczynaniu od trzeciego palca. Myślę, że większość ludzi byłoby tego nauczonych w ten sposób, ponieważ wtedy jest to zgodne z palcowaniem, którego użyjesz podczas przechodzenia o oktawę w górę (tj. zaczynasz od A ♭ 4, powinieneś grać A ♭ 5 trzecim palcem).

Jednak niektórzy pianiści mogą zacząć od drugiego palca prawej ręki. Ta niespójność jest początkowo trudna do opanowania mentalnie, ale pozwala zacząć od silniejszego palca wskazującego.

Komentarze

• Chociaż nie ma nic złego w rozpoczynaniu od trzeciego palca (prawej ręki), skale stowarzyszenia Associated Board of the Royal Schools of Music (ABRSM) sugerują rozpoczęcie od drugiego palca – prawdopodobnie tak, jak Matthew mówi, że masz mocniejszy początek.
• Z pewnością radziłbym zacząć od drugiego palca w klawiszach molowych. Łatwiej jest być równym dla przejścia między Cb i Db.

Dla Ab Major: Start trzecim palcem prawej ręki, trzecim palcem lewej. Zagraj kciukiem C kciukiem, a następnie przejdź na drugą stronę, aby uzyskać Db.

Ab-moll: Ma ten sam ton, co B-dur, więc możesz użyć tego samego palcowania.

Komentarze

• Czy myślisz o Gb-dur? Nie ma ' Cb in Ab major.
• Przepraszamy, ' masz rację. Połączyłem numerację palców fortepianu z numeracją palców gitary. Trzeci palec jest poprawny; ' Wprowadzę tę zmianę teraz.
• Drobne wyjaśnienie: Abm i BM mają ten sam skuteczny podpis klucza.

Myślę, że zamiast zapamiętywania, gdzie powinien iść każdy palec, pomaga zapamiętać „odcisk” swojego dłoń na klawiaturze. Na przykład dla Ab dur byłby to kciuk, indeks i środek na C, Db i Eb, odpowiednio. a następnie kciuk, wskaźnik, środek i pierścień na F, G, Ab i Bb odp. To jest dla prawej ręki, dla lewej ręki, środkowej, wskazującej i kciuka na Ab, Bb i C odp. i pierścień, środek, palec wskazujący i kciuk na Db, Eb, F i G odp. Następnie możesz zacząć od dowolnego palca, po prostu musisz zobaczyć, że jakoś wrócisz do tego wzoru.

W przypadku As-dur są to palcowania, których używałbym:

Lewa ręka rosnąco: 3 2 1 3 2 1 4 3

Prawa ręka rosnąco: 3 4 1 2 3 1 2 3

W skali zstępującej palce byłyby umieszczane w tych samych pozycjach na fortepianie, co gamy wznoszące. W ten sposób palcowania byłyby tą samą sekwencją, jak opisano powyżej, ale w odwrotnej kolejności. użyj tego samego palcowania.

Wybrałem to palcowanie, używając metody, która działa na wszystkich skalach, które używają wielu czarnych klawiszy. Nauczył mnie tej metody mój nauczyciel gry na fortepianie.

Chodzi o to, że za każdym razem, gdy grasz na grupie dwóch czarnych klawiszy (Cis i Dis lub Des i Es), używasz drugiego i trzeciego palca dłoni. I za każdym razem, gdy grasz na grupie trzech czarnych klawiszy (Fis, Gis i Ais lub Ges, As i B flat) używasz drugiej tercji i czwarte palce twojej dłoni. Dotyczy to zarówno lewej, jak i prawej ręki. Następnie odpowiednio ułóż kciuki. A jeśli musisz użyć mniej niż 5 czarnych klawiszy, użyj palca na białym klawiszu, który byłby na czarnym klawiszu obok. Możesz więc unosić dłonie nad grupami czarnych klawiszy i łatwo obliczyć palcowanie.

Dobrą skalą do ćwiczenia jest Ges-dur, ponieważ używa wszystkich 5 czarnych klawiszy. Jeśli opanujesz grę Ges-dur za pomocą tego typu palcowania i pomyślisz o tym jako o pewnym domyślnym lub standardowym schemacie, będziesz mógł go nieco dostosować, aby grać inne gamy, które używają kilku czarnych klawiszy.

Zalety takiego sposobu palcowania obejmują:

1) Łatwo jest ustalić, gdzie powinna znajdować się Twoja ręka na fortepianie, i wymyślić sposób palcowania.

2) Na kciukach zawsze gra się obiema rękami w tym samym czasie.Oznacza to, że łatwiej jest skoordynować ruchy rąk. Możesz też łatwiej przewidzieć, gdzie palce krzyżują się z kciukiem.

3) Kciuki nigdy nie opierają się na czarnym klawiszu. Dzięki temu ułożenie dłoni jest mniej niewygodne .

4) Zmienia pytanie z „Jakich czarnych klawiszy potrzebuję?” na „Jakich białych klawiszy potrzebuję?” To daje mniej rzeczy do zapamiętania, jeśli klucz używa wielu czarnych klawiszy i sprawia, że czarne klawisze wydają się mniej onieśmielające.

5) Możesz kontynuować przez kilka oktaw, ponieważ łatwo jest powtórzyć wzory. Mały palec nie jest używany, tak więc unika się niezręczności przechodzenia przez nią.

To powiedziawszy, istnieją inne sposoby wyboru palcowania, a niektóre z nich można również uznać za „właściwe”.

3 4 1 2 3 1 2 (3)

Po prostu krzyżuj się z 3!

Aby odpowiedzieć na pytanie: równo. 🙂 Dlatego używamy palcowań, które wykonujemy, ponieważ są one ogólnie uważane za „najlepszą praktykę”, aby wyrównać skale.

Teraz zawsze zaczynam skale Ab od drugiego palca w prawa ręka. Nie ma żadnego technicznego powodu, aby przesuwać kciuk pod czwartym palcem zamiast trzeciego, a dla mnie przejście pod czwartym jest trochę trudniejsze. Z mojego doświadczenia wynika, że większość profesjonalistów to robi; Miałem trzech różnych profesorów fortepianu w collegeu i wszyscy uczyli palcowania tej samej skali. Otóż, Bb i Eb Zawsze zaczynam od 2 zamiast 3, z tych samych powodów. I odwrotnie, kończę Bb, Eb i Ab również z 2 w lewej ręce.

Dlatego wydaje mi się, że moją zasadą jest rozpoczęcie palcowania w skali czarnego klawisza palcem najbliższym kciuka, który będzie nadal chwyć kciuk na prawej nucie, aby rozpocząć kombinację 123 i 1234 (lub 321 i 4321 z drugiej strony), której używa reszta skali.

Oto palcowanie, które preferuję w przypadku czterech pytanych skal, a następnie kilka uwag dotyczących ogólnych wskazówek.

Ab Major

 RH: 3(2) 4(3) 1 2 3 1 2 (3) LH: 3 2 1 4 3 2 1 (3) 

Ab (Naturalne) Minor

 RH: 3(2) 4(3) 1 2 3 1 2 (3) [same fingering as Ab major and B major] LH: 3 2 1 3 2 1 4 (3) [same fingering as B major; different from Ab major] 

Ab Melodic Minor

 RH: 3(2) 4(3) 1 2 3 1 2 (3) [same as major] LH: 3 2 1 4 3 2 1 (3) [ascending] (3) 4 1 2 3 1 2 (3) [descending] 

Ab Harmonic Minor

 RH: 3(2) 4(3) 1 2 3 1 2 (3) [same as major] LH: 3 2 1 4 3 2 1 (3) [same as major] 

@ user28 ma rację, że można używać 3 i 3 są powszechnie nauczane. Podążam też za @Raskolnikovem (myślę w grupach 1 2 3 i 1 2 3 4) i @StrangeAttractor (2 3 na parach kolejnych czarnych klawiszy; 2 3 4 w trójkach).

Ogólnie rzecz biorąc, istnieje elastyczność na dole i na górze skali (z czarnym klawiszem). Standardowe palcowanie ma na celu ułatwienie przechodzenia skal przez wiele oktaw, ale na dole i na górze, ponieważ nie przechodzisz przez kolejną oktawę, możesz odłożyć to na komfort.