Byłoby to raczej F-dur niż f-moll, ponieważ istnieje miksolidyjska A w C, a nie A ♭.

Powodem wspominania jakiejkolwiek nazwy litery jest wskazanie korzenia lub„ domu ”.

Na przykład w języku C Mixolydian , w tym właśnie się znajdujemy. Rymowanka to C, ale nuty nie pochodzą z C-dur lub C-moll (żadnego z nich!), ale C-miksolidzki.

Po prostu zdarza się, że diatonicznie, wszystkie te nie es (C D E F G A Bb) to także te z F-dur. Dla każdego klawisza głównego jest tylko jeden znak klawiszowy, który zwykle umieszczany jest na początku każdego wiersza, aby przypomnieć nam, czym one są, aby zamiast tego używać znaków znaków przypadkowych. Mówią nam również, pośrednio, jaki może być klucz. Chociaż tylko z Bb, może to nie być F-dur, może to być d-moll – lub nawet C-miksolidyjska!

Skale i klawisze są bezpośrednio powiązane, ale nie synonimiczne. Zdajemy sobie z tego sprawę, rozważając podrzędny klucz i skojarzone z nim skale . Mówiąc na przykład C-moll, z 3 ♭ kluczem, znajdują się notatki CDE ♭ FGA ♭ A ♮ B ♭ B ♮, które mogą i są używane – nie tworzą one ani jednej małej skali . Są „połączeniem kilku różnych skal moll – wszystkie należą do tonacji c-moll.

Wracając do pytania. Używając nut C-mollidian – jesteśmy w C miksolidyjski, ale preferowanym sygnałem kluczowym byłoby jedno mieszkanie dla utworu pisanego; tak naprawdę nie jesteśmy w F . (a na pewno nie f-moll !!). Można by też powiedzieć , że „jesteśmy w trybie miksolidyjskim z F, żeby trochę zmylić! I – cechą charakterystyczną tonacji durowych jest tercja wielka, pozostawiając to kluczy molowych zawierających tercję molową – oczywiście obie z prymy.

„Tryb miksolidyjski skala C ”zaczyna się na G.„ C Mixolydian ”zaczyna się na C i jest trybem skali F.

Istnieje związek między C Mixolydian i F-dur (dość silny związek – używają tych samych nut!) Ale jeśli jesteśmy „w F-dur”, F jest prymą. W C-mixoldzie C jest rdzeniem. „Opuściliśmy świat„ kluczy ”.

W rzeczywistości -muzyka świata, jest często bardzo płynna. Nuty b7 (i akordy bVII) współistnieją z nutami nat7 (i akordami V). Jest „Blues in C” w C Mixolidian (z powodu C7) lub C-dur (z powodu G7)? Czy coś innego (z powodu F7)? Na pewno nie przełącza dalej klawisza / trybu? 🙂 Prawdopodobnie lepiej zostawić to w C-dur, z pewnymi niediatonicznymi nutami.

Jeśli kawałek jest w języku C-miksolidyjskim, najbardziej precyzyjną rzeczą, jaką można powiedzieć, jest to, że jest to „miksolidyjski język C”. Mówiąc swobodnie, możesz powiedzieć, że „s” w C ”, o ile osoba słuchająca będzie zinterpretować to jako„ prymą utworu jest C ”, a nie„ utwór jest C-dur ”- ponieważ utwór w C-mixolydian nie jest „in C-dur”.

Jeśli chodzi o to, jakiego sygnatury tonacji powinieneś użyć, aby napisać utwór w C-mixolydian, znajdziesz różne opinie na temat tego, co jest bardziej zrozumiałe. Niektórzy sugerują używając podpisu kluczowego z jednym bemolem i zaznaczając partyturę „C-mixolidian”.Inni sugerowaliby po prostu oznaczanie każdego B z przypadkami.

Jeśli tonacje piosenek są zdefiniowane w kategoriach dur i moll, jak zdefiniujemy naszą tonację, gdy gramy gamy inne niż dur i moll ?

Tonacje piosenek są definiowane nie tylko pod względem gamy durowej i molowej; Sugerowałbym po prostu unikanie używania słowa „klucz”, jeśli mogłoby to prowadzić do nieporozumień. System tonacji durowej / molowej często może być jedynie przybliżeniem, a ograniczenie się do mówienia tylko w kategoriach systemu tonacji dur / mol może spowodować utratę informacji o omawianej muzyce.

Podpis klucza określa dwie rzeczy: jakie modyfikacje powinny być przypisane domyślnie do nut i wskazanie, w jakim tonie znajduje się muzyka. Zasadniczo wybór używanej sygnatury jest po prostu balansowaniem między tymi dwoma czynnikami.

Pozwólcie, że przytoczę kilka przykładów:

• C-moll, z 3 mieszkaniami (Bb, Eb, Ab). Można wybrać między zapisaniem tego słowa bez spłaszczeń / ostrych znaków w sygnaturze klucza a zapisaniem przypadkowym dla każdego trzeciego / szóstego / siódmego miejsca. Z jednej strony, podpis wyraźnie wskazuje, że jest w C … ale z drugiej strony „musisz przypadkowo zagrać całą masę nut. Jest jasne, że drugi czynnik jest o wiele bardziej przeszkodą niż pierwszy. Tak więc zamiast tego, C-moll jest zwykle zapisywane z trzema bemolami w tonacji – a osoba czytająca muzykę musi zrozumieć / pojąć, że te trzy bemole nie oznaczają, że muzyka jest w Eb-dur. To „wada (którą muzycy muszą psychicznie uwzględnić) … ale wada jest więcej niż przeważona, ponieważ nie trzeba mieć każdej innej nuty przypadkowej”.
• C Mixolydian, z 1 płaskim (Bb). Teraz wybór jest następujący: czy dodać Bb do sygnatury klucza? Dodanie Bb sprawia, że wydaje się, że kluczem utworu jest w rzeczywistości F. Ale zaletą jest to, że nie muszę przypadkowo dodawać każdego B w partyturze. W takim razie … pierwszy czynnik prawie na pewno przeważa nad drugim: nikt nie mrugnąłby okiem, widząc spłaszczone wszystkie B, ale mogłoby to spowodować zamieszanie, gdy podstawą muzyki nie było F. (jako poprzedni muzyk jazzowy, z całą pewnością mogę powiedzieć, że dużo wolałbym przeczytać przypadkowo pochyloną septymę, niż pomylić się co do struktury akordów lub tonacji utworu.)

Zgodnie z ogólną zasadą należy przypuszczać, że muzyka powinna być przypisana tonacji durowej lub molowej – nie dlatego, że nie można zrobić czegoś innego, ale z powodu pomieszania bazy / tonacji prawdopodobnie przeważy nad koniecznością analizowania znaków przypadkowych częściej niż zwykle.

Komentarze

• Myślę, że jedno płaskie oznaczenie jest kluczem, ale najpierw oczekuję, że to ' s w F, po drugie ' sw Dm (zwykle z C #,), a po trzecie, też nie zachęciłoby mnie do przejścia do trybów, a ' nie jest za bardzo trudne do ustalenia na tej podstawie. Właściwi czytający po prostu odtwarzaliby to, co napisano ' i nie zwracali na to uwagi, więc ' nie ma w tym żadnego poważnego problemu.

Kiedy gramy w miksolidyjski tryb C, czy nadal w kluczu C?

Może. Może nie.

Problem z tym pytaniem polega na tym, że jedyną rzeczą potrzebną do udzielenia odpowiedzi na pytanie jest kolekcja tonów C D E F G A Bb C.

W bardzo uproszczony sposób można powiedzieć, że ta kolekcja dźwięków pasuje do tonacji F-dur i d-moll.

Oczywiście pasowałby również do 1 z 7 możliwych trybów – C-miksolidyjski, D eolski, E-locrian … itd.

Tonacja jest płynna, więc możesz również powiedzieć, że te tony pasują C-dur z chwilową tonizacją subdominanta. W rzeczywistości dyskusja na temat analizy może to odzwierciedlać. W przypadku akordu N6 lub „fleksji subdominującej” ludzie mogą odnosić się do rzeczy takich jak „frygijski smak w tonacji molowej”, gdy w tonacji durowej użyto obniżonej septymy bez konieczności określania zmiany klucza.

… jak definiujemy nasz klucz …

Ty musisz zidentyfikować tonik , zanim będziesz mógł odpowiedzieć na pytanie.

Ponadto, lista notatek alfabetycznie kolejność zaczynająca się na C nie „nie odpowiada na pytanie. Ta skala ładnie pasuje do takich akordów jak Dm7, C, C7, F itp.

Tak .

Jeśli używasz pożyczonych akordów lub wymiany modalnej, a C jest środkiem tonalnym, to tak, klucz to nadal C.Jeśli używasz wyłącznie języka C miksolidyjskiego , ale nadal jest to C, to jest to piosenka modalna lub muzyka modalna, na przykład chorał gregoriański , a kluczem jest C Mixolydian. Mimo że nuty są takie same jak w F-dur, nie jest to F-dur, jeśli piosenka przechodzi do C.