W filmie „The Grey” (2011) jest wiersz. To wygląda tak:
Jeszcze raz do boju …
Do ostatniej dobrej walki, jaką kiedykolwiek poznam.
Na żywo i umieraj tego dnia …
Żyj i umieraj tego dnia …
Jaki jest nastrój czasowników na żywo i umrzeć ? Czy jest to konieczne czy indykatywne? A może nawet bezokolicznik?
Rozumiem ogólne znaczenie wiersza, ale nie jestem native speaker. Nie jestem pewien, czy rozumiem to we właściwy sposób.
Komentarze
- Wydaje się, że to pierwsza osoba liczby pojedynczej. Jeśli weźmiemy wskazówki z poprzedniego zdania i zastosujemy je do dwóch ostatnich, możemy dostać: ' Do ostatniej dobrej walki I ' ll kiedykolwiek wiedzieć. / (Będę) żyć i umrzeć w tym dniu … (itd.) ' W potocznym języku angielskim dość często pomija się zaimek I z początek zdań.
Odpowiedź
Powiedziałbym, że to żadne z nich.
W takich przypadkach (często spotykanych w poezji) język angielski ma zdolność używania podstawowej formy czasownika bez sugerowania jakiejkolwiek konkretnej formy morfologicznej. Jest to podobne do nakazu , który można znaleźć w sanskrycie wedyjskim i (bardziej ograniczonym) starogreckim.
Zasadniczo jest to forma czasownika, która mówi nic prawdziwego na temat nastroju, aspektu lub czasu. W języku angielskim nie mówi też nic o temacie lub głosie.
Jeśli chcesz porównać to do morfologicznej kategorii werbalnej, bardziej ugruntowanej w tradycyjnej gramatyce angielskiej „d powiedz, że byłoby najbliższe bezokolicznikowi bez jawnego bezokolicznika do .
Odpowiedź
„Żyj i umieraj”: Ponieważ te formy czasowników znajdują się na początku zdania, mogą być tylko trybami rozkazującymi. Myślę, że „Żyj lub zgiń” pasowałoby lepiej. Można również zinterpretować „żyć i / lub umrzeć” jako bezokolicznik, jeśli rozumie się to jako: To jest życie i śmierć lub To jest życie i śmierć. (Nie jestem pewien, czy w języku angielskim użyto „to”, czy nie. Przypuszczam, że oba warianty są możliwe.)