Bardzo dobrze znany cytat Williama Szekspira
Głupiec myśli, że jest mądry, ale mądry człowiek wie, że jest głupcem.
Pierwsza połowa jest w porządku – głupiec myśli, że jest mądry (jest w tym nieporozumieniu, że jest mądry) . W drugiej połowie podrapałem się w głowę.
… ale mądry człowiek wie, że jest głupcem?
Co to jest? Dlaczego mądry człowiek miałby kiedykolwiek poznać się jako głupiec? Czego mi brakuje?
Komentarze
- Mądry człowiek jest na tyle mądry, by wiedzieć, że tak naprawdę nic nie wie (jest głupcem). Odnosi się do świadomości i pokory, jaką mądry człowiek ma wobec wiedzy i życia.
- Im więcej mądry człowiek wie, tym więcej mądry człowiek wie, ile nie ' wiem.
- Pewien mądry człowiek powiedział kiedyś: Im więcej się uczę, tym mniej wiem.
- Skąd prawdopodobnie " ignorancja to szczęście ".
- To ' dotyczy efektu Dunninga-Krugera .
Odpowiedź
Myślę, że odnosi się to do tego cytatu Konfucjusza
„Prawdziwa mądrość to wiedzieć, czego nie wiesz”
– Konfucjusz, przysłowia Konfucjusza
Uświadomienie sobie że brakuje jaźni, że zawsze można się więcej nauczyć i że nie wie się prawie wszystkiego, a nawet tego, co wydaje się, że wie, jest cechą mędrca. Wie, że wciąż musi się wiele nauczyć (są inne kulturowe idiomy, które to wyrażają).
Odpowiedź
Pochodzenie: To wiersz pochodzi z komedii Szekspira „Jak ci się podoba” (5.1), którą Touchstone, który jest głupcem w sztuce, wypowiedział do Williama.
- Ironia polega na tym, że Touchstone jest głupcem, jednak doradza Williamowi, że;
i) Głupiec, który jest głupi i rozumie, że jego działania i zachowanie są tylko aktem głupoty, czyni go mądrym, podczas gdy osoba, która jest głupia i nie jest realistą, że to prawdziwy głupiec.
ii) Tylko głupiec uważałby się za wystarczająco mądrego lub uważał się za mądrego, podczas gdy mądry człowiek uważa się za głupca, ponieważ rozumie koncepcję, że zawsze jest więcej do poznania i więcej do nauczenia się.
iii) Głupcy mieli pozwolenie na obraźliwe komentarze na temat członków dworu, a co ważniejsze, na temat monarchy. ten przywilej / moc i oszukać dnia, aw sztukach Szekspira byli uważani za tego, który widzi wyraźnie i jest bardziej kompetentny (głupiec zawsze przedstawia się z głupotą, więc tak naprawdę nikt nigdy nie wie, ile głupiec wie).
Odpowiedź
Szekspir był prawie boski, ponieważ potrafił wyrazić w języku angielskim uczucia, które krystalizują niektóre rozpoznawalne ludzkie doświadczenia w nowatorski sposób. Istnieją dwie istoty, które wywarły wpływ na język angielski bardziej niż cokolwiek innego: Jednym z nich jest Biblia Króla Jakuba; drugi to William Shakespeare. Ci dwaj dali nam niektóre z naszych najbardziej kolorowych i zabawnych idiomów.
Jednak ten sentyment jest odwieczny: im więcej się uczysz, tym mniej wiesz. Nauka, a zwłaszcza jej duża część, może jedynie pokazać, że istnieje nieskończona ilość informacji i że nawet w najlepszym i najlepiej poinformowanym momencie możemy jedynie zarysować powierzchnię. Chcę, żeby to było na moim nagrobku: „NADAL nie wiem”. Pocieszające jest to, że nikt inny też nie wie wszystkiego. Tylko ignoranci myślą, że wiedzą wszystko, a przynajmniej wszystko, co warto wiedzieć.