Pochodzenie historii, że James miał kolana twarde jak wielbłąd ' z powodu modlitwy

I ” m czyta książkę Johna Pollocka „Apostoł – życie Pawła” i na stronie 85 druku z 1969 roku stwierdza, że

Jakub był człowiek z takim oddaniem, że długie modlitwy sprawiły, że jego kolana stały się twarde jak wielbłądzie, tradycja mówi […]

On nie stosuje indeks notatek do tego. Czy ktoś zna jakieś źródło tej tradycji?

Komentarze

  • Każdy, kto klęczy na kolanach przez długi czas każdego dnia, z pewnością miałby na sobie odciski kolana " twarde jak wielbłąd ' kolana ".

Odpowiedź

Pierwszy odnotowany przykład tej tradycji pochodzi od Hegesippusa, chrześcijańskiego pisarza z II wieku. Niestety, jego dzieła zaginęły, z wyjątkiem niewielkiej części jego pism cytowanych przez późniejszych autorów.

W swojej Historii Kościoła (ok. 325), Euzibiusz pisze:

Jednak Hegesippus, który żył zaraz po apostołach, przedstawia najbardziej dokładne sprawozdanie w piątej księdze swoich wspomnień. Pisze, co następuje:

… tylko [Jakubowi] pozwolono wejść do świętego miejsca; bo nie nosił wełnianej, ale lnianej szaty. I miał zwyczaj wchodzić sam do świątyni i często znajdowano go na kolanach błagających o przebaczenie dla ludu, tak że jego kolana stały się twarde jak u wielbłąda, w wyniku tego, że nieustannie je pochylał w oddawaniu czci Bogu i prosząc o przebaczenie dla ludzi.

W swojej książce James the Brother of Jesus Robert H. Eisenman stwierdza, że ten obraz jest " tak oryginalny, że trudno sobie wyobrazić, że Hegesippus po prostu go wymyślił. " Innymi słowy, historia prawdopodobnie ma pewne podstawy w faktycznej historii lub przynajmniej wywodzi się z tradycji wcześniejszej niż czasy Hegesippusa. Zatem pochodzenie tej historii można prawdopodobnie cofnąć co najmniej do początku drugiego wieku.

Odpowiedź

Tradycja ta jest nam znana z pism historyka Kościoła Euzebiusza z Cezarei, który sam cytuje pismo Hegesippusa (Ἡγήσιππος), a ch ronicler wczesnego Kościoła. W jego Historii kościelnej (Ἐκκλησιαστικὴ Ἱστορία), księga II, rozdz. XXIII, napisał Euzebiusz,

3 Słowa Klemensa (już podane wcześniej) wskazywały na sposób śmierci Jamesa, oba wyrzucenie ze szczytu [Świątyni] i pobicie pałką na śmierć. Rzeczywiście, Hegesippus, który żył w czasie pierwszego następstwa apostołów, najdokładniej opisuje swoje sprawy. W swoim piątym komentarzu odnotowuje ten sposób [o swojej śmierci], mówiąc:

Γʹ τὸν δὲ τῆς τοῦ Ἰακώβου τελευτῆς τρόπον ἤδη μὲν πρόδινανα λανα λανα λνα λνα λαλααλαλα λα α α α τοῦ πτερυγίου βεβλῆσθαι ξύλῳ τε τὴν πρὸς θάνατον πεπλῆχθαι αὐτὸν ἱστορηκότος · ἀκριβέστατά γε μὴν τὰ κατ”αὐτὸν ὁ Ἡγήσιππος, ἐπὶ τῆς πρώτης τῶν ἀποστόλων γενόμενος διαδοχῆς, ἐν τῷ πέμπτῳ αὐτοῦ ὑπομνήματι τοῦτον λέγων ἱστορεῖ τὸν τρόπον ·

4 " Jakub, brat Pana, nazywany " Po prostu " (ponieważ wielu było nazywanych " James ") przez wszystkich od czasów Pana aż do naszych czasów, udało się [ do kierownictwa] Kościoła z apostołami.

Δ «διαδέχεται τὴν ἐκκλησίαν μετὰ τῶν ἀποστόλων ὁ ἀδελφὸς τοῦ κυρίου Ἰάκωβος, ὁ ὀνομασθεὶς ὑπὸ πάντων δίκαιος ἀπὸ τῶν τοῦ κυρίου χρόνων μέχρι καὶ ἡμῶν, ἐπεὶ πολλοὶ Ἰάκωβοι ἐκαλοῦντο ,

5 I był święty od łona matki. Nie pił wina ani mocnego napoju, ani nawet nie jadł zwierzęcia. Żadna brzytwa nie spadła mu na głowę; nie namaścił się olejem; i nie zafundował sobie kąpieli.

Εʹ οὗτος δὲ ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ ἅγιος ἦν, οἶνον καὶ σίκερα οὐκ ἔπιχεν ὸνμον νμουλπιεν νμον νμουλπιἔν νμον νμα, σίκερα οὐκα ἔπιχεν νἔνἔν ξνμουλπιν νμον νμα, ἀνέβη, ἔλαιον οὐκ ἠλείψατο, καὶ βαλανείῳ οὐκ ἐχρήσατο.

6 Tylko jemu pozwolono wejść do świętego miejsca, ponieważ nie nosił wełnianej, ale lnianej odzieży. I często wchodził do świątyni sam i często znajdowano go leżącego na kolanach, proszącego o przebaczenie dla ludzi, tak że jego kolana stawały się twarde jak wielbłąd, z powodu zawsze schylając się na kolanach, oddając cześć Bogu i prosząc o przebaczenie dla ludzi.

Ϛʹ τούτῳ μόνῳ ἐξῆν εἰς τὰ ἅγια εἰσιέναι. οὐδὲ γὰρ ἐρεοῦν ἐφόρει, ἀλλὰ σινδόνας. καὶ μόνος εἰσήρχετο εἰς τὸν ναὸν ηὑρίσκετό τε κείμενος ἐπὶ τοῖς γόνασιν καὶ αἰτούμενος ὑπὲρ τοῦ λαοῦ ἄφεσιν , ὡς ἀπεσκληκέναι τὰ γόνατα αὐτοῦ δ, ν ἄφεσιν τῷ λαῷ.

7 Ze względu na prymat jego sprawiedliwości nazywano go " Sprawiedliwym, " i " Oblias, " co po grecku to " Ostoja ludu, " i " Sprawiedliwość, ", jak deklarują prorocy dotyczące go.

Ζ διά γέ τοι τὴν ὑπερβολὴν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ ἐκαλεῖτο ὁ δίκαιος καὶ ὠβλίας , ὅ ἐστιν⁇ λληνιστὶ περιοχὴ τοῦ λαοῦ, καὶ δικαιοσύνη, ὡς οἱ προφῆται δηλοῦσιν περὶ αὐτοῦ.


Referencje

Mign e, Jacques-Paul. Patrologiae Cursus Completus, Series Graeca. Petit-Montrouge: Imprimerie Catholique, 1857. (Vol. 20, str. 195-198)

Komentarze

  • @ h3br3whamm3r81 Czy stwierdzenie w twojej bardzo pouczającej odpowiedzi wskazuje, że James został nieskazitelnie poczęty?
  • @Pam: Nie, nie do końca. Sposób, w jaki Hegesippus mówi o Jakubie, jest podobny do tego, jak Łukasz mówił o Janie Chrzcicielu.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *