Według:
https://www.webelements.com/calcium/chemistry.html
Wapń reaguje z jodem po podgrzaniu w następujący sposób:
$ \ text {Ca} _ {\, (s)} + \ text {I} _ {2 \, (g)} \ to \ text {CaI} _ {2 \, (s)} $
Skutecznie próbuję to zrobić, upuszczając wapń elementarny i jod do kolby i umieszczając ją pod palnikiem Bunsena. Mam rurkę prowadzącą z kolby do zlewki z wodą, aby bezpiecznie skroplić ulatniający się jod.
Jednak ta reakcja nie zachodzi w żadnym znaczącym tempie. Zastanawiam się, czy powinienem używać sproszkowanego wapnia zamiast tych większych kawałków wielkości kamyka, czy też palnik Bunsena jest niewystarczający, aby przełamać barierę energetyczną. Czy te lub inne środki są wystarczające, aby zwiększyć szybkość reakcji?
Komentarze
- Problem z dużą grudką wapnia polega na tym, że reakcja będzie występują tylko na powierzchni. A jeśli podgrzejesz mieszaninę, jod wysublimuje z mieszaniny szybciej, niż zajdzie reakcja, zubożając cię z małą ilością produktu.
- Twój reaktor powinien być szczelnie zamknięty i prawdopodobnie złoże fluidalne zapewni najszybszą reakcję. Więc kolba z rurką nie ' tego nie robi.
Odpowiedź
Wygląda na to, że palnik Bunsena nie dostarcza wystarczającej ilości energii do zajścia reakcji. AFAIK, do zajścia reakcji potrzeba około 200-400 ° C ciepła. Tak, zawsze możesz sproszkować metal wapnia, aby zwiększyć powierzchnię i sprawdzić, czy reakcja zachodzi, lub zastosować proste (chemiczne) metody. Możesz reagować dowolną sól wapnia z kwasem jodowodorowym, tworząc jodek kalium. Używam węglanu wapnia jako przykładu [1]:
$$ \ ce {CaCO3 + 2 HI → CaI2 + H2O + CO2} $$
Lub alternatywnie wykonaj jodek żelaza i zmusić go do reakcji z solą wapniową [2]. Istnieje wiele innych sposobów wytwarzania jodku wapnia w [2]. Możesz im się przyjrzeć, ale te dwie metody są zdecydowanie najprostsze.
Odnośniki:
- https://en.wikipedia.org/wiki/Calcium_iodide
- Caty J. Braford; H. A. Langenhan; Wstępny raport o składzie syropu jodku wapnia NFV DOI: https://onlinelibrary.wiley.com/doi/pdf/10.1002/jps.3080180218
- http://albumen.conservation-us.org/library/monographs/sunbeam/chap10.html
Komentarze
- Hej Nilay! Dziękuję bardzo za Twoją pomoc. Twój drugi link nie działa. Wiem też, że z palnikiem osiągam WAAAY powyżej 200-400C.
- @DavidReed Naprawiłem łącze. Mam nadzieję, że to zadziała. W twoim przypadku temperatura wydaje się być w porządku. Wygląda na to, że wapń należy sproszkować. Prosisz o uzyskanie HI z jodku wapnia + dowolnego kwasu, abyś mógł z nim ' pracować. Nie ma problemu. Zrób jodek żelaza i zareaguj z dowolną solą wapniową. Spójrz na drugie łącze. Dali wiele sposobów otrzymywania jodku wapnia bez użycia HI. Jeśli powiesz, dodam tę część do mojej odpowiedzi.
- @DavidReed wystarczająco dobry
Odpowiedź
– sama odpowiedź –
Korzystając z (dość starych) linków udostępnionych powyżej przez Nilaya, udało mi się z powodzeniem wyizolować jodek wapnia za pomocą alternatywnej metody. Opublikowałem to poniżej dla ciekawskich.
1.) Wymieszaj nadmiar opiłków żelaza z jodem elementarnym w wodzie. Wymieszaj i podgrzej. Na początku roztwór zaczerwieni się, wskazując na tworzenie się trójjodku, a tym samym na utlenianie / redukcję żelaza / jodu i tworzenie się jodku żelaza (ii). Zaraz po zakończeniu wrzenia roztwór zmieni kolor z czerwonego na jasnobrązowy, co oznacza zakończenie.
2.) Powoli dodawać wodorotlenek wapnia do roztworu, uważając, aby nie przekraczać nasycenia. Wodorotlenek żelaza wytrąci się.
3.) Przefiltruj osad, który powinien być niebieskawo zielony. (Jest to zgodne z kolorem wodorotlenku żelaza utlenionego na powietrzu).
4.) Rekrystalizować otrzymany roztwór przez odparowanie.
Dlaczego uważam, że to zadziałało —
1.) Powstały biały związek był rozpuszczalny, ale po zmieszaniu z kwasem siarkowym (siarczanem wapnia) utworzył się osad.
2.) Roztwór zabarwił się na fioletowo po elektrolizie, zgodnie z obecnością jodek.