Różnica między “ pełną biegłością zawodową ” a “ znajomością języka ojczystego lub dwujęzycznego ”

Akcent nie jest problemem, chyba że uniemożliwia słuchaczom zrozumienie Twojego mówionego angielskiego. Jeśli tak jest, nie możesz twierdzić, że mówisz płynnie.

„Dwujęzyczny” może mieć zarówno ograniczone, jak i nieograniczone znaczenie. Mój 16-letni syn jest trójjęzyczny, ale jego najlepszym i „ojczystym” językiem jest chiński mandaryński; Southern Min (Tajwańczyk z prowincji Fujian) jest jego „językiem ojczystym”, ponieważ dorastał, mówiąc tym codziennie z babcią, wujkami, ciotkami, przyjaciółmi i matką, ale nie używa go tak często, jak mandaryńskiego (wszyscy lekcje w szkole są prowadzone w języku mandaryńskim), a angielski jest tym, czego używa ze mną od urodzenia, ale jest to jego trzeci język. W większości brzmi jak native speaker amerykańskiego angielskiego, ale ponieważ nigdy tam nie mieszkał, wie niewiele lub nic o amerykańskiej kulturze, a ja nie robię nic, żeby go uczyć. Ogląda i słucha amerykańskich filmów i amerykańskich filmów na YouTube (komików itp.) I rozumie niektóre żarty, ale nie jest dwukulturowy ani całkowicie dwujęzyczny, ponieważ nie ma rodzimej znajomości języka: często musi tłumaczyć słowa i pomysły z języka chińskiego i często muszę prosić Tłumacza Google o wyrażenie niektórych pomysłów i angielskich słów po chińsku, kiedy rozmawiamy.

Jeśli potrafisz myśleć po angielsku równie dobrze, jak po szwedzku i jeśli dobrze rozumiesz kulturę, a także język pisany i mówiony kraju anglojęzycznego – taki, który być, powiedzmy, tłumaczem symultanicznym w ONZ – wtedy prawdopodobnie możesz twierdzić, że jesteś „ojczysty lub dwujęzyczny”. „Byłbyś w stanie jednocześnie przetłumaczyć aktualne slangowe i aktualne odniesienia i żarty z angielskiego na szwedzki lub szwedzki na angielski. Znałem młodą Amerykankę pochodzenia japońskiego około 30 lat temu, która była dwukulturowa i dwujęzyczna w języku japońskim i amerykańskim. Kiedy mówiła po angielsku, zachowywała się jak Amerykanka, ale kiedy mówiła po japońsku, zmieniała osobowości i zachowywała się jak Japonka. Zupełnie inaczej.

Jeśli możesz z łatwością omówić główne i drugorzędne tematy w swojej dziedzinie pracy w języku angielskim z najdrobniejszymi szczegółami, tak jak w przypadku szwedzkiego (zakładam, że potrafisz to zrobić w swoim ojczystym języku), wtedy możesz uzyskać „pełną biegłość zawodową”. Prawdopodobnie nie musiałbyś używać słownika angielskiego częściej, niż gdybyś potrzebował szwedzkiego słownika dla tajemniczych terminów technicznych w swojej dziedzinie lub związanych z nią. Niekoniecznie byłbyś w stanie przetłumaczyć aktualny slang, odnośniki do tematów i dowcipy z angielskiego na szwedzki lub szwedzki na angielski.

Jestem pewien, że czegoś mi tu brakuje, ale takie mam wrażenie co oznaczają te terminy.

DEFINICJE SPRAWNOŚCI JĘZYKOWEJ
Kod biegłości / Definicje mówienia / Definicje dotyczące czytania

0 – Brak praktycznej biegłości
Brak praktycznej biegłości w mówieniu.
Brak praktycznej biegłości w czytaniu.

1 – Podstawowa biegłość
Potrafi zaspokoić rutynowe potrzeby w zakresie podróży i minimalne wymagania grzecznościowe.
Potrafi odczytać niektóre nazwy osób i miejsc, znaki drogowe, oznaczenia biur i sklepów, numery oraz pojedyncze słowa i wyrażenia.

2 – Ograniczona biegłość w pracy
Potrafi zaspokoić rutynowe wymagania społeczne i ograniczoną pracę wymagania
Potrafi czytać prostą prozę w formie odpowiadającej maszynopisowi lub drukowi na tematy w znajomym kontekście.

3 – Minimalna biegłość zawodowa
Potrafi mówić językiem z odpowiednią strukturalną dokładnością i słownictwem, aby skutecznie uczestniczyć w większości formalnych i nieformalnych rozmów na tematy praktyczne, społeczne i zawodowe.
Potrafi czytać standardowe artykuły gazetowe adresowane do ogólnego czytelnika, rutynowa korespondencja, raporty i materiały techniczne w specjalnej dziedzinie danej osoby.

4 – Pełna biegłość zawodowa
Potrafi posługiwać się językiem płynnie i dokładnie we wszystkich poziomy odpowiadające potrzebom zawodowym.
Potrafi czytać wszystkie style i formy języka odpowiadające potrzebom zawodowym.

5 – Znajomość języka ojczystego lub dwujęzycznego
Równoważna biegłości językowej wykształconego native speakera.
Odpowiednik wykształconego tubylca.

Źródło: https://careers.state.gov/faq-items/language-proficiency-definitions/

Komentarze

• +1 Dziękujemy za badanie. Wygląda na to, że właśnie tam LinkedIn ma swoje kategorie.
• Zobacz skalę ILR en.wikipedia.org/wiki/…

Pełna biegłość zawodowa (według mnie) wskazywałaby, że nie jesteś rodzimym użytkownikiem tego języka, ale zostałeś przeszkolony mówić i biegle posługiwać się językiem ze specyficzną znajomością terminów i języka używanego w określonej firmie lub branży.

W ujęciu praktycznym i konwencjonalnym wszystko poza ograniczoną biegłością w pracy wymaga biegłości we wszystkich kategoriach Czytanie, Pisanie & Mówienie.

W kolejności biegłości „Natywna” plasuje się na równi z lub wyższą niż „Profesjonalna”. Zakładam, że nie jesteś native speakerem.

W zależności od tego, w jakim stopniu inni rozumieją Twój głos, możesz określić jako Pracujący lub Profesjonalny.

To dobre pytanie dla ESL , jak przypuszczam.

Linkedin to witryna przeznaczona do profesjonalnych sieci biznesowych. Nic więc dziwnego, że używają określenia „biegłość zawodowa”. Dla mnie skupia się po prostu na umiejętności płynnego mówienia po angielsku w miejscu pracy, w tym znajomości całego tego profesjonalnego słownictwa. Zdecydowanie wiele zależy od Twojego zawodu i wykształcenia. Angielski jest używany jako sprzedawca w małym sklepie, podczas gdy jest używany jako profesor wizytujący na amerykańskiej uczelni. I to ogromna różnica.

Chociaż uważam, że niekoniecznie oznacza to umiejętność płynnego porozumiewania się z native speakerami poza pracą lub w bardzo nieformalnych sytuacjach na tematy od mody po politykę, podczas przechodzenia za native speakera. Bez wątpienia najlepszy jest akcent lub dobór słów, podczas gdy większość ludzi nadal uważa, że nie decydują o płynności. W rzeczywistości płynność, czyli biegłość) może być bardzo szeroki, od łatwego radzenia sobie w lokalnym barze po wygłoszenie wykładu w języku angielskim. Ale jeśli nie urodziłeś się lub nie wychowałeś w kraju anglojęzycznym, nie możesz, moim skromnym zdaniem, nazywać siebie dwujęzycznym.

Hej, oto link, który mógłby pomóc 🙂

http://www-01.sil.org/lingualinks/languagelearning/OtherResources/GlssryOfLnggLrnngTrms/WhatIsNativeOrBilingualProfici.htm

Komentarze

• Proszę podsumować lub zacytować odpowiednie bity tutaj. Następuje rotacja linków, a odpowiedzi zawierające tylko linki mogą zostać usunięte bez dalszego powiadomienia. Dziękuję.

Dwujęzyczny, zgodnie z definicją wielu uczonych, to ten, który ma dostęp do dwa języki. Potrafi mówić, rozumie i odpowiada ustnie w drugim języku pod względem środowiskowym, kulturowym i do pewnego stopnia językowym, chyba że nauczył się formalnie praktykować swoją dwujęzyczność.

Komentarze

• Jeśli ' mówisz, że jest to zdefiniowane przez wielu uczonych , powinieneś gdzieś je znaleźć. Co więcej, jeśli ktoś jest dwujęzyczny, nie ma poprawnie mówiącego środowiska drugiego języka .
• ” potrafi mówić, rozumie i odpowiada „? Rozważ zmianę swojej odpowiedzi.