Jak działają terminy polaryzacja i polaryzowalność różnią się od siebie?
Moim zdaniem polarność to stopień charakteru jonowego w związkach kowalencyjnych, a polaryzowalność implikuje stopień charakteru kowalencyjnego w związkach jonowych. Czy mam rację?
Komentarze
- Polaryzowalność to zdolność do uzyskania biegunowości pod wpływem pola elektrycznego. Nie ma to prawie nic wspólnego z rozróżnieniem kowalencyjnym / jonowym.
Odpowiedź
Polaryzacja i polaryzacja są prawie całkowicie niezwiązane.
Polaryzacja odnosi się do rozkładu częściowego ładunku elektrycznego w cząsteczkach (lub nawet materiałach). Lub, bardziej technicznie, stopień, w jakim cząsteczka ma moment dipolowy (który odnosi się do jej naturalnego pola elektrycznego). Niektóre cząsteczki, takie jak benzen, są niepolarne, ponieważ nie mają netto momentu dipolowego; inne, jak nitrometan, mają silny moment dipolowy. Polaryzacja jest stałą właściwością cząsteczki, która nie zależy od pola zewnętrznego.
Polaryzacja odnosi się do stopnia, w jakim można wpływać na chmury elektronów w cząsteczce lub atomie przez zewnętrzne pole elektryczne. Wszystko, niezależnie od tego, czy jest polarne, czy nie, ma polaryzowalność. Z grubsza (tj. bardzo upraszczając) można to sobie wyobrazić jako stopień, w jakim elektrony są ciasno trzymane w atomie lub cząsteczce. Zatem atomy ksenonu są dość polaryzowalne do atomów helu, ponieważ ich chmura elektronów jest bardziej rozproszona i mniej ściśle związana. Woda jest bardzo polarna, ale o wiele mniej podatna na polaryzację niż heksan, który jest niepolarny. Substancje masowe mają skomplikowaną polaryzację, która zależy od struktury kryształu i mogą być niejednorodne.
Polaryzacja dotyczy rozkładu elektronów w stanie podstawowym; polaryzacja dotyczy tego, jak zmienia się ten rozkład pod wpływem zewnętrznego pola elektrycznego.