Różnica między przyłożeniem napięcia a napięciem na?

To, co powiedział Ignacio, jest sednem odpowiedzi. Mam nadzieję, że pomogę ci wejść nieco głębiej.

Ogólnie rzecz biorąc, Jedyne rozróżnienie między „przyłożonym napięciem” a „napięciem w poprzek” jest takie, jak Ty mają do czynienia z samym napięciem:

• przykładasz napięcie do bipola, pobierając źródło napięcia i umieszczając je w równolegle z dipolem.
• zwykle mierzysz napięcie na jakimś dipolu, umieszczenie woltomierza równolegle z nim.

To odpowiedź na twoje pytanie. A co, jeśli zastosujesz generator napięcia? Jakie byłoby napięcie na nim? Odpowiedź brzmi: nie ma odpowiedzi. To jest ograniczenie modelu, którego używamy. Ignazio podaje przydatny przykład diody: przykładasz 5 V, ale jest tam tylko około 0,7 V: to dlatego, że twoje źródło napięcia ma rezystancję wewnętrzną, gdzie pozostałe 4,3 V spada.

Pamiętaj że w większości przypadków, gdy przykładasz napięcie do dipola, napięcie na nim będzie dokładnie takie, jakie podajesz. Te dwa sformułowania wcale nie oznaczają tego samego.

addendum

Ponieważ to jest teraz na górze, a kilka innych przeczytałem bardzo dobre odpowiedzi, a ponieważ pytanie jest bardzo podstawowe, chciałbym dodać dwa słowa o potencjale , słowo używane w każdej odpowiedzi. Potencjał to pole skalarne powiązane z polem wektorowym. To pole wektorowe musi być konserwatywne, aby potencjał istniał, a dla pola elektrycznego jest to prawdziwe tylko dla pól elektrostatycznych. Kiedy sprawy zaczynają się poruszać, nie można zdefiniować potencjału. Nie chcę być wybrednym fizykiem, ale profesor kiedyś rzucił we mnie kredą za tę niedokładność (był dość precyzyjny), więc skoro można było to zobaczyć u młodych studentów, pomyślałem, że należy to podkreślić.

Komentarze

• Dla pewności uważam, że Twój dodatek jest dziwny i niepoprawny kontekstowo. Na przykład istnieje potencjalna różnica między zaciski rezystora z przepływającym prądem, ponieważ istnieje rozkład ładunku przez rezystor, który powoduje powstanie pola elektrycznego przez rezystor. Ładunek przechodzący przez rezystor traci energię potencjalną. Ponadto jednym z założeń teorii idealnego obwodu jest to, że wszelkie zmieniające się pola magnetyczne w obwodzie są nieistotne i dlatego potencjały są dobrze zdefiniowane.
• @AlfredCentauri cóż, moim celem jest tylko niewłaściwe użycie słowa ” potencjalny „. Przynajmniej po włosku oznacza to bardzo precyzyjną rzecz, której nie można zdefiniować ed dla różnych pól E. ' chciałbym zapoznać się z literaturą na temat tego, że jest to założenie, może ' mówimy o dwóch różnych rzeczach.
• Możemy rozmawiać o różnych rzeczach, więc ' poszukam niektórych odniesień i zobaczę, czy uda nam się to wyjaśnić.
• To ' o czym mówię: tutaj . Nie twierdzę, że słowo ” potencjał ” jest szeroko używane w EE, I ' Po prostu mówię, że może to być coś, czego nauczyciel fizyki na uniwersytecie nie ' nie chciałby usłyszeć bez słowa elektrostatyczna w tym samym zdaniu. To ' jest powodem, dla którego ' jestem zaskoczony, że istnienie potencjału jest założeniem teorii obwodów, ponieważ teoria obwodów działa również w AC oczywiście.
• Podobnie jak Ty, ' jestem świadomy, że potencjał elektryczny można ściśle zdefiniować tylko dla statycznego pola elektrycznego.Jednak w idealnej teorii obwodów zakładamy (1) zmiany propagują się natychmiast (przybliżenie skupionych elementów), (2) w obwodzie nie gromadzi się żaden ładunek i (3) nie ma sprzężenia magnetycznego między elementami obwodu. Oczywiście nie jest to fizyczne, ale gdy tempo zmian jest ' wystarczająco małe ', tak że powyższe założenia są efektywne prawda, idealna teoria obwodów jest dobrym przybliżeniem. I jak już ' zdajesz sobie sprawę, te założenia nie są ' t np. W obwodach RF.

Napięcie jest zawsze między dwoma węzłami, jest to różnica między potencjałami elektrycznymi tych dwóch węzły. Ściśle mówiąc, są zawsze przez coś stosowane, ale mówimy o przykładaniu napięcia na dwa węzły, kiedy ustawiamy potencjały tych dwóch węzłów, podłączając je do wyjść źródła napięcia, które ma na celu upewnienie się, że napięcie na nich jest ustalona na znaną wartość.

Napięcie węzła jest często skrótem dla potencjału tego węzła w odniesieniu do masy obwodu (który, dla przypomnienia, jest tylko węzłem, który został arbitralnie przypisany do wartości 0V ).

Potencjał elektryczny jest często porównywany do wysokości w analogii cieczy, gdzie przepływ wody jest prądem elektrycznym, a skały wzdłuż jego ścieżki, opór.

Przypomnienie: węzeł jest unikalnym zdefiniowany interesujący punkt w obwodzie (pinezka, przecięcie kilku gałęzi itp.).

Wyrażenie „ napięcie na elemencie obwodu ”oznacza dokładnie różnicę potencjałów między zaciskami elementu obwodu. Można zmierzyć to napięcie miernikiem.

Wyrażenie „napięcie przyłożone do elementu obwodu” jest mniej precyzyjne, ale wydaje mi się, że oznacza, że napędza się element obwodu za pomocą pewnego rodzaju źródło napięcia i napięcie na poprzek jest mniej więcej ustalane przez to źródło.

Przeciwieństwem tego byłoby „napięcie dostarczane przez element obwodu”, co oznaczałoby, że napięcie na poprzek jest generowane przez element obwodu, np. akumulator, naładowany kondensator itp.

Komentarze

• Rozwińmy to jeszcze dokładniej na przykładzie. Możemy więc zmierzyć element obwodu, taki jak żarówka, i stwierdzić, że napięcie na jego zaciskach ma określoną wartość, ale … PS może przyłożyć wyższą / niższą wartość napięcia do tej samej żarówki?
• W obwodzie mam element, którego rezystancja ' jest wyjątkowo niska, ' chciałbym zwiększyć rezystancję, aby więcej napięcia można przyłożyć do tego elementu, ale jestem zdezorientowany ', ponieważ napięcie na tym elemencie pozostaje takie samo niezależnie od zwiększenia jego rezystancji … mam nadzieję, że to ma sens.
• @Key, jeśli PS jest faktycznie źródłem napięcia (niewielka rezystancja wewnętrzna), PS ustala napięcie na elemencie. Zmiana rezystancji elementu zmieni tylko przepływ prądu. Jeśli PS jest faktycznie źródłem prądu (wysoka rezystancja wewnętrzna), PS ustala przepływ prądu. Zmiana rezystancji elementu zmieni tylko napięcie. Jeśli PS nie jest ani dobrym źródłem napięcia, ani dobrym źródłem prądu (umiarkowana rezystancja wewnętrzna), zmiana rezystancji elementu spowoduje zmianę zarówno napięcia, jak i prądu płynącego.
• Dziękuję, wydaje się, że znacznie więcej dla mnie do zrozumienia.

przyłożone napięcie oznacza napięcie, które jest podawane przez nas do komponentu.

napięcie na oznacza napięcie, które jest zmniejszane przez komponent z powodu wewnętrznego oporu komponentu

Napięcie przyłożone do komponentu to rzeczywiste napięcie podane do komponentu. Natomiast napięcie na elemencie jest spadkiem napięcia / napięciem rozpraszanym przez element. W obu przypadkach napięcie oznacza różnicę potencjału elektrycznego między dwoma punktami. Zawsze znajduje się między dwoma punktami, ponieważ jest to tylko różnica między tymi dwoma punktami, które wytwarzają siłę elektromotoryczną.

Teraz napięcie przyłożone do elementu i napięcie na elemencie mogą mieć tę samą wartość lub nie. . Jeśli przykładasz 5 woltów do pojedynczego obwodu rezystora, ten rezystor otrzyma wszystkie 5 woltów, ponieważ napięcie jest zachowywane w pętli (KVL). Jeśli teraz masz 2 rezystory połączone szeregowo o jednakowej wartości, każdy rezystor otrzymuje teraz 2,5 wolta z wszystkich 5 woltów. Technicznie w tym drugim przypadku łącznie 2.5 woltów jest przyłożonych do ostatniego rezystora, a zatem napięcie na nim wynosi 2,5 wolta. Istnieją jednak elementy nie napędzane napięciem, co oznacza, że zamiast tego są napędzane prądem. Dobrym przykładem jest dioda dowolnego rodzaju, w której można przyłożyć do niej 5 woltów, ale rzeczywisty spadek napięcia może wynosić około 0,5 wolta. W takim przypadku reszta napięcia jest przesyłana z powrotem do źródła, a moc zostanie rozproszona przez wewnętrzny opór źródła.